Boekrecensies 961-990

961. Jussi Adler-Olsen - Slachtoffer 2117

Het is even geleden dat Afdeling Q van de Kopenhaagse politie in beeld was. Ondertussen hebben alle personen ontwikkelingen doorgemaakt, ten goede of ten kwade. Maar de meest interessante was altijd Assad, de Arabier met zijn kromme spreekwoorden en kamelenvergelijkingen. In dit boek komt het verleden van Assad tot leven en snappen we eindelijk hoe hij in Denemarken terecht gekomen is en wat er allemaal in zijn leven gebeurd is.

Het begint allemaal met een vrouw die dood aanspoelt in Cyprus. Ze is slachtoffer 2117 van het jaar en lijkt verdronken, maar blijkt vermoord te zijn. Een Spaanse freelance journalist, Joan, probeert de waarheid te achterhalen en zijn verhaal wordt overgenomen in diverse kranten buiten Spanje. En zo komt het terecht bij Assad, maar ook bij een gestoorde gamer. Assad ziet de link met zijn verleden en weet dat hij Het Kwaad dat zijn gezin uit elkaar gerukt heeft na 16 jaar onder ogen zal moeten zien, de gamer vindt dat hij haar moet wreken door een spoor van dood en verderf achter te laten als hij zijn 2117e virtuele slachtoffer gemaakt heeft in zijn shootergame. En zo krijgt afdeling Q het enorm druk: Assad en Cark reizen af naar Duitsland omdat daar de confrontatie van Assad met zijn nemesis Ghaalid plaats zal vinden, Rose en Gordon proberen wanhopig de gestoorde gamer op het spoor te komen voordat hij nog meer schade kan aanrichten dan hij al gedaan heeft.

Een verhaal dat je meesleept, zeker door de flashbacks van Assad, die bijna te gruwelijk zijn om te lezen. Maar het verhaal is of slordig geschreven of slecht vertaald en dat stoort behoorlijk. Regelmatig zitten er tegenstrijdigheden en slordigheden in, zoals gebeurtenissen die niet op elkaar aansluiten en het taalgebruik duidt op een slechte vertaling. Het lezen waard vanwege de inhoud, maar misschien moet er nog een keer een redacteur of tweede vertaler over de tekst heen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

962. Ian McEwan - The cockroach

SPOILER ALERT: lees niet verder als je het boek nog gaat lezen!

Jim Sams wordt 's morgens wakker met een enorme kater, maar dat is het minste van zijn problemen: zijn lichaam is overgenomen door een kakkerlak. Die is in eerste instantie bezig om te wennen aan het leven in een menselijk lichaam, maar al snel neemt hij de boel over en wordt Jim opeens bijzonder slagvaardig. En dat is nog niet eens zo'n probleem, maar wel als je de premier van de UK bent op het moment dat er een enorme politieke en economische omwenteling moet plaatsvinden. Gelukkig voor hem krijgt hij steun van de monosyllabische Amerikaanse president  en van de meeste leden van zijn kabinet, die ook overgenomen zijn door kakkerlakken.

Een satire gebaseerd op Metamorfose van Franz Kafka, die (uiteraard) verwijst naar de Brexit. De Amerikaanse president is bijzonder goed getroffen (als je hem vergelijkt met de huidige president): alles is Goed of Slecht en de meningen zijn dom en ongenuanceerd. En de politieke omwenteling is geen Brexit, maar zal er wel toe leiden. Dus alle elementen voor een goed en vermakelijk boek zijn er en toch weet Ian McEwan voor de verandering een keer niet te boeien. De gekozen politieke omwenteling is moeilijk te volgen en de karakters komen niet echt tot leven, terwijl je toch een enorm goed persoon hebt in de vorm van Boris Johnson als je een satire wilt schrijven: de man is zijn eigen karikatuur. Helaas dus niet helemaal wat ik ervan verwachtte. Een magere 3 sterren.

Terug naar de lijst met boekrecensies

963. Wim Daniëls - Het dorp

Zelf ben ik opgegroeid in Alblasserdam, een dorp aan de rivier tussen Dordrecht en Rotterdam: in de jaren '70 waren er nog een aantal scheepswerven, het ligt in het polderland naast Kinderdijk (vanuit het raam konden we de molens zien) en overal was water, dus het eerste wat je moest leren was zwemmen. Als je hoger dan de MAVO wilde moest je of naar Papendrecht (een dorp verderop) of naar Dordrecht. En verder lag Alblasserdam overduidelijk aan de rand van de Biblebelt: 18000 inwoners, 18 kerken, 10% SGP-stemmers en op zondag was er echt niets te doen vanwege de zondagsrust. Voor mij was het nogal verstikkend, maar naarmate ik ouder word kijk ik er toch anders op terug: we hadden als kinderen alle vrijheid, alles ging langzamer en alles was dichtbij.

Vandaar dat mijn oog viel op "Het dorp" van Wim Daniëls: zelf is hij opgegroeid in Aarle-Rixtel in Brabant en Brabo's zijn toch anders dan mensen van boven de grote rivieren, maar veel van wat hij beschrijft ik zijn boek is zo herkenbaar. Hij beschrijft hoe het was, maar ook hoe het geworden is en probeert ook de toekomst te duiden. Je houdt de modernisering uiteraard niet tegen, maar de situatie op dorpen was en is behapbaarder dan in de grote stad (ik heb 25 jaar in Amsterdam gewoond en kan dus vergelijken). Ik denk dat dat vooral geldt voor mensen die wat meer moeite hebben om mee te komen in de maatschappij. Gemeenschapszin kan verstikkend zijn, maar het werkt enorm goed om mensen betrokken te houden, ook als ze wat minder goed meekunnen. In ons dorp mocht een man met Down syndroom altijd meerijden als de vrijwillige brandweer terugkwam van een blusklus: sirene aan en loeien maar, hij gelukkig, het hele dorp gelukkig. En zo kan ik nog veel meer verhalen vertellen.

Mijn werk speelt zich nog steeds af in de stad, dus dat is waar ik woon, maar in mijn vrije tijd kom ik graag in dorpen: op mijn favoriete camping aan de IJssel in het dorpje Olburgen of gewoon fietsend door Nederland of Frankrijk. Een heerlijk boek dat goed beschrijft hoe het was en hoe het is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

964. Jon McGregor - Reservoir 13

Rond oud en nieuw verdwijnt de 13-jarige Rebecca die met haar ouders op vakantie is in een klein dorpje in de heuvels waar zich ook dertien stuwmeren/ waterreservoirs bevinden. Er worden uitgebreide speurtochten opgezet, de zaak komt op televisie, maar ze is en blijft weg. Het leven van alledag is lang verstoord, maar langzaam normaliseert de situatie zich weer: mensen krijgen relaties of gaan juist uit elkaar, worden ziek of gaan dood of worden juist geboren, groeien op en gaan studeren en komen dan toch weer terug (of niet). In 12 hoofdstukken van ieder een jaar kijk je mee in de levens van de dorpelingen en de dieren in en om het dorp. En zo af en toe gebeuren er dingen die iets te maken zouden kunnen hebben met de verdwijning van Rebecca, een zaak die op de achtergrond blijft sudderen. Maar niet iedere zaak kan opgelost worden...

Een boek dat begint als een detective, maar dat uiteindelijk eigenlijk niet blijkt te zijn. Het gaat meer over hoe een dorp zich over de tijd ontwikkelt, met alle kleine veranderingen van dien. De zaak Rebecca blijft als een zeurende kiespijn in de achtergrond opspelen en heeft, vooral de eerste jaren, duidelijk invloed op het dorpsleven, maar de mensen moeten verder en dat is wat dit boek mooi beschrijft.

Terug naar de lijst met boekrecensies

965. Jan en Sanne Terlouw - De apotheker

Antoinette van der Geest heeft een apotheek in Rijswijk, 3 kinderen en een niet al te goed huwelijk met Cees van Dordt. En dan wordt ze op een dag dood gevonden in de Kagerplassen. Het is totaal onduidelijk wie dit zou kunnen hebben gedaan en vooral de oudste zoon, Olivier, heeft het hier moeilijk mee. Uiteindelijk schakelt hij Leonie en Job Reders (die zich gekscherend "Detective bureau Reders & Reders" noemen) in en dan begint een speurtocht langs louche advocaten, echtgenoten met een geheim, buitenechtelijke relaties, een paar zware jongens, een gewelddadige juwelier en ook nog wat personeel van de apotheek tot de zaak uiteindelijk opgelost is. Ondertussen worden er ook nog witwaspraktijken en mensenhandel aan de kaak gesteld en worden er maar liefst 4 mensen verliefd. Kortom, er gebeurt genoeg.

Geen hoogstaand detectiveverhaal, maar het leest wel heel lekker weg. Een luchtig boek voor tussendoor.

Terug naar de lijst met boekrecensies

966. Angela Marsons - First blood

The adventures of Kim Stone and her team solving murder cases have been described in many books by Angela Marsons, but how the team came into being was not clear. This book goes back to the beginning: Kim Stone gets her own team after being kicked out of many other police stations because she is not exactly people-friendly and polite. But she is a very good detective, so the Head of Station Woorward is willing to give her a chance. She gets a team consisting of DS Bryant, who is good but nor very ambitious, DS Kevin Dawson, too ambitious and tending to go off on his own and DC Stacey Wood, fresh from detective school. 

The first day they immediately land in the gruesome murder to a very unpleasant person and it only gets worse: child abuse sets a murderer off on a killing spree and Stone's team need to find the connection between the cases and the murderer before he strikes again. She finds that every team member has his/her strong points: Bryant provides the people skills that she does not ahev, Wood is a computer wizard and Dawson is maybe a first class asshole, but he has flashes of brilliance. In the end they are able to solve the case and despite the limitations, Kim is convinced that this is a team she wants to continue working with.

I read this book in 2 long, intensive session, so the announcement is true: it is totally gripping. And it is nice to have one thread of cases for a change. Nowadays you so often get two stories in one book, but if it is written well one set of cases suffices as this book shows.

Terug naar de lijst met boekrecensies

967. R.J. Ellory De derde kogel

Journalist Mitch Newman krijgt te horen dat zijn grote jeugdliefde Jean Boyd zelfmoord heeft gepleegd. Ooit waren we verloofd tot Mitch besloot dat hij als fotograaf de Korea-oorlog  wilde gaan vastleggen. Nu is het 1964 en hij heeft Jean al heel lang niet meer gezien. Toch gelooft hij niet dat ze zelfmoord heeft gepleegd en hij gaat proberen uit te zoeken wat er wel gebeurd is. Dit brengt hem naar Dallas, waar John Kennedy in november 1963 een rijtoer heeft gemaakt. En hoer gaan we ook de alternatieve werkelijkheid in (de "what-if"): Kennedy is bij die gelegenheid niet doodgeschoten en nu moet hij op voor zijn herverkiezing. Inmiddels zijn er allerlei barsten in zijn imago gekomen: hij gaat enorm veel vreemd (dat deed hij al), is ziek (dat was hij al) en zijn naaste medewerkers waaronder zijn broer Robert moeten er alle moeite voor doen om alle schandalen en schandaaltjes uit de pers te houden. Bovendien komen er steeds meer geruchten dat (de vader van) Kennedy de verkiezingen van 1960 gekocht heeft en er allerlei onregelmatigheden waren bij het tellen van de stemmen. En ondertussen verdwijnen er ook allerlei meisjes die zich kortstondig in de niet zo echtelijke sponde van Kennedy hebben bevonden. Mitch trekt zichzelf omhoog uit het moeras van alcohol en zelfmedelijden waarin hij jaren heeft verkeerd en gaat op zoek naar de waarheid terwijl er een nieuwe aanslag op Kennedy wordt beraamd...

Ik ben dol op What-ifs, maar dit is niet een heel erg geslaagde versie. De beslissingen van Mitch zijn mij zo af en toe volkomen onduidelijk en het boek is ook niet heel goed geschreven. Als je een echte goede What-if over de moord op Kennedy wilt lezen, lees dan 11/22/1963 van Stephen King: één van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. Dit boek krijgt van mij een dunne 3 sterren.

Terug naar de lijst met boekrecensies

968. Ellie Lust - Mijn jaren bij de politie

Eenendertig jaar werkte Ellie Lust bij de (Amsterdamse) politie alvorens ze er min of meer uitgeknikkerd werd omdat ze te populair werd. Begonnen als straatagent in niet de gemakkelijkste buurten, eventjes motoragent, toen wijkagent en daarna bij de afdeling communicatie. En een van de oprichters van Roze in Blauw, de organisatie in de politie voor LHBT-ers (en wat er verder tegenwoordig nog aan letters achteraan komt). Ellie vertelt op geheel eigen wijze, met af en toe gortdroge humor, maar vooral met veel passie, over haar motivatie om bij de politie te werken, ze neemt een aantal zaken door en is ook open over wat al die ellende met je doet en hoe je daarmee leert omgaan. En wat vooral duidelijk is: ze blijft heel dicht bij haarzelf, gaat in haar verhalen zeer respectvol met haar collega's en burgers om en houdt zich ook bij het laatste, onplezierige stukje netjes in. Kortom, een moordwijf die aan alle kanten deugt. En zoals ze zelf ook schrijft: eens een diender altijd een diender. 

Een boek dat toevallig thuis was in de bibliotheek en dat ik in een avondje uitgelezen heb. Zeker de moeite waard. Succes met je volgende carrière Ellie!

Terug naar de lijst met boekrecensies

969. Maarten 't Hart - De nachtstemmer

Gabriel Pottjewijd is orgelstemmer van beroep. In de jaren '80 wordt hij gevraagd een orgel te stemmen in een klein Zuid-Hollands havenstadje. Hij blijkt in een rare wereld van maffe mensen met maffe namen en maffe gewoonten terecht te komen. En het orgelstemmen valt ook niet mee omdat de kerk pal naast een scheepswerf ligt waar ze de hele dag een enorme teringherrie maken. Dus moet hij meer en meer in de nacht en in de vroege uurtjes aan het werk. Daarbij wordt hij geholpen door Lanna, de weinig spraakzame dochter van de prachtige, opvliegende Braziliaanse weduwe Gracinha Edelenbos, die heerlijk kan koken maar wel consequent haar tosti's laat verbranden. De hele stad gaat er automatisch vanuit dat de twee iets met elkaar hebben, maar Gracinha vindt Gabriel "saai". Toch wordt Gabriel met argusogen gevolgd en er worden zelfs een paar aanslagen op hem gepleegd: hij wordt in het donker van de kademuur geduwd en in de kerk waar hij aan het werk is klinken schoten. Iedereen doet het af als fantasie, maar uiteindelijk blijkt het wel degelijk gebeurd te zijn. 

Een wat raar boek, waar de lol eigenlijk zit in de beschrijvingen van de de vreemde personen die het stadje bevolken. Met orgels heb ik niet zo veel, dus dat was soms even doorbijten. Een boek voor tussendoor, meer niet.

Terug naar de lijst met boekrecensies

970. Michael Berg - Ik zie je

Carol Brodie is thrillerschrijfster, maar de laatste 5 jaar heeft ze geen woord meer op papier gekregen. Gevangen in haar eigen twijfel, een relatie met een overheersende partner die haar werk maar niets vindt (en stiekem stinkend jaloers is op haar succes), een duur huis waar ze het niet haar zin heeft en een knallende depressie besluit ze op advies van haar psychiater uit te breken en terug te gaan naar de plaats waar ze voor het laatst echt gelukkig was: de Vaucluse bij Mont Ventoux waar ze als kind de laatste zomer doorbracht voor haar vader overleed. Ze huurt een huis en neemt zich voor om hard te gaan werken aan haar nieuwe roman. Maar in plaats daarvan rookt en drinkt ze te veel en raakt geobsedeerd door de vrouw die het huis naast het hare huurt. Dat laatste zelf zozeer dat ze de sterrenkijker tussen de oleanders parkeert om haar te kunnen bespieden. Op een avond is ze getuige van een uit de hand gelopen ruzie waarbij de buurvrouw een enorme griezel van een man dood lijkt te slaan. En zo komt Carol opeens zelf in een thriller terecht, waarbij zij en buurvrouw Elsa voor eens en voor altijd proberen af te rekenen met Elsa's (en Carol's) verleden. En dat levert dan weer een boek op...

Een boek dat ik uiteindelijk vrij snel heb uitgelezen, maar wat komt het langzaam op gang... Pas op 40% van het boek gebeurt er wat, daarvoor is het voornamelijk zuipen, roken en zelfmedelijden hebben. Dat is jammer, want aan het eind zit de vaart er goed in.

971. Bill Bryson - The body

Deze keer beschrijft Bill Bryson het lichaam: van het prille begin tot het absolute einde plus alle onderdelen er tussenin. Het boek heet niet voor niets "A guide for occupants", je krijgt veel informatie over hoe het lichaam functioneert en wat er allemaal mis kan gaan, maar zoals altijd bij Bill Bryson wordt het op een prettige en humoristische manier gebracht. De toon wordt meteen gezet in het eerste hoofdstuk als Bryson uitrekent wat het kost om Benedict Cumberbatch na te bouwen uit zijn elementen  en eindigt met "You would probably be lucky  to get a take-home  Benedict Cumberbatch  for much under 200,000 pounds" (dat is inclusief BTW en arbeidsloon,dat dan weer wel). En het boek heeft ook nog 2 katernen met mooie foto's om het een en ander toe te lichten. 

Door mijn werk weet ik best wat over het menselijk lichaam, maar ik heb toch weer een flink aantal dingen bijgeleerd. Kortom, een boek dat zeker het lezen waard was.

972. Gregg Hurwitz - De president

Evan Smoak, Orphan X, neemt het deze keer op tegen niemand minder dan de president van de Verenigde Staten. Hij moet wel, want de president probeert alle voormalige deelnemers aan het uiterst illegale Orphan programma te laten vermoorden door Orphan A. Maar de president krijgt er lucht van, dus de veiligheidsmaatregelen worden aangescherpt, wat betekent dat het nog moeilijker is om hem te benaderen. Gelukkig krijgt hij hulp van 2 andere Orphans.

Evan Smoak, the Nowhere Man, moet ondertussen een autistische jongen, Trevon, helpen wiens hele familie is uitgeroeid door een boze drugshandelaar omdat Trevon in zijn rol als bewaker een verdachte container gemeld heeft bij de douane en de drugshandelaar zo een enorme partij cocaine is kwijtgeraakt. 

Evan Smoak, de mens, probeert zijn zeer aantrekkelijke buurvrouw en haar 9-jarige zoon op afstand te houden, wat niet erg goed wil lukken.

Kortom, Even Smoak heeft in deze aflevering meer dan genoeg aan zijn hoofd. En dat is voor mij een Guilty Pleasure: zo af en toe een boek waar flink in geknokt wordt en elke 8 pagina's een dode valt. Lekker weggelezen in de sauna.

973. Stephan Enter - Pastorale

Oscar en Louise groeien op in een vervallen landhuis met een streng gelovige moeder en een wereldvreemde kamergeleerde als vader in het gereformeerde dorp Brevendal in het oosten van het land waar ook nog een Molukse wijk is met families van oud-KNIL militairen. 

Het is tegen de zomer. Louise heeft net het eerste jaar van haar studie Engels in de grote stad erop zitten en komt naar huis om haar ouders te vertellen dat ze gaat stoppen met haar studie, maar die mededeling stelt ze steeds uit. In plaats daarvan wordt ze verliefd op Maarten, de zoon van de nieuwe dominee. En dat terwijl ze zelf enorm van haar geloof gevallen is. Dat culmineert in een aanbod om de "kindernevendienst" in de kerk te begeleiden en dat wordt een compleet (hilarisch, dat wel) drama.

Oscar krijgt de opdracht om het huiswerk van zijn Molukse klasgenootje Jonkie naar zijn huis te brengen omdat Jonkie een ongeluk heeft gehad en in het ziekenhuis ligt. Er doen de meest wilde geruchten de ronde over de Molukkers, maar als Oscar het huis binnengaat blijkt het vreemd te zijn, maar heel keurig en hij wordt op slag verliefd op de oudere zus van Jonkie. Oscar raakt geobsedeeld door de Molukken, de Molukker sen hun geschiedenis. Uiteindelijk wordt hij uitgenodigd om een Molukse maaltijd bij te wonen waar vader zijn visie op Indonesie, Ambon en de mogelijke terugkeer geeft. Hij heeft zich vastgebeten in die terugkeer, maar beseft eigenlijk ook wel dat wat hij daar gaat aantreffen niet het Ambon is dat hij hoopt aan te treffen.

Een mooi verhaal met wel iets te veel niets toevoegende bijvoeglijke naamwoorden (epitheton ornans zou mijn leraar Grieks gezegd hebben). Af en toe moest ik ook hardop gnifffelen, vooral als de kindernevendienst helemaal uit de hand loopt en om de afschuwelijke ouderling die zo lijkt weggelopen te zijn uit "Knielen op een bed violen". Ik vraag me echter af (en met mij de meeste leden van de leesclub) of dit verhaal lang blijft hangen. De tijd zal het leren...

974. Arnaldur Indridason - Smeltend ijs

Door de opwarming van de aarde trekken ook de gletsjers op IJsland zich terug en zo verschijnt er op een dag het hoofd en vervolgens het lijk van een man die al 30 jaar zoek was. Er is altijd gedacht dat het een ongeli\uk was, maar het blijkt (uiteraard, anders heb je geen boek) moord. Gepensioneerd politieman Konrad, die zich 30 jaar geleden met de zaak bezig hield, bijt zich vast in de zaak. Langzaam maar zeker weet hij stukje bij beetje het verhaal rond te krijgen en blijkt de waarheid een stuk prozaischer en triester dan je kan bedenken.

Een politieroman met weinig echte actie die uiteindelijk een beetje als een nachtkaars uitgaat.

975. Stephen Fry - Een jongensleven

Vanaf zijn jonge jeugd heeft Stephen Fry op kostscholen gezeten. In dit boek, dat in het Engels de intrigerende titel "Moab is my washpot" heet, beschrijft hij zijn kostschooljaren en ook een stukje erna. Je kan je afvragen wat ouders bezielt om kinderen van 7-8 jaar ver van huis op een kostschool te plaatsen, maar dat is een andere discussie. Fry beschrijft het leven op de kostschool, zijn schoolgenoten en de dynamiek van honderden pubers die op elkaar aangewezen zijn, zijn  vrienden, de leraren, de rottigheid die ze uithaalden, zijn eerste enorme verliefdheid, en zijn onzekerheden. Uiteindelijk vliegt hij helemaal uit de bocht en ook dat beschrijft hij zonder zichzelf te sparen. Een boeiend en vermakelijk boek, maar ik raad iedereen aan om het in het Engels te lezen. Dit was een aanbieding, maar de humor en schrijfstijl van Fry smeken om lezen in het Engels..

976. Robert Harris - De tweede slaap

Het is 1468. De jonge pater Fairfax wordt vanuit Exeter naar een afgelegen dorpje in Exmoor gestuurd om de pastoor die daar ruim 30 jaar de kerk heeft gerund te begraven. Hij heeft een ongeluk gehad bij "De Duivelsstoel", maar het gerucht gaat dat het geen ongeluk was, maar moord. Fairfax had het idee om even snel de dienst te leiden en dan weer terug te gaan, maar hij wordt het verhaal ingezogen. De armen in het dorp zijn echt arm en hebben zijn geestelijke bijstand nodig, de plaatselijke Lady Sarah Durston is misschien niet echt rijk, maar wel heel mooi, dus wat volgt is een heimelijke verliefdheid, ook al heeft ze toegezegd te trouwen met de rijke weverijbezitter Hancock. Ondertussen treft hij ook nog eens een hele serie ketterse boeken aan in de slaapkamer van de pastoor, die hem leiden naar de historicus Shadwell, die al jaren onderzoek doet naar een enorme ramp die zich in het verleden heeft afgespeeld en waarvan een deel van het geheim lijkt te liggen bij De Duivelsstoel.

(spoileralert)

En daar zit hem de crux van het verhaal, want 1468 is niet 1468 maar ruim 800 jaar in de toekmst. Dat is ook opeens de verklaring van de aanwezigheid van plastic, koffie en tabak. Naeen wereldwijde catastrofe rond 2025 is de hele samenleving decennialang totaal ontwricht geweest, waarna men opnieuw begonnen is met tellen in het jaar 666 (het getal van het beest) en de samenleving er nu uitziet als een kruising van de middeleeuwen en de tijd net voor de Industriele Revolutie. Geweldig gegeven, maar ik vind het jammer dat het een wat ongeloofwaardig einde heeft.   

977. Tess Gerritsen - The shape of night

Ava Collette is kookboekenschrijfster en probeert te ontsnappen aan een traumatische ervaring in haar woonplaats Boston. dus huurt ze voor de zomer een prachtig oud huis aan de kust van Maine. Dit huis, Brodie's Watch, is in de 19e eeuw eeuw gebouwd door Kapitein Brodie, die met zijn schip vergaan is en sindsdien spookt het in het huis. Als Ava bij het huis komt voelt ze dat het huis haar niet wil, maar als ze eenmaal binnen is verandert dat gevoel. Harr kat Hannibal vindt het een geweldig huis: lekker veel muizen. Ava heeft de hele tijd het gevoel dat ze bekeken wordt: of dit echt zo is of dat het de enorme hoeveelheden drank is die ze wegwerkt is onduidelijk maar ze raakt toch wel verknocht aan het huis. Alleen is er iets raars aan de hand met degene die voor haar in huis woonde: deze vrouw is spoorloos verdwenen tot haar lijk uit zee gevist wordt. Ondertussen lijkt ze langzaam maar zeker haar leven weer een beetje op de rit te krijgen: het shcrijven gaat goed en ze ontmoet de leuke lokale arts. Maar er blijven enge dingen gebeuren in het huis en uiteindelijk gaat ze er bijna aan onderdoor.

Ik had al enige tijd geen boek van Gerritsen meer gelezen. Dit boek was op zich wel spannend (je voelt dat er iets niet klopt), maar het is allemaal nogal geënt op het bovennatuurlijke en daar ben ik niet zo van.

978. Christoph Ransmayr - Cox of het verglijden van de tijd

Alistair Cox is een meesterklokkenmaker die in de 18e eeuw afreist naar het hof van de Chinese keizer Qianlong die helemaal gefascineerd is door zijn klokken, die meer  kunstwerken zijn die de tijd weergeven dan alleen maar klokken. Samen met twee medewerkers en een Chinese vertaler probeert hij aan de wensen van de Heer van de Tienduizend Jaren en ondertussen ook het verlies van zijn driejarige dochtertje Abigail te verwerken. Ze komen terecht in een bizarre wereld, waar de wil van de keizer wet is, niemand hem tegen durft te spreken en zijn volslagen willekeurige beslissingen gedachtenloos uitgevoerd worden en het nooit duidelijk is of je in de gratie bent of voor je leven moet vrezen. De eerste tijd werken ze in de Verboden Stad, in de zomer verhuizen ze naar het zomerverblijf van Qianlong waar ze de allermoeilijkste opdracht krijgen die je voor kan stellen. En de keizer stelt de winter uit (ja, dat kan een keizer) terwijl Cox doorwerkt aan zijn meesterproef terwijl de sneeuw valt.

Ik vond het verhaal nogal vlak, maar wel heel interessant om uitgerekend nu te lezen. Als je leest hoe de keizer's wil wet is en hoe bang mensen zijn om hem tegen te spreken  en om hun gezicht te verliezen (letterlijk in dit geval), snap je beter hoe het kan dat het zo lang duurt voor China toe kan geven dat ze een uitbraak van coronavirus hebben en hoe de klokkenluider zich moet verontschuldigen (en uiteindelijk aan de ziekte overlijdt) in plaats van dat hij bedankt wordt en een prijs voor gezondheidszorg krijgt. 

979. Marina Lewycka - A short history of tractors in Ukrainian

Nikolai is een 84-jarige bewoner van Petersborough in het VK die meer dan 50 jaar geleden vanuit Oekraine gevlucht is samen met zijn vrouw en dochters. Inmiddels is zijn vrouw overleden en zijn dochters Vera en Nadia praten niet meer met elkaar omdat er bij de verdeling van de erfenis van hun moeder van alles en nog wat mis gegaan is. En nu heeft Nikolai zijn oog laten vallen op de bijna 50 jaar jongere Oekraiense Valentina: geblondeerd, een enorme voorgevel, een snol van de bovenste plank, een puberzoon en een onverzadigbare drang naar westerse luxe en vooral naar een paspoort en een permanente verblijfsvergunning. Nikolai besluit met haar te trouwen en dan begint de ellende: Valentina neemt het leven van Nikolai min of meer over, geeft al zijn geld (en nog wat extra) uit, en mishandelt hem fysiek en psychisch. Dus de dochters moeten hun verschillen bijleggen en hun Engelse keurige gedrag overboord zetten om te proberen hun wereldvreemde vader, die stug doorwerkt aan een boek over de geschiedenis van de tractor, uit de klauwen van dit monster op naaldhakken te redden.

Een heerlijk boek waar ik regelmatig hardop om moest lachen. Maar ook met een serieuze ondertoon, want er bieden zich nogal wat dames aan uit het Oostblok om te trouwen met Westeuropese kneuzen.

980. Lee Child - Blauwe maan

Voormalig agent van de militaire politie in Amerika Jack Reacher is weer eens op weg van Niks naar Nergenshuizen als hij in de Greyhoundbus een oude man met een envelop met geld ziet en een jongere man die zijn oog o pde envelop heeft laten vallen. Dus stapt hij uit waar zij uitstappen en weet hij een overval te voorkomen. De oudere man blijkt zijn auto te hebben verkocht om aan geld te komen waarmee hij de lening met woekerrente van de lokale maffia af kan betalen. Het geld hebben hij en zijn vrouw nodig voor een persoonlijke tragedie waar ze in eerste instantie niet over willen praten, maar Reacher is overtuigd van hun goede bedoelingen en besluit ze te helpen. De middelgrote stad is al jaren opgedeeld in 2 helften: in het ene deel regeert de Albanese maffia, in het andere deel de Georgische maffia. Maar als Reacher zich ermee gaat bemoeien weet je zeker dat dat niet lang meer duurt. In bijna slapstickachtige scenes rollen de maffiabendes eigenlijk min of meer zichzelf op tot er uiteindelijk alleen nog een door de Russen aangestuurde internetbende over is,waar Reacher en zijn vrienden uiteraard ook korte metten mee maken.

Het ideale boek voor in de sauna: je hoeft niet na te denken, het is vlot geschreven en valt in de categorie "elke 8 pagina's een dode".

981. Philip Roth - Portnoy's klacht

Alexander Portnoy is half de 30 als hij op de bank bij de psychiater belandt omdat het hem niet lukt om een zinvolle relatie op te bouwen. Aan zijn seksuele drive ligt het niet: hij masturbeert zich een slag in de rondte, maar bij alle contacten met vrouwen verdeelt hij ze in sjikse/goj en Joods en Joodse meisjes is hij niet echt in geinteresseerd. Aan zijn intelligentie ligt het ook niet: hij heeft een IQ van 158 en is een geslaagd advocaat in de publieke sector. Hij ziet er goed uit met zijn donkere krullen, al vindt hij zijn neus te groot en te Joods. In een lange monoloog vertelt hij het verhaal van zijn jeugd compleet met overbezorgde moeder en loser van een vader aan de psychiater en snap je een beetje waar zijn probleem/klacht vandaan komt. 

Dit vraagt nogal wat van de lezer: omdat het een monoloog is moet je goed bij de les blijven om het verhaal te kunnen volgen en het is ook niet bepaald een boek wat je in één ruk (pun intended) uitleest. Een boek dat oorspronkelijk in 1968 uitgegeven is maar nog niet echt gedateerd is al eindigt het wel een beetje "Me too". Een vriendin van mij vond het "een maannenboek" maar daar had ik niet zo veel last van. Het boek wordt beschouwd als een klassieker, dus die kan ik nu weer van mijn lijstje afstrepen.

982. Jan W. Klijn - Moord in de Alblasserwaard

Arie Blokland woont met zijn vrouw Wil in de Alblasserwaard "onder Schelluinen" en handelt in veevoer. Het gaat hem voor de wind: hij heeft een vlotte babbel, verkoopt goed spul en is zelf boer geweest, wat betekent dat de andere boeren hem vertrouwen. Om zijn spullen te verkopen gaat hij iedere week bij de boeren langs, en één daarvan is zijn neef Heinrich: een jonge, norse ex-marinier die het idee heeft dat Arie stinkend rijk is. Aan het eind van een werkdag loopt hij ook inderdaad met veel geld op zak, want dit verhaal speelt in de jaren '60, toen er nog contant betaald werd. En dat geld wordt Arie fataal. Heinrich denkt dat hij een hele Piet is, maar maakt na de bloederige moord een serie beginnersfouten die door inspecteur Peter Oskam feilloos opgepikt worden. Uiteindelijk zijn vrouw Wil en zoon Niek de grote slachtoofers van dit waargebeurde verhaal.

De Alblasserwaard: daar kom ik vandaan. Mijn oma was er boerin, mijn achternaam is Oskam, net als de inspecteur. Kortom, redenen genoeg om het boek mee te nemen uit de bibliotheek. Maar het is wel een echte, godvrezende streekroman: niet best geschreven (heel veel "sluwe mensen"), er wordt iets te veel verwezen naar het geloof. Nu zijn de meeste Alblasserwaarders wel stijf Gristelijk, maar als overtuigde atheist is het voor mij nogal irritant. Kortom: snel uitgelezen, maar echt best was het niet.

983. Ian McEwan - Machines zoals ik

Het is 1982, Thatcher is aan de macht en de Falklandoorlog is verloren gegaan. In deze alternatieve werkelijkheid handelt de werkloze Charlie een beetje o pde beurs via zijn computer, is hij verliefd op zijn bovenbuurvrouw Miranda en koopt hij in een opwelling één van de eerste androiden die niet van echt te onderscheiden zijn, Adam. Adam, Miranda en Charlie leven in 2 kleine appartementjes in Londen, maar de situatie wordt pas echt complex als Adam verliefd wordt op Miranda. Charlie zoekt contact met Alan Turing, die in deze alternatieve versie van de werkelijkheid nog in leven is en wel gewaardeerd wordt voor zijn intellect om de situatie te bespreken.

De vraag die Mc Ewan onderzoekt is wat ons mens maakt: Adam kan verliefd worden, is intelligent, maar hij (en alle andere 29 androiden) worden uiteindelijk gek. Ik denk dat het komt omdat leven schipperen is: mensen nemen soms irrationele beslissingen gebaseerd op onderbuikgevoel, we zijn niet rechttoe rechtaan ethisch, allemaal dingen waar puur rationele organismen als computers (en een androide is uiteindelijk gewoon een computer) gek van worden.

De vraag is interessant, de uitwerking niet: ik heb geen flauw idee wat de alternatieve werkelijkheid van 1982 toevoegt, behalve dat Alan Turing nog leeft, Charlie en Miranda wordt ik ook niet echt vrolijk van: bordkartonnen karakters. Kortom, niet McEwan's beste omdat de uitwerking van het thema niet geslaagd is. Wel een boek dat interessant is voor de leesclub, die vanwege de coronacrisis helaas niet doorging.

984. Annejet van der Zijl - Leon & Juliette

In 1820 verhuist Leon van Monster in Zuid-Holland naar het mondaine Charleston. Hij heeft aanleg voor de handel en het gaat hem dan ook al heel snel voor de wind. Maar Leon heeft een geheim: hij leeft samen met Juliette, een halfbloed vrouw die hem als meisje verzorgde toen hij ernstig ziek was. Ze krijgen een hele stoet kinderen, maar Leon kan het niet aan zijn verdere kennissenkring vertellen omdat Charleston het centrum van de slavenhandel is en de rassenwetten in South Carolina streng zijn en ook steeds strenger worden. Uiteindelijk zet Leon een enorme smokkeloperatie op om zijn hele familie vanuit Amerika naar Monster te krijgen. Daar kan Juliette zich eindelijk ontpoppen tot de intelligente societydame die ze is en krijgen hun kinderen de kans om goed onderwijs te volgen. En ondertussen reist Leon heen en weer tussen Monster en Charleston.

Annejet van der Zijl heeft zich wederom vastgebeten in het leven van een interessante man, wat geleid heeft tot een prachtig klein boekje. Leon is een echte dwarsdenker (het thema van deze boekenweek) omdat hij zich de liefde van zijn leven niet af laat nemen en een creatieve oplossing zoekt en vindt waardoor hij zijn vrouw en zijn carrière veilig kan stellen.  Ik kocht 2 (afgeprijsde) boeken van de VARA-gids leesclub en kreeg daar onverwachts het boekenweekgeschenk bij. Onverwachts omdat ik met 50% van de prijs het totaalbedrag dat nodig was niet haalde, maar in dank ontvangen en met veel plezier gelezen.

985. Steve Cavanagh - De verdediging

Eddie Flynn is advocaat, maar was in een vorig leven een zwendelaar, straatvechter en zakkenroller. Dat komt hem goed van pas nu de Russische maffia zijn tienjarige dochtertje heeft ontvoerd om Eddie onder druk te zetten om de maffiabaas Olek Voltsjek te verdedigen. Of eigenlijk is er van verdedigen geen sprake: hij wordt geacht de kroongetuige te vermoorden in de rechtzaal. Daar krijgt hij 48 uur de tijd voor. Hij komt met een alternatief plan: hij zal ervoor zorgen dat Olek vrijgesproken wordt en daarvoor in ruil hoeft hij dan de kroongetuige niet te vermoorden. Olek begint hem langzaam maar zeker te vermoorden, maar de leider van de uitvoering van het plan en rechterhand van Olek, Arturus, wil het oorspronkelijke plan uitvoeren. Gelukkig kent Eddie nog een paar mensen uit zijn "vorige leven", waaronder de leider van de Italiaanse maffia en een rechter die het goed met hem voorheeft en door een combinatie van vlijmscherpe verdediging, keiharde actie en snel denken probeert Eddie zijn eigen vege lijf en dat van zijn dochtertje te redden.

Een heerlijke combinatie van actiethriller à la Lee Child en rechtbankthriller à la Grisham, die ik met veel  plezier gelezen heb. Onderdeel van de "leesclub" van de VARA, waarbij je iedere maand 50 ebooks tegen de halve prijs krijgt aangeboden. Daar kan je nog eens iets voor proberen...

986. Dan Jones - De Tempeliers

Aan het begin van de twaalfde eeuw wordt in het Beloofde Land de ridderorde van de Tempeliers opgericht om pelgrims te beschermen tijdens hun bedevarrtstocht. Al snel krijgt de orde speciale voorrechten van de paus en van allerlei koningen en worden ze, ondanks hun individuele gelofte van kuisheis en armoede, als orde stinkend rijk. Naast het vechten in het beloofde land en het deelnemen aan kruistochten, zijn er de vertegenwoordigingen van de Tempeliers in West-Europa, met name Frankrijk, Spanje en Engeland, waar het geld voor de activiteiten in het Oosten gegenereerd wordt. Omdat ze daar nogal goed in zijn vertrouwen de koningen al snel het beheer van hun vermogen toe aan de Tempeliers. Ondertussen gaat het in het Oosten steeds slechter: de islamieten rukken op, er gaan door domme acties van de leiding van de kruistochten (vaak nogal arrogante koningen) steeds meer slagen verloren en langzaam maar zeker brokkelt het Christelijke Rijk in het Beloofde Land af. Daarbij sneuvelen grote hoeveelheden ridders. Ook in het Westen gaat het steeds slechter: met name de koning van Frankrijk heeft zijn oog laten vallen op de rijkdommen van de Tempeliers, de paus, die in Avignon gevestigd is en naar de pijpen van de Franse koning danst, is te zwak om hier echt tegenin te gaan en zo krijgt de Orde het predicaat "ketters" en worden grote hoeveelheden ridders onder afschuwelijke omstandigheden gevangen gehouden, gemarteld en gedood. Aan het begin van de 14e eeuw houdt de orde na bijna 200 jaar op te bestaan.

Dan Jones heeft een duidelijk, wetenschappelijk onderbouwd verhaal geschreven dat je aan de hand meeneemt. Omdat de grootmeesters elkaar nog al snel opvolgen (dat krijg je als je als Orde meestal meevecht in de frontlinie) is het soms wat lastig te volgen waar en wanneer we precies zitten, maar na het lezen van dit boek heb ik een beter idee over de Tempeliers en hun reilen en zeilen.

987. Robert Pobi - City of windows

In New York heeft een scherpschutter het voorzien op FBI- agenten en aanverwanten. In een enorme sneeuwstorm die het hele dagelijkse leven in de stad stillegt weet de scherpschutter over enorme afstanden in korte tijd een aantal  agenten om te leggen. Lucas Page is natuurkundeprofessor aan de universiteit, vader van een gezin met een aantal geadopteerde, beschadigde kinderen, gehandicapt door een (onduidelijk) ongeluk in zijn verleden, maar vooral ex-FBI agent met een speciale gave: hij is in staat om de hele wereld te zien in mathematische eenheden: getallen, afstanden, hoeken. En daarnee is hij in staat om te vertellen waar de schoten vandaan komen. Langzaam maar zeker komt hij samen met special agent Whitaker dichter en dichter bij de moordenar en de gebeurtenis die deze killing spree veroorzaakt heeft. Maar tot het laatst blijven er losse eindjes zitten, die uiteindelijk in een nagelbijtend spannend einde opgelost worden.

Een boek dat gewoon lekker wegleest: ultrakorte hoofdstukken als het echt spannend wordt en genoeg menselijkheid in de hoofdpersoon om het interessant te houden.

988. André Aciman - Vind me

In de lang verwachte opvolger van het prachtige en hartverscheurende  Call me by your name  volgen we een aantal van de hoofrolspelers van het eerste boek, maar veel later in hun leven. Vader Samuel is gescheiden van zijn vrouw en op weg naar Rome voor een lezing en een bezoek aan zijn zoon ontmoet hij in de trein Miranda, een hele jonge fotografe. Ze worden allebei op slag verliefd, wat leidt tot lange wandelingen door Rome en uiteindelijk een zoon waarmee Samuel de rest van zijn leven doorbrengt. Zijn zoon Elio is inmiddels een beroemde piannist, die al die jaren zijn eerste, grote liefde Oliver niet uit zijn hoofd heeft kunnen zetten. Nadat hij verhuisd is naar Parijs ontmoet hij daar de rijke, oudere advocaat Michel, die smoorverliefd op hem wordt en waarmee hij een relatie heeft. Ondertussen zit Michel vast in een uitgedoofd huwelijk in Amerika. Tijdens een afscheidsfeestje van zijn vrienden die hij in New York tijdens zijn sabbatical heeft opgedaan komt hij er meer en meer achter dat zijn vrouw en hij niets meer gemeen hebben en dat hij op zoek moet naar Elio. En in het laatste, kleinste hoofdstuk van het boek zijn Elio en Oliver weer samen in Italië: ouder en wijzer maar nog steeds dol op elkaar en op het zoontje van Elio's vader, dat oook Oliver heet.

Weer een prachtig geschreven boek over liefde en verlangen dat generaties en de tijd overstijgt, maar zo mooi schrijnend en zinderend van erotische spanning als Call me by your name is het toch niet. Daarvoor hangen de verhalen, ondanks het gedeelde thema en de personages die eenzelfde achtergrond hebben, toch net iets te weinig samen. Maar zeker het lezen waard. Ik snap overigens de bezwaren van de homo-community die toch niet helemaal het boek kregen voorgeschoteld waar ze op gehoopt hadden...

989. T.M. Logan - 29 seconden

Sarah werkt aan de universiteit op een klein, zeer gespecialiseerd vakgebied, dus weinig mogelijkheden om over te stappen naar een andere universiteit. Ze heeft nog geen vast contract, haar man is er met een ander vandoor en ze probeert zo goed als mogelijk is met twee kleine kinderen het hoofd boven water te houden. En haar baas weet dat: hij valt alle vrouwelijke leden van zijn vakgroep lastig en nu heeft hij zijn oog op Sarah laten vallen. Probleem is dat professor Hawthorne in zeer hoog aanzien staat bij het bestuur van de universiteit omdat hij heel veel geld binnenhaalt en zelfs een eigen serie heeft op BBC2. En dan gebeurt er iets waardoor Sarah voor eens en voor altijd de mogelijkheid krijgt om met Hawthorne af te rekenen, maar het is enorm onethisch. Terwijl ze daarmee worstelt blijft Hawthorne haar lastig vallen. Uiteindelijk besluit ze het probleem op haar manier op te lossen waardoor ze weer vrij kan zijn.

Een enorme schurk van een baas, die op veel manieren gemodelleerd lijkt op Harvey Weinstein: veel vrouwen lastig vallen, een enorme reputatie hebben en op allerlei manieren mensen om je heen hebben die alles met de mantel der liefde bedekken omdat je succesvol bent en belangrijk voor het bedrijf. En als lezer dit je allen maar: "Doet het!" Geef hem een schop in zijn noten"! En ben je helemaal blij als het probleem eindelijk opgelost is, maar tot die tijd is het wel nagelbijten.

990. Elly Griffiths - The house at Sea's End

Terwijl Dr. Ruth Galloway worstelt met haar nieuwe dubbelrol als forensisch archeoloog en alleenstaande moeder worden er door haar team maar liefst zes lijken gevonden in een scheur in de rotsen bij het huis van een Europarlementariër dat op het punt staat door erosie in zee te verdwijnen. De familie woont al decennialang in dit huis en de vader van de Europarlementariër was in de oorlog hoofd van de lokale afdeling van de Home Guard. Aangezien de lijken Duits zijn, lijkt daar de sleutel te liggen naar het oplossen van het mysterie. En als er dan ook nog hedendaagse doden gaan vallen proberen Ruth en inspecteur Nelson (getrouwd, maar wel de vader van haar kind) de zaak op te lossen.

Ik had wat moeite om in het verhaal te komen en op een gegeven moment ben je wel een beetje klaar met het onderliggende gezeur over oppassers en de rol van Nelson, maar het verhaal zelf is interessant genoeg om door te blijven lezen. En vooral aan het eind wordt het behoorlijk bloedstollend. Plus dat het verhaal over de dreigende invasie van Engeland door de Duitsers interessant was. om te lezen.

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Terug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies  Door naar de volgende 30 boekrecensies