Boekrecensies 511-540

511. Michael Connelly - The reversal

Mickey Haller, defense lawyer from his head down to his toes, is asked to cross the line and become a member of the prosecution for a very special case: 24 years ago Jason Jessup was found guilty of the murder of a 12 year old girl. After 24 years in prison is case is reversed: new evidence suggests that he may not have been the killer after all. So Jessup is released and seeks a huge compensation from the state of California, but the DA has found evidence that may help in getting him convicted again. So there has to be a retrial. The defense thinks it has a very strong case and it is up to Haller, his second chair and ex-wife Maggie McPhearson (also known as Maggie McFierce) and detective and half-brother Harry Bosch to sculpt a case out of nearly nothing. And what a case they have in the end: thanks to excellent teamwork they not only produce good witnesses, but also unravel the defense in a very creative manner. But all the time Bosch is afraid that Jessup will not be able to handle the stress that is building up and will freak out.

A real procedural: it is all about the case, how to build it, how to carry it out, how to work as a team. But it never gets boring: you really want to know what will happen next. A real page turner.

Terug naar de lijst met boekrecensies

512. Lee Child - Worth dying for

After escaping from 61 hours, Lee Child's hero Jack Reacher takes on the next challenge. When hitchhiking he is dropped off at a motel in a small village. Soon it becomes clear that the whole population of the village is terrified of 3 elderly brothers -Jason, Jasper and Jacob Duncan- and their stepson Seth. For decades they have bullied the population into submission, both socially and economically. But of course Reacher wouldn't be Reacher if he would not stand up against the Duncan clan. So single-handedly he brings down their small army of 300-pound football players cum bullies, after which he makes sure that the six outsiders who start interfering are no threat anymore either. It becomes clear that the Duncan's are not only mentally sick, but also have a profitable illegal business going on. When Reacher has worked out what it is and how it interfered with the life of some of the villagers 25 years ago, it is time to turn to the Duncans. Because this opportunity at revenge is worth dying for...

As always a pageturner, but Child is starting to go a little bit overboard on the violence: I do not have to FEEL the snapping of bones and ligaments, sometimes a simple indication is enough... It will be interesting to see inhowfar Child can resist the urge to write ever more gruesome details and to keep things realistic. This has been a trap that other bestseller writers (such as Patricia Cornwell) have fallen in as well.

Terug naar de lijst met boekrecensies

513. Torgny Lindgren - Het licht

Het middeleeuwse Kadis is een klein gehucht ergens in Noord-Zweden, waar een handjevol mensen vreedzaam samenleeft. Dan gaat één van hen naar de "stad" om het meisje van zijn dromen te zoeken. hij vindt haar niet, maar komt terug met een zwanger konijn, Maria, dat het begin van alle ellende is, want Maria heeft vlooien en die vlooien verspreiden de pest. Binnen een mum van tijd is het dorp gedecimeerd tot 6 inwoners, heel veel konijnen en een enorm varken, Blasius. De 6 overgebleven inwoners proberen er het beste van te maken, maar niet iedereen kan even goed omgaan met de veranderde toestand. De opportunist Önde kerft zijn teken in alle legen huizen en voorwerpen om zo de eigenaar te worden, de timmerman Könik raakt in een diepe depressie door het gebrek aan structuur. Dan komen er een vreemdeling in het dorp, die beweert een vertegenwoordiger van de koning te zijn. Het dorp (en met name Könik) klampt zich aan hem vast voor de rechtspraak (het varken Blasius heeft een pasgeboren kind gedood) en om het dorp structuur terug te geven. En uiteindelijk duikt aan het eind van het boek de vrouw op waar alle ellende mee begonnen is: ze brengt leven terug.

Een prachtig verhaal, in een hele mooie onderkoelde stijl, over tegenspoed en hoe mensen daar verschillend mee omgaan. Met zeer veel plezier gelezen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

514. Janneke van Dijk et al. - J.C. Lamster, een vroege filmer in Nederlands-Indië

J.C. Lamster werkte als KNIL kapitein bij de Topografische Dienst in Nederlands-Indië als hij in 1910 door het Koloniaal Instituut gevraagd wordt filmopnames te maken van het dagelijks leven aldaar. De filmbeelden zijn bedoeld om, voorzien van deskundig commentaar, vertoond te worden ter lering voor Nederlanders die overwegen naar De  Oost te trekken of mensen die geïnteresseerd zijn in de gebruiken van de Indiërs en het leven van de Nederlanders aldaar. Ze zijn nadrukkelijk niet bedoeld om de mensen te vermaken: daarvoor was het Koloniaal Instituut te deftig en werd de bioscoop toch nog te veel gezien als een soort poel des verderfs. Wat blijft is een tijdsbeeld: van hoe films gemaakt werden, van het leven in Nederlands-Indië aan het begin van de twintigste eeuw en van de kijk die de Europeanen hadden op het leven van de autochtone bevolking, die werden gezien als wat dommig en achtergebleven.

Ter ere van het 100-jarig bestaan van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (mijn werkgever en de opvolger van het Koloniaal Instituut) werden de films van Lamster hersteld en zijn leven en zijn werk beschreven in een boek. Het eerste deel over het leven van Lamster was voor mij interessanter dan het tweede deel over de technische kanten van de films en het filmen. De bijgeleverde DVD vertoont de beelden bij het boek. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

515. Roslund en Hellström - De uitlevering

De Canadees John Schwarz is zanger bij een dansorkestje op de cruiseschepen die tussen Stockholm en de Baltische staten en Finland varen. Op een avond ziet hij hoe een dronken Fin een vrouw lastigvalt en voor hij doorheeft wat hij doet schopt hij de man in zijn gezicht. Dit zal grote gevolgen hebben, want de man houdt er een hersenbeschadiging aan over en Schwarz wordt opgepakt. Dan blijkt dat commissaris Grens veel meer heeft dan gewoon een geval zware mishandeling: John Schwarz is niet wie hij zegt te zijn, hij is een ter dood veroordeelde gevangene uit de VS, die met hulp ontsnapt is. En opeens heeft de politiek haast om Schwarz als een speer uit te wijzen: niet naar de VS maar naar Rusland, waar hij een tussenstop gemaakt heeft op weg naar Zweden. En dit terwijl ze heel goed weten dat hij vandaar linea recta naar de VS vervoerd zal worden en ter dood gebracht. In de VS wacht de vader van het vermoorde meisje vol haat op het moment dat Schwarz ter dood zal worden gebracht...

Een boek zonder happy ending, maar wel met een onverwacht einde. In de Scandinavische traditie veel aandacht voor het zielenleven van de hoofdpersonen. Leest lekker weg.

Terug naar de lijst met boekrecensies

516. Peter Buwalda - Bonita Avenue

Siem Sigerius is rector magnificus van een universiteit in Twente, begenadigd wiskundige, prima judoka en heeft ook nog een mooi huis, een vrouw en 2 dochters waar hij zielsveel van houdt. Geen spannend onderwerp voor een boek zou je denken... Maar Siem heeft ook nog een zoon uit een eerder huwelijk, Wilbert, en die deugt echt van geen kanten. Tijdens een werkbezoek aan China komt hij er niet alleen achter dat zijn dochter een internethandeltje drijft dat op zijn zachtst gezegd dubieus is, maar vindt op hetzelfde moment ook nog eens de vuurwerkramp plaats. Kortom, Siem komt onder een hoeveelheid stress te staan die hij niet echt aankan. Als dan ook nog eens zijn zoon vrijkomt uit de gevangenis en hij gevraagd wordt als minister van onderwijs (dat laatste is heugelijk, maar levert wel stress op) gaat er iets radicaal fout bij Siem en neemt de altijd zo rationele wiskundige de ene verkeerde beslissing na de andere, wat uiteindelijk helemaal fout afloopt.

In het begin had ik grote moeite om de lijn van het verhaal vast te stellen: de hoofdstukken switchen niet alleen van persoon naar persoon, maar springen ook nog eens heen en weer in de tijd. Maar na een pagina of 60 begon ik te wennen en waren er toch wel heel veel spannende verhaallijnen waarvan je de oorzaak en/of de afloop wilt weten. Op het eind werd het zo gruwelijk dat ik, in weerwil van het spannende en goed geschreven verhaal, het boek zo af en toe weg moest leggen om even op adem te komen. Knap geschreven, al had er in het begin iets meer structuur in mogen zitten om de lezer op weg te helpen. En zoals één van mijn mede-leesclubleden zei: een Gouden Strop zou terecht zijn, een literatuurprijs niet.

Terug naar de lijst met boekrecensies

517. Rosslund en Hellström - Vaderwraak

Bernt Lund.is een volslagen gestoorde pedofiele kindermoordenaar, die denkt dat alle meisjes, hoe jong ook, hoeren zijn die op hem zitten te wachten en die hij, na ze verkracht te hebben, doodt en verminkt. Na een paar jaar in de gevangenis weet hij te ontsnappen en al snel maakt hij zijn eerste slachtoffertje, Marie, de dochter van een gescheiden vader die leeft voor zijn dochter en nu zijn hele wereld in ziet storten. Hij wil maar één ding: voorkomen dat andere ouders door moeten maken wat hij doormaakt, dus gaat hij op jacht naar Lund en weet hem te vinden (en te doden)  voor de politie hem vindt. Wat volgt is een rechtszaak die niet alleen in het land, maar ook bij politie en justitie gemengde gevoelens oproept: je mag niet iemand vermoorden, maar in dit geval is het wel heel begrijpelijk. Probleem is dat de zaak ook flink inspeelt op de onderbuikgevoelens van een deel van de bevolking. Als de vader in eerste instantie vrijgesproken wordt leidt dit tot een serie aanslagen en lynchpartijen op al dan niet vermeende pedofielen. Uiteindelijk wordt de vader veroordeeld en komt in de gevangenis terecht, waar hij door een misverstand aangezien wordt voor pedofiel...

Een rauw boek, met geen greintje hoop: het verdriet van de vader is bodemloos zwart beschreven, de kindermoordenaar zo walgelijk dat je er fysiek misselijk van wordt en uiteindelijk zijn er geen winnaars, alleen maar verliezers. Dat was ook wat me tegenstond: je kan dingen ook te rauw en te uitzichtloos opschrijven. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

518. Olga Grushin - De wachtenden

Als ze naar huis loopt van de school waar ze werkt komt Anna opeens een haar onbekende kiosk tegen waar een rij mensen staat te wachten op het begin van de verkoop van iets onduidelijks. In -niet in het boek met name genoemde, maar overduidelijk- communistisch Rusland betekent dat aansluiten: je weet nooit welk buitenkansje je gaat krijgen. Er doen eerst allerlei geruchten de ronde: het zou gaan om dadels of om cake of om..., maar uiteindelijk blijkt het te gaan om kaartjes voor een concert van een verbannen componist, Igor Selinski, die nog eenmaal een concert in zijn geboorteland zal geven. Alleen wil de kaartverkoop maar niet beginnen: de winter wordt lente, de lente zomer, de zomer herfst en nog steeds zijn er geen kaartjes. Maar niemand wil zijn plaats in de rij afstaan, daarvoor hebben ze al te veel tijd geïnvesteerd. Dus ontstaat er langzamerhand een vorm van organisatie: mensen krijgen nummertjes, nemen elkaars plaats tijdelijk in en er ontstaan ook vriendschappen en solidariteit. 

Uiteindelijk staat Anna's hele gezin bij tijd en wijle in de rij op plaats 137 en allemaal hebben ze een eigen reden: Anna wil het kaartje aan haar moeder geven, haar man wil het zelf gebruiken en haar zoon wil het in eerste instantie verkopen, maar verandert gedurende de tijd een paar keer van idee. Man en zoon doen echter allebei alsof ze voor Anna in de rij staan. Ook werk en school lijden onder de verwachtingen en de dwang om in de rij te staan: Anna raakt haar baan als lerares kwijt, haar man die als tubaspeler en haar zoon doet alsof hij naar school of universiteit gaat, maar verlummelt in werkelijkheid zijn tijd. Toch geeft het in de rij staan hoop: elke dag zou het wel een zo kunnen zijn dat... Als ik eenmaal een kaartje heb dan... En dat is ook de grote drijfveer: in een samenleving zo gespeend van hoop als communistisch Rusland in de jaren '60 is dit wat je op de been houdt, al sta je een jaar voor niets.

Het boek is gebaseerd op een historisch gegeven: Igor Stravinski zou in 1962 teruggaan naar zijn vaderland en al een jaar van tevoren stonden de mensen in de rij voor kaartjes. Het boek schetst schitterend wat er gebeurt als een groep vreemden met een gemeenschappelijk doel bij elkaar gebracht worden en in eerste instantie vooral elkaars concurrenten zijn, maar  uiteindelijk deel uit gaan maken van een groepsproces waarbij solidariteit en warmte ontstaat.. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

519. Tess Gerritsen - Sneeuwval

At a conference forensic pathologist Maura Isles meets an old study mate from university. He proposes that she joins him and a couple of friends on a skiing trip into the mountains. As her relationship with a catholic priest is not going very well, she decides to rush into the adventure and from there on everything goes haywire. When driving up the mountain they take the wrong road, the snow becomes a blizzard and the car topples over. Luckily there is a village nearby, but when they arrive at this Kingdom Come, they find no inhabitants, but everything is still intact as if it is going to be used at any time. Strange... It gets spookier and spookier and an attempt to get the car back on the road ends in disaster. When Maura tries to reach a village down the mountain, she is saved by a young boy and his dog. It becomes more and more clear that something very fishy is going on. All eyes turn to a religious community with very strange rules, but that is only the beginning of it...

A real pageturner with an endearing young boy and his dog as the saviours. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

520. Lucia de Berk - Lucia de B.

Lucia de B, wie kent het verhaal niet: de verpleegster in opleiding die kinderen zou hebben gedood in het ziekenhuis waar ze werkte en pas na 10 jaar vrijgesproken werd omdat het bewijs niet bestond, bij elkaar verzonnen of ronduit gelogen was. Het zal je maar gebeuren... In dit boek vertelt Lucia de Berk haar verhaal tot aan de veroordeling tot levenslang in hoger beroep; zoals ze zelf aangeeft is de rest van het verhaal nog te dichtbij voor haar.

In het begin weet ze niet wat haar overkomt, gaat er vanuit dat de hele nachtmerrie snel afgelopen zal zijn, maar al snel komt ze erachter dat zowel de politie als het Openbaar Ministerie niet met waarheidsvinding bezig zijn, maar met het bij elkaar schrapen van niet bestaand bewijs: verkeerde getuige-deskundigen, onbetrouwbare medegevangenen uit het Pieter Baan Centrum, het selectief gebruiken van sterfgevallen, je kan het zo gek niet opnoemen. En de gevangenis is natuurlijk ook geen pretje: kinderachtige regeltjes, overplaatsingen en bewakers die haar al veroordeeld hebben terwijl ze in een huis van bewaring zit.

Er waren echter ook dingen die ik niet snapte. Zo beroept ze zich gedurende haar verhoren urenlang bij iedere vraag op haar zwijgrecht, maar vermeldt ergens terloops dat dat alleen aan het begin van een verhoor hoeft. Lekkere advocaat heb je als die je dat niet vertelt. Maar al met al een imponerend boek waarbij het gevoel "Het zal je toch maar gebeuren dat je moet bewijzen dat je iets niet gedaan hebt" overheerst.

Terug naar de lijst met boekrecensies

521. Heather Gudenkauf - Weight of silence

Op één ochtend verdwijnen zowel  het zesjarige meisje Calli als haar beste vriendin Petra. Er wordt meteen een grote zoekactie op touw gezet, maar pas tegen de avond keert Calli terug: onder de schrammen en met een duidelijke boodschap. Probleem is dat ze niet kan praten, dus het blijft lang onduidelijk wat er aan de hand is. Ondertussen raken allerlei relaties tussen mensen in stroomversnellingen: de ouders van Calli hebben niet echt een goed huwelijk, het ex-vriendje van de moeder van Calli is de leider van het onderzoek, Calli's vader zou met visweekend zijn, maar blijkt daar niet te zijn. Redenen genoeg voor misverstanden dus. 

De lezers weten voor het grootste deel van het verhaal wel wat er aan de hand is omdat het verhaal steeds vanuit een ander perspectief (Calli, haar moeder, haar broer Ben, de politieagent) wordt en langzaam maar zeker wordt ook steeds duidelijker hoe het verleden in elkaar zit en hoe het zover heeft kunnen komen. In sommige opzichten deed het boek me denken aan "De vrouw die tegen de deur aanliep" van Roddy Doyle, met langzaam opbouwend huiselijk geweld en machteloze mensen. Niet je typische doorsnee thriller, maar zeker de moeite van het lezen waard.

Terug naar de lijst met boekrecensies

522. Peter Manseau - Songs for the butcher's daughter

Een boek dat ik had uitgekozen op zijn prachtige Nederlandse titel "De bibliotheek van onvervulde dromen" en de goede recensies.

Een jonge, net afgestudeerde jongen uit een katholiek nest komt te werken bij de Jewish Cultural Organization, waar ze boeken in het Jiddisch verzamelen en catalogiseren. Hij neemt zijn werk niet bijster serieus, maar wordt wel verliefd op een vrijwilligster die denkt dat hij Joods is en hem probeert uit de organisatie te werken als blijkt dat dat niet zo is. Hij wordt echter gered door de bel: op de dag dat hij op het matje moet komen krijgt hij een telefoontje van een oude man dat er in Boston een verzameling van honderden Jiddische boeken onder de slopershamer dreigt te verdwijnen. En zo ontmoet hij Itsik Malpesh, een 93-jarige joodse man, oorspronkelijk uit het Moldavische deel van Rusland, geboren tijdens een pogrom en na allerlei omzwervingen uiteindelijk terecht gekomen in Amerika en nu "de laatste nog levende Jiddische dichter". Malpesh geeft hem zijn dagboeken en de jongen begint aan de vertaling. En zo ontstaat het verhaal van Itsik's leven met humor, tragiek, hoogte- en dieptepunten. En tussendoor levert de vertaler soms commentaar om te vertellen wat er in het heden gebeurde. Via het boek maken we kennis met het leven van de Joden in tsaristisch Rusland: het leven tussen hoop en vrees, de constante onderdrukking. Na een periode in Odessa waar Itsik ontdekt dat hij dichter wil worden (of eigenlijk: is) wordt hij op de boot naar Amerika gezet, waar hij als immigrant in New York helemaal opnieuw moet beginnen. Hier ontmoet hij zijn muze de slagersdochter uit zijn geboortedorp, ze gaan samenwonen en staan op het punt hun eerste kind te krijgen als er zich een aantal dramatische gebeurtenissen voordoen, waardoor alles in het honderd loopt. Maar helemaal op het eind van Itsik's leven komen alle losse eindjes toch weer bij elkaar.

Een heel mooi boek met humor en vaart, dat een mooi inkijkje geeft in de zo goed als verdwenen Jiddische cultuur. Doordat Jiddisch zo op Duits - dus op Nederlands - lijkt zijn ook de stukjes Jiddisch goed te ontcijferen, wat een leuke puzzel is. Wat het boek net niet af maakt is dat het leven van Malpesh tot zijn zeg maar vijfendertigste zeer nauwkeurig beschreven staat, maar daarna houdt het vrij abrupt op.

Terug naar de lijst met boekrecensies

523. Arnaldur Indridason - Operation Napoleon

Near the end of World War II a plane crashes on the Vatnajökull glacier on Iceland. Two brothers on a farm nearby hear the crash and report it to the authorities, but by the time a rescue team reaches the spot the only thing they find is a wheel. There is something strange however: the plane was painted in the American colors, but it was definitely a German plane. Almost 55 years later satellite images show the remains of a plane being released by the glacier and immediately the American army takes action: the area is sealed off and anyone getting near it is deterred by brute force. One of them is the brother of a young Icelandic lawyer, Kristin, who talks to him on the telephone when he is captured by the American team. And from then on her life becomes a nightmare: she is shot at and chased for reasons unknown to her, but it becomes quickly clear that the plane contains a secret that the Americans have no intention to sharing with the world. The Iceland government is pissed off big time by the behaviour of the Americans as well, but in the end their economic interests prevail. So it is up to Kristin to uncover the truth. With the help of some friends she slowly get closer and closer to this truth, but it takes a few lives and a completely altered lifestyle before she finally finds out what the secret was all about.

 A true page turner: I read nearly the whole book on an intercontinental flight between Paris and Benin and it is refreshing to read a book where the Americans are for once not the heroes but the villains. Indridason at his best again.

Terug naar de lijst met boekrecensies

524. Ian McEwan - Solar

Michael Beard is a big man in every aspect: winner of the Nobel Prize for Physics, overweight, 5 times married, voracious adulterer and now on the brink of divorcing his fifth wife. and for the first time he is the one who is left and thus insulted, jealous and not really knowing what he should do. In the meantime he is the scientific director of an institute which is involved in sustainable energy research, but since his work that won him the Nobel Prize he has not been very creative anymore. One of his postdocs really tries to win him for his idea on solar energy but for unknown reasons Beard has a huge antipathy against the guy. Then a freak accident happens and Beard is left behind with a file containing an absolutely brilliant idea... Five years later he is fully involved in turning this idea into a company when is girlfriend announces that she is pregnant. So far he has been able to turn all pregnancies of his wifes and girlfriends into abortions, but that does not work out with this one. So another 4 years later he has a girlfriend and daughter in the UK, a girlfriend in New Mexico and a solar energy plant that will go life in a day's time. His weight has kept increasing and he waddles from one disaster to the other: the plant is smaller than expected, his UK girlfriend is travelling to New Mexico and the director from the green energy research institute in the UK is filing a lawsuit for stealing scientific ideas. A life going to shambles, but luckily he has one light in his life...

As always with Ian McEwan this is a very readable book, but I consider it more an intermezzo: absolutely less interesting than "Atonement" or "Saturday".

Terug naar de lijst met boekrecensies

525. Auke van der Woude - Koninkrijk vol sloppen

In de 19e eeuw kwam de industrialisatie van Nederland, en daarmee de trek naar de steden op gang. Aan de straten en grachten stonden de statige herenhuizen, daarachter bevond zich een woud van sloppen, stegen en kieren, waar enorme hoeveelheden mensen opeengestapeld woonden in huizen die lekten, kierden, in het rioolwater stonden (als er al een riool was) en tegen woekerprijzen werden verhuurd en onderverhuurd. Dit duurde tot ver in de 20e eeuw. Auke van de Woude geeft niet alleen een beschrijving van deze huizen, maar ook van de bewoners, hun werkomstandigheden, het voedsel dat ze aten en de manier waarop hun afval (niet) werd afgevoerd. En daarbij ook de analyse waarom de Nederlandse overheid niet of nauwelijks ingreep: een combinatie van te ver doorgevoerd liberalisme en fragmentatie van diverse verantwoordelijkheden over de diverse lagen van bestuur (rijk, provincie, gemeente en waterschap). Vooral de inkomens- en uitgavenlijstjes waren een eye opener: een gezin dat met 7 gulden per week rond moest komen had alleen geld voor huisvesting (in een eenkamerwoning) en eten: aardappelen, brood, rijst en wat nepkoffie. En daar was dan niet de alcohol in opgenomen die pa vaak al bij het uitbetalen van zijn loon in de kroeg had genuttigd. Geen geld voor vlees (soms wel voor wat vis of reuzel), groenten, kleding, onderhoud van huisraad of wat voor pleziertjes dan ook. Een boek dat de achterkant van de pracht en praal laat zien die voor het grootste deel van de bevolking de dagelijkse werkelijkheid vormde.

Terug naar de lijst met boekrecensies

526. Jonathan Coe - The terrible privacy of Maxwell Sim

Maxwell Sim is visiting his father in Australia when he sees a Chinese mother and her daughter have fun in a restaurant. He realizes that he never really had a good relationship with his father. When he travels back to the UK, he first meets a man on the plane who dies in the seat next to him, next he meets a young girl who travels to all kinds of airports in the world to record airport sounds that people can use when they need an excuse over the phone for their delay. He decides not to return to his work as a salesman in toys but instad joins a small toothbrush company who, as a promotion stunt, sends four Toyota Priuses with four salesman to all outskirts of the UK. It is Maxwell's task to travel to the Shetland Islands. While travelling he makes various detours to meet people and places from his past: old friends of his father, his ex-wife and daughter, the flat of his father and the neighbour who has the key, the daughter of his father's friends. And each visit brings back memories and provides him with insight into his own life and the life of his father. Slowly he not only discovers the truth, but also looses his grip on reality. The SatNav voice ("Emma") becomes his best friend and he becomes obsessed with the adventures of a yachtman who in 1969 fakes a trip around the world. In the end he is found naked and crazy in his car in northern Scotland while the toothbrush company has in the meantime also gone broke. But all is well that ends well: Maxwell and his father get together and for the first time become true father and child and Maxwell meets the Chinese lady and her daughter. But on the way back he meets...

A book with strange characters, hilarious at times, bittersweet at other times. And I am not sure whether or not I likes the end: it is ingenious, but I am not sure it is satisfying.

Terug naar de lijst met boekrecensies

527. David Bezmozgis - The free world

In the mid-1970s the Jewish Alec, his wife Polina, his brother Karl with his family (wife and two sons) and his parents get an exit visa from the Sovjet Union. They end up in Rome, where they are waiting for visa to go to Canada. There is a whole Jewish community waiting in transit to go all over the world: Israel, Australia and the USA are favorite, but other exotic destinations are possible as well. All the emigrants try to survive, selling stuff they took from the Soviet Union, renting out parts of their appartments or doing odd jobs, honest or dihonest. And in the meantime they are babysitted by a few Jewish organisations that provide them with money and information on the Jewish lifestyle. All members of the family cope in different ways: Alec and Polina find honest jobs, Karl is making a lot of money in illegal trade and father Samuil, who is in essence a communist and too old to work, compares everything to his previous life. Luckily he meets another veteran from the war, Josef Roidman, with whom he can share his thoughts.

It gradually becomes clear that Samuil has an intersting and gruelling story to tell: a Jew who experienced pogroms, the second World War, the time of Stalin, but unfortunately the story never delves deep into this interesting possibility. Of course people in transit live in a kind of suspended world and it asks for a whole set of skills to make the most of that, but, again, I miss any in-depth stories about this. Not an unpleasant book, but the author definitely could have gotten more out of it.

Terug naar de lijst met boekrecensies

528. Lee Child - Buitenwacht

Jack Reacher belandt in Washington, waar de ex-vriendin van zijn broer hem vraagt om de vice-president te vermoorden. Dat klinkt ernstiger dan het is: de ex-vriendin M-I Froelich is verantwoordelijk voor de bescherming van de vice-president en de CIA heeft aanwijzingen dat er serieus op hem gejaagd wordt. De vraag is alleen door wie en waarom... Wat het extra zorgelijk maakt is dat er regelmatig dreigbrieven verschijnen in het zwaarbewaakte gebouw van de CIA. De FBI denkt dat het CIA-agenten zijn, de CIA zoekt het (uiteraard) in een andere richting, maar Reacher en zijn kompaan Neagley hebben het idee dat ze beiden verkeerd zitten, dat er sprake is van buitenstaanders die wel heel veel van het optreden van politie en CIA weten. Uiteindelijk weten ze de aanslagplegers te overmeesteren, maar niet nadat een flink aantal mensen, inclusief Froelich, het loodje hebben gelegd en de aanslag een paar keer bijna gelukt is.

Het boek staat niet bol van de actie (toch DE reden om Lee Child te lezen): pas de laatste 30 pagina's komt er echt vaart in. Kortom, niet de beste Lee Child, maar een lekker tussendoortje.

Terug naar de lijst met boekrecensies

529. Erik Menkveld - Het grote zwijgen

Het is 1910 en Matthijs Vermeulen is net twintig en muziekrecensent voor De Tijd; Alphons Diepenbrock is in de veertig en een gevestigde naam als componist, zelfs al wordt zijn werk niet al te veel uitgevoerd. Vermeulen wil eigenlijk componist worden en neemt les bij Diepenbrock en langzaam worden de mannen vrienden, ook al gaat dat met ups en downs want Diepenbrock is niet gemakkelijk en Vermeulen neemt zich geen blad voor de mond. En door dit alles heen speelt Willem Mengelberg, de dirigent van het Concertgebouw orkest die nieuwe Nederlandse componisten kan maken en breken. Dat btekent dat met name Diepenbrock erg afhankelijk is van de luimen van Mengelberg om zijn werk uitgevoerd te krijgen. Ook op het persoonlijke vlak doen zich allerlei ontwikkelingen voor: Diepenbrock heeft een relatie met een twintig jaar jongere leerlinge, de vrouw van Diepenbrock krijgt een relatie met Matthijs Vermeulen.

Een boek voor mijn leesclub, waar een aantal echte muziekfanaten inzitten. Niet een boek waar ik, als niet muziekfanaat, veel van verwachtte, maar geschreven met veel diepgang en gebaseerd op de werkelijkheid, dus nu zit ik deze recensie te typen met de muziek van de Marsyas van Diepenbrock op de achtergrond. Prachtig geschreven: zo af en toe waan je je in het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Onverwachts dus een pareltje.

Terug naar de lijst met boekrecensies

530. Michael Connelly - The Fifth witness

Mickey Haller, the Lincoln lawyer, has moved from criminal defense to foreclosure defense in order to stay in business. Then he gets a call from the police that one of his foreclosure clients is arrested on the suspicion of murderering the head of the bank department that threatens to take over her house. This Lisa Trammel (what's in a name: very close to the character in Basic Instinct) is a slightly bipolar woman who has set up a protest movement of American house owners against foreclosure, received a restraining order not to get too close to the bank and now is in big trouble. But she insists that she has not done it, so wants to go to court and Haller has to make a case out of almost nothing, which is not helped by the fact that the defense attorney  wants to play hardball by withholding evidence to the last minute and generally trying to frustrate the process. In addition, Trammel has involved a first class seezabag from Hollywood to help her make money out of the case. But Haller and his team discover some things that put reasonable doubt on the involvement of Trammel in the murder. But in the end the case takes a double twist...

Sometimes it is wonderful to have an intercontinental flight that leaves in the middle of the night. It meant that you can finish the book waiting for your transport, waiting at the airport and waiting in the plane. It also helps to follow all the intracacies of the case. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

531. Maarten van Rossem - Waarom is de burger boos?

Maarten van Rossem plaatst het hedendaags rechts populisme in perspectief, met de nadruk op Pim Fortuyn en zijn navolgers Verdonk en - op dit moment het interessantst - Geert Wilders. Hij laat zien dat toen het Nederland het best ging (in het begin van de 21e eeuw) Fortuyn door snelle quotes er in slaagde een groot deel van Nederland en en van de media te laten geloven dat het een puinhoop was in Nederland. op hetzelfde moment schreef The Economist over het economisch wonder van Nederland. Waar Fortuyn vooral insprong was het gebrek aan een zeer rechtse partij aan de rechterkant van de VVD, waar zo'n 20% van de Nederlandse kiezers zich thuis voelt. Hij laat ook zien dat een populistische beweging (zowel LPF als TON als PVV zijn geen partijen met leden waardoor de leiders de absolute macht hebben) over het algemeen net zo snel stemmers verliest als wint, omdat deelnemen aan de regering meestal laat zien dat de praktijk vaak weerbarstiger is dan de ongenuanceerde opmerkingen die je in de oppositie gemakkelijk kan maken. Van Rossem laat ook met cijfers zien dat de "islamisering van de samenleving" een volslagen loos dreigement is: 5% van de bevolking is islamitisch, lang niet allemaal praktiserend, laat staan fundamentalistisch; een sociaal-economisch zwakke groep in de samenleving die bovendien in grote delen van ons land helemaal niet vertegenwoordigd is. En die zouden dan de macht over moeten gaan nemen? Weinig kans... Een verhelderend verhaal met goede argumenten die bovendien hoop geeft dat de PVV een voorbijgaand fenomeen is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

532. Hans Fallada - Alone in Berlin

Otto en Anna Quangel raken hun enige zoon kwijt aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Tot dan toe zijn ze brave burgers geweest, die geen bezwaar maakten tegen het Hitlerregime, braaf hun werk deden (Otto is voorman bij een timmerfabriek, Anna is huisvrouw) en zich nergens mee bemoeiden. Maar door het overlijden van hun zoon breekt er iets in met name Otto: hij besluit zich actief te gaan verzetten en doet dat door ansichtkaarten met berichten tegen het regime achter te laten in flat- en kantoorgebouwen. Al snel raakt de Gestapo hiervan op de hoogte, maar het duurt toch nog 2 jaar voor ze het echtpaar Quangel weten op te pakken. Er volgen bizarre en pijnlijke verhoren, grote willekeur bij het arresteren van "medestanders" en een werkelijk tenenkrommend proces. Gelukkig zijn er in al deze ellende ook nog goede mensen te vinden, soms verwacht, soms onverwacht... En rondom het verhaal van de familie Quangel spelen zich nog een hele serie verwante verhalen, merendeels van de bewoners van het appartementencomplex, af: de postbode die het niet meer aan kan zien en besluit haar lidmaatschap van de NSDAP op te zeggen, de Nazi-familie waarvan de zoon de vader verraadt, de nergens nuttig voor zijnde uitvreter in het achtergebouw en de oudere Joodse vrouw die het allemaal niet meer aankan.

Hans Fallada schreef dit boek pal na de oorlog, gebaseerd op een werkelijk gebeurd verhaal. De diepste vraag is of het zinvol is om je te verzetten tegen iets waar je je eigenlijk als eenling niet tegen kan verzetten. Conclusie is dat het belangrijk is om je eigen geweten zuiver te houden: als je zelf maar het idee hebt dat je alles gedaan hebt wat binnen je vermogen ligt. En dat blijkt niet alleen te gelden voor de zuiveren van geest, maar bij voorbeeld ook voor de Gestapoagent die opeens inziet waar hij mee bezig is. Prachtig beschreven is ook de angst die de hele samenleving ontwricht. Terecht een klassieker.

Terug naar de lijst met boekrecensies

533. Remco Campert - Dagboek van een poes

Poef is de poes van Bril en Rok, de twee Staartlozen die haar aaien, voederen, mee naar Fransenland nemen en soms een schop geven. Poef is niet zo tevreden met haar naam, maar de buurpoezen Napoleon en Comtesse de Noailles worden ook "Nappie" en "Kont" genoemd, dus zoveel verschil is er niet. Poef observeert het leven, verwondert zich over het gedrag van de Staartlozen (vooral het verschijnsel "werk" intrigeert haar zeer), jaagt in Fransenland (na een lange reis in haar DW = Draagbare Woning) achter muizen, vogels, vlinders, rupsen en slagen aan en probeert de relatie van Bril en Rok te doorgronden. Een lief boekje dat voor alle kattenliefhebbers een must is, want wie zou er niet in de vensterbank willen liggen en zijn huisgenoten bijna ongestraft voor de voeten willen lopen op zoek naar aandacht?

Terug naar de lijst met boekrecensies

534. Maarten van Rossem - Drie oorlogen

Een vriendin is het gelukt om kaartjes te bemachtigen voor de extra oudejaars"conference" van Maarten van Rossem in het Nieuwe de la Mar theater. In voorbereiding daarop nog maar even de hele (oorlogs)geschiedenis van de twintigste eeuw doorgenomen. Heel knap om in net 300 pagina's alles in verband en perspectief te plaatsen. De eerste en tweede wereldoorlog heb ik inmiddels al aardig wat over gelezen, de koude oorlog wist ik her en der wel fragmenten van (en heb ik natuurlijk deels bewust meegemaakt), maar hoe dat nou precies zat met de Koreaanse oorlog en met het Varkensbaai incident is me door dit boek wel een heel stuk duidelijker geworden.

En wat betreft die conference: bijna 2½ uur onafgebroken college met zeer intelligente humor: gewoon gaan staan met een bak koffie en een karaf water en een hele zaal mensen vermaken. Heel knap.

Terug naar de lijst met boekrecensies

535. Yannick Haenel - Het zwijgen van Jan Karski

Toevallig kwam ik de naam Jan Karski tegen toen ik extra informatie zocht over Hans Fallada. Karski was in de tweede wereldoorlog de verbindingsman tussen het verzet in Polen en de geallieerden, inclusief de Poolse regering in ballingschap. Hij is ook één van de weinigen die de verschrikkingen in het getto van Warschau met eigen ogen heeft gezien en het na kon vertellen. Wanhopig probeert hij de geallieerden te overtuigen van het feit dat de Nazi's stelselmatig de Joden aan het uitmoorden zijn en de noodzaak om in te grijpen. Maar zijn berichten zijn aan dovemansoren gericht en Karksi blijft met de kater zitten en voelt zich geweldig schuldig dat hij de geallieerden niet heeft kunnen overtuigen. Het boek bekijkt het verhaal van Karski uit drie standpunten:

• Deel 1 is een samenvatting van de getuigenis van Karksi in de film Shoah: het begin grijpt je meteen bij de strot: "'Nu ga ik 35 jaar terug', maar hij raakt meteen in paniek, houdt zijn adem in en maakt afwerende gebaren met zijn handen: 'Nee, ik ga niet terug... nee...nee...'". Hartverscheurend.

• Deel 2 is een samenvatting van het boek dat Karksi in de oorlog al schreef over zijn belevenissen.

• In deel 3 kruipt de schrijver in de huid van Karksi, beschrijft zijn frustraties, zijn depressies en de manier waarop hij uiteindelijk toch een modus vivendi weet te vinden voor ervaringen waar eigenlijk niet mee te leven valt.

Een goed boek, dat je (weer) doet nadenken waarom de geallieerden tot het laatst toe de spoorbanen naar de vernietigingskampen niet hebben gebombardeerd. Nu nog ooit het boek van Karski zelf lezen...

Terug naar de lijst met boekrecensies

536. Lee Child - De affaire

Na een hele serie boeken over Jack Reacher, de ex-MP die rondreist, bovenmenselijk sterk is en ook nog heel veel vuile zaakjes oplost, is het tijd om terug te gaan in de tijd. Waarom zit Reacher, die toch aan alle kanten "leger" uitstraalt, niet meer bij het leger. Het antwoord wordt in dit boek gegeven. Reacher wordt als achterwacht naar het stadje Carter Crossing gestuurd, waar een jonge vrouw vermoord en leeggebloed is teruggevonden. Alle sporen wijzen naar de nabijgelegen legerbasis Kelham, maar daar is de zoon van een senator gelegerd en het komt het leger dus slecht uit als de basis in opspraak komt. Aan Reacher de ondankbare taak om recht te breien wat krom is. Maar Reacher zou Reacher niet zijn als hij niet tegen alle protocollen ingaat, zeker als de vrouwelijke sheriff, met wie hij een verhouding begint, valselijk beschuldigd wordt van betrokkenheid. En ondertussen raast iedere nacht de goederentrein langs Carter Crossing...

Bij lange na niet Child's beste boek: er wordt te veel verborgen gehouden, het geweld is bij tijd en wijle echt volkomen zinloos en er is meer inzicht in de organisatie van het Amerikaanse leger nodig dan ik bezit. Maar ach, voor een tussendoortje kan het wel...

Terug naar de lijst met boekrecensies

537. Sebastian Barry - On Canaan's side

Eighty-nine year old Lilly Bere writes her memoirs at the end of her life, mainly to forget that her grandson Billy has just died. The memoirs describe a long, simple and difficult life. Born in Ireland before the Great War, she grows up as the daughter of a high police officer, and -except for the death of her brother Willy in the army- life is relatively sheltered and uncomplicated. But when her fiancee Tadg is accused of betraying a number of Irish freedon fighters, the two of them have to flee to America. There they try to build up a new life, but just when that seems to work out, Tadg is murdered and she has to flee yet again. Nearly dead from hunger she is taken under the wings of a Cassie Blake, the cook of a rich family, who makes sure that she also gets a job. During this time she meets a policeman, Joe Kinderman, who becomes the father of her only son Ed before he disappears. Ed grows up, Lilly starts working as the cook and help of the very rich Wolohan family and everything seems fine. But when Ed gets drafted for Vietnam misery starts again. As his mother writes: he lost a part of his soul there. so when he returns, he does not come home, but starts to live in the outback. Mr. Nolan, the gardener, goed to find Ed, but comes back with his son Billy, a two year old boy, who becomes the pride and joy of in the meantime seventy year old Lilly. Until he also goes in the army and loses his soul in Kuwait... And at the end she finds out that her best friend, Mr. Nolan, also has a terrible secret to hide.

The moving story of a simple woman who just starts to write to cope with what has happened to her. And every time you think she has finally found the Promised Land, life kicks back at her.

Terug naar de lijst met boekrecensies

538. Renate Dorrestein - De leesclub

Een leesclub van 7 middelbare vrouwen die hun lezen serieus nemen: ze lezen niet alleen het boek dat ze gaan bespreken, maar het hele oeuvre van de schrijver, en organiseren een bijeenkomst met de schrijver in de lokale bibliotheek. Dan besluiten ze om "in het spoor van Moby Dick" te gaan met hun favoriete schrijver Gideon de Wit. Ze reizen inde stromende regen af naar Schotland en daar gaat het van kwaad tot erger: Gideon wacht hun niet op op de kade, de bootreis gaat net buitengaats al mis en uiteindelijk moeten ze een aantal harde beslissingen nemen (zoals het opofferen van een deel van hun "werkvoorraad" The Famous Grouse). En natuurlijk moet de faux pas van één van de leesclubleden eindelijk eens ter sprake worden gebracht... En dit alles verteld door 1 van de leden van de leesclub aan een mevrouw de rechter waar de groep verantwoording voor zijn daden af moet leggen.

Renate Dorrestein heeft leesclubs goed geobserveerd: middelbare dames die soms dwepen met de auteurs en hun hobby bijzonder serieus nemen. Ze heeft in Gideon de wit ook een leuk samenraapsel van Nederlandse schrijvers weten te creëren: het is een spelletje om er zo veel mogelijk te herkennen. En het boek sluit af met een heuse reisgids voor Schotland, een lijst met discussiepunten voor leesclubs en een interview met de schrijfster. Toch blijft het allemaal gewoon een lekker wegleesbaar niemendalletje.

Terug naar de lijst met boekrecensies

539. Uwe Timm - De ontdekking van de curryworst

Tijdens een bezoek aan Hamburg belandt de schrijver op het plein waar hij vroeger curryworst kocht bij een kraampje. Via wat omwegen komt hij weer in contact met de toenmalige eigenaresse van de curryworstkraam en hij gaat een aantal keren bij haar op bezoek omdat hij benieuwd is hoe de curryworst is uitgevonden. Dit leidt tot een verhaal over het leven van mevrouw Brucker, die getrouwd was met een man die niet wou deugen en uit beeld verdween tijdens de oorlog. In de laatste dagen van de oorlog belandt in het kapotgebombardeerde Hamburg een soldaat, Bremer, bij haar in huis. Hij deserteert uit het leger, maar komt er niet achter dat de oorlog al vrij snel daarna afgelopen is en houdt zich dus verborgen. Onder allerlei valse voorwendselen weet mevrouw Brucker hem een tijdlang in haar huis "verborgen"te houden, ondertussen genietend van zijn aanwezigheid en liefde. Maar dan komt onvermijdelijk de dag dat hij verdwenen is. En nog steeds is er geen kijk op hoe de curryworst nu eigenlijk ontdekt is... Wat Bremer echter achterlaat is een ruiterinsigne en via een heel scala aan ingewikkelde ruilacties weet mevrouw Brucker dit te ruilen. als ze worst, currypoeder en ketchup heeft (waarmee ze eigenlijk verder wil ruilen) gebeurt er een ongelukje en zo wordt uieindelijk de curryworst ondekt waarmee ze furore maakt.

Ik had veel verwacht, maar niet een prachtig verhaal over verlangen en eenzaamheid aan het einde van de oorlog in een kapotgeschoten stad. Een heel mooi boek.

Terug naar de lijst met boekrecensies

540. Jeffrey Eugenides - The marriage plot

Madeleine Hanna, Mitchell Grammaticus and Leonard Bankhead are students at Brown University, an Ivy League University on the East coast. Mitchell is madly in love with Madeleine, but she prefers the manic-depressive Leonard. Just before their graduation Leonard gets a very severe depression and Madeleine not only decides to be in the hospital to take care of him (thereby missing her graduation), but also  to follow Leonard to Pilgrim Lake Laboratories where he has gotten a fellowship. The fellowship does not get very well because Leonard is on a heavy dose of lithium, until he decides to start experimenting with bringing the dose sown, leading to a manic state that he does not recognize. In a manic rush, he asks Madeleine to marry him who agrees to do so.

Meanwhile Mitchell is travelling: initially to Europe, after that to India where he works for 3 weeks in the hospice of Mother Theresa in Calcutta, desperately trying to find himself and religious enlightment. When he returns to the US, he runs into Leonard and Madeleine at a party and eventually becomes Madeleines saviour when Leonard, in a renewed state of depression, runs off.

During high school I had to read Jane Austen for my English literature list. It was not my cup of tea then, and this type of book (boy wants girl who wants other boy) is, after 30 years, still not my cup of tea.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Door naar de volgende 30 boekrecensiesTerug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies