Boekrecensies 541-570

541. Patrick deWitt - The Sisters brothers

Eli and Charlie Sisters are two brothers working for The Commodore, an important man in Oregon City in the 1850s. Their work is not your average job, they are assassins. On their horses they travel to real or perceived enemies of the Commodore to protect his interests and get the secrets of the victoms. On their travels they meet all kinds of people and their reputation makes sure that they have a smooth journey. Charlie loves his job, but Eli more and more hopes to save money to start a quiet life, maybe opening a shop and getting himself a wife. For the current job they have a travel to goldrush-mad California to get "the formula" out of a man called Hermann Kermit Warm before killing him. Om the way there they meet all kinds of people, from downright bastards to a rather sad boy whose father has gone off and all that happens to him is that people constantly smack him on the head for no apparent reason. Eli also falls in love with almost every woman he sees, wherea Charlie tries to drink himself into a stupor nearly every evening. In short, two brothers, but two totally different persons, even though they form a good team. As the story develops Eli gets softer and softer, but in the end he is the one who gets almost his wish, even though the money is a bit of a problem.

A true road movie story, reminiscent of the Coen Brother movies. A story that moves as the horses and the roads move: a steady pace, you never know what lies around the next corner and the landscape may be totally different behind the next mountain top. Read it!

Terug naar de lijst met boekrecensies

542. Stefan Brijs - Post voor mevrouw Bromley

John Patterson en Martin Bromley zijn melkbroeders: Johns moeder is bij zijn geboorte overleden en hij is gezoogd door de moeder van Martin, die net haar zoontje Matthew was verloren. Hun hele jeugd blijven ze vrienden: eerst hartstochtelijk, maar uiteindelijk groeien ze uit elkaar: John wil Engels gaan studeren, Martin is gaan werken in de dokken van Londen. John blijft bij de Bromley's komen: als vader niet thuis is vindt hij daar de hartelijkheid die hij bij zijn vader die postbode is lang mist. Dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Het hele land staat op zijn kop, iedereen staat te springen om in dienst te gaan en "De Hunnen" een flink pak slaag te geven. Martin is 17 en te jong, maar weet door een slinkse truc toch in dienst te geraken, John wil veel liever gaan studeren, maar wordt door alles en iedereen voor lafaard uitgemaakt. Op de universiteit leert hij William Dunne kennen, een student Duits die hem uitlegt dat hij niet laf is, maar dat de rest van het volk zich als lemmingen van de rotsen afstort. Uiteindelijk kan William echter de druk op een andere manier niet aan. Nadat John zowel William als zijn vader heeft verloren aan de druk van de oorlog knapt er iets in hem en besluit hij alsnog in dienst te gaan met het idee dat hij dan zo snel mogelijk van dit leven af is.

Dat blijkt echter nog niet mee te vallen. Het tweede deel van het boek beschrijft de verschrikkingen van de loopgravenoorlog in Noord-Frankrijk: de lijken, de luizen, de beschietingen, het post traumatische stresssyndroom van de luitenant wiens bediende hij is. En het onafgemaakte werk van zijn vader dat aan hem blijft knagen. Elke keer neemt hij zich voor mevrouw Bromley te schrijven over Martin, maar elke keer lukt het hem niet om de waarheid op papier te krijgen. En hetzelfde geld voor de moeder van soldaat Parker en de vriendin van Simmins. Uiteindelijk gaat hij bijna ten onder aan zijn menselijkheid. Tot hij aan het eind van oorlog toch weer terugkeert in de moederschoot van mevrouw Bromley.

Een werkelijk schitterend boek, vol mededogen geschreven over de grote en kleine verleidingen van de oorlog, maar vooral over de druk die op jonge mensen wordt uitgeoefend, de waanzin van het in oorlog geraken, maar ook in oorlog zijn en dat het allemaal helemaal niet heldhaftig is. Maar ook over de kleine grote daden: de brief die John voor soldaat Parker aan zijn moeder schrijft omdat hij analfabeet blijkt te zijn, de snoekduik om zijn van angst verstijfde luitenant te redden, de gedichten van Keats op het slagveld. Een schitterend boek waar je niet 1-2-3 van af bent.

Terug naar de lijst met boekrecensies

543. Patrick Modiano - De horizon

De oudere schrijver Jean Bosmans kijkt terug op zijn jeugdige verhouding met Margaret Le Coz. Hij werkt bij een slecht lopende boekhandel in occulte boeken, zij doet iets vaags bij een soort uitzendbureau en werkt daarna als gouvernante en beiden zijn op de vlucht. Jean voor de roodharige helleveeg en haar uitgetreden priester, waarbij de eerste beweert zijn moeder te zijn, die hem financieel uit willen kleden; Margaret voor een wat louche type met de naam Boyaval die haar lijkt te stalken. Ze verhuizen veel en er wordt veel gelopen door de straten van Parijs die voor mijn gevoel allemaal bij naam genoemd worden. Zowel van Jean als van Margaret is voor mij niet duidelijk of ze nu echt bedreigd worden en ik moet zeggen dat de karakters ook niet echt uit de verf komen. Het boek schijnt te gaan over herinneringen en over de mogelijkheid om in ieder geval in je fantasie te vluchten voor gevaar,, vandaar de titel "De Horizon", maar voor mij waren het vooral te veel straatnamen die naar de horizon voerden.

Terug naar de lijst met boekrecensies

544. Jussi Adler-Olsen - De vrouw in de kooi

Merete Lynggaard is een uitermate succesvol politica en ook nog eens bloedmooi, maar na 6 uur 's avonds is ze onbereikbaar. Niemand weet precies wat ze dan doet, er gaan allerlei speculaties over mannen of vrouwen in haar leven, maar de werkelijkheid is een stuk prozaïscher: ze zorgt voor haar na een auto-ongeluk geestelijk beschadigde broer Jusse. En dan verdwijnt Merete van de één op de andere dag. De politie doet onderzoek, maar men gaat er vanuit dat ze overboord geslagen is tijdens een overtocht met de veerpont naar Duitsland. Pas 5 jaar later wordt de zaak weer opgepakt en dan nog niet eens van harte door brigadier Carl Morck en zijn assistent Assad, die samen de nieuw opgezette afdeling Q moeten bevolken. Al snel komen ze erachter dat er allerlei hiaten zitten in het onderzoek naar Merete's verdwijning en komen ze steeds dichter bij de oplossing. In een ander spoor van het verhaal worden de gebeurtenissen voor, tijdens en na Merete's verdwijning beschreven en daar word je bepaald niet vrolijk van..

Het verhaal is prachtig en gruwelijk tegelijk en gaat voor een groot deel ook over intermenselijke relaties: Merete en Uffe, Merete en haar ontvoerders, Carl en zijn neergeschoten collega Hardy, maar ook Carl en Assad. Assad is min of meer in de maag gesplitst van Carl, maar blijkt een zeer scherpzinnig observator te zijn, die een zeer wezenlijke bijdrage aan het onderzoek levert en ondertussen zijn baas verbaast met de meest exotische Syrische gerechten en prachtige verbasteringen van het Deens.

Een boek dat je bij de strot grijpt en niet loslaat tot je het uit hebt. Smaakt absoluut naar meer.

Terug naar de lijst met boekrecensies

545. Tom Lanoye - Heldere hemel

Als je man je midden in de nacht opbelt dat hij een jongere vriendin heeft denk je dat het niet erger kan. Als die vriendin dan langskomt om met je te praten denk je nog een keer dat het niet erger kan. Maar als je je dan min of meer verzoent hebt met de situatie, ook omdat je zoon thuiskomt en helemaal straalt omdat hij dolverliefd is, weet je dat het misschien allemaal meevalt en eigenlijk ook wel nieuwe kansen biedt. Tot je wegrijdt van je huis en je een vliegtuig veel te laag over hoort scheren in de richting van je huis...

Tom Lanoye heeft een voetnoot uit de geschiedenis genomen en daar een verhaal omheen gemaakt. De voetnoot is dat in 1989 een piloot van een Sovjetstraaljager wegens een haperende motor zijn schietstoel gebruikt. Het vliegtuig vliegt onbemand door, daarbij de volledige NAVO-top tot verwarring brengend en stort uiteindelijk in België neer. Het verhaal van de middelbare Vera en de twintiger Carla is boeiend, het verhaal van wat er gebeurt in het NAVO-hoofdkwartier is misschien nog wel boeiender, maar die verhaallijn wordt helaas niet verder uitgewerkt net zo min als de verhaallijn van de piloot Andrej. De kaft is ook boeiend: omdat het een geschenk is voor de Nederlandse boekenweek moest de route van het vliegtuig over Nederland lopen, terwijl dat in werkelijkheid niet het geval was. 

Zeker geen slecht boekenweekgeschenk, jammer dat er geen ruimte was om de andere twee verhaallijnen uit te werken. Dit verhaal verdient eigenlijk een dikker boek.

Terug naar de lijst met boekrecensies

546. Stephen Kelman - Pigeon English

De elfjarige Harrison Opoku reist met zijn moeder en zijn oudere zus Lydia vanuit Ghana af naar Londen, omdat zijn ouders denken dat hun kinderen daar een betere toekomst kunnen krijgen dan thuis. Vader Opoku blijft met pasgeboren dochter Agnes achter in Ghana. In Londen komt de familie terecht in een ontzettende achterbuurt, waar alles draait om geld, sex, geweld en een grote bek. Harrison is een dromer: hij is dol op de duiven, vindt school eigenlijk erg leuk, is dol op zijn zusje Agnes, krijgt al snel verkering met een meisje met een brilletje, Poppy, en begrijpt in het algemeen niet veel van wat er om hem heen gebeurt, al spreekt hij al snel de taal van de straat. We zien de wereld door de ogen van Harrison: hoe een jongen uit de buurt "getjoekt" (gestoken met een mes) wordt en daarbij overlijdt. Niemand durft zijn mond open te doen, als is het duidelijk dat de lokale bende, de Dell Farm Crew, erachter zit. Lydia's vriendin Miquita, een enorme slet, heeft verkering met één van de bendeleden en tussen de regels door snapt de lezer al snel hoe de vork in de steel zit, maar Harrison niet. Hij gaat samen met zijn vriendje Dean voor detective spelen om de zaak op te lossen, zeer tot ongenoegen van de bendeleden. En uiteindelijk komt zijn naïviteit hem duur te staan...

Nog een boek dat op de shortlist stond voor de Man Bookerprijs. Ik heb het in het Nederlands gelezen en ik denk toch dat dat ten koste van de straattaal gaat, want hoe goed je het ook vertaalt, ik zag geen Ghanees voor me, maar een Antilliaan of een Marokkaan. Inhoudelijk wel prachtig, maar de taal doet er wat afbreuk aan: eigenlijk een intriest boek.

Terug naar de lijst met boekrecensies

547. Stephen King - 11/22/1963

Jack Epping is a teacher in the small village of Lisbon Falls. He is appreciated by his colleagues and students and eat regularly at Al’s Fatburger, where the burgers are so cheap that everyone suspects that is should be called Al’s Catburger instead. Until one day Jack discovers the secret of the low prices that Al charges: Al has in his storage room a porthole that makes you travel back in time to 1958. And however long you stay in 1958, when you travel back time has moved only 2 minutes in present time. Al initially uses this porthole to buy meat which he can then sell cheaply, but later on he makes his missions more complicated: first he rescues a young girl from a hunting accident, then he decides to go for the Big One: prevent the shooting of John F. Kennedy. But he does not succeed, because he is diagnosed with terminal cancer before he can fulfill this task. He therefore asks Jack to travel back in time and take the task over from him.

Jack travels back as George Amberson, initially for a short period, then for longer periods, because he finds that he actually likes the time period better than present time. He tries to save a small boy from witnessing the murder of his family, but things do not go exactly as planned, so he goes back through the porthole, returns and does it right the second time. He decides to take up his profession as English teacher again and becomes a much loved central figure at the high school where he is teaching. A relationship with the librarian Sadie makes life nicer, but definitely not easier, because in the background he has to keep working on his real mission. And all the time history indicates regularly that it does not like to be changed: there are the butterfly effect, with consequences of your deeds rippling through history and when big changes lead to very big consequences. He finds that out much to his distress when he indeed comes face to face with Lee Harvey Oswald en returns to the present time afterwards…

Terug naar de lijst met boekrecensies

548. Erik Vlaminck - Brandlucht

Elly woont met haar Belgische vader en Nederlandse moeder in het Canada van de jaren ’50 en ’60. Haar moeder is een keiharde vrouw, die alleen maar terugverlangt naar Zundert, haar vader een vooral afwezige duivenmelker, die in een gesticht werkt en zijn vrouw zo veel mogelijk probeert te ontlopen omdat het huwelijk heel slecht is. Ieder jaar reist hij naar België, zogenaamd om duiveneieren te gaan halen, maar in werkelijkheid omdat hij ook daar een huwelijk heeft. Daar komt Elly pas achter als ze op latere leeftijd naar België reist, op zoek naar haar vader die op een dag verdwenen is. Inmiddels hebben al haar jeugdervaringen haar zo beschadigd dat ze zichzelf pijn moet doen om het gevoel te hebben dat ze leeft. En dit pijn doen beperkt zich niet tot haarzelf: als haar moeder op latere leeftijd hulpeloos op bed ligt (en daar niet bepaald een gemakkelijke patiënt ligt te zijn) doet ze er alles aan om haar moeder te straffen voor haar eigen jeugd. Dit tot totaal onbegrip van haar dochter Linda, die haar moeder steeds verder ziet afglijden richting totale gekte.

Erik Vlaminck wil de vraag oproepen of het mogelijk is radicaal de familiebanden door te snijden en zonder verleden verder te leven. De uitkomst van dit boek is dat dit niet kan: al zou je de banden doorsnijden (wat in dit boek bijna letterlijk gebeurt in de vorm van de automutilatie van Elly), dan nog draag je je verleden met je mee, niet alleen in het contact met je familie, maar ook met de rest van de wereld. Een intrigerend boek, maar minder goed dan Suikerspin.

Terug naar de lijst met boekrecensies

549. Pauline Cornelisse - Taal is zeg maar echt mijn ding

Een absolute hype, dit boek, maar ik kwam er nu pas toe om het te lezen. Pauline Cornelisse heeft een scherp oog voor taal: de gekke formuleringen waardoor mensen iets heel anders zeggen dan ze eigenlijk willen zeggen, de evolutie van taal met woorden die verdwijnen (“mieters”) en verschijnen (“vet”) of opeens in een heel andere context gebruikt worden. De verhaaltjes variëren van een paar pagina’s tot slechts een paar regels en daarmee is het een prima boek om in een vliegtuig te lezen tussen het uit het raam staren in. En je steekt er nog wat van op ook: mijn AH erlebnis (zie dat hoofdstuk) was dat horeca een afkorting is van HOtel-REstaurant-CAfé. Kortom, prima om te lezen, zo af en toe hardop gelachen, maar wel hap-slik-weg.

Terug naar de lijst met boekrecensies

550. Jonas Jonasson - De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween

Allan Karlsson besluit op zijn 100e verjaardag uit het raam van het bejaardenhuis te klimmen en op pad te gaan, want hij heeft geen zin in alle poespas en bovendien heeft hij zin in een borrel. Hij sloft naar het busstation, waar een nare jongeman hem vraagt op een grijze tas te passen. Als de bus komt besluit Allan de tas maar mee te nemen, want hij wil graag zijn pantoffels verruilen voor schoenen. In plaats van schoenen vindt hij echter 50 miljoen Zweedse kronen en daarmee begint een hele serie wonderbaarlijke gebeurtenissen, die echter niet zo wonderbaarlijk zijn als je ze in het licht zet van Allan’s levensgeschiedenis, waarbij hij Truman, Stalin, Kim Jong Il, Mao, Johnson, Churchill en nog een aantal andere wereldleiders niet alleen ontmoet, maar ook op weg helpt om de geschiedenis te veranderen. Uiteindelijk belandt hij met een bont gezelschap inclusief een olifant op Bali waar hij aan het eind van zijn leven toch nog aan de vrouw komt met een borrel onder handbereik…

Een bizar boek, met een hoofdpersoon met de ongecompliceerdheid (maar niet de domheid) en het altijd-op-de-juiste-plaats-zijn van Forrest Gump, terwijl de avonturen die beleefd worden zo uit een Coen Brothers film zouden kunnen komen. Volgens mij moet dit boek te verfilmen zijn, want het leest al als een script.

Terug naar de lijst met boekrecensies

551. Maarten 't Hart - Maassluis

In het eerste verhaal raakt het paard van de groenteboer te water. De hoofdpersoon en zijn vriendje Peter maken het hele reddingsproces mee, want het valt nog niet mee om een paard weer de kade op te krijgen. Ze doen heel stoer, maar als puntje bij paaltje komt (het paard heeft water in zijn longen gekregen en moet afgemaakt worden) moet de hoofdpersoon toch huilen.

In het tweede verhaal ontmoet de hoofdpersoon een meisje dat wat ouder is dan hij. Ze besluiten samen naar de Maaskant te gaan. Het jongetje wil het meisje bekeren om te voorkomen dat ze in de hel belandt, het meisje wil “het” doen. Ze besluiten dan maar om en om iets te doen wat ze willen, maar weten geen van beiden precies hoe en waar het op uit moet draaien. Dus knietje vrijen – bijbelverhaal – samen romantisch bramen eten – bidden – zoenen – bekeren en dan uiteindelijk “neuken”, maar hoe dat moet blijkt dusdanig vaag dat ze uiteindelijk maar snikkend van het lachen terug naar het dorp lopen, want zo kan het toch niet gaan…

Onschuldige jeugdverhaaltjes, een kort boekje dat je in een half uurtje uitleest, in mijn geval op een terras in Bishkek, Kirgizië.

Terug naar de lijst met boekrecensies

552. Robert Vuijsje - Alleen maar nette mensen

IDavid is net van het Barlaeus gymnasium af, heeft een keurig vriendinnetje, woont in een keurig deel van Amsterdam Oud-Zuid en heeft een paar keurige vrienden. Kortom, alleen maar nette mensen. Maar David wil helemaal geen nette mensen: hij wil seks met sletterige negerinnen met grote tieten en grote konten. Via via belandt hij op vage feesten, komt in contact met de Suri scene in Amsterdam Zuidoost en raakt helemaal verslingerd aan allerlei vormen van seks met negerinnen, daarin opgezweept en aangemoedigd door de Surinaamse mannen die hij ontmoet. Vooral het contact van de mannen onderling is een vorm van totale leegte: het gaat nergens over, alleen maar over seks, hoe je alle vrouwen die je tegelijkertijd hebt tevreden kan houden en wat je allemaal (heel stoer) gedaan hebt. David dompelt zich helemaal onder in deze scene, maar ziet uiteidnelijk ook wel dat dit niet echt zijn toekomst kan zijn. Eigenlijk is hij op zoek naar de intelligente negerin. Die vindt hij in Memphis, maar ook dat is niet echt naar zijn zin. En als hij dan aan het eind van zijn escapades terug wil naar zijn lieve doch wat saaie schoolvriendinnetje blijkt dat hij die toch echt net te lang heeft laten wachten.

Zoals gezegd: de totale leegte: de materialistische oppervlakkigheid van de gesettelde burgerij in Oud-Zuid, maar ook de totale seksueel getinte leegte van de scene in Zuidoost. Niet bepaald een boek dat vrolijk stemt. En een negerin met een dikke bil blijft raar klinken, hoe vaak je het ook herhaalt: het zijn of billen of bips of kont of ass, maar 1 dikke bil lijkt me een raar gezicht

Terug naar de lijst met boekrecensies

553. Alexander Pechtold - Henk, Ingid en Alexander

In een reeks gesprekken gaat Alexander Pechtold de dialoog aan met een aantal PVV stemmers. Zoals eigenlijk wel te verwachten valt zijn het vooral antistemmen: tegen de gevestigde orde, tegen de PvdA, tegen de onbegrijpelijkheid van de politiek, maar –verbazingwekkend genoeg- relatief weinig tegen de islam. Pechtold gaat de discussie aan en dat is te prijzen, maar ik ben het niet eens met zijn stelling dat dit politiek betrokken/bewuste mensen zijn: als je weinig tegen de islam hebt is het bizar om op een one issue partij als de PVV te stemmen waar het alleen maar over de islam gaat. En misschien moeten we met z’n allen eens ophouden om het over een “partij” te hebben als we het over de PVV hebben omdat je er geen lid van kan worden. Het is een beweging met een Leider en dit soort Leiders zou iedereen met enig historisch besef heel erg zenuwachtig moeten maken. Pechtold is ook te prijzen voor zijn felle debatten met Wilders, maar het zou helpen als de kamervoorzitster daar ook eens wat harder op in zou grijpen en de media niet als hijgende hondjes achter de gevaarlijke gek Wilders aan zouden lopen om ongenuanceerde quotes te krijgen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

554. Jussi Adler-Olsen - De fazantenmoordenaars

Zo'n 20 jaar geleden hebben 5 jongens en een meisje zich op een exclusieve kostschool verenigd in een clubje dat in het begin alleen hasj rookt en cocaïne gebruikt, maar al snel komt daar steeds meer geweld bij kijken. Het begint met het in elkaar slaan van klasgenoten, het eindigt met moord en doodslag. Door de invloedrijke ouders en -later- de invloed van de clubgenoten zelf komt het echter nooit tot een echte rechtszaak. Na een aantal jaren zit 1 van de vrienden in de gevangenis, is er 1 omgekomen bij een jachtongeluk en zijn de 3 overige vrienden doodsbang van de vriendin, Kimmie, die inmiddels op straat woont, maar zich daar -ondanks de stemmen in haar hoofd- prima weet te redden. Zaak dus om Kimmie op te sporen en uit de weg te ruimen. Maar dat valt nog niet mee, zeker niet als ook de "cold case" afdeling Q van de politie zich met de zaak gaat bemoeien. Carl en Assad (uit De vrouw in de kooi) hebben inmiddels versterking gekregen van Rose, die uitermate efficiënt blijkt te zijn, al moet Carl er wel even aan wennen voor hij dat toe kan geven. Afdeling Q komt steeds dichter bij de waarheid en uiteindelijk komt alles tot een climax tijdens één van de befaamde jachtpartijtjes van de 3 vrienden.

Alweer een prima boek, maar minder spannend dan de vrouw in de kooi, omdat vanaf het begin af aan duidelijker is wat er gebeurt is en hoe alles zich ontwikkeld heeft. Maar nog steeds heerlijk leesvoer.

Terug naar de lijst met boekrecensies

555. Jiri Weil - Mendelssohn op het dak

Aan het begon van het boek moet een Duitse officier op last van Heydrich het beeld van de Joodse componist Mendelssohn van het dak van het Huis der Duitse Kunsten verwijderen. Maar wat is het beeld van Mendelssohn? Ze nemen een Joodse geleerde mee, maar die mag überhaupt niet naar beelden kijken. Dan maar het beeld met de grootste neus... Dat is het beeld van Wagner, de lievelingscomponist van de nazi's. Niet echt een goede keus dus. Uiteindelijk weet de vrouw van de leidinggevende raad, maar dan is de Duitse officier al verbannen naar het Oostfront. Na dit hilarische begin wordt het boek steeds grimmiger: iedereen probeert te overleven, maar uiteindelijk halen de gruwelen (bijna) iedereen in. De overlevingsstrategieën bestaan uit collaboreren door het opzetten van een museum over het verdwenen Joodse volk, deel uitmaken van de kamppolitie in Theresienstad, vooral heel erg niets doen. Maar er zijn ook mensen die het verzet in gaan, kinderen laten onderduiken, voedsel voor onderduikers regelen. Uiteindelijk vallen ook zij ten prooi aan de volslagen gekte van de nazi's. 

Een boek dat postuum verscheen in 1960, nu eindelijk vertaald is op aanraden van Laurent Binet van HHhH dat ik eerder al gelezen heb. Toch vond ik dat boek beter: het is de persoonlijke zoektocht van de schrijver naar de geschiedenis en hoe je die kan en mag beschrijven. Jiri Weil beschrijft de geschiedenis, maar door de vorm die hij soms kiest (geen namen maar posities gebruiken) blijft het boek wat afstandelijk. Een belangrijk boek, maar ik vond het geen meesterwerk.

Terug naar de lijst met boekrecensies

556. Claudia de Breij - Dingen die fijn zijn

Soms heb ik nachten dat ik niet in slaap val en dan is de tijd doden met lezen het beste wat er te doen is. Het moet dan niet al te zware kost zijn. Nou, dat is dit boek met korte stukjes niet: ik heb wel enorm liggen lachen, wat het in slaap vallen dan weer niet ten goede komt. Claudia de Breij is een scherpe observator, spaart ook zichzelf niet en weet hilarisch te schrijven over alledaagse dingen. En de lijstjes van dingen die fijn zijn, zijn ook vaak echt fijn.

Terug naar de lijst met boekrecensies

557. Chad Harbach - De kunst van het veldspel

Henry Skrimshander is een wat miezerig ventje. Hij wordt ontdekt als korte stop door de catcher van een honkbalteam van een kleine universiteit, Mike Schwartz, die ervoor zorgt dat Henry bij Westish College kan komen studeren en honkballen. Al snel wordt duidelijk dat Henry de beste korte stop in het honkbal van de laatste jaren is. hij evenaart zelfs het legendarische record van zijn grote voorbeeld. En dan gaat het mis: een bijzonder alledaagse worp van Henry raakt op één of andere manier uit zijn baan en raakt zijn kamergenoot Owen recht in het gezicht. En dat verandert het leven van een aantal mensen: Henry durft geen bal meer te gooien en raakt in een diepe depressie, waardoor hij zelfs zijn kans op een megacontract bij de St. Louis Cardinals kwijtraakt. Owen moet revalideren en wordt daarbij heel erg gesteund door de rector van de universiteit, Guert Affenlight, die na een verleden als womanizer nu een verhouding met Owen krijgt. Ondertussen is Guert's dochter Pella teruggekomen naar de universiteit omdat haar huwelijk gestrand is en ze opnieuw moet uitzoeken wat ze met haar leven wil. En Mike Schwartz probeert met zijn team zonder wonderboy Henry toch nationaal honkbalkampioen te worden, waarbij hij zijn versleten knieën zo pijnigt dat hij verslaafd aan de pijnstillers raakt. Kortom, een worp met gevolgen voor een hele hoop mensen. Pas aan het eind van het boek komt iedereen weer bij elkaar.

Een knap geschreven boek met heel veel menselijke interactie. Ook een boek dat je vrij snel moet lezen, want er komen nogal wat personages in voor en vooral aan het begin kan je gemakkelijk de dradd kwijtraken. Maar absoluut de moeite waard!

Terug naar de lijst met boekrecensies

558. Martin Bril - De kleine keizer

Een man moet een obsessie hebben en die van Martin Bril was Napoleon: hij verzamelde de gekste weetjes en feitjes over "de kleine keizer" en zijn entourage en heeft deze samengevat in een vrij eclectisch boekje met verhalen die gaan van Sint-Helena tot Napoleon's paarden en van zijn jeugd tot zijn mantel. Op de luchtige toon geschreven die we van Martin Bril kennen en met de nodige zelfspot, want waarom zou je bij wildvreemde mensen op bezoek gaan om samen een avondje over Napoleon te gaan zitten praten? En al met al word je ook nog het een en ander wijzer over Napoleon.

Terug naar de lijst met boekrecensies

559. Clive  Cussler - Het goud van Kamtsjatka

De Corporatie is een schip vol experts die tegen riante betaling de vuile klusjes opknappen waar de geheime diensten hun handen niet aan willen branden. Aan het begin van het boek ruimen ze "even" 10 Noord-Koreaanse raketten bestemd voor Syrië en Al-Quaida op. Omdat ze even niets te doen hebben neemt directeur Juan Cabrillo een opdracht van een Japanse zakenman aan om de piraterij in de zee tussen Japan, China en Korea aan te pakken. Al snel komen ze erachter dat er veel meer achter zit dan ze in eerste isntantie vermoedden en met name de mensensmokkel stuit ze enorm tegen de borst. Uiteindelijk draait alles om de illegale goudwinning in Kamtsjatka en moet de Corporatie al zijn middelen inzetten om zowel zichzelf als een paar duizend Chinezen te redden.

De boeken van Cline Cussler waren altijd al redelijk over the top, maar het gaat er nu wel heel bloeddorstog aan toe: je hoeft mensen niet perse te laten lynchen als je ook de mogelijkheid hebt om ze voor het gerecht te brengen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

560. Fred Uhlman - Hereniging

Hans Schwartz zit op het gymnasium in Stuutgart. Het is 1932 en hij is eenzaam: in zijn klas zit geen enkele jongen die hij het waard vindt om zijn vriend te noemen. En dan komt op een dag Konradin von Hohenfels binnen: een keurige jongen van de hoogste adel in het gebied. Zonder hem echt te kennen eet Hans dat dit zijn vriend moet worden, maar pas na een tijdje heeft hij voldoende moed bij elkaar geschraapt om Konradin aan te spreken. Tot zijn stomme verbazing worden de jongen die alle andere verzoeken tot vriendschap tot dan toe heeft afgewezen en hij vrienden: ze lopen eindeloos filosoferend door de stad, reizen in de weekenden naar het platteland en na verloop van tijd komt Hans ook bij hem over de vloer. Andersom laat dat echter langer op zich wachten en pas na een avond in de opera komt Hans er na lang aandringen achter wat het probleem is: Hans is Joods en de moeder van Konradin haat Joden. Het is 1932 en de macht van Hitler neemt hand over hand toe. Ook in de klas wordt het er voor Hans niet gemakkelijker op en uiteindelijk besluiten zijn ouders hem naar familie in de Verenigde Staten te sturen. Ook Konradin denkt dat dit beter is, want hij gelooft -zoals de hele hogere adel- in de idealen van Hitler, maar denkt dat deze op den duur ten opzichte van de Joden weer bij zal draaien. De geschiedenis wijst echter anders uit... Dertig jaar later krijgt Hans, inmiddels succesvol advocaat in Amerika, een boek in handen met de geschiedenis van zijn klasgenoten...

Prachtig kaal proza, het verhaal van een jongensvriendschap, hoe zenuwachtig je kan zijn als je iemand aardig vindt, maar niet weet wat die ander van jou vindt. En een heel bijzonder einde dat samenbalt in één zin. Een schitterend boekje.

Terug naar de lijst met boekrecensies

561. Nele Neuhaus - Sneeuwwitje moet sterven

Tobias Sartorius komt na 10 jaar gevangenisstraf voor de moorden op zijn vriendin en ex-vriendin terug in zijn woonplaats Altenhain, een piepklein dorp, waar alle bewoners tegen hem samen lijken te spannen. Er zijn er eigenlijk maar twee die normaal doen: het nieuwe meisje Amelie en de autistische Thies Terlinden, zoon van de grootindustrieel van het dorp, Claudius Terlinden. Al snel beginnen de pesterijen (en erger): zijn moeder wordt van een loopbrug afgeduwd voor een rijdende auto, zijn huis wordt beklad, hij wordt in elkaar geslagen, er breekt brand uit en als klap op de vuurpijl verdwijnt Amelie. zijn enige steun is zijn vroegere buurmeisje Nadja, nu een gevierd actrice. Maar ook zij heeft haar eigen agenda. Politierechercheurs Pia Kirchoff en Oliver von Bodenstein leiden het onderzoek en vooral Pia is er al snel van overtuigd dat het onderzoek naar de moorden niet goed gedaan is en dat ook nu Tobias dingen in de schoenen worden geschoven waar hij niet bij betrokken is. Maar eer ze erachter zijn wat er werkelijk gebeurd is zijn er een hoop doden en gewonden gevallen en is het levenin Altenhain voorgoed ontwricht.

In het begin is het even doorbijten omdat er erg veel personen in het boek voorkomen, waarvan niet altijd meteen duidelijk is wie ze zijn en wat ze met het verhaal te maken hebben, maar als het verhaal loopt is het een prachtige beschrijving van het verstikkende leven in een klein dorp en de slechtheid en slapheid van sommige mensen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

562. Michael Connelly - The drop

Harry Bosch and his partner Chu get a strange case in the Open-Unsolved Unit: the DNA of a sex offender is found on the body of a raped and murdered girl. That is not that strange, but the man was at that time 8 years old and is also a homosexual. As if this case is not weird enough, Harry gets a second case: a renowned lobbyist, son of influential councilman Irvin Irving is found dead on the street. He dropped from the 7th floor of a hotel and the questions is: was it murder of suicide? Harry has had a lot of problems with the councilman when he was still on the police force, but somehow Irvin Irving wants him to take the case. So Harry starts with two strange cases. In the case of the lobbyist he discovers some fishy dealings, which initially lead him to look for a murderer. But things are not the way they seem to be... With regard to the sex offender: when looking into the tragic past of the at that time 8-year old boy he soon finds who might be the real culprit, but finding the guy and proving the case is another piece of cake. Luckily not all is bad: his 15-year old daughter Maddie is real help and looking into the gruesome minds of the rapists brings him in contact with a new love in his life. But for every person you win, you loose a few...

Another solid Harry Bosch novel that makes you want to read on. Two cases that keep twisting and turning and where only good solid detective work can bring the solution. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

563. Stijn van der Loo - Slopers

De gebroeders Pek proberen in het Brabantse Mortel, gelegen bij de Mieze en de Leije, hun hoofd boven water te houden met hun bedrijfje "in sloop en terrazzo". Het is 1955, de wederopbouw is in volle gang en er zijn voldoende oude huizen die neergehaald moeten worden. Ze hebben zelfs drie weekloners in dienst: Volckert, een gestoorde gek met een angstaanjagend litteken op zijn gezicht, Vollemondt die dankzij zijn illegale wijnstokerijtje altijd dronken is en bovendien naar stront ruikt, en Tinus, een imbeciel met een te grote tong. De jongens zijn pas half de 20, maar moeder is al overleden en vader is vrijwillig naar de Arbeitseinsatz in Duitsland gegaan, waardoor ze door de bevolking van Mortel  met de nek aangekeken worden. Gelukkig is daar Perrer, die de Marshallpot beheert en hen zo af en toe werk toeschuift. De jongste broer -de ik-figuur- voelt zich verantwoordelijk voor zijn broer, het bedrijf en de werknemers en probeert alles en iedereen in het gareel te houden, maar de de dag voor de jaarlijkse kermis begint het kaartenhuis in elkaar te zakken. Tijdens een "bezoek" aan het huis van Perrer komen ze achter een geheim waarvan zijn broer volledig over de rooie gaat en vanaf dan gaat alles mis. Even lijkt het er nog op dat hij er toch nog redelijk uitkomt, maar aan het eind blijkt dat als je voor een dubbeltje geboren bent het heel moeilijk is om een kwartje te worden.

Mooi geschreven, maar inhoudelijk niet een boek dat me lang bij zal blijven.

Terug naar de lijst met boekrecensies

564. J.J. Voskuil - De buurman

Iedere Voskuil is een must voor me en ook deze is weer mooi geschreven met prachtige observaties, alleen die inhoud... Maarten en Nicolien Koning (alter ego's van Han en Lousje Voskuil) krijgen een nieuwe buurman, Petrus, en Petrus gaat samenwonen met zijn vriend Peer. Tussen de buren ontwikkelt zich een moeizame relatie, die in huize Koning tot veel ruzies leidt, omdat Nicolien altijd en onvoorwaardelijk de kant van de underdog kiest (in dit geval de homoseksuelen), terwijl Maarten mensen in de eerste plaats als mens beoordeelt. Ook in de andere boeken van Voskuil kwamen deze ruzies op de vierkante millimeter voor, maar omdat de buurmannen een heel ondergeschikte rol spelen wordt het verhaal nu wel erg verstikkend. Na 125 pagina's wist ik het wel...

Terug naar de lijst met boekrecensies

565. Val McDermid - The retribution

Years ago profiler Tony Hill and detective chief inspector Carol Jordan put away Jacko Vance, a renowned athlete and talkshow host who turned out to be a ruthless serial killer. Now he has escaped from prison by using all his skills and charms and he is atfer the three people that put him in prison: Tony, Carol and his ex-wife. But he is using  method that is worse than hitting them directly: he tries to take away from them all that is dear. While Tony is trying to dig into the mind of this psychopath, Carol is after a second serial killer that is after prostitutes.

A book that races to the end, taking you along and leaving you breathless. It must be weird as a writer to plan all these actions at least as carefully as the psychopaths you are writing about. Definitely worth reading!

Terug naar de lijst met boekrecensies

566. Jo Nesbo - The redbreast

Harry Hole has been transferred to the secret service, where they do not really have a job for him. He is asked to look into neo-nazism in Norway and before he knows it he is up to his elbows into a strange story about a assassin gun that has been smuggled into Norway, apparently by some nazis. He finds that there are connections between the neo-nazis that he is watching and the old nazis that fought near Leningrad under the SS in the Second World War. This means a lot of unravelling ancient history and trying to find out who is still alive, who is still a nazi and for what the gun may be used.

In the second storyline, we follow the story of one of the old nazis: his time at the front, his time afterwards recovering from a normally fatal wound in a hospital in Austria behind the frontline and the last part of his life, suffering from cancer and trying to leave his life behind with all the loose ends tied. And of course the two storylines come together in more than one way.

A well-written, intricate book with sufficient background to keep you interested and sufficient action to keep you turning the pages.

Terug naar de lijst met boekrecensies

567. Jussi Adler-Olsen - De noodkreet in de fles

De afdeling q voor onopgeloste misdaden begint steeds beter te lopen: Carl en Assad hebben gezelschap gekregen van Rose (en Yrsa) en ook bij de reguliere afdeling moordzaken beginnen ze in te zien dat q wel wat kan. Deze keer draait alles om een fles met een brief erin: jaren geleden in zee gegooid, beland in Schotland en nu uiteindelijk bij q terecht gekomen. Er zit een met bloed geschreven brief in die slechts zeer moeizaam te onderscheiden is en het vergt heel veel speurwerk en vindingrijkheid om erachter te komen wat er aan de hand is. Het blijkt te gaan om 2 jongens die meer dan 10 jaar geleden ontvoerd zijn en als het verhaal langzaam duidelijk wordt vrezen Carl en Assad dat de ontvoerder nog wel eens acitef zou kunnen zijn en het voorzien heeft op kinderen van splinterbewegingen in de christelijke kerk. 

In een tweede verhaallijn blijkt dit inderdaad het geval te zijn en zien we hoe de ontvoerder steeds verder in het nauw gedreven wordt en wanhopig probeert te ontsnappen aan zijn lot. Een verhaal dat je naar de keel grijpt, vooral de lotgevallen van de slachtoffers, die niet alleen ontvoerde kinderen blijken te zijn.

Terug naar de lijst met boekrecensies

568. Nico Dijkshoorn - Verder alles goed

Brievenschrijver Scheut stuurt aan familie, vrienden en kennissen (inclusief de slager) kaarten en brieven met zijn blik op hun vriendschap, zijn leven en zijn Baltische fluweelcavia. Scheut is een sentimentele, nurkse neuroot, die bang is dat zijn cavia zich aan de buurman gaat hechten, dat zijn dochter denkt dat hij een vriend is in plaats van een vader en dat hij de vriendschap met zijn beste vriend op moet zeggen om materiele redenen. Vast dolkomisch, maar mijn soort humor is het niet. Maar ach, zo'n boekenweekessay van 62 pagina's is zo uit.

Terug naar de lijst met boekrecensies

569. Philip Kerr - De een van de ander

Bernie Gunther begint na de dood van zijn vrouw weer te werken als privé-detective in het naoorlogse Munchen. De eerste twee zaken zijn snel opgelost en hij verdient er goed geld mee, maar de derde zaak kost hem bijna zijn leven: een vrouw die beweert de echtgenote van een oorlogsmisdadiger te zijn wil graag weten of hij echt dood is zodat ze kan hertrouwen. Gunther vindt al snel het antwoord, maar heeft daarmee op de tenen getrapt van een groep ex-SSers. Hun verzoek om zich met zijn eigen zaken te bemoeien is zo meedogenloos dat hij wekenlang in het ziekenhuis belandt en uiteindelijk uitgenodigd wordt door een arts van het ziekenhuis om in zijn huis in Garmisch Partenkirchen verder te herstellen. Daar ontmoet hij een invalide oorlogsveteraan en gaat hij in zijn naam naar Wenen om zijn erfenis op te halen. Maar alles is niet zoals het lijkt, ook de bezetters hebben geen schone handen en uiteindelijk moet Gunther vechten voor zijn leven.

Een boek met de typische ad remme grofgebektheid die we al uit eerdere romans van Philip Kerr kennen. Dit keer speelt het boek na de oorlog, is iedereen op z'n minst zijdelings bij de SS betrokken geweest en wordt daar meestentijds relatief gemakkelijk over gedaan, wat waarschijnlijk ook zo was in na-oorlogs Duitsland, anders had het land niet verder gekund. Toch is het daarom ook een boek dat nooit door een Duitser geschreven had kunnen worden, want dan zou een verwijt van goedpraten om de hoek liggen. Als boek is het verhaal spannend en leest het plezierig weg, al is Bernie Gunther wel erg een tough guy.

Terug naar de lijst met boekrecensies

570. Szilárd Rubin - Een korte geschiedenis van de eeuwige liefde

Atilla en Orsolya zijn jong en hebben verkering met elkaar. Het is net na de oorlog en Orsolya studeert farmacie en Atilla wil dichter of schrijver worden. Ze zijn dag en nacht samen ook al komen ze uit totaal verschillende milieus: Orsolya komt uit een gegoed gezin dat echter tot de Duitse minderheid behoort en dus gezien wordt als "fout", Atilla is een half Joodse wees en heeft na het vertrek van de Duitsers een actieve rol gespeeld om de dagelijkse gang van zaken in het provinciestadje weer op de rails te krijgen. Samen met hun vrienden brengen ze de zomer door, vieren ze oud en nieuw en zo lijkt het leven zich eeuwig voort te gaan bewegen. Maar Atilla raakt meer en meer geobsedeerd door (zijn liefde voor) Orsolya: hij gaat rare dingen doen en zeggen om haar en zichzelf te pijnigen en hun liefde zo te testen. Orsolya lijkt dat in eerste instantie te accepteren, maar uiteindelijk krijgt ze er steeds meer genoeg van en neemt ze steeds meer afstand. Atilla wil dit niet accepteren, raakt geobsedeerd en schakelt zijn vrienden in om Orsolya terug te krijgen. De vrienden zijn hier niet van gediend en zo blijft Atilla uiteindelijk verlopen en alleen achter.

De titel is veelbelovend, maar het verhaal stoorde me, vooral het eerste deel waarin Atilla wel een ontzettende verliefd kalf is. Het verhaal gaat ook niet zozeer over een liefde als wel over een obsessie en wat dat met mensen kan doen. Ik was ook niet echt onder de indruk van de schrijfstijl, dus al met al een boek dat niet echt blijvend indruk zal maken. 

Terug naar de lijst met boekrecensie

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Door naar de volgende 30 boekrecensiesTerug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies