1171. Sofie/Tobi Lakmaker - De geschiedenis van mijn seksualiteit
Ongebalanceerd boek |
7 mei 2023 |
Sofie
Lakmaker beschrijft hoe ze opgroeit in Amsterdam Zuid, een
gymnasiumkind op een witte school in Amsterdam Zuid, een Joodse moeder,
een gezin waar veel met de mantel der liefde wordt bedekt. Sofie voelt
zich eigenlijk altijd een buitenstaander: ze speelt liever voetbal,
weet alles van Ajax, loopt rond in Ajaxshirts en trainingspakken en
heeft niets met make-up en meidendingen. Toch is ze dol op meiden en
uiteindelijk komt ze tot de conclusie dat ze lesbisch is, wat tot een
woest leven van vooral veel zoenen leidt. Maar ze komt er ook steeds
meer achter dat ze niet echt een meisje is, maar ook niet helemaal een
jongen. En ondertussen sleept haar leven zich voort met een
ongeneeslijk zieke moeder en een hele serie studies waarbij ze zich
altijd weer een buitenstaander voelt.
De verhalen over de seks en het zoenen vond ik niet zo interessant: veel stoerpraterij, nergens echt een diep inzicht in wat er nou werkelijk gebeurd. De droogkomische observaties over het dagelijks leven vond ik echter bij tijd en wijle behoorlijk hilarisch en lietten me soms hardop lachen of gniffelen. Al met al dus een beetje een ongebalanceerd boek dat me nooit echt wist te grijpen. Twee sterren voor het boek, een ster extra voor het feit dat ik er bij tijd en wijle om moest lachen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Zestig is het nieuwe vijftig |
15 mei 2023 |
Voor
mijn zestigste verjaardag kreeg ik een boekje met een aantal korte
verhalen over hoe het is om zestig te zijn of te worden, ooit
uitgegeven door ABN AMRO. Het boekje is al wat ouder, maar veel
verhalen zijn herkenbaar: zestig is toch het nieuwe vijftig (en volgens
het boekje zelfs het nieuwe veertig) zullen we maar ongebalanceerd
zeggen. Mijn grootouders ware behoorlijk oud toen ze zestig waren, maar
wij lopen op sneakers en persoonlijk kampeer ik nog steeds in een klein
tentje op campings waar ik met de bagage op de fiets heenfiets. Het
leukste verhaal vond ik het verhaal van Henk Spaan over een jongetje
dat gepest werd toen hij op de middelbare school en nu tegen het eind
van zijn carrière de grootste pestkop weer tegenkomt en deze heerlijk
te grazen kan nemen. Een boekje met toch wel herkenbare verhalen (al
heb ik de grootste pestkop helaas nooit te grazen kunnen nemen) dat
lekker wegleest.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Spannend boek uit de outback van Australië |
15 mei 2023 |
Het
is warm, heel erg warm, ontzettend warm en in het achterland van
Australië wordt het lijk van een boer, Cameron, uitgedroogd
aangetroffen op het uiterste puntje van zijn land, pal bij het graf
van iemand die hier een eeuw geleden gestorven is. Zijn auto staat
kilometers verderop en iedereen weet dat het complete waanzin is om
midden in de woestijn zonder water te gaan lopen. Wat volgt is een
beschrijving van het gezinsleven. Cameron's broer Nathan heeft de
naastgelegen boerderij, die op 3 uur rijden ligt, en is toevallig
aanwezig met zijn zoon omdat het bijna kerstmis is. Cameron woonde op
de boerderij metzijn vrouw en dochters, zijn jongere
broer, zijn moeder een een knecht die "oom Harry" wordt genoemd.
Langzaam maar zeker wordt het duidelijk wat zich onder de oppervlakte
allemaal heeft afgespeeld en dat alles tegen de achtergrond van een
landschap waarin eigenlijk niet te leven valt.
Een boek waar je het warm van krijgt, dat gemakkelijk leest en het verhaal in kleine porties opdient, Een fijn boek om te lezen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Deel één en hier hou ik het bij |
24 mei 2023 |
Het
laatste deel van De Zeven Zussen, Atlas, kwam uit op de zaterdag
voor moederdag en dat zegt eigenlijk alles: het belangrijkste
publiek is vrouwelijk, het leest gemakkelijk weg en het is dik
genoeg om als cadeau te geven. Ook in mijn omgeving zijn een aantal
vrouwen die dol zijn op de zeven zussen reeks, dus ik vond dat ik er
ook maar eens aan moest beginnen. Dus deel één opgepakt en al na een
pagina of twintig kwam het favoriete begrip van mijn leraar Grieks,
meneer Jonker, naar boven; epitheton ornans. Oftewel een bijvoeglijk
naamwoord dat niets toevoegt. Het boek wemelt ervan: in iedere zin
staan een flink aantal bijvoeglijk naamwoorden en veel daarvan voegen
niets toe aan het verhaal (behalve meer woorden, dus meer pagina's, dus
een hogere prijs), behoorlijk irritant... Ook de verhaallijnen deden me
niet veel: zeven (of waren het er zes?) geadopteerde zussen op een
eiland in Zwitserland nadat hun stiefvader is overleden, één van de
geadopteerde zussen in Rio de Janeiro waar ze het verhaal van haar
afkomst probeert te achterhalen en dan ook nog het verhaal van haar
overgrootmoeder aan het begin van de twintigste eeuw in Rio en Parijs.
En dat alles in een stijl waarbij je niet direkt denkt aan zware
literatuur. Waarom dan toch drie sterren? Omdat (agezien van de
epitheta) ik me niet echt heel erg geërgerd heb, een voorwaarde voor
twee sterren of minder. Maar het nodigt zeker niet uit om de volgende
delen ter hand te nemen. Been there done that, kan van de bucketlist af.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Rafelrandjes, altijd leuk |
26 mei 2023 |
Grensstreken
zijn vaak de interessantste gebieden van een land: ze liggen in de
periferie en vanuit het (bestuurs)centrum is er daarom meestal niet zo
veel belangstelling voor. Het zijn de rafelrandjes van de
geografie. Meestal is dat geen probleem tot grote gebeurtenissen ineens
duidelijk maken dat grensstreken vaak hun eigen uitdagingen en
problemen hebben. In dit boek geeft Van Bokkum een aantal hele
interessante voorbeelden: van enclaves in enclaves in enclaves in India
en Bangladesh (geen probleem tot de staten gescheiden werden na het
opheffen van de Engelse bezetting) tot Point Roberts, een alleen via
Canda bereikbaar piepklein schiereilandje dat bij de VS hoort. Dit was
nooit een probleem tot de grens tussen Canada en de VS dicht ging
tijdens de COVID-pandemie en de bewoners van Point Roberts opeens
verstoken waren van alle contacten. En zelfs in Nederland hebben we
natuurlijk Baarle-Nassau / Baarle-Hertog en zelfs een piepklein
weilandje dat Niemandsland heet omdat het nooit aan Nederland of België
is toegewezen. En Hoog-Elten (bij Nijmegen) dat volgestouwd lag met
boter en sigaretten waar veel winst op gemaakt kon worden toen het van
Nederlands weer Duits werd.
Ik ben dol op atlassen en geografische kaarten, dus dit boek was helemaal mijn ding. Ik heb ook veel op internet zitten zoeken waar sommige stukjes land lagen omdat ik er nog nooit van gehoord had. Een heerlijke speurtocht!
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Ongebalanceerd boek |
29 mei 2023 |
Op
een avond wordt Sandra Deakin vermoord gevonden op het kerkhof van een
kerk waar haar de toekomst is ontzegd door een overijverige (en
eigenlijk ook bijzonder griezelige) priester. Sandra was een medium, ze
beweerde dat ze contact kon maken met de doden en dus gaat het team van
Kim Stone op zoek naar een potentiële moordenaar die het niet zo op
heeft met spiritisten. En dat blijken er nogal wat te zijn; zowel
spiritisten als mensen die zich daar heftig tegen verzetten. ..Al snel
vallen er meer doden: van een jongen die werkt bij een callcentrum tot
een vrouw die optredens voor grote zalen verzorgd. Allerlei verdachten
passeren de revue en ondertussen leer je ook nog het een en ander over
hoe deze spiritisten te werk gaan. Uiteindelijk komt de moordenaar uit
onverwachte hoek, wordt er een verdwijning opgelost en krijgt Stacey te
maken met een enorme engerd die haar vast in het volgende deel van de
serie nog meer lastig gaat vallen.
Gewoon weer een lekkere Angela Marsons waarmee je je op de camping of de bank op kan rollen en je helemaal verliezen in de avonturen en verwikkelingen van Kim Stone en haar team.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Prachtig boek over het leven in de Achterhoek |
4 juni 2023 |
De
familie Keller staat bekend als de aso's van hun dorp en misschien wel
van de hele Achterhoek: iedereen is bang voor ze, vooral voor de broers
Johan en, met name, Sjarrel. Die stropen, fokken nertsen zonder
vergunning, meppen, verbouwen motoren en doen alles wat god verboden
heeft. Hun broer Frank verdient zijn brood wel eerlijk en diens zoon
Tom blijkt een enorm talent voor motorcrossen te hebben. Als hij rond
de twintig is is hij niet alleen de sensatie van de Achterhoek, maar
van de hele mondiale crosswereld. Tot een noodlottig ongeluk hem
blijvend invalide maakt....
Jaren later verdwijnt Tom opeens op een koude winternacht. Zijn dochter Isa keert terug naar de Achterhoek uit Utrecht, waar ze kunstgeschiedenis studeert, in de punkers- en krakersscene zit en verliefd is op de vrijgevochten Turkse Erva, om haar vader op te sporen en om eindelijk alle familiegeheimen te ontrafelen, want waarom zit opa Frank in de gevangenis? Hoe kon de getalenteerde motorcrosser Tom zo'n ongeluk krijgen? En waarom spreken haar moeder en haar tante niet meer met elkaar?
Een boek over het leven op het platteland, wat ook anders is dan wat je normaal tegenkomt. Een boek dat vanuit meerdere perspectieven naar het leven en de geschiedenis van de familie Keller kijkt. Een boek dat de oplossingen van de in kleine stukjes aanlevert. Een boek dat door de geschiedenis heen en weer springt zonder dat je de draad kwijtraakt. Een boek met een heldin, voor mij Isa, en een echte schurk, Sjarrel, dus met een element van een strijd tussen Goed en Kwaad. En vooral een debuutroman waar het schrijtalent en schrijfplezier vanaf spat.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Lekkere mild-helderziende roman tussendoor |
13 juni 2023 |
Een
normalere man dan John Smith krijg je niet: hij geeft les op een
middelbare school, heeft een vriendin die op dezelfde school les geeft
en zelfs zijn naam is normaal. Alleen ziet John zo af en toe dingen die
zich in de (nabije) toekomst afspelen en zo wint hij op een avond bij
het sluiten van de kermis heel veel geld. Zijn vriendin heeft een
verkeerde hotdog gegeten dus John besluit een taxi naar huis te nemen.
En dan slaat het noodlot toe: door een frontale botsing met een paar
joyriders raakt hij 4 jaar in coma en als hij weer bijkomt is niet
alleen de wereld helemaal veranderd, zijn voorspellende gaven zijn ook
sterker geworden. Hij wil dit zelf niet, maar zo af en toe als
hij mensen aanraakt kan hij heel veel over ze vertellen. En dan geeft
hij op een dag de burgemeester van een klein stadje een hand en voelt
dat dit een heel gevaarlijke persoon is die de wereld in de derde
wereldoorlog gaat storten. Hij twijfelt echter enorm of hij actie moet
ondernemen: niemand zal hem geloven en klopt het wel wat hij "gezien"
heeft? Dan neemt zijn leven een dramatische wending waardoor hij een
radicale beslissing moet (en kan) nemen.
Een fijne Stephen King die al wat ouder is, maar nog steeds lekker wegleest. Het is wel handig als je iets weet over de politiek in het Amerika in de jaren '70, maar dat was voor mij geen probleem.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Als je het wil zien, zie je overal schimmels |
25 juni 2023 |
Merlin
Sheldrake is een mycoloog, een schimmelgoeroe, geobsedeerd door dit
derde rijk: naast planten en dieren vormen schimmels een rijk op
zichzelf. Ze kunnen zich honderden meters verspreiden, bestaan uit
paddenstoelen en mycelium (schimmeldraden) en kunnen zowel zwaar
ziekmakend als bijzonder helend zijn. Bovendien kunnen ze interacties
met elkaar aangaan, maar ook met bij voorbeeld bomen en kunnen planten
via schimmels signalen aan elkaar doorgeven. Het schimmelrijk is een
wereld waar de meeste mensen, behalve een schimmelnagel of
paddenstoelen, heel weinig van afweten. Geen wonder dis dat dit goed
leesbare boek bijzonder populair is, ook geholpen door de documentaire Fantastic Fungi op Netflix.
Een boek dat een hele nieuwe wereld voor me opende, maar je moet wel bedenken dat de schrijver als schimmel-nerd overal schimmels en een rol voor schimmels ziet. Desalniettemin: bijzonder interessant.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Het kan ook te gruwelijk zijn... |
4 juli 2023 |
Margot
Silverman, afdelingshoofd bij de politie, is na haar werk lekker aan
het paardrijden als ze overvallen wordt, in haar rug geschoten en
uiteindelijk vermoord. Haar lijk wordt in verregaande staat van
ontbinding teruggevonden, hangend aan een boom. In de buurt wordt een
witte kogel gevonden. En Silverman is nopg maar de eerste in een hele
rij slachtoffers die allemaal een vand met Saga Bauer lijken te hebben.
Saga was politieagent, maar is nu politieagent af. Ze wordt wel
ingehuurd als adviseur omdat zij degene was die 3 jaar geleden een
ansichtkaart ontving met het bericht dat er 9 witte kogels waren,
waarvan er één voor haar vriend en mentor Joona Linna zou zijn en dat
zij de enige was die hem kon redden. De
moordenaar geeft anwijzingen in de pakketjes die rond de
moord verstuurd worden: tinnen soldaatjes met het uiterlijk van het
slachtoffer en voorwerpen of documenten die aangeven waar het
slachtoffer gevonden kan worden. Het wordt er allemaal niet
gemakkelijker op als Saga uiteidnelijk verdachte wordt (waarom is me
tot op dit moment onduidelijk), maar uiteindelijk weet ze samen met
Joona op het laatste moment de moord op Joona te voorkomen.
Een spannend boek, maar de details zijn dusdanig goor dat ik daar nogal op afhaakte want ik ben niet zo van horror. Wel uitgelezen, maar soms moest ik het boek even wegleggen omdat het me te smerig werd.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Met recht een familiedrama |
8 juli 2023 |
Een
grondwerker is met zijn shovel aan het werk als hij opeens oog in
oog staat met een vliegtuig uit de tweede wereldoorlog en aangestaard
wordt door een dode man. Dat kan natuurlijk gebeuren in Norfolk, waar
in de tweede wereldoorlog heel veel vliegvelden lagen, maar het is
minder voor de hand liggend als de dode man een kogelgat in zijn lijf
heeft en bovendien helemaal niet op het soort vliegtuig vloog waarin
hij teruggevonden werd en ook nog eens niet opgeleid was als piloot. En
dan blijkt het ook nog een lid van een lokale aristocratische familie,
de Blackstocks. Fred Blackstock is voor de oorlog verhuisd naar
Amerika, maar kwam in de oorlog terug om zijn bijdrage te leveren, wat
hij dus niet overleefd heeft, maar niet doordat zijn vliegtuig
neergestort was boven de Noordzee, maar door een kogel in zijn kop. Van
de drie broers is er nog maar één in leven, want de tweede broer
verdween niet lang na de oorlog spoorloos tijdens een wandeling. Dus is
er werk aan de winkel voor Ruth Galloway en inspecteur Nelson.
Maar de familie werkt niet echt mee, het weer begint steeds slechter te
worden en de vrouw van Ruth vriend Cathbad staat op het punt om te
bevallen. Uiteindelijk komt alles samen tijdens een nacht met ultiem
slecht weer en is er een heroische rol voor een gele badeend.
Zo af en toe is het heerlijk om weer een boek van Elly Griffiths te lezen, al begin ik de liefdesperikelen van Ruth Galloway zo langzamerhand wel een beetje vermoeiend te vinden.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Gewoon lekker tussendoortje |
19 juli 2023 |
Harry
Hole is van plan om zich dood te zuipen en dat doet hij op stand,
namelijk in Los Angeles. Alleen is er een bejaarde actrice in de kroeg,
die bedreigd wordt door een drugskartel. In eerste instantie biedt ze
hem onderdak en een maatpak, maar als ze verdwijnt is het aan hem om te
proberen het geld bij elkaar te krijgen om haar schuld bij het
drugskartel af te lossen zodat ze het er levend vanaf brengt. De enige
manier waarop dat kan lukken (het gaat om belachelijk veel geld) is
door in Oslo een tweetal moorden op vrouwen op te lossen. Zijn
opdrachtgever is een rijke zakenman, maar het probleem is dat hij ook
de belangrijkste verdachte is (ook voor Harry). Harry stelt een
onwaarschijnlijk team van vrienden samen (met onder andere een
drugsdealer en een terminale kankerpatiënt), die gezamenlijk gaan
proberen de behoorlijk gruwelijke moorden op te lossen. En ondertussen
gaat de moordenaar maar door. De lezers krijgen zo af en toe een
inkijkje in de totaal verknipte geest van de moordenaar, maar ook in
zijn beweegredenen, zonder dat precies duidelijk wordt wie het is. Er
zijn een aantal mogelijke daders en aan het eind van het boek zit je
elke keer op het puntje van je stoel als één voor één de verdachten
afvallen. Tot er nog één verdachte overblijft en de zaak tijdens een
totale maansverduistering (de bloedmaan) met een onverwachtse wending
opgelost wordt.
Net als in Spin, dat is eerder deze maand las, zijn de moorden hier behoorlijk gruwelijk, maar het is niet gruwelijk om het gruwelijk en daarom voor mij veel beter te handelen. Een lekker tussendoortje (zeg maar "tussendoor": het boek telt meer dan 500 bladzijden).
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Korte verhalen zijn niet echt mijn ding |
21 juli 2023 |
Een
serie korte verhalen, waarbij ieder verhaal gelinkt is aan een aantal
van de andere verhalen. De oude schrijver Willem laat na zijn
overlijden een USB stick met het verhaal voor een nieuw boek na aan
zijn personal assistant Julietee, tot groot ongenoegen van zijn veel
jongere vrouw Femke. Waarom dat is wordt langzamerhand duidelijk. Het
verhaal gaat over een oudere schilder Frederik die zijn veel jongere
vriendin Frouke en haar twee katten in huis neemt terwijl zijn
terminaal zieke vrouw nog leeft. Het idee is dat het huis zo groot is
dat ze elkaar niet zullen ontmoeten, maar via de katten gebeurt dat
natuurlijk toch. Frouke speelt de rol van "vrouw die haar hoofd in de
over steekt" in een feministisch toneelstuk en dat toneelstuk vormt
weer de verbinding met de levens van de verpleger Kurt, zijn patiënte
Jacqueline, haar buurvrouw Rita en haar tijdens de corona wuivende
man Daniël. Tijdens de pauze ontmoet Kurt ook nog Rosa, die
weer verbonden is met één van de andere figuren uit de roman (vraag me
inmiddels niet meer wie) en uiteindelijk eindigt het boek tijdens een
huwelijksfeest.
Ik ben niet zo van de korte verhalen en in dit boek is ieder hoofdstuk eigenlijk een op zichzelf staand kort verhaal die met het nodige kunst- en vliegwerk aan elkaar verbonden worden. Ik vond het goed leesbaar, maar wel gekunsteld en het is mij niet duidelijk wat de rol van het i-Head is.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Kuipers heeft goud in handen... |
26 juli 2023 |
Charlie
Swieninck is een meer dan 2 meter lange, wat onaangepaste
hoofdinspecteur van de Haagse politie die belast is met het oplossen
van moorden. Het is 29 juni 1940, de Duitsers hebben Nederland bezet,
het is Anjerdag en Swienick en zijn collega's worden naar station
Hollands Spoor geroepen omdat daar iemand de keel is doorgesneden met
een SS dolk. Het blijkt de juridisch adviseur van de NSB te zijn en zo
belanden Swieninck en zijn afdeling in een behoorlijk precair politiek
wespennes, waarbij hij ongeveer alle kopstukken van de NSB meerdere
keren ondervraagtt. Het is overduidelijk dat er veel gelogen en
verborgen gehouden wordt, maar hoe de zaak precies in elkaar zit wordt
pas duidelijk na veel speurwerk en een paar ingevingen. Ondertussen
worden Swieninck en zijn nieuwe buurvrouw Fie ook nog eens fysiek
mishandeld door een paar onfrisse types die overduidelijk uit de
NSB-gelederen afkomstig zijn. Daar stelt Swieninck dan weer tergenover
dat hij zijn Indische brigadier Boy Valk op veel NSB-ers afstuurt, iets
waar ze gezien de achtergrond van Valk een enorme hekel aan hebben. Aan
het eind zijn er maar liefst 2 moorden opgelost, maar Swieninck kan
door de politieke situatie niets met die informatie, wat zijn haat
tegen de Duitsters en de NSB-ers alleen maar aanwakkert.
Met deze hoofdpersoon heeft Kuipers goud in handen: een onaangepaste hoofdinspecteur met de nodige droge humor en onaangepast gedrag in een tijdsgewricht dat ontzettend interessant is. Wat mij betreft een terechte winnar van de Gouden Strop 2023 en ik kijk uit naar het tweede deel van de serie, waaron Herman Göring een rol speelt.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Ontzettend spannend eerste deel van een lange serie |
28 juli 2023 |
Josie
Quinn is politieagent in het slaperige stadje Denton, Pennsylvania. Ze
is getrouwd met haar highschool sweetheart en mede-agent Ray, maar dat
huwelijk is gestrand omdat Ray er met een stripteasedanseres vandoor is
gegaan. Nu heeft ze een relatie met Kurt, een andere politieagent.
Omdat ze een vrouw die haar vierjarige dochter "uitleende" aan mannen
in ruil voor drugs in elkaar gemept heeft is Josie geschorst. Maar eens
een politieagent, altijd een politieagent, dus als er een tienermeisje
verdwijnt gaat Josie op onderzoek uit, ook omdat er allerlei
raadselachtige dingen gebeuren die wel of niet met de verdwijning te
maken hebben. En dan duikt er weer een meisje op dat een jaar verleden
verdwenen is. Dat meisje is zo zwaar getraumatiseerd dat ze maar één
woord uit kan brengen: Ramona. Wat Josie ontdekt is niet alleen
gruwelijk, maar zet ook haar leven en het leven van heel veel mensen om
haar heen en in Denton op zijn kop.
De uitgeverij Bookouture geeft ook de serie van Angela Marsons over Kim Stone uit, en dat is voor mij een grote aanbeveling. Als dan ook nog een vriendin van mij helemaal verslaafd is aan deze serie en de eerste drie delen samen maar 7 Euro 99 kosten is dat een goede reden om er ook aan te beginnen. En ik was meteen helemaal verslaafd: meer dan 300 bladzijden in 3 dagen uitgelezen. 1 deel gehad, nog 17 te gaan...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Prachtig, hoogliterair boek, dat ondanks complexiteit goed te volgen is |
13 augustus 2023 |
Al
vanaf zijn jeugd is de van oorsprong Senegalese schrijver Diégane Faye
in de ban van de literaire klassieker "Het labyrint der
onmenselijkheid" uit 1938, geschreven door de Senegalese schrijver T.C.
Élimane. Het boek is niet meer te krijgen en het is onbekend wie T.C.
Élimane is. In 1938 was het boek een literaire sensatie, al waren er
ook een flink aantal rascistische recensies in de trand van "zwartjes
kunnen niet schrijven". Terwijl Diégane zelf probeert te schrijven
houdt hij zich op in Afrikaans-literaire kringen in Parijs en komt hij
langzamerhand dichter bij het boek en bij de schrijver en zijn verhaal.
Eerste krijgt hij het boek, waar we nooit de precieze inhoud van te
weten krijgen, in handen en het boek verandert niet alleen zijn leven,
maar ook dat van alle vrienden en kennissen die het lezen. Daarna komt
hij stapsgewijs achter het verhaal van T.C. Élimane tot hij
uiteindelijk terug in Senegal het raadsel definitief kan oplossen.
Een prachtig boek, schitterend verhaal, al moet je goed opletten omdat het soms even onduidelijk is wie er aan het woord is en in welk tijdsgewricht we zitten. Een boek dat uit een echte vertellerstraditie voortkomt, een boek over vriendschap, liefde en seks, maar ook over politiek en -vooral- over literatuur en wat dat kan betekenen voor een mens. Het boek bevat een geweldige lijst imaginaire boektitels, de een nog mooier dan de ander. Sarr is pas 33 en kreeg voor dit boek -volkomen terecht- de Prix Goncourt, de belangrijkste Franse literatuurprijs.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Iedereen zit achter een schilderij van Frans Hals aan |
16 augustus 2023 |
Het is 1941. Hoofdinspecteur Charlie Swieninck van het Bureau Bijzondere Delicten van de politie Den Haag wordt naar de Hofvijver geroepen omdat daar een lijk drijft. Het blijkt het stoffelijk overschot va de Belgische kunstexpert Foulon the zijn, die in het Mauritshuis onderzoek deed naar de echtheid van een recent opgedoken schilderij van Frans Hals, Lachend Meisje. Een dag later blijkt dat schilderij op ingenieuze wijze verdwenen te zijn en moeten Swienick en zijn brgadier Valk hun neus in een wespennest van kunstkenners, kunsthandelaars en kunstenaars steken. Sommigen daarvan handelen in opdracht van zeer hoge Duitsers, zoals de Duitse rijksmaarschalk Hermann Göring, een erkend kunst"liefhebber"en vooral kunstrover. Nog afgezien van het oplossen van de moord en de diefstal is het ook nog eens de vraag of dit schilderij van Frans Hals wel echt is en wie zit er achter de eventuele vervalsing. Een deel van de vragen zijn op te lossen in en om Amsterdam, maar voor een ander deel van de zaak moeten Swieninck en Valk op reis naar België, wat in oorlogstijd ook nogal een gedoetje is, maar wel een mooi beeld schetst van Europa in oorlogstijd. En daarnaast wordt de band tussen Swieninck en zijn buurvrouw Fie Donkervoort steeds intenser, terwijl en ook nog een vrouwelijke kunstexpert op de achtergrond een rol speelt.
Het tweede deel van deze serie, dat ik vrij snel na Musserts schaduw las. Het blijft een interessante periode om een politierman in te laten spelen en het thema van kunstroof, waar de nazi's meesters in waren, geeft een mooie kapstok om weer heel veel informatie te kunnen spuien. Het speurwerk gaat niet altijd al te snel, maar dat is in het echte leven ook zo.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
In de mangel genomen door een tijdsgewricht |
21 augustus 2023 |
Lena groeit op in het Oekraiense deel van de Soviet Unie van de jaren '60 tot '80. Het arbeidersparadijs is door en door corrupt, voor alles meot je geld meenemen en cadeautjes geven. Als Lena's moeder ziek wordt brengt dit de familie ongeveer aan de bedelstaf. Ondertussen is Lena geneeskunde gaan studeren, maar door gebrek aan geld kan dat niet aan een prestigieuze universiteit. Uiteindelijk wordt ze dermatologe in een privékliniek en behandelt daar de geslachtsziekten van de partijbonzen en later de "business men" en hun vrouwen. Uiteindelijk wijkt ze met haar dochter Edi en haar Joodse man uit naar Jena, waar ze Tatjana en haar dochter Nina ontmoet. De twee oudere vrouwen blijven een soort wanhopig in de Sovietmodus hangen, de dochters passen zich aan aan het Westerse leven in Duitsland.
Een boek over het leven in een arbeidersparadijs dat een hel blijkt te zijn, maar ook hoe mensen vermalen worden in systemen, of dat nou het communistisch systeem is, of het kapitalistisch systeem waar je je op latere leeftijd aan moet aanpassen.
Een boek dat we voor de leesclub lazen. Ik wist niet of het een boek voor mij zou zijn, maar ik heb het met veel aandacht gelezen. Ik wist dat de Soviet Unie niet best was voor zijn burgers, en dit boek heeft daar weer een laagje kennis aan toegevoegd.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Aardig, maar ik mis de waddensfeer |
26 augustus 2023 |
Terwijl
ze op zoek zijn naar een verloren container komt een bergingsschip een
wrak van meer dan 70 jaar oud tegen. Dit wrak ligt vol met koperplaten
die al met al een miljoen euro waard zijn. Maar als ze een kijkje gaan
nemen doen ze een gruwelijke ontdekking: aan het schip zit een duiker
vastgeketend die door verstikking om het leven is gekomen. De duiker is
Jan Matz, die in zijn vrije tijd duikt naar wrakken en schatten en op
het eiland Föhr een soort museum met voorwerpen uit wrakken heeft. Tijd
voor rechercheur Liewe Cupido om zich op de zaak te storten, samen met
zijn hond Vos. Jan Matz blijkt de vader te zijn van Johnny, die in een
woedende bui een jongen uit zijn klas het revaliatiecentrum ingeslagen
heeft en ook nog een molotovcocktail naar het huis van de jongen
gegooid heeft. En dus moet de "lone wolf" Cupido samenwerken met
inspecteur Judith Schulze om gezamenlijk de dwarsverbanden te vinden en
de zaak op te lossen.
Een aardig boek, maar wat ik mis is de echte "waddensfeer": het verhaal speelt zich wel in het waddengebied af, maar had ook ergens een anders kunnen spelen, de wadden met hun eb en vloed en droogvallende gebieden hebben in dit verhaal niet echt meerwaarde. En wat voegt het toe dat Liewe Cupido voor de Duitse politie werkt? Ik had liever een echte Nederlandse waddenthriller gehad.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Terug
naar de vorige 30 boekrecensies
Terug
naar de lijst met boekrecensies