Two friends "helping" each other | 11 oktober 2005 |
Or maybe I should say: Two "friends"
helping each other. Vernon Halliday and Clive Linley are old buddies. After the
funeral of a mutual friend, Molly Lane, who died after a debilitating disease,
they promise each other to help the other commit euthanasia if they ever become
incapacitated. And then their friendship starts to unravel: Vernon is the
editor-in-chief of a good newspaper who, pressured by the ever decreasing sales
of the last year, decides to publish pictures of the Minister of Foreign Affairs
in a compromising situation. Clive thinks this is very unethical. On the other
hand there is Clive, a composer, who during a hiking trip in the Lake District,
witnesses a crime, but refuses to go to the police. Vernon considers this
unethical. In the end the two "friends" meet in Amsterdam. Apparently
to become friends again, but they both have a surprise for the other...
Quite an entertaining read, but I am not sure that this is actually the level of a Booker Prize winner. Atonement by Ian McEwan was a much more complicated novel with more levels in it.
Zie ook de recensies op Bekroond Europa
Lees de recensie in de New York Times
Lees
ook de recensie in de Humo
Terug naar de lijst met
boekrecensies
272. Julian
Barnes - Arthur & George
Injustice undone | 28 oktober 2005 |
George Edalji grows up as the son of a
Parsee church minister and a Scottish mother in rural 19th century England.
After school he becomes a solicitor and starts a modest practice of his own in
Birmingham. Every morning he takes the train from his parent's house to his work
and every evening he walks for a little over an hour, before doing some more
work and turning in early. He feels utterly English, but most people see only
his brown skin and consider him an outsider. When he starts to receive
threatening letters and strange objects (dead birds, an unknown key) he
considers it a prank, but when he reports it to the police they turn the whole
story upside down and claim that he writes the threats himself. When somebody
starts mutilating horses the police even claims that George has done this,
arrests him after which he is convicted to 7 years in prison. After 3 years he
is released without explanation, but he cannot resume his work as solicitor
unless he is rehabilitated.
In parallel to this story there is the story of Arthur Conan Doyle, the "inventor" of Sherlock Holmes: an energetic man, good at sports, with a full social and family life and more or less the opposite of George. When Arthur's first wife dies of TB, he finally has the chance to marry his long-term best friend, but somehow he becomes depressed. Until he learns of the case of George Edalji. He decides to investigate the case himself, kicks some behinds and finally manages to get George at least partially rehabilitated. And in the meantime he regains his sanity and is capable to pick up his life
The amazing thing is that this is actually a true story: George Edalji was the "English Dreyfuss" and Sir Arthur Conan Doyle did take an interest in his case. It is amazing to read how prejudice governed all the actions of the police, how a slightly strange, but perfectly harmless individual with a firm belief in English law and justice was completely wronged and ended up spending part of his life in prison on some ridiculous charges. I wondered whether George has Asperger syndrome (a form of autism): his reactions are certainly strangely flat and withdrawn, he does not really seem to understand social interactions and regularity is extremely important for him.
The fact that it never becomes really clear "who did it" is unsatisfying, but life can be unsatisfactory and since this story is based on facts rather than fiction, that's the way it is. All in all a very thorough piece of work and research by Julian Barnes.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
273. Jens
Christian Grøndahl - Veranderend licht
Leven als buitenstaander | 4 november 2005 |
Irene
Beckman is 56, heeft een man, 2 kinderen, 2 kleinkinderen, een baan als advocate
en haar moeder leeft ook nog. kortom, wat meer kan een vrouw zich wensen. Tot
binnen 24 uur haar wereld op zijn kop gezet wordt: haar man Martin maakt tijdens
een familie-etentje bekend dat hij wil scheiden omdat hij een vriendin heeft en
van haar moeder krijgt ze een schriftje waaruit blijkt dat haar vader niet haar
biologische vader is. Haar kinderen en vrienden proberen haar met goedbedoeld
advies op te beuren, maar Irene voelt eigenlijk alleen maar een enorme leegte,
die haar ertoe dwingt om haar leven eens grondig en kritisch onder de loep te
nemen: haar affaire 10 jaar geleden met de 15 jaar jongere Thomas, haar relatie
met haar moeder, haar huwelijk met Martin en het (ook seksuele) vrijbuitergedrag
van haar vrienden in de jaren '70, waar Martin en zij nooit aan meegedaan
hebben. Uiteindelijk besluit ze haar echte vader, een Joodse cellist die in de
oorlog van Denemarken naar Zweden moest vluchten, op te gaan zoeken, die ze na
een speurtocht langs vrienden en familieleden vindt in Wenen en uiteindelijk in Ljubljana
te spreken krijgt. Hij vertelt zijn levensverhaal en de geschiedenis herhaalt
zich: ook hij is een man die altijd als een relatieve buitenstaander geleefd
heeft, net als Irene. Op de terugweg naar Kopenhagen komt ze eindelijk voor het
eerst in haar leven echt in verzet...
Een mooi boek, al zijn de overpeinzingen in het middelste deel van het boek bij tijd en wijle wel wat langdradig en mooischrijverij.
Zie ook de recensies op Bekroond Europa
Terug naar de lijst met
boekrecensies
274. Judith
Hermann - Zomerhuis, later
Mooie korte verhalen... | 7 november 2005 |
...
alleen ben ik niet zo'n korte verhalen mens. Las lekker weg in het
vliegtuig.
Vaak weet Judith Hermann al in de eerste zin de lezer te intrigeren, soms duurt het veel langer voor je door hebt waar het verhaal überhaupt over gaat. Vaak zijn het licht schrijnende verhalen waar je nogal ongemakkelijk van wordt, zoals het verhaal "Sonja" waarin de hoofdpersoon een verhouding begint met een vrij mysterieuze vrouw, terwijl ze voor mijn gevoel eigenlijk totaal niet bij elkaar passen zonder dat ik nou direct uit kan leggen waarom niet. Ik vind het knap als een schrijver in het bestek van een kort verhaal dat soort emoties weet over te brengen
Zie ook de recensies op Bekroond Europa
Terug naar de lijst met
boekrecensies
275. Michael
Crichton - State of fear
Environmental terrorism | 14 november 2005 |
George
Morton is a rich philantropist who is funding a number of environmental
organizations involved in the fight against global warming, including a lawsuit
that the people of Vanutu, a small island state in the Pacific, launched against
the US because global warming will lead to increases in the sea level and
subsequently the flooding of their islands. When George Morton disappears one
evening after his car has crashed, his lawyer Peter Evans and
scientist-cum-special-agent John Kenner try to prevent a series of major
man-made disasters that are caused to convince the world of the impending "catastrophe
of abrupt climate change".
While the story is entertaining, the best aspect of the book is actually all the information (including their scientific references!) that Crichton provides on the subject, demonstrating that there are quite a number of aspects of global warming that are not as clear-cut as they appear when one reads the newspapers. This makes this novel very informative and in a sense an eye opener. Three stars for the story, one additional star for the information provided.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
276. Peter
Esterhazy - Een vrouw
Beetje een zeikboek | 26 november 2005 |
De
hoofdpersoon heeft een verhouding met "een vrouw die hem liefheeft en die
hem haat". Ieder van de 97 (!) hoofdstukken in dit boek van 189 pagina's
begint dan ook met een variant op die statement. En daarna wordt er een aspect
van de relatie beschreven, variërend van hete seks tot goulashsoep en van
brokkelende teennagels tot telefoneren op bed. In het begin is het boek nog wel
aardig: iedere relatie heeft immers zeer veel verschillende aspecten en het is
best grappig om te zien dat sommige hoofdstukken elkaar ook ronduit
tegenspreken. Maar na een pagina of 60 had ik het idee dat ik het nou wel wist.
Kortom, een boek dat (althans voor mij) zo'n tweederde te lang was.
Zie ook de recensies op Bekroond Europa
Terug naar de lijst met
boekrecensies
277. Liza
Marklund - Studio zes
Spannende, typisch Zweedse thriller | 1 december 2005 |
Het
is snoeiheet in Stockholm als er in een park een lijk van een jonge vrouw wordt
gevonden. Annika Bengtzon, verslaggeefster met een tijdelijk contract bij een avondkrant,
wordt er op af gestuurd en bijt zich vast in de zaak. Het slachtoffer, Josefin
Liljeberg, blijkt te werken in een club, Studio Sex, met dezelfde naam als een
invloedrijk radioprogramma. Omdat Josefin naakt danst voor mannen wordt de zaak
afgedaan als "de moord op een hoertje" tot de Minister van
Buitenlandse Handel in beeld komt als verdachte. Uiteindelijk komt het zelfs zo
ver dat de minister af moet treden, al is Annita er van overtuigd dat niet hij,
maar de eigenaar van de seksclub, de moord gepleegd heeft. Ze leert steeds meer
mensen uit de omgeving van Josefin kennen, waaronder haar huisgenote Patricia,
en dat sterkt haar alleen maar in haar veronderstelling dat er meer aan de hand
is. Helaas zijn veel anderen waaronder de meeste van haar collega's op de krant
het daar niet mee eens en wordt haar tijdelijke contract aan het eind van de
zomer niet verlengd. Maar wie het laatst lacht, lacht het best en als Annika terugkeert
van een vakantie naar Turkije vindt ze nieuw bewijsmateriaal dat haar
uiteindelijk in het gelijk stelt. Daarmee verzekert ze zich alsnog van een baan
bij de krant, maar ze betaalt daar een hele hoge prijs in haar persoonlijk leven
voor.
Een heel aardig boek om te lezen, al is het onbegrijpelijk dat uitgeverij De Geus de titel van het boek veranderd heeft: Studio Sex wordt overal in het boek gebruikt voor zowel het radioprogramma als de seksclub en geeft ook veel beter weer waar het boek over gaat.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
278. Raymond
Queneau - Zazie in de metro
Niet mijn gevoel voor humor | 10 december 2005 |
Zazie
is 12 jaar, komt uit de provincie en gaat bij haar oom Gabriel in Parijs logeren
omdat haar moeder met haar nieuwe vriend een weekendje vrij wil hebben. Oom
Gabriel is geen doorsnee persoon: hij danst als vrouw verkleed in een
nichtenclub, al is hij zelf niet "hormoseksuweel", zoals hij Zazie bij
hoog en bij laag bezweert. Doordat Zazie een nogal onderzoekend karakter heeft
komen ze in contact met allerlei rare types in Parijs en via de markt, een groep
toeristen, een optreden van oom Gabriel en een afzakkertje in een restaurant
loopt tenslotte alles definitief uit de hand.
Dit boek uit 1959 zou humoristisch moeten zijn, maar mijn gevoel voor humor is het niet. Zazie is een vervelend, vroegwijs ettertje, dat een taalgebruik heeft dat niets te maken heeft met kinderen van 12: ingegeven door een volwassene die denkt dat kinderen van 12 zo praten. En de hilarische gebeurtenissen vind ik vooral ongeloofwaardig en niet echt humoristisch. En concluderend verwijs ik naar pagina 99: "Wat kan dat kind zeuren..."
Terug naar de lijst met
boekrecensies
279. Arnaldur
Indridason - Engelenstem
Het eind van een mislukt leven | 13 december 2005 |
Gudlaugur
is portier en klusjesman in een hotel in Reykjavik. Hij woont in een klein,
miserabel kamertje in het souterrain en lijkt geen vrienden te hebben. En dan
wordt hij een paar dagen voor kerst in zijn kamertje gevonden: een kerstpak aan
omdat hij op zou treden als kerstman, zijn broek op zijn enkels, een condoom om
zijn snikkel en messteken in zijn hartstreek. Tijd voor inspecteur Erlendur en
zijn collega's om deze moord op te lossen, maar dat blijkt nog niet zo simpel:
in het hotel lopen allerlei ongure types rond die best een motief zouden kunnen
hebben: een directeur die bij lijkt te handelen, een pedofiele Engelse
platenverzamelaar, een kok die weigert een DNA monster af te staan, etc. Al vlug
blijkt dat de nu eenzame Gudlaugur als kind een engelenstem had: hij had zelfs 2
platen gemaakt, tot de baard op een wel heel ongelukkig moment in zijn keel
schoot. En ook dat kan weer iets met zijn dood te maken hebben. Kortom, een
behoorlijk gecompliceerde situatie.
Een prachtig boek van een hele goede detectiveschrijver en ook nog in de juiste tijd van het jaar gelezen: de donkere dagen voor kerst, als het grootste deel van de bevolking zich verheugt en voorbereidt op het kerstfeest, maar een minderheid (waaronder inspecteur Erlendur) daar alleen maar droef van wordt.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
280. Lee B.
Reichman - Timebomb
Scary and revealing | 19 december 2005 |
For
those of you unfamiliar with tuberculosis: TB is a life-threatening disease that
is caused by bacteria. It is treatable, but the treatment is lengthy (at least
6-8 months) and relatively costly (around $900 in the US). If patients do not
receive the correct combination of antibiotics, or if they stop treatment
prematurely, they may develop (or transmit) multi-drug-resistant tuberculosis, a
disease which is nearly impossible to treat, treatment requiring up to 2 years
of taking very expensive (up to $250,000 for 1 case of multi-drug-resistant TB)
antibiotics that have a lot of side effects.
In Timebomb Lee Reichman gives a very clear description of all the factors involved in Tb, its treatment, the ways in which such treatment may fail and the dire consequences of failure. He also gives personal account of his experiences with multi-drug-resistant tuberculosis, with an emphasis on the situations in the United States and Russia. In the beginning of the 1990s there was an outbreak of (multi-drug-resistant) tuberculosis is New York: a team of very dedicated public health officials, doctors and community health workers fought the outbreak by treating patients as much as possible at home and were capable of reversing the situation, be it at very high costs (1 billion dollars in excess spending on health care). These costs would have been unnecessary if policy makers had in the past realized the threat that TB poses to the society once you become complacent.
In Russia, on the other hand, doctors are far more influential and there are a lot of very perverse incentives that stigmatize patients to such an extent that they actually do not come forward with their TB: they are locked in hospitals for up to 2 years for treatment and 1 in every 5 TB patients is operated upon, even when these operations are absolutely not necessary. And in prisons everything goes wrong that can go wrong with regard to transmission and control of TB and the emergence of multi-drug-resistant TB: overcrowded prisons, interrupted treatment and amnesty for TB prisoners that have not finished their treatment, And all this combined with an unjustified national pride that prohibits the Russians to ask for help or to accept evidence-based interventions that are promoted by the World Health Organization.
I have worked in a few of the prisons in Russia myself to try and improve the diagnosis of TB and the descriptions are very recognizable for me. I wish I had read this book before I started that job, because it had given me a better understanding of the forces I had to fight against.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
281. Henning
Mankell - De vijfde vrouw
Prachtig boek vol spanning en twijfel | 26 december 2005 |
Kurt
Wallander en zijn team moeten een serie uitzonderlijk wrede moorden oplossen:
een oude man wordt gespietst aangetroffen in een sloot op zijn landgoed, een
andere man is eerst weken vermist en wordt dan vermagerd, gewurgd en aan een
boom vastgebonden teruggevonden en een derde man wordt levend vastgebonden en in het water
gegooid waar hij verdrinkt. En er lijkt geen enkel logisch verband tussen de
mannen te zijn. Bovendien hebben ze allemaal nogal schimmige kanten aan hun
leven, maar ook daar lijkt weer geen verband te zijn. En ondertussen overlijdt
Wallander's oude vader ook nog eens en is het regenachtig en herfstig. Kortom,
een uitermate treurig decor voor een prachtig boek vol twijfel. Op pagina 250
zit het onderzoek nog steeds muurvast, maar dat stoort geen moment. Een heerlijk
boek om met de pantoffels aan onder de kerstboom te lezen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
282. Tommy
Wieringa - Joe Speedboot
De Nederlandse Paul Auster | 2 januari 2006 |
Frans
Hermans, alias "Fransje de Arm" zit na een bizar ongeluk de rest van
zijn leven in een rolstoel: het grootste deel van zijn lichaam werkt niet, hij
kan niet praten en is zwaar spastisch. Toch sluit hij op de middelbare school
vriendschap met een paar jongens, waarvan hij vooral Joe Speedboot erg
bewondert: Joe komt van buiten het dorp, heet eigenlijk anders en is constant
bezig met techniek. Na een paar mislukte pogingen tot studeren komt Joe terug in
het dorp en samen met Frans reist hij in heel Europa armworstelwedstrijden af,
want de ene arm van Frans die het nog wel doet is wonderbaarlijk sterk. Op den
duur is ook Joe's vriendin PJ, waarop Frans heimelijk verliefd is, bij deze
reizen aanwezig. Aan het slot van het boek gaat Joe eerst alleen op reis om
vervolgens te verdwijnen.
Een boek waar het schrijfplezier van afspettert: je merkt aan alles dat Tommy Wieringa met plezier achter zijn PC kruipt om aan het werk te gaan. Het boek wordt bevolkt door de meest uitzinnige types: de Egyptenaar Papa Afrika, de stiefvader van Joe die een felukka bouwt en verdwijnt; de schrijver met sadistische neigingen die een vilein boek schrijft over PJ, PJ zelf die uit Zuid-Afrika komt en nogal nymfomane neigingen heeft. al met al deed het boek me erg aan Paul Auster denken: schrijfplezier, uitzinnige typetjes en onmiskenbaar schrijftalent.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
283. Curzio
Malaparte - Kaputt
De verschrikkingen van de oorlog in onderkoelde stijl | 22 januari 2006 |
Curzio
Malaparte, de schuilnaam van Kurt Erich Suckert, een Zuidtiroler die als
Italiaans verslaggever tijdens de tweede wereldoorlog uitgebreid door het door
de Duitsers bezette deel van Europa reisde en daarbij de frontlinie niet
schuwde, maar ook toegang tot de "groten" van het duise en Italiaanse
fascisme, zoals Himmler, Franck (de gouverneur van Polen) en de schoonzoon van
Mussolini. Toch blijft hij ook en vooral een cynische buitenstaander die vanwege
zijn afwijkende meningen regelmatig in Italië in de gevangenis werd
opgesloten.
In een onderkoelde stijl beschrijft hij in verhalen de alledaagse gruwelijkheden van de oorlog: slapen in een huis waar een paard naast ligt weg te rotten, bridgende notabelen terwijl elders in de stad de Joden tijdens een pogrom afgeslacht worden. Maar ook de gesprekken aan de tafel bij gouverneur Franck, waarbij de arrogantie, het gebrek aan (zelf)reflectie en de totale afwezigheid van enig gevoel voor humor zowel stuitend als veelzeggend zijn. En de beau monde in Italië die zich drukker maakt over welk filmsterretje er deze week in de belangstelling staat van Mussolini's schoonzoon dan over het feit dat Italië druk bezig is de oorlog te verliezen. Maar ook het gewone, 'alledaagse' van de oorlog: een vader die zijn tuin vol met kleine cadeautjes legt zodat zijn kinderen 's morgens denken dat de Engelse bommenwerpers er waren om cadeautjes te brengen, waardoor ze geen nachtmerries meer hebben. Dit was voor mij eigenlijk het ontroerendste verhaal uit het hele boek.
Een knap boek, met als enige minpunt dat het nergens naar toewerkt: er zit geen echte spanningsboog in het verhaal, maar dat is waarschijnlijk normaal voor een autobiografie: het leven werkt nu eenmaal zelden ergens naar toe.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
284. Michael
Connelly - The closers
Harry Bosch is back on the force | 26 januari 2006 |
After
a break of three years Harry Bosch is back on the LAPD police force, working as
a detective on the newly established Open-Unsolved Unit (aka Cold Cases)
together with his partner Kiz Ryder. They get the case of a young girl who was
found murdered in 1988. With the new DNA techniques that are now avaiable they
have found a possible suspect, but everything is too obvious about this guy,
except for an obvious connection between him and the victim. So it takes Harry
and Kiz a few days of good detective work, some good lateral thinking and some
luck to find the real culprit.
It is good to have Harry Bosch back on the force and it is a streak of genius from Michael Connelly to attach him to a Cold Cases Unit, as this gives a lot of freedom to the author to come up with interesting cases and to give a good description of policing procedures. A nice read, even though not Connelly's best effort as solving the case goes at times too smoothly.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
285. Isabel
Losada - De snelweg naar verlichting
Niet helemaal mijn gevoel voor humor | 31 januari 2006 |
Isabel
Losada is een alleenstaande moeder met een tienerdochter, koffieverslaafd en
behoorlijk op zoek naar een man, die ze alsmaar niet kan krijgen. Om van
zichzelf een beter mens te maken gaat ze allerlei cursussen volgen. Zo volgens
we haar op een zwerftocht langs allerlei New Age types die cursussen en
behandelingen geven die variëren van een elfenworkshop tot darmspoelingen. Alle
benhandelingen worden met redelijk wat humor beschreven, maar (helaas) is het
niet helemaal mijn soort humor. Ze houdt voor een schrijfster te weinig afstand:
ze begint steeds weer sceptisch aan iedere cursus, maar is binnen een uurtje of
zo helemaal om. En die Perfecte Man pikt ze ook al niet op tijdens haar
zoektocht, waar ze behoorlijk over doorzeurt...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
286. Michael
Cunningham - Specimen days
Unclear what the theme of this book is | 18 februari 2006 |
Specimen
days consists of three stories, with in each of them a woman, a man and a boy.
The first story is located in New York at the time of the Industrial Revolution,
when a young boy has to take the place of his older brother when the latter dies
during an accident with the machine that he operates. In order to safe the
girlfriend of his deceased brother he mutilates himself... The second stories
plays in the present time and portays the life of a police woman who tries to
prevent random violence from people with mental problems and who is more or less
overwhelmed when all of a sudden children start committing suicide bombings...
The third story is located in the future, when Earth has made contact with
another civilization and a Nadian and a humanoid flee from theme park New York
to go to Denver. It is unclear to me what the common theme of the book is and
the stories were not overly interesting
Terug naar de lijst met
boekrecensies
287. Henning
Mankell - De piramide
Zoek de ontbrekende schakel | 19 februari 2006 |
Een verhaal uit de bundel "De jonge Wallander" uitgebracht als geschenk van de Nationale Pocketweek. Kurt Wallander moet het verband zien te vinden tussen een neergestort, maar niet bestaand vliegtuigje, de moord op 2 oudere dames die een winkeltje in garen en band hebben en de liquidatie van een drugshandelaar. En ondertussen reist zijn vader af naar Egypte, beklimt daar een piramide en moet door Wallander uit de klauwen van het Egyptisch rechtssysteem gered worden... Een lekker lopend verhaal, een heerlijk tussendoortje, alleen jammer dat ik nu al 1 van de verhalen uit De jonge Wallander gelzen heb...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
288. Stephen
R. Bown - Scheurbuik
Twee miljoen onnodige doden | 1 maart 2006 |
Scheurbuik
wordt veroorzaakt door een tekort aan vitamine C. Al in de 16e eeuw was er een
effectieve remedie voor scheurbuik bekend: geef de zeelui citroensap en je
vermindert de scheurbuik. Maar verbijsterend genoeg raakte deze behandeling in
de vergetelheid toen scheurbuik (juist door de citroensap) minder vaak voorkwam.
Vervolgens zijn er in zo'n 250 jaar waarschijnlijk 2 miljoen zeelui onnodig aan
scheurbuik overleden. Zelfs ten tijde van oorlogen overleden er op marineschepen
meer mensen aan scheurbuik dan aan verwondingen door gevechten. En scheurbuik
kon nog harder toeslaan omdat veel mensen uit pure wanhoop aanmonsterden aan het
eind van lange, strenge winters wanneer zij door de hongersnood toch al verzwakt
en ondervoed waren. Na jaren vergeefs zoeken en waardeloze behandelingen met
zeewater, moutwort, vitrioolazijn en allerlei andere smerige (doch goedkope)
middeltjes werd het weer duidelijk dat citroensap in combinatie met reinheid, verse groenten en vlees de remedie tegen scheurbuik was. Omdat de Engelse
marine hier eerder achter was dan de Spaanse en Franse marine kon Nelson (die,
in tegenstelling tot zijn opponenten, wel beschikte over gezonde
manschappen) de Battle of Trafalgar winnen, wat de wereldgeschiedenis wezenlijk beïnvloed
heeft.
"Scheurbuik" is een zeer leesbaar boek met aan het eind keurig een lijstje met etenswaren en de hoeveelheid vitamine C die erin aangetroffen wordt voor, maar ook na, langdurig bewaren.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
289. Stefan
Brijs - De engelenmaker
Met plezier gelezen boek over modern dilemma | 14 maart 2006 |
Dokter
Victor Hoppe komt na jaren werken als vruchtbaarheidsdeskundige terug in zijn
Belgische geboorteplaats Wolfsheim, dicht bij het drielandenpunt. Bij zich heeft
hij een identieke drieling: Gabriël, Michaël en Rafaël, die alle drie het
rode haar en de hazenlip van hun vader hebben geërfd. De dokter is een
buitenbeentje en in eerste instantie vinden de bewoners van het dorp hem vooral
raar en eng, maar als hij blijk heeft gegeven van zijn kundigheid als huisarts
nemen ze zijn eigenaardige gedrag voor lief. De drieling wordt ondertussen zeer
beschermd opgevoed: hun belangrijkste contact met de buitenwereld is de
oud-onderwijzeres Charlotte Maenhout, die de kinderen verzorgd en lesgeeft. Maar
het wordt haar steeds duidelijker dat er iets niet goed is met de jongens.
In het tweede deel van het boek komen we erachter wat er met Victor Hoppe en met zijn drieling aan de hand is. De uitermate onplezierige jeugd van Victor, waarin hij in eerste instantie het predikaat "debiel" krijgt opgeplakt en nadat dit gecorrigeerd is door zijn vader affectief verwaarloosd wordt. Victor heeft de kinderen inderdaad naar zijn evenbeeld geschapen in een poging om God -die hij ziet als de oorzaak van alle kwaad- te slim af te zijn. Maar helaas is zijn experiment niet zo perfect verlopen als het in eerste instantie lijkt.
In het derde deel van het boek komen alle gebeurtenissen samen en zien we de verwording van Dr. Hoppe en zijn zonen in een serie gebeurtenissen die ook de solidariteit van de dorpsbewoners met de dokter en met elkaar ernstig op de proef stellen. Maar uiteindelijk is Dr. Hoppe degene die het laatst lacht en voor zichzelf het eeuwige leven creëert.
Een heerlijk leesboek, terecht genomineerd voor de Gouden Uil. En ik heb, als moleculair geschoold persoon, geen hele opvallende fouten in de wetenschappelijke redeneringen kunnen vinden, wat ik op zich al een verdienste van de schrijver vind. Een goed boek ook om de ethische kanten van de moderne wetenschap eens goed te bediscussiëren: wat vinden we als samenleving nog wel kunnen, wat is er over de grens van het aanvaardbare. Stof tot nadenken...
En nog een interessante theorie die ik
op Internet
vond: "...Volgens mij kan de naam 'Victor Hoppe' best naar 'Victor
Frankenstein' verwijzen. Waarom?
In het originele boek van Mary Shelley, is Victor Frankenstein niet het monster.
Victor Frankenstein is een jonge, ambitieuze student die gepassioneerd is door
het leven en die de die wetenschap wil vooruit helpen door een wezen te creeëren
uit lichaamsdelen van lijken...
Lees
nog een recensie in Trouw
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Veel informatie, maar niet erg coherent geschreven | 22 maart 2006 |
Van
jongs af aan was Dava Sobel al geïntrigeerd door de planeten en in dit vrij
dunne (225 pagina's) boekje beschrijft ze iedere planeet: zijn eigenschappen,
zijn manen en (van de verder weg gelegen planeten) de geschiedenis van zijn
ontdekking. Zo af en toe heel aardig en het is goed om in korte en zeer leesbare
hoofdstukken alle gegevens nog eens op een rijtje te krijgen, maar mijn
voornaamste bezwaar is dat de schrijfster zich soms verliest in romantiek: met
name het hoofdstuk over Venus (de ochtend- en avond"ster") staat vol
van de lyrische gedichten. Aan de andere kant zijn sommige andere hoofdstukken
een vrij droge opsomming van eigenschappen van de planeet in kwestie. Dit maakt
het boek al met al niet erg coherent, maar zeker niet onaardig. Ik denk dat er
voor mensen die goed ingevoerd zijn in de astronomie trouwens weinig nieuws in
dit boek staat.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
291. Simon
Winchester - De gekwelde woordenaar
Een gevaarlijke krankzinnige en de Oxford English Dictionary | 27 maart 2006 |
De
Oxford English Dictionary is één van de grootste en meest veelomvattende
woordenboeken ter wereld. Het duurde al met al bijna 70 jaar voor het af
was en duizenden vrijwilligers plozen in gedurende die jaren kranten,
tijdschriften en nieuwe en oude boeken uit op zoek naar nieuwe woorden, nieuwe
betekenissen van woorden of zinnen die bekende betekenissen goed duidelijk
maakten. Eén van de meest actieve vrijwilligers was de Amerikaanse dokter
William Chester Minor. Gedurende de 20 jaar dat de dokter meewerkte ontwikkelde
zich een vriendschap tussen hem en de hoofdredacteur, James Murray. Toen Murray
besloot dokter Minor op te zoeken bleek deze levenslang opgesloten te zitten in
het Broadmoor Gesticht voor Criminele Krankzinnigen nadat hij in een vlaag van
verstandsverbijstering een onschuldige arbeider had vermoord. De intellectuele
dokter Minor bleekt zo gek als een ui te zijn: 's nachts hoorde hij
stemmen, werd hij -naar eigen zeggen- ontvoerd, mishandeld en misbruikt en
onder de vloer van zijn gerieflijke cel woonde een horde Pygmeeën. Het
levensverhaal van Murray, Minor en de ontstaansgeschiedenis van de Oxford
English Dictionary zijn in dit prettig lezende boek verweven.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
292. Jorge
Franco - Paradijsvogels
Opnieuw beginnen in het beloofde land | 9 april 2006 |
Marlon
Cruz woont in Medellin, Colombia en is eigenlijk best tevreden met zijn bestaan,
ook al heeft hij geen geld om te gaan studeren. Dan ontmoet hij Reina, het
meisje waar al zijn vrienden verliefd op worden, maar dat voor hem kiest. En zij
heeft een droom: ze wil naar de Verenigde Staten. Met een spel van constant
seksueel aantrekken en afstoten weet Reina Marlon zo ver te krijgen dat hij niet
alleen meegaat op de riskante reis, maar dat hij ook helpt bij het stelen van de
benodigde 5000 dollars van de nieuwe echtgenote van zijn tante. Dus geeft Marlon
alles wat hem lief is op om samen met Reina naar New York te gaan. Daar
aangekomen verdwaalt hij de eerste avond op straat, raakt Reina kwijt en
gedurende enige tijd ook zijn verstand. Hij wordt door de vrouw van een
Colombiaanse restauranteigenaar -letterlijk- uit de goot geplukt en dan mag hij
beginnen waar alle illegale immigranten beginnen: op de onderste sport van de
sociale ladders, w.c.'s schoonmakend. En ondertussen blijft hij op zoek naar
Reina, zelfs nadat hij een veel leukere en lievere vrouw heeft ontmoet.
uiteindelijk vindt hij Reina en blijkt haar aanleiding om naar Amerika te reizen
heel anders dan gedacht.
Op zich een aardig boek, maar echt heel veel wijzer werd ik er niet van: Marlon loopt -op z'n Hollands gezegd- z'n pik achterna en dat de grens oversteken moeilijk is en het leven van een illegale immigrant geen pretje weten we nu zo langzamerhand wel van alle documentaires op tv.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
293. Arthur
Japin - De grote wereld
Geschiedenis van een een kleine man | 12 april 2006 |
Lemmy
heeft een hele gewone jeugd in een klein stadje. Het enige rare is dat hij
iedere dag om 3 uur binnen moet zijn. als hij ouder wordt komt hij erachter dat
hij helemaal niet zo "gewoon" is: zijn ouders zijn dwergen en ook hij
-die in eerste instantie tot gewoon formaat lijkt uit te groeien- blijkt een
dwerg te zijn. In zijn stadje is iedereen dwerg en vanaf 3 uur 's middags mogen
de "gewone mensen" op bezoek komen in het stadje. Het dwergenstadje is
met andere woorden een soort kermisattractie. Als het stadje verwoest wordt gaat
Lemmy met een ander gezelschap kleine mensen naar Duitsland. Hij leert zijn
vrouw Rosa kennen en tot de Nazi's aan de macht komen en dit soort
"on-Arisch" vermaak verbieden leven ze gelukkig in Lilliputia. Daarna
moeten ze op zoek naar ander werk.
Arthur Japin heeft een waar gebeurd gegeven gebruikt als basis voor dit Boekenweekgeschenk. Ik wist zelf niet dat de laatste dwergenstadjes pas in 1980 verdwenen zijn. Wel blijkt ook in dit boekje maar weer dat het schrijven van een novelle een kunst op zich is: het einde is wat afgeraffeld omdat de limiet van 96 pagina's in zicht kwam.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
294. Kjell
Eriksson - De stenen kist
Beetje langzaam maar wel plezierig | 17 april 2006 |
De
dag naar haar zesde verjaardag wordt een klein meisje met haar moeder
doodgereden door de auto van haar vader. Haar vader, de mededirecteur van een
farmaceutisch onderzoeksbedrijf MedForsk, wordt later dood teruggevonden in zijn
auto. Het lijkt zelfmoord, maar er is meer aan de hand, zeker als er meer doden
vallen. Het spoor leidt langzaam maar zeker naar het dochterbedrijf in Spanje,
maar ook daar hebben Ann Lindell en haar collega-rechercheurs moeite om precies
te achterhalen wat er gebeurt is. En ondertussen worstelt Ann Lindell met een
moeizame relatie en een onverwachte zwangerschap. Uiteindelijk blijkt de
waarheid gruwelijker dan zelfs de meest doorgewinterde inspecteur kon vermoeden.
Echt zo'n lekkere langzame Zweedse thriller die je toch blijft boeien.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
295. Anna
Jansson - Midwinteroffer
Ongewoon veel actie voor een Zweedse thriller | 24 april 2006 |
Inspecteur
Maria Wern en haar collega's worden een paar dagen voor kerst geroepen naar een
prehistorische offerplaats. Daar blijken acht dode dieren van het mannelijk
geslacht opgehangen te zijn, plus nog een dode man. De dode man blijkt ritueel
geslacht te zijn volgens de regelen der Oud-Noorse mythologie. De dode blijkt
Dick Wallström te zijn, een slachter en notoire rokkenjager. Er zijn behoorlijk
wat mensen die een reden hebben om hem te vermoorden, maar het spoor leidt al
snel naar Uppsala, waar 15 jaar geleden een vergelijkbare moord is gepleegd.
Alleen is de toenmalige dader omgekomen bij een auto-ongeluk. Dus moet Maria
Wern zich door een brij van verdachten heen werken om toch nog snel (op
oudejaarsavond) de zaak op te lossen.
Een lekker leesbaar boek, met aan de ene kant die typische Scandinavische persoonsbeschrijvingen (inclusief "wie kan er als kinderoppas dienen terwijl ik een moord probeer op te lossen"), aan de andere kant een verbazingwekkende hoeveelheid actie voor een boekje van maar 253 bladzijden.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Slow reading of beautiful, slightly archaic prose | 2 mei 2006 |
Max
Morden is a not very accomplished art historian who has gone into retreat in a
holiday home that he knew when he was young: the Cedars in de seaside resort
Ballyless. There he contemplates several events that have changed his life: the
recent loss of his beloved wife and another loss that occurred in his youth when
holidaying in Ballyless. Max has all the time in the world and this becomes
clear from the way in which this book is written: beautiful prose, but slightly
archaic.
You really have to work to read this book and in the end the outcomes are not terribly surprising. 4 stars for the prose, but 3 stars when also taking the actual story into consideration.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
297. Henning
Mankell - One step behind
Tracking a very careful serial killer | 6 mei 2006 |
On
Midsummer night (a big celebration in Sweden) 3 young adults are shot to death
in cold blood in a nature reserve in South Sweden. The killer is extremely
careful: he removes all traces, including the bodies, and makes the parents
belief that their children have gone on an extended summer holiday to Europe.
But something is not right and this feeling becomes very urgent when one of
Inspector Kurt Wallander’s colleagues is found in his apartment with his face
blown to pieces. Time for Wallander and his team to start an investigation for a
killer that always seems to be one step ahead of the team. Four more people die
before the team has an idea who the killer might be, and even when the
investigation turns into a manhunt, they need all their considerable skills to
bring this case to a good end. And in all this mess Wallander also finds out
that he is a diabetic and has to change his lifestyle: not an easy option when
you are trying to catch one of the most gruesome serial killers that Sweden has
ever seen…
Once you are reading this book you cannot stop. The book seems to be slow-paced, but that is only at the surface, below that there are numerous developments that keep the reader interested. A real page turner.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
298. Lucia
Etxebarria - Beatriz en de hemellichamen
Nogal zeurderige bildungsroman | 17 mei 2006 |
Beatriz
groeit op in Madrid in een liefdeloze middenklasse familie met een hysterische,
epileptische en overbezorgde moeder en een vader die vooral afwezig is en buiten
de deur vergetelheid vindt in zijn werk, drank en vrouwen. Op school raakt ze
als tamelijk grijze muis bevriend met Monica, de durfal van de klas, die alles
uitprobeert: seks, drugs en rock&roll. Een groot deel van het verhaal
(waarin Monica als jong volwassene terugkijkt op haar verleden) speelt zich af
als Monica een jaar of 17 is en tijdelijk bij Monica gaat logeren als een ruzie
met haar moeer voor de zoveelste keer uit de hand gelopen is. Monica is alleen
thuis en maakt van de gelegenheid gebruik om met vriendje Coco geld te verdienen
als dealers en dat geld er net zo hard weer doorheen te jagen aan drugs en
drank. Uiteindelijk ontvlucht Beatriz de hele scene en gaat Engelse literatuur
studeren in Edinburgh, waar ze al snel samen gaat wonen met Cat, een meisje dat
net als Monica niet alleen kan zijn. Beatriz blijft echter onzeker over van wie
ze nu echt houdt: van Monica of van Cat. En dan heeft ze ook nog een tijdje een
verhouding met ene Ralph. Uiteindelijk is er een bezoek aan Madrid en een
weerzien met Monica voor nodig om Beatriz te doen beseffen waar haar
prioriteiten liggen.
Op zich geen slecht boek, maar ik begrijp niet echt waar alle ophef en literaire prijzen vandaan komen: misschien omdat een Spaanse schrijfster openlijk over homoseksualiteit durft te schrijven? Het boek kon me niet echt raken, misschien ook omdat de hele drugs- en clubscene waarin een groot deel van het boek zich afspreekt wel erg ver van mijn bed staat.
Zie ook de recensies op Bekroond Europa
Terug naar de lijst met
boekrecensies
299. Daniel
Kehlmann - Die Vermessung der Welt
Leuke bestseller in gemakkelijk Duits | 29 mei 2006 |
Eindelijk
weer eens een Duits boek gelezen. In Duitsland een grote hit: al bijna een half
miljoen exemplaren verkocht. Het boek verhaalt de levens van twee grote Duitse
onderzoekers uit de eind 178e-begin 19e eeuw: Von Humboldt wordt geboren in een adellijke
familie en reist de halve wereld af om deze op te meten, Gauss pakt het anders
aan: geboren uit een straatarm gezin gebruikt hij zijn mathematisch en -daaruit
voortvloeiend- astronomisch inzicht om de wereld op te meten. Von Humboldt reist
naar Zuid-Amerika, waar hij bergen beklimt, curare slikt, planten en lijken
verzamelt en overal en altijd luchtdruk, hoogte, breedte, temperatuur en wat er
verder nog te meten valt opmeet, Gauss krijgt al pijn in zijn rug als hij naar
de volgende stad moet reizen. Op latere leeftijd ontmoeten de 2 geleerden elkaar
en krijgen, ondanks hun verschillen, levendige discussies en een briefwisseling.
Een hilarisch boek: de chagrijnige Gauss en de oer-experimenteerder Von Humboldt worden prachtig neergezet in mooi, gemakkelijk en zeer humoristisch (!) Duits. Een boek dat ik met plezier gelezen heb.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
300. Arnaldur
Indridason - Koudegolf
Aardig, maar absoluut minder dan zijn voorgaande boeken | 6 juni 2006 |
Afgelopen
jaar heb ik de IJslandse schrijver Indridason ontdekt. Vooral zijn boek Moordkuil
is zo gruwelijk prachtig dat je het soms even weg moet leggen om bij te komen.
Ook in dit boek speelt inspecteur Erlendur weer een hoofdrol. Dit keer moet hij
zien op te lossen wie het lijk was dat op een dag in een veenmeer gevonden
wordt. Het lijk zit vastgeketend aan een Russisch afluisterapparaat en alle
sporen voeren terug naar de tijd van de Koude Oorlog, toen IJsland een
belangrijke Amerikaanse luchtmachtbasis herbergde en het Oostblok er alles aan
deed om informatie te verzamelen. En daar doorheen loopt het verhaal van een
jonge, enthousiaste communist die in de jaren '50 in Leipzig gaat studeren en
daar geconfronteerd wordt met het paranoïde Oost-Duitse regime dat zijn eigen
mensen bespioneerd en al helemaal geen vertrouwen heeft in de buitenlandse
studenten die er komen. Uiteindelijk komen deze 2 verhaallijnen bij elkaar.
Op zich een mooi verhaal, maar er zit weinig spanning in het boek, waardoor het niet echt op gang wil komen. Het minste boek van Indridason tot nu toe, al was het geen straf om te lezen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit
adres)
Door
naar de volgende 30 boekrecensies
Terug
naar de vorige 30 boekrecensies
Terug
naar de lijst met boekrecensies