Boekrecensies 991-1020

991. Carolijn Visser - Zeeuws geluk

Carolijn Visser wordt uitgenodigd door een Zeeuwse zorgorganisatie om als een soort "writer in residence" een aantal weken te verblijven in een paar verpleeghuizen voor dementerende bejaarden op Noord-Beverland en Walcheren. De bewoners weten niet veel meer van het heden, maar het verleden kennen ze des te beter. En zo wordt het voor Visser een sentimental journey naar het Zeeland van haar jeugd en daarvoor, met verhalen over de oorlog, die op het einde flink huishield in Zeeland, over armoede, over klederdracht ("dat droegen we niet meer omdat de materialen te duur werden") . OOk Visser's eigen moeder zit in een verpleeghuis en ook haar ziet ze steeds losser komen van de werkelijkheid. Maar door alle verhalen bij elkaar te leggen kan ze haar jeugd opnieuw beleven, krijgt ze weer ruzie met die leraar economie die mensen volledig voor paal zette en ontmoet ze nu één van haar klasgenoten waarmee ze herinneringen ophaalt en die zelfs een heuse reunie organiseert.

De bibliotheek in Leiden is door de coronacrisis gesloten, maar heeft een zeer sympathiek initiatief: je kan een mailtje sturen met je leesvoorkeuren en kunt dan op een vast tijdstip een papieren tasje met 6 door hen uitgezochte boeken ophalen. Dit was er één van. Niet een boek dat ik zelf direct mee naar huis zou hebben genomen, maar dat is het leuke van dit initiatief: het zet aan tot "out of the box" lezen. Een lief boek over een vervlogen tijdperk en over, zoals de Zeeuwen zeggen: "Zeeuw 'Eluk, eeh" (of zoals het in het boek staat "ei").

Terug naar de lijst met boekrecensies

992. Splinter Chabot - Confettiregen

Vanaf zijn jongste jaren is het jongetje Wobie anders: een lieve, zachte jongen die dol op roze, op plakoorbellen, paarden en met een grote schare vriendinnen. Voor zijn hele, zeer ruimdenkende, familie en voor al zijn vriendinnen is het overduidelijk: Wobie valt op jongens. Maar Wobie zelf wil daar niet aan: hij wil zich niet in een hokje geduwd worden, maar voelt zich wel enorm ongemakkelijk bij gymnastiek, vooral als dat in de bovenbouw ongemengd gegeven wordt. En ook nu is iedereen vol begrip, de leraren, maar ook de meeste jongens in zijn klas. En verder is Wobie een stuiterbal die de hele klas aan het lachen maakt, constant moet worden gecorrigeerd door de leraren en zijn ouders, maar die er wel in slaagt om steeds over te gaan. Hij komt in het bestuur van de schoolvereniging, zit in het schooltoneel, organiseert schoolreizen en Valentijnsevents en is al met al best populair. Maar ondertussen gaat de worsteling maar door: er pakken grijze wolken boven zijn hoofd samen, zijn ouders willen dolgraag met hem praten, maar hij duwt alles en iedereen van zich af behalve zijn vriendinnen, waar hij eigenlijk te veel van afhankelijk is. Zijn ouders zijn best streng om hem in het gareel te houden, dus zo af en toe moet zijn oudste broer bemiddelen om Wobie de ruimte te geven die hij wel nodig heeft. Na de middelbare school gaat hij studeren in Amsterdam en daar wordt door een vriendin een ontmoeting met Arthur geregeld, waardoor de mist in Wobie's hoofd eindelijk op kan trekken, hij accepteert hoe hij in elkaar zit en de confettiregen los kan barsten.

Een prachtig boek over een jongen die alles mee heeft om geruisloos uit de kast te kunnen komen: een fantastische, lieve, warme familie, begripvolle vriendinnen, klasgenoten en leraren, talent en populariteit. En toch moet iedere jongere door zijn eigen worsteling heen: je wilt niet "anders" zijn, maar je bent het wel. Een boek waarin Splinter Chabot zichzelf niet spaart, waar ik regelmatig hartelijk om heb moeten huilen, niet alleen vanwege de worsteling, maar ook vanwege de prachtige mensen om hem heen. Een must read voor iedereen die anders is of anders denkt te zijn. En voor hen die het zwaar hebben, denk aan de woorden van Marc Marie Huijbregts, die ook Splinter veel steun hebben gegeven: "Het. Wordt. Beter". Of voor mensen die iemand in hun omgeving hebben die "anders" is. Besef alsjeblieft wat een gevecht het kan zijn en hoe pijn het kan doen... 

Prachtig boek!

Terug naar de lijst met boekrecensies

993. Paulien Cornelisse - Japan in honderd kleine stukjes

In 1998 reisde ik naar Japan omdat ik er een congres had. Na afloop bleef ik nog een paar dagen hangen en reisde op 3 woorden Japans (ja, nee en dank je wel) het hoofdeiland van Japan over. En ik moet zeggen dat ik het een heel fascinerend land vond waar ik het uitstekend naar mijn zin gehad heb. Paulien Cornelisse spreekt heel wat meer Japans dan ik en heeft een bijna levenslange fascinatie voor Japan. In dit boekje schrijft ze kleine stukjes (de titel zegt het al) en maakt daarbij tekeningetjes over Japan en vooral over het Japans, dat weliswaar geen tonale taal is (dan is ht helemaal onmogelijk), maar eigenlijk bestaat uit 3 verschillende talen, wat het dan weer wel redelijk  onmogelijk maakt. Aan de hand van ervaringen legt ze Japanse woorden uit en aan de hand van Japanse woorden legt ze het leven in Japan uit. Een boek dat nou ook weer niet heel veel om ht lijf heeft, maar de stukjes van Paulien Cornelisse lezen altijd lekker weg, zolang ze zich verre houdt van kantoorcavia's. Geleend van een vriendin en lekker tussendoor gelezen, want in deze coronatijden heeft een mens behoefte aan lichte kost.

Terug naar de lijst met boekrecensies

994. Paulo Coelho - De spion

Geboren als Margaretha Zelle in Leeuwarden weet Mata Hari aan het begin van de twintigste eeuw heel Parijs te betoveren met haar exotische dansen waarbij ze het verwijderen van haar kleren niet schuwt. Die exotische dansen zijn helemaal niet zo exotisch: ze pretendeert in Nederlands Indië geboren te zijn en daar de klassieke Javaanse dansen te hebben geleerd. In werkelijkheid heeft ze eventjes tijdens een bijzonder ongelukkig huwelijk in Nederlands Indië gewoond en zijn de dansen niet meer dan erotische dansen om haar publiek, en met name de mannen, om haar vinger te winden. Die mannen voorzien, in ruil voor haar gunsten, in haar levensonderhoud. Inmiddels achter in de dertig, en eigenlijk al een beetje over haar hoogtepunt heen, gaat ze in op een uitnodiging om in Berlijn op te komen treden. Een ongelukkiger timing is niet denkbaar: ze is er nog niet aangekomen of de Eerste Wereldoorlog breekt uit. En ze wordt door de Duitse regering min of meer gedwongen om spionne te worden. Ze denkt er mee weg te komen door bij terugkeer in Parijs zich onmiddelijk (uiteraard tegen betaling) aan te melden als dubbelspionne. Maar ze heeft niet overzien dat de oorlog voor Frankrijk niet goed gaat, dat er veel mannen zijn die geheimen bij haar hebben en dat het Franse publiek een zondebok nodig heeft. Dus is ze volkomen verbijsterd als ze gearresteerd wordt, ter dood  veroordeeld wordten dat die executie dan nog uitgevoerd wordt ook. Tot het laatste moment blijft ze geloven dat één van haar rijke en invloedrijke amants haar wel uit de puree zal halen.

Het boek van Paulo Coelho is grotendeels geschreven vanuit het perspectief van Mata Hari en geeft een inkijkje in de geest van een vrouw die zo vrij, sterk en onafhankelijk was dat ze als een grote bedreiging werd gezien door de mannen die haar bewonderden en beminden. Geen supergoed boek, omdat ik het vrouwelijk perspectief toch niet heel goed beschreven vind, maar weer een boek uit het verrassingspakket van de Leidse bibliotheek en in deze tijden lezen we waar we onze handen op kunnen leggen, niet waar...

Terug naar de lijst met boekrecensies

995. Steve Cavanagh - The plea

Eddie Flynn, voormalig straatvechter en gauwdief, wordt door de CIA onder druk gezet om een onschuldige miljardair en computernerd ertoe te bewegenom een misdaad te bekennen die hij niet gepleegd heeft. Voor Eddie staat er veel op het spel: zijn (ex-)vrouw Christine lijkt de dupe te gaan worden van het vuile spel van de CIA, het advocatenkantoor waar ze werkt blijkt een vieze witwasorganisatie te zijn, de halve Mexicanse drugsmaffia is niet erg blij met hem, een andere internetnerd heeft het op hem voorzien en zijn beroepsethiek gebiedt hem om zijn client te helpen. Dat zijn veel verschillende ballen om in de lucht te houden... Gelukkig heeft Eddie de nodige gochme overgehouden aan zijn jaren op straat, heeft hij een aantal contacten en vrienden die hem door dik en door dun bijstaan en is hij een mannetje dat snel kan schakelen en de randen van het recht niet schuwt. Waardoor uiteindelijk uiteraard het recht zegeviert en alles toch weer anders in elkaar blijkt te zitten dan je zou denken.

En zo hebben we deel 2 van de Eddie Flynn serie die volgens hetzelfde strakke stramien verloopt als deel 1 van de serie, De Verdediging: een beperkte tijdspanne, een advocaat tegen de rest van bijna de gehele wereld, veel actie, scherpe rechtbankdialogen  en een paar hele vuile tegenstanders. Echt zo'n boek dat je als een razende tijdens een iets te lange nachtelijke sessie uitleest. Lekker boek, maar ik wacht even met deel 3 want, als gezegd, de opzet is wel heel erg hetzelfde als deel 1.

Terug naar de lijst met boekrecensies

996. Manon Ossevoort - Het meisje en de tractor

Tijdens haar eerste jaar op de Kleinkunstacademie maakt de schrijfster een "life changing event" mee: ze wordt onder valse voorwendselen meegelokt door een serieverkrachter en misbruikt. Vervolgens blijkt het enorm moeilijk om aangifte te doen en op den duur ook nog eens om de dader voor de rechter te krijgen. Maar Manon zet door en wat een inktzwarte bladzijde in haar leven is blijkt haar uiteindelijk ook sterker te maken. Na de nodige omzwervingen besluit ze als afgestudeerd  kunstenares op een tracctor naar de Zuidpool te gaan reizen, via Afrika, een continent dat altijd tot haar verbeelding heeft gesproken. Onderweg verzamelt ze geld voor War Child via allerlei acties in Nederland en dromen van mensen in de landen waar ze doorheen reist als ze haar voorstelling speelt. En bij dit alles wordt ze begeleidt door haar trouwe tractortje en twee honden (Kos van Kosovo tot Tanzania, Biba van Tanzania tot Zuid-Afrika). De begelding door een volgwagen gaat haar op den duur op de zenuwen werken en halverwege Afrika besluit ze alleen verder te reizen. In Zuid-Afrika lijkt haar reis ten einde, maar terug in Nederland krijgt ze een partner, een kind en een fantastisch aanbod waardoor ze toch haar reis af kan maken.

Ik ben dol op resiverhalen en dol op vrouwen die het gewoon doen. En bovendien kende ik een aantal plaatsen  in Afrika waar Manon geweest is, inclusief café Ozone in Khartoum. Dat maakt het extra leuk om te lezen. Misschien niet een heel literair geschreven boek, maar boeiend genoeg om snel uit te lezen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

997. Angela Marsons - Killing Mind

The new installment of Kim Stone and her team dives into the world of cults and how vulnerable people are lured into the communes that go with it, often at the expense of their personal relationships and their money. It all starts with a girl that is found with her throat slit. It is initially ruled as a suicide, but on a hunch they reinvest and come to the conclusion that it must be murder after all. The girl, Samantha, is recently freed from a cult called Unity Farm led by the charismatic Jake Black. Her parents have hired an organization that specializes in deprogramming, but somehow they do not give the full story to the police. Slowly but surely, an with a lot of back and forth, they get the story out of the parents. Finding a second victim in a lake nearby only makes their suspicions worse and the disappearance of a middle-aged widow makes Kim decide that they have to get into the cult. For this they choose their 24-year old colleague Tiffany ("Tink") to do undercover, but what they have not realised is that Tiffany has things going on in her private life that actually make her vulnerable to the Unity Farm way of life. From halfway into the book you know that Tiffany is at risk and you want to know how it is going to end: is she able to leave the cult in time? What is exactly going on that people die? 

The theme is interesting and the wiring is, as always, excellent, but somehow I rate this one a little bit lower than the other Angela Marsons books. Not sure why, but this one I could put aside whereas many of the previous ones led to sleepless nights.

Terug naar de lijst met boekrecensies

998. Adam Kay - Dit doet even pijn

Adam Kay heeft het mooiste beroep ter wereld: hij is arts en helpt mensen in situaties van leven en dood. Maar het is ook het zwaarste beroep ter wereld: met heel veel verantwoordelijkheid moet hij ellendig lange uren werken in een aantal NHS ziekenhuizen (artsen die nog geen specialist zijn worden elk half jaar overgeplaatst), waar de specialist die formeel verantwoordelijk is vaak ver te zoeken is. Bovendien is het salaris nou niet bepaald om over naar huis te schrijven. En je wordt geacht om op te komen draven als er een gat in het rooster valt, waardoor je vakanties, trouwerijen en zelfs begrafenissen misloopt en je relatie naar de knoppen gaat. Uiteindelijk trekt de auteur het niet meer en besluit hij zijn witte jas aan de wilgen te hangen en scriptschrijver van komische scripts te worden. En daar begint het andere deel van de korte verhaaltjes: in dit boek heeft hij zijn dagboek doorgewerkt en ook de (vaak hilarische) situaties opgeschreven die hij tegengekomen is. 

Een boek waar ik hardop om heb moeten lachen, maar dat ook duidelijk maakt dat het systeem van de NHS in de UK hoognodig aan vervanging op in ieder geval revisie toe is als ze het personeel willen houden en de patiënten niet in gevaar willen brengen. Als zelfs mensen die hun vak het mooiste vak ter wereld vinden (en dat vinden veel mensen in de zorg) het niet volhouden is er toch echt wel serieus iets mis met het systeem. En zoals ze in het Engels zeggen "If you pay peanuts, you get monkeys".

Terug naar de lijst met boekrecensies

999. Margaret Atwood - Het verhaal van de dienstmaagd

Vanfred is een dienstmaagd: een jonge vrouw wier enige taak het is om één van de Bevelvoerders van de zwaar Christelijke staat Gilead, gelegen in het noordoosten van de voormalige Verenigde Staten, te voorzien van kinderen. Na een aantal rampen zijn veel mensen onvruchtbaar geworden en komt het voortbestaan van Gilead dus in gevaar. Deze dienstmaagden staan dus in zekere zin in hoog aanzien, al worden ze ook gezien als hoeren en sletten. Veel keus hebben ze echter niet: zoals alle vrouwen worden ze zwaar onderdrukt. Er zijn een paar categorieën vrouwen: onvrouwen, die buiten Gilead in de koloniën wonen en daar de rotzooi van de rampen op moeten ruimen, de Martha's, gekleed in het groen, doen de huishoudelijke taken, de Dienstmaagden, gekleed in het rood, moeten kinderen baren, en de vrouwen van de bevelvoerders, gekleed in het blauw, moeten hun man eren en hun lege leven door zien te komen. En dan zijn er nog de Tantes, die de Dienstmaagden opleiden, en die een soort van aan de top van de hiërarchie staan. Maar allemaal zijn ze ondergeschikt aan de mannen: ze mogen niet lezen, niet roken, niet drinken, moeten zich zedig kleden en gedragen. Kortom: een leeg leven in een samenleving geregeerd door mannen. Het lijkt Staphorst of Saoedi-Arabië wel...

Vanfred herinnert zich echter nog haar leven van voor Gilead: hoe ze met de gescheiden Luke een dochtertje had, en vriendinnen en studeren en haar eigen beslissinmgen kon nemen. Uiterlijk gedraagt ze zich zols het hoort, maar van binnen borrelt het. En als de Bevelvoerder dan meer van haar wil dan alleen maandelijkse seks, zijn vrouw haar behulpzaam probeert te zijn bij het krijgen van kinderen door haar chauffeur Nick aan te bieden, en haar dagelijkse boodschappenmaatje Vanglen bij een soort ondergrondse beweging blijkt te zitten, moet ze keuzes maken.

Een boek uit begin jaren '80, dus bijna 40 jaar oud, maar actueler krijg je ze niet: de onderdrukking van de vrouwen knijpt je de strot dicht, maar doet je ook beseffen hoe belangrijk de #Metoo beweging is, de misinformatie doet je maar weer eens beseffen hoe gevaarlijk Donald Trump is (en Poetin en Erdogan en...) , en Gilead in het algemeen waarschuwt je voor op geloof gebaseerde totalitaire regimes, of ze nu Christelijk of Islamitisch zijn. En wat het extra actueel maakt is dat  in deze tijden van Corona, ieders bewegingsvrijheid beperkt is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

1000. Michael Connelly - Fair warning

Jack McEnvoy, die we eerder tegengekomen zijn bij The Poet en The Scarecrow, werkt als verslaggever bij een blad dat onderzoek doet voor consumenten. Als hij -ten onrechte- een verdacht wordt van moord komt hij terecht in de wereld van genetisch onderzoek, doorverkopen van gegevens, incels (onvrijwillige vrijgezellen, die de vrouwen de schuld gevan van het feit dat ze geen vrouw zo gek kunnen krijgen om iets met hen te beginnen) en het Dark Web. Er blijken de laatste maanden een aantal jonge vrouwen, waaronder de vrouw die Jack kent, om het leven gekomen te zijn door een manier van nek breken die niet echt vaak voorkomt. Het vergt het nodige speurwerk samen met een collega om erachter te komen wat ze met elkaar gemeen hebben en dan  ben je er nog niet, want dan moet je de moordenaar nog op het spoor zien te komen. Daartoe werkt Jack samen met zijn ex, Rachel, die nog steeds de nodige contacten bij de FBI heeft. Uiteindelijk weten ze de moordenaar te stoppen, maar hij gaat wel ondergronds. Tot Jack een serie podcasts uitzendt over de gebeurtenissen...

In dit boek pakt Connelly een hele serie maatschappelijke problemen aan (zie het rijtje hierboven), maar dat gaat niet ten koste van de spanning. Zoals gebruikelijk lees ik ook deze Connelly snel uit, alleen vond ik het einde nogal teleurstellend: je wilt uiteindelijk wel weten wie het gedaan heeft en waarom.

Terug naar de lijst met boekrecensies

1001. Janet Evanovich & Lee Goldberg - The job

Nick Fox is een briljante gentleman dief die in het geheim overgelopen is naar de FBI. Kate O'Hare is is de agent die in het geheim met hem moet samenwerken. Ze hebben nu een wel heel bijzonder geval: op een aantal plaatsen op de wereld steelt Nick belangrijke kunstschatten. Alleen is het Nick niet, want die zit op dat moment ongeveer naast Kate. Het blijkt een manier te zijn van één van zijn "collega's" te zijn om in contact met Nick te komen. Het idee is dat ze een poging gaan doen om een drugsbaron met sadistische trekjes (en een hele sadistische bewaakster) zo ver te krijgen dat ze hem op kunnen pakken. Daartoe zetten ze een gecompliceerde zwendel in elkaar die uiteindelijk eindigt met een spectaculaire ontknoping in Londen en Orleans.  

Ik had nog nooit iets gelezen van Janet Evanovich, maar ik heb me uitstekend vermaakt: het is vlot geschreven, met veel humor en de nodige actie.  Het is misschien niet heel diepgaand, maar ik heb me uiitstekend vermaakt en dit is precies wat ik nodig heb in deze corona-tijden.

Terug naar de lijst met boekrecensies

1002. Janet Evanovich & Lee Goldberg - The chase

Nick Fox en Kate O'Hare (zie hierboven voor de introductie) moeten deze keer een vervalsing omruilen voor een echt kunstwerk. Maar dat valt nog niet mee, want het echte kunstwerk is in handen van Carter Grove, voormalig stafchef van het Witte Huis, huidig hoofd van de grootste beveiligingsdienst ter wereld en daarnaast een ongelofelijke schoft. Hij heeft in één van zijn vele huizen een enorme verzameling gestolen kunstschatten en één daarvan is een bronzen haan uit China, die omgeruild moet worden voor een vals exemplaar als China de haan terugeist. Met veel gedoe en omwegen lukt het Nick en Kate om eerst het origineel te stelen en vervolgens aan boord van een vliegtuig het vervalste exemplaar om te wisselen voor het origineel. Maar dat gaat uiteraard niet zonder slag of stoot.... Maar daarmee zijn ze er nog niet, want ze willen bewijzen dat Carter een bijzonder belangrijke heler is van kunst en daarvoor zetten ze een geniale maar ingewikkelde operatie op die uiteindelijk helemaal uit te hand loopt. 

Een geweldige combinatie van karakters, niet alleen Nick en Kate, maar ook de mensen uit hun "team". Met het vorige boek (zie hierboven) had ik me al prima vermaakt, dus er nog snel één achteraan. Gelukkig heeft de bibliotheek nog een voorraadje staan.

Terug naar de lijst met boekrecensies

1003. Jung H. Pak - Becoming Kim Jong Un

Noord-Korea boeit me al jaren, eigenlijk al sinds ik mensen sprak die er geweest waren en beschreven hoe bizar de situatie daar is. Tijdens het radioprogramma OVT werd dit boek besproken en dus heb ik me maar eens verdiept in de (inmiddels niet mee zo) nieuwe leider van Noord-Korea, de derde generatie uit de Kim-dynastie. Het boek, geschreven door een Koreadeskundige die momenteel bij een denktank werkt, maar daarvoor voor de CIA actief was) heeft mij een veel beter inzicht gegeven in de beweegredenen en de politieke manipulaties die Noord-Korea (en met name Kim Jong Un en zijn voorouders) drijven. De politiek was gebaseerd op 2 pijlers: een nucleaire macht worden om onafhankelijk te kunnen blijven en een autonome economie om van niemand afhankelijk te zijn waardoor economische boycots ook relatief weinig uithalen. Tenminste, als je bereid bent om je volk te onderdrukken, uit te hongeren en te vermoorden mocht dat nodig zijn. Inmiddels is de tweede pijler iets aangepast naar het scheppen van een sprookjesachtige maatschappij met waterparken en warenhuizen, maar alleen als je behoort tot de bovenlaag, die op een nogal rare manier gedefinieerd wordt.

Daarnaast is Kim Jong Un een meesterlijke bespeler van de internationale agenda: hij speelt allerlei landen tegen elkaar uit (met name Zuid-Korea, de VS en China), ontduikt op allerlei manieren de economische boycots en weet het enorme ego van Donald Trump (wiens intellect ik ook niet echt hoog aansla, en dat is nog zacht uitgedrukt; een mening die ik deel met de schrijfster van dit boek) meesterlijk te bespelen. 

Er schijnen wat foutjes in het boek te staan, maar overall geeft het een prachtig overzicht over hoe het zo ver gekomen is op het Koreaans schiereiland en in Noord-Korea in het bijzonder, Zo af en toe heb ik zelfs nog moeten grimlachen (pun intended): na de hongersnood van de jaren 1990 was de gemiddelde lengte van de Noordkoreaanse bevolking zo afgenomen dat ze de minimumlengte voor soldaten hebben moeten verlagen naar 1 meter 40. Dus als ze ooit aan dreigen te vallen: goed naar beneden kijken, anders mis je ze!

Terug naar de lijst met boekrecensies

1004. Jan Guillou - 1968

Eric Letang, kleinkind in de Lauritzenfamilie die centraal staat in de "De Grote Eeuw" saga, is een linkse, net afgestudeerde jurist. Hij wil Amerikaanse deserteurs gaan helpen om politiek asiel in Zweden te krijgen, maar in plaats daarvan belandt hij in Duitsland bij een groot proces tegen de producent van wat in Nederland softenon heette: een middel dat begin jaren '60 door veel zwangere vrouwen werd geslikt, maar bleek te leiden tot afschuwelijke verminkingen bij de ongeboren vrucht. En nu mag hij observeren hoe de Duitse Officier van Justitie probeert te bewijzen dat Bayer wist van de bijeffecten voordat het middel van de markt gehaald werd en dat er een schadevergoeding moet worden betaald. En in het weekend is hij een radicaal linkse jongere, die op één van zijn uitstapjes in de linkse boekhandel de assistent-officier van justitie Gertrude ontmoet, die stiekem (het is het begin van de Berufsverbote in Duitsland) ook radicaal links blijkt te zijn. Uiteindelijk weten ze samen het bewijs bij elkaar te krijgen om het dure advocatenteam van Bayer onderuit te halen. Tijdens de Praagse lente zijn ze ook nog een paar dagen in Praag en daarna nemen ze afscheid. Eric gaat in Zweden met zijn eerste echte advocatenzaak aan de gang: de echtscheiding van een nogal misselijke directeur van een groothandel, die hij wel wint, maar met een vieze smaak in zijn mond. Ondertussen heeft hij een "aandeel" in een linkse commune weten te kopen en ook in de familie spelen de intriges vrolijk door.

Het zevende deel van de serie is zeker niet het interessantste deel: het is wel erg gedetailleerd in het beschrijven van het linkse milieu en de verwikkelingen zijn niet altijd even boeiend. Ook wisselt, soms binnen een zin, het perspectief van "hij" naar "wij", wat knap irritant is. Geen idee of dat aan de schrijver of aan de vertaling ligt, ik hoop het laatste. De softenonzaak vond ik wel interessant, maar dat is denk ik beroepsdeformatie.

1005. Jens Henrik Jensen - De hondenmoorden

Er worden honden vermoord door ze op te hangen: eerst in Spanje, daarna in Denemarken. En na de moord op de honden volgt de dood van hun eigenaars, allemaal Deense mannen die hoog in de politieke of industriële boom zitten: een zakenman, een advocaat en een ex-ambassadeur. Niels Oxen is een ex-commando die zich met 4 medailles voor verregaande dapperheid en flinke PTSS teruggetrokken heeft uit het sociale leven. Hij trekt het bos in samen met zijn hond Mr. White en komt per ongeluk in aanraking met de moorden. Ondertussen is de veiligheidsdienst op zoek naar de moordenaars en als dat niet mocht lukken of als dat te politiek gevoelig is naar iemand die ze met enig gemak als zondebok weg kunnen zetten. En dat wordt dus Niels Oxen. Samen met een medewerkster van de geheime dienst, Margerethe Franck, gaat hij op jacht naar de moordenaars en stuit daarbij op een geheim netwerk van hooggeplaatste personen die al eeuwenlang de Deense politiek en samenleving proberen te beinvloeden. Het kost heel wat speurwerk tot in het voormalige Oostblok aan toe om de zaak op te lossen.

Het eerste deel over een buitenstaander (altijd een goede hoofdpersoon bij thrillers) die alles in zich heeft om een goede speurder te zijn. En een boeiende bijpersoon: een agente met een kunstbeen die zich daardoor echter niet van slag laat brengen. Een boek dat ik in de bibliotherek heb opgepikt, geen idee waar het over zou gaan en een beetje een gruwelijke titlel, maar met veel plezier gelezen. Vertaling is inderdaad zo af een toe wat eigenaardig (zie de recensies op Goodreads), maar daar kan de schrijver niets aan doen.

1006. M.J. Arlidge - Wat jij niet ziet

Emma Forbes is een blinde vrouw van achter in de twintig. Ze is zelfstandig, heeft een goede baan als fysiotherapeut en woont in een kleine flat die haar erg dierbaar is. En dan is ze op een avond op een wild feest en wordt helemaal gek van alle gehos om haar heen. Ze wordt naar buiten geholpen door Mark, een man met een Iers accent die in het leger heeft gezeten en verminkt is door een bernbom. Maar voor Emma maakt dat niet uit: ze kan de littekens op zijn gezicht en lijf niet zien. En zo ontstaat er wat moois tussen Mark en Emma. Maar ondertussen loopt er een inbreker rond in Manchester die 's nachts zijn slag slaat en de mensen die hij aanvalt gruwelijk verminkt. In eerste instantie wil Emma er niet aan, maar langzaam maar zeker begint ze Mark ervan te verdenken dat hij deze inbreker wel eens zou kunnen zijn. En zo gaat ze, blind als ze is, op onderzoek uit. Uiteindelijk eindigt alles in de kelder van haar huis.

Een gratis boekje voor de maand van het spannende boek. Probleem met M.J. Arlidge is dat ik het vaak te uitgewerkt vindt en dat is ook nu weer het geval: het is moeilijk om voorbeelden te geven, want dan verraad ik ook meteen het einde van het boek, maar soms is het beter om je lezers een beetje in het duister te laten tasten (in dit geval letterlijk, no pun intended).

1007. Bart van Loo - De Bourgondiërs

Een boek dat ik vorig jaar in Doesburg had gekocht en dit jaar bij Doesburg uitgelezen heb. En tussendoor heel lang weggelegd heb omdat ik de draad met alle Philipsen en Karels helemaal kwijt was. Tot een vriendin zei dat je niet moet proberen om ze uit elkaar te houden, maar gewoon te geneieten van de vertelkunst van messterverteller Bart van Loo. En ja, de Bourgondiërs hebben behoorlijk aan de wieg gestaan van de Nelderlanden. Begonnen in Midden-Frankrijk verlegden ze hun speelveld steeds verder naar het Noorden door strategische huwelijken en de opkomst van de rijke handelssteden in met name Vlaanderen en later ook Holland. Geldverslindende spektakelstukken, geniepige moorden en verraad over en weer (Bourgondiërs, Fransen, Engelsen,en later ook nog de Habsburgers) maken het niet gemakkelijker om te volgen maar wel heel erg smeuig om te lezen. En de structuur (hoofdstukken over een millennium, een eeuw, een decennium, een jaar en een dag) is natuurlijk briljant gevonden.

Dus go with the flow en geniet van de anekdotes.

1008. Michael Connelly - The night fire

Weer een samenwerkingsverband tussen Renée Ballard en Harry Bosch. Harry, inmiddels zelf gepensioneerd, wordt bij de weduwe van zijn mentor genoemd en krijgt een "murder book" overhandigd waarin de politie de bevindingen van het onderzoek opschrijft en dat in dit geval  zijn mentor mee naar huis was genomen. Het  gaat om een moord in de jaren '90 op een jongen waarvan gedacht werd dat hij drugs ging kopen. Maar er blijkt veel meer achter de zaak te zitten en ook de mentor had een reden om het murder book achterover te drukken. Ondertussen heeft Renée haar handen vol  aan een tentbrand onder daklozen en  Harry wordt in een zaak van zijn halfbroer en advocaat Mickey Haller gezogen die een gestoorde jongen moet verdedigen die een rechter zou hebben vermoord. Uiteindelijk blijken deze twee zaken alles met elkaar te maken hebben.

De combinatie van Ballard en Bosch is nieuw, maar werkt prima: de oude rot en de jonge hond, allebei buitenbeentjes bij de LAPD, die samen zaken oplossen waar anderen hun handen niet aan willen branden.

1009. Lee Child - Verleden tijd

Het wordt winter en  Jack Reacher vertrekt vanuit het noordoosten van de USA richting het warmere San Diego. Maar hij komt niet ver: als hij uit zijn eerste lift stapt ziet hij een bordje naar Laconia en herinnert zich dat zijn vader daar is geboren en opgegroeid. Omdat hij niet echt haast heeft besluit hij er eens rond te gaan kijken en op zoek te gaan naar het geboortehuis van zijn vader. Dat blijkt nogal wat voeten in de aarde te hebben, want in Laconia lijken geen Reacher gewoond te hebben. Uiteindelijk weet hij achter de geschiedenis te komen. Maar ondertussen heeft hij een appelboer nogal tegen zich in het harnas gejaagd, wat leidt tot een aantal flinke, ouderwetse knokpartijen.

In een parallel deel van het verhaal belandt het Canadese koppel Shorty en Patty met autopech in een raar motel ongeveer 30 km buiten Laconia. Ze komen er steeds meer achter dat het een soort Hotel California is: "You can check in any time you like, but you can necer leave..." En het wordt steeds duidelijker dat de eigenaars van het hotel (waaronder een Mark Reacher) snode plannen hebben die Shorty en Patty het leven kan gaan kosten. Maar als alles tot een climax komt is daar, uiteraard, Jack Reacher die het toch al inventieve stel een handje helpt om als overwinnaars en overlevers uit de strijd te komen.

Een echte Jack Reacher: je weet wat je krijgt zonder dat het echt verbazingwekkend is.

1010. Saskia de Coster - Nachtouders

Saskia en Julia zijn een Belgisch stel met een éénjarig zoontje, Saul. Julia is de biologische moeder en Karl, een kunstenaar uit Canada en een vriend van meemoeder schrijfster Saskia, is de donor. Saskia twijfelt enorm aan haar capaciteiten als moeder omdat Saul niet echt haar zoon is. Tijdens een sabbatical van Julia gaan ze eerst even langs op het eiland waar Karl is opgegroeid, waar "oma" Molly Saul helemaal verwend en volpropt met alles wat min of meer eetbaar is. Het verblijf duurt veel langer omdat er geen boten meer naar het vasteland varen en Saskia en Julia groeien steeds verder uit elkaar.  Julia heeft het helmaal naar haar zin, Saskia vindt het helemaal niets,  komt ook niet aan schrijven toe en begint steeds harder te twijfelen aan haar rol als moeder. En waarom doet Karl zo raar als hij bij zijn familie is?

Een boek dat op de shortlist van de Libris Literatuurprijs 2020 stond. Best mooi geschreven, maar een thema waar ik niets mee heb. Wat kunnen die lesbische vrouwen toch zeuren zo af en toe. En ik mag het zeggen want ik behoor tot de clan.

1011. Manon Uphoff - Vallen is als vliegen

Manon Uphoff is als kind langdurig misbruikt door haar stiefvader Henri Elias Henrikus Holbein, in het boek HEHH genoemd. Een man die voor de buitenwereld normaal leek, een belangrijke baan had, maar thuis zich vergreep aan de kleine meisjes. Ze weet dit te beschrijven zonder het heel expliciet te benoemen, maar uit alles blijkt de dreigende sfeer, de onveiligheid, het afwezig zijn van de invloed van haar slappe moeder Anna Alida, die voornamelijk met zichzelf bezig is. Haar oudere zussen uit een eerder huwelijk van haar moeder proberen zo snel mogelijk het huis te verlaten en pas jaren later komen ze erachter dat ze allemaal misbruikt zijn. Ze vergelijkt haar stiefvader met de Minotaurus: half mens, half beest die heerste over zijn labyrint en zich alleen 's nachts liet zien.  En zelfs nu, als late vijftiger, verwijt ze zichzelf dat ze haar eigen nest bevuild, terwijl de enige die zijn nest bevuild heeft HEHH is.

Een belangrijk boek, dat vanwege de inhoud terecht op de shortlist van de Librisprijs 2020 is gezet. Qua schrijfstijl is het een iets ander verhaal: zo af en toe gebruikt Uphoff wel erg gezwollen taal en koketteert ze me iets te veel met haar belezenheid, maar een boek dat -hoop ik- andere vrouwen helpt om uit te komen voor misbruik tijdens hun jeugd en moeders weer eens met de meus op de feiten drukt hoe belangrijk hun rol kan zijn in het voorkomen van misbruik.

1012. Steve Cavanagh  De getuige

Het derde deel van de Eddie Flynn-serie, voormalig straatvechter, zakkenroller en con-artist, nu advocaat. Hij wordt ingehuurd door een ogenschijnlijk steenrijke eigenaar van een beveiligingsbedrijf omdat zijn dochter ontvoerd is. Normaliter is dat een zaak van de politie, maar hier bemoeit de FBI zich er opeens mee, en de leiding van het FBI-team is in handen van een man die echt niet deugt. En ondertussen wordt een goede vriend van Eddie, die rechter is maar vroeger advocaat was, opeens bedreigd door de heropening van een zaak uit zijn verleden. Het lijkt erop dat Eddie in tweeën wordt getrokken tussen deze twee zaken, maar ze lijken meer met elkaar te maken te hebben dan het in eerste instantie lijkt.

Het stramien van de Eddie Flynn-boeken is duidelijk: rechtbankscènes afgewisseld met actie, beschreven als een filmscript. In dit derde deel zit iets minder rechtbank en iets meer actie, wat mij wel beviel.

1013. Margaret Atwood - De testamenten

Na 34 jaar, en na de verfilming van "Het verhaal van de dienstmaagd" kwam Atwood eindelijk met deel 2, dat gaat over de laatste dagen van Gilead, al lijkt dat er in het begin nog niet op. We volgens  drie vrouwen: een meisje dat opgroeit in Canada en niet weet hoe belangrijk zij is in Gilead, een dochter van een rijke bevelvoerder in Gilead, die er aan den lijve achterkomt hoe verdorven Gilead is, en Tante Julia, de "Oppertante", in een vorig leven rechter, die achter de schermen belangrijke beslissingen van de mannen (want alles draait in Gilead om de mannen) probeert te beinvloeden en tegelijkertijd haar stempel op de toekomst van Gilead probeert te drukken, wat een hoop intriges and riskant gemanoevreer inhoudt.

Eigenlijk vond ik dit deel misschien nog wel boeiender dan het eerste deel: door de verfilming van het eerste deel weet je min of meer wat je kan verwachten. En hoewel ik normaal het boek beter vind dan de verfilming, komt de beklemming en het onrecht van Gilead voor vrouwen zoals beschreven in het eerste deel beter tot zijn recht in een verfilming. In dit deel zie je hoe vrouwen zich ondanks alles toch verzetten tegen Gilead en zie je ook hoe de absolute macht van een bevolkingsgroep over de andere (in dit geval mannen over vrouwen) leidt tot allerlei excessen, maar gelukkig ook tot een situatie die op de lange termijn onhoudbaar blijkt te zijn.

1014. Gregg Hurwitz - De accountant

De Nowhere Man, annex Orphan X, annex Evan Smoak, wordt te hulp geroepen door bouwvakker Max die door zijn neef, een bijzonder geslaagde accountant, is ingeschakeld om bij zijn niet-natuurlijke overlijden een envelop door te geven aan een journaliste. Probleem is dat de journaliste vermoord blijkt te zijn en er zijn ook een aantal bijzonder onfrisse types op zoek naar Max. Maar dan komt hij een autistische jongen tegen die doorheeft dat hij in de penarie zit en deze jongen blijkt de laatste klant van de Nowhere Man te zijn geweest. Dus krijgt hij een telefoonnummer en begint er voor Smoak weer een klus als Nowhere Man. Maar deze keer blijkt het wel een hele bijzondere, gevaarlijke en gecompliceerde klus te zijn, want iedere keer als hij -met het nodige geweld- de zaak lijkt te hebben opgelost komt er weer een volgende laag van de pyramide te voorschijn die hem probeert af te maken. En een flinke hersenschudding die hij bij één van de gevechten oploopt helpt ook niet bepaald. Gelukkig is daar mede-orphan Joey en zijn vaste wapenleverancier Tommy, beide redelijk hilarische figuren, die hem terzijde staan tot hij uiteindelijk via hondengevechten en de gevangenis belandt bij de toplaag van de organisatie.

Weer een echte ouderwetse Hurwitz, die als vanouds bol staat van de actie en goed geschreven is. Heerlijk. En wat ook heerlijk is, is dat Hurwitz de vraag om meerdere zaken in één boek op een goede manier oplost: de meeste schrijvers gebruiken twee verschillende zaken, Hurwitz neemt één zaak met verschillende lagen. Dat bevalt me wel.

1015. Gregg Hurwitz - The list

Een klein tussendoortje in de Orphan X reeks. Joey Morales is de jonge protegé van Evan Smoak. Ze was de laatste recruut van het Orphan programma en een paar boeken geleden is ze opgedoken in het leven van Smoak. Hij behandelt haar een beetje als zijn dochter, maar zij laat zich niet zo behandelen. Computerwizard die ze is heeft ze zich ingeschreven aan een universiteit om wat cursussen te volgen. Daar maakt ze op een dag mee dat een meisje voor haar ogen zelfmoord pleegt door zich van een dak te storten.

De reden daarvoor blijkt een #MeToo achtergrond te hebben, genaamd The List. Uiteraard laat Joey het er niet bij zitten en ze rust niet voordat alle corpsballen die verantwoordelijk zijn voor The List hun carrière, leven en studie hardgrondig naar de knoppen zien gaan.

Een tussendoortje van maar 46 pagina's (de rest van het boek is een vooruitblik op het volgende boek van de Orphan X serie), maar het was een lekker uurtje lezen op een vrije avond.

1016. Jaap Scholten - Suikerbastaard

In de tijd van Haile Selassie, keizer van Ethiopië en in de ogen van de Rastafari's de verpersoonlijking van de wederopstanding van Jezus, waren de Nederlanders druk bezig met het opzetten van suikerplantages in Ethiopië. Het management en de technische dienst werd in eerste instantie geleid door mensen uit Twente. Tot zover de waar gebeurde achtergrond van dit boek. Het boek bestaat uit 3 delen: het eerste en laatste deel spelen zich af in het heden en vertellen het verhaal van Frederik (losjes gebaseerd op Jaap Scholten zelf) die op zoek gaat naar een vermeende broer van hem in Ethiopië, die door zijn keurige opa verwekt zou zijn tijdens diens reizen naar de suikerplantage. Daarnaast komt ook zijn jeugdliefde Mila over naar Ethiopië omdat ook zij een band met dat land blijkt te hebben.  En die band vormt de hoofdpersoon van het middelste verhaal: de jonge Tukker Marinus, nooit ver van zijn dorp geweest en opgelied als techneut bij de Dupont machinefabriek in Hengelo, laat zijn familie en verloofde achter in Nederland en vertrekt in de jaren '50 voor 3 jaar naar de suikerplantage om daar te helpen met het opzetten van de suikerfabriek. In eerste instantie wordt hij gedreven door de enorme geldpremie die op hem ligt te wachten bij terugkeer, maar al snel raakt hij geintrigeerd door de mensen en het land en uiteindelijk blijft hij de rest van zijn leven hangen in Ethiopië omdanks de terreur van het Mengistu-regime in de jaren '70 en de hongersnood die het land teisteren.

Toevallig was er een paar maanden geleden een documentaire over de Nederlandse suikerplanteges in Ethiopië bij het radioprogramma OVT en daarnaast ben ik een aantal keren in Ethiopië geweest voor mijn werk, dus ik wist er wel wat vanaf en kon het ook qua beeld plaatsen, dus dat maakte het boek interessant. Probleem is dat eigenlijk alleen het middendeel over Marinus interessant is: het eerste deel over de zoektocht naar een vermeende halfoom gaat als een nachtkaars uit, het laatste deel wordt overstemd door de bijzonder irritante Mila. Vanwege het middendeel met plezier gelezen, maar Scholten had zich tot dat verhaal kunnen beperken.

1017. Gregg Hurwitz - De misdaadschrijver

Andrew Danner, misdaadschrijver, komt weer een beetje bij zinnen als hij, na vrijgesproken te zijn van de moord op zijn ex-geliefde, thuiskomt met zijn hersentumor in een potje. Die laatste zorgde voor een toeval op de plaats van de moord en daarna een hersenoperatie met geheugenverlies tot gevolg. En nu probeert hij met geheugenverlies en al duidelijkheid te krijgen over wat er die avond van de moord gebeurd is. Dat wordt er niet gemakkelijker op als er weer een vrouw vermoord wordt en de sporen weer naar hem wijzen. En de rechercheurs die de zaak onderzoeken zijn ook een stel authentieke horken met tunnelvisie. Gelukkig heeft hij als misdaadschrijver een aantal adviseurs die hij gebruikt voor bij het schrijven van authentieke details en die komen nu goed van pas. En daarnaast heeft hij een vriend die allerlei nogal louche types om zich heen verzameld heeft die nu goed van pas komen. Gedurende het verhaal wordt het langzaam duidelijk wat er echt gaande is.

Ik bleek dit boek in een verzameling e-boeken te hebben en ondat ik de Orphan X serie van Gregg Hurwitz erg goed vind besloot ik eens wat van zijn vroegere werk te lezen. Dit was het oudste boek dat ik van hem had en je ziet duielijk dat het één van zijn eerdere boeken is en dat hij nog in het verhaal moet groeien. Het geeft je als lezer iets te weinig informatie om echt mee te kunnen leven en er zit minder vaart in het plot dan in de boeken over Orphan X. Alle begin is moeilijk, dat blijkt maar weer.

1018. Robert Seethaler - De Weense sigarenboer

De 17-jarige Franz, enig kind van een ongehuwde moeder, wordt door zijn moeder vanuit het Oostenrijkse merendistrict naar Wenen gestuurd, waar hij in de leer gaat bij de sigarenverkoper Otto Trsnyek. Het is 1937 en op de achtergrond klinken de laarzen van het nazisme, maar in het begin is het rustig. Franz moet op een kruk bij de ingang de kranten lezen en zo af en toe iets inpakken voor de niet al te dik gezaaide clientèle. Op een dag komt er een oude, lange, dunne, broze man binnen. Het blijkt de zelfs bij Franz bekende professor Siegmund Freud te zijn. Langzaam ontstaat er een vriendschap tussen de oude en de jonge man. Franz vraagt hem wat raad op het gebied van de liefde, vooral nadat hij in het Prater smoorverliefd is geworden op de Boheemse Aneszka, die echter haar eigen agenda blijkt te hebben.

Maar het nazisme slaat onverbiddelijk toe: eerst in de vorm van het bekladden van de sigarenwinkel, na de hereniging in de arrestatie en dood van Otto. En dan is Fransz opeens :de sigarenboer". En eigenlijk gaat dat wonderwel, vooral nadat hij begonnen is flarden van zijn dromen, die hij op aanraden van Freud opschrijft, 's morgens op de etalageruit te plakken: mensen blijven staan om het te lezen en sommigen komen dan naar binnen om iets te kopen. Uiteindelijk vlucht ook deJoodse familie Freud naar het buitenland en dan knpat er iets bij Franz...

Een prachtig, klein verhaaltje over vriendschap, liefde en trouw, maar ook een coming-of-age verhaal waarbij je gedachten van de jongen uit zijn daden af moet lezen. In één adem uitgelezen.

1019. Oek de Jong - Zwarte schuur

Maris Coppoolse (59) is een internationaal bijzonder succesvolle schilder. Het boek begint bij de opening van een overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum, zo ongeveer het hoogste wat een Nederlandse schilder kan bereiken. Maar in zijn privéleven gaat het minder van een leien dakje: hij en zijn vrouw Fran zijn uit elkaar gegroeid en het ene misverstand stapelt zich op het andere. Zowel Maris als Fran hebben -voor hun gevoel- levenslang omdat ze een dode op hun geweten hebben: Maris omdat hij als veertienjarige een meisje van de hooizolder heeft afgeduwd, Fran omdat ze haar ex-man heeft afgewezen, waarna hij, al dan niet opzettelijk, tegen een boom geknald is. En nu komt alles tot een kookpunt omdat het verhaal over de moord die Maris gepleegd heeft gepubliceerd wordt in een groot overzichtsartikel. Je ziet Maris en Fran uit elkaar groeien en ze weten niet wat ze eraan moeten doen. Tot ze op vakantie gaan naar La Gomera, waar door interventie van een derde persoon ze weer bij elkaar komen.

En daar doorheen speelt nog het verhaal van Fran's dochter Stan, die naam probeert te maken als fotografe en daarvoor afgereisd is naar het Midden-Oosten, waar ze de gruwelen van de burgeroorlog gefotografeerd heeft, maar daar zelf ook niet ongeschonden uitgekomen is.

Op zich is dit niet een onderwerp dat me bovenmatig interesseert, maar Oek de Jong heeft het boek heel goed geschreven, waardoor het toch zeer leesbaar is. Een boek dat ik voor de leesclub heb gelezen omdat we dit half jaar de Libris Shortlist lezen. Zeker niet een boek dat onderaan staat, maar ook niet het boek dat voor mij gaat winnen.

1020. Liza Marklund - Springstof

Annika Bengtzon is hoofd van de misdaadafdeling van de Kvällspressen, een Zweedse avondkrant. In de week voor kerst wordt een deel van het nieuwe Olympisch stadion in Stockholm opgeblazen, dus het is alle hens aan dek op de redactie. Vooral als blijkt dat de voorzitster van het organisatiecomité daarbij omgekomen is. Al snel is duidelijk dat het niet om het stadion gaat, maar om de voorzitster, Christina Furhage. Dus storten ze zich op het leven en de achtergrond van Furhage, die behoorlijk wat lijken in de kast blijkt te hebben. En dan moet je je als journaliste afvragen wat je wel en wat je niet gaat publiceren. En een deel van haar afdeling werkt haar daarbij behoorlijk tegen. Gelukkig staat haar eindredacteur pal achter haar, maar ze moet dus goochelen tussen haar werk als journaliste, haar werk als afdelingshoofd en haar rol als echtgenote en moeder. Er vallen nog meer doden, maar Annika krijgt niet echt boven water wat er aan de hand is, tot ze uitgenodigd wordt door een ex-medewerkster van Christina... 

Het boek eindigt redelijk bloedstollend, maar al met al vind ik dat het perspectief (vanuit het gezichtspunt van een journaliste) het verhaal hindert: de oplagecijfers van en concurrentie tussen kranten interesseren mij niet, ik wil gewoon een lekker spannend boek. En ook het geneuzel over "wie haalt de kinderen uit de crèche" kan me gestolen worden.

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Terug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies   Door naar de volgende 30 boekrecensies