Boekrecensies 331-360

331. Henning Mankell - De jonge Wallander

Enige jaren geleden verscheen “De piramide”, een verhaal dat zich afspeelt voor het eerste boek uit de Wallander-serie ("Moordenaar zonder gezicht”), maar dat wel een aanvulling vormt. Blijkbaar had Henning Mankell toen zo de smaak te pakken dat hij besloten heeft een heel boek met korte verhalen uit de vroege politiecarrière van Kurt Wallander te schrijven. In het eerste verhaal is hij een beginnende straatagent van begin 20, verliefd op zijn latere ex-vrouw en komen we eindelijk te weten wat er gebeurd is toen hij de beruchte messteek, die later nog een aantal malen in de boeken terugkomt, opliep. Na een paar wat korte verhalen, waarin je hem meemaakt als getrouwd man, een man met een slecht huwelijk en een door zijn vrouw verlaten man, is er een wat langer verhaal over een dode fotograaf. Tot slot is er “De piramide”, maar die had ik dus al gelezen. Een lekkere Mankell, die als gewoonlijk weer leest als een trein.

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

332. Yasar Kemal - Granaatappelboom

Memet, Asik Ali en Hösük wonen in een klein dorpje in de Turkse bergen waar de grond zo droog is dat er niet meer op wil groeien. Ten einde raad besluiten ze werk te gaan zoeken in de vlakte van Çukurova, waar het echter stikt van de malaria. Daarvoor worden ze gewaarschuwd door dorpsgenoot Yusuf, die echter als puntje bij paaltje komt toch met hen meegaat. Onderweg sluit ook de jonge geitenhoeder Memet zich nog bij hen aan en zo gaat het gezelschap op weg, dromend van veel werk, hoge inkomsten en de gastvrijheid van Memets zus die in de vlakte woont. In de vlakte aangekomen blijkt al het werk overgenomen te zijn door combines en tractoren en trekken ze wanhopig, hongerig en bestoft van dorp naar dorp. In de meeste dorpen worden ze verjaagd in plaats van gastvrij ontvangen en tot overmaat van ramp krijgt Yusuf klapperende malaria en moet hij het grootste deel van de tocht gedragen worden. In een dorp krijgen ze te horen dat er een granaatappelboom is die genezing geeft van malaria als je er een nacht onder slaapt en de 4 mannen en 1 jongen verzinnen er hele verhalen bij. Uiteindelijk vinden ze de boom, maar de volgende ochtend zijn ze een illusie armer.

Een dun boekje over een samenleving die door de modernisering er niet beter op wordt. Met veel plezier gelezen: je voelt de hitte en het stof en ligt met de mannen uit te hijgen onder 1 van de schaarse bomen. Een mooie beschrijving van de wanhoop en hoop die mensen drijft.

Terug naar de lijst met boekrecensies

333. James Patterson - Wie het laatst lacht

Alex Cross heeft een achtergrond als psycholoog, maar werkt als rechercheur bij de afdeling moordzaken van de politie in Washington DC. Al een paar maanden heeft hij het idee dat er een seriemoordenaar rondloopt die in de armste buurten van de stad hoertjes vermoordt. Zijn baas wil er echter niet aan en verbiedt hem zelfs om nog verder energie in de “Jane Doe” moorden te steken. Toch blijven Alex en een paar collega’s, waaronder zijn beste vriend John Sampson, in hun vrije tijd aan het oplossen van de moorden werken. Als ook nog Alex’ vriendin ontvoerd wordt, wordt de inzet van het spel voor Alex wel heel hoog…

Geoffrey Shafer werkt als medewerker van MI6 op de Engelse ambassade in Washington. Hij lijkt in alles de geslaagde ambassademedewerker: een prachtig huis, een rijke vrouw en 3 kinderen, een maîtresse en een glimmende Jaguar. Maar Geoffrey leeft maar voor één ding: het virtuele spel “De vier ruiters” dat hij samen met 3 ex-collega’s van MI6 speelt. Voor Geoffrey is het echter al lang geen spel meer: de andere 3 spelers verzinnen moorden, hij voert de zijne in werkelijkheid uit alvorens er over te berichten aan de andere spelers.

De twee verhaallijnen komen gedurende het boek steeds dichter bij elkaar en uiteindelijk ontmoeten ze elkaar op Jamaica. Het boek is heel spannend, maar (in deze goedkope uitgave van Bruna) ontzettend slecht vertaald: overal piept het Engels om de hoek. Ik moet bijvoorbeeld de eerste vent van 1.90 nog tegenkomen die regelmatig de term “kostelijk” gebruikt. Ook zitten er nogal wat slordigheden in het boek. Bij voorbeeld: in de rechtzaal is de vrouw van Geoffrey 28, even later is ze al 16 jaar met hem getrouwd. Dan ben je niet alleen een psychopaat, maar ook een ouwe viezerik!

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

334. David Mitchell - Number 9 dream

Eiji Miyake comes from a small Japanese island to Tokyo to look for his father, whom he does not know. Via various  ways to tries to get his identity and meet him and in the meantime he works  on all kinds of odd jobs, from pizzaboy to employee of the railway lost and found office. He lives in a "capsule" above a video store together with a stray cat and a cockroach who are appropriately called Cat and Cockroach. Everywhere he meets people who are trying to help him in one way or another, but also some seriously bad guys. Slowly but surely he gets to know the identity of his father's family and later also of his father. But every story has its price...

It hardly ever takes me 5 weeks to finish a book, but this one did. This does not mean that it is not an interesting book: I found the story amusing, scary and sad at times, and the story about the Japanese kaiten (suicide torpedoes) pilots was interesting, strange and sad at the same time.

Lees ook de recensie in Trouw

Lees ook de recensie in de New York Times

Lees nog een recensie in de New York Times

Terug naar de lijst met boekrecensies

335. Benjamin Kunkel - Indecision

Dwight Wilmerding is in his late twenties and cannot really make up his mind what to do with his life: he dates a girl with whom he is not really in love, he has a job he does not really like, he uses drugs but not wholeheartedly and he still lives in the student apartment despite the fact that he has a job now. In fact he feels he cannot make up his mind on anything, that's why he is quite excited when a friend offers him a new experimental drug against indecision. Unfortunately, he starts taking it right at the  moment that he also decides to visit an old classmate in Ecuador. The moment he arrives the classmate disappears and Dwight gets stuck with an anthropologist to be, Brigid, who is half Argentian, half Belgian and about as vague as Dwight. Naturally they fall in love and all is well that ends well.

What a totally predictable, not funny at all, boring book. I couldn't care less about the petty problems that Dwight entertains (such as his hairy buttocks,  YUCK) and the rest is rather predictable as well.

Terug naar de lijst met boekrecensies

336. Geert Mak - De goede stad

Omdat het boekenweekgeschenk door Geert Mak is geschreven heeft de uitgeverij waarschijnlijk besloten om zijn bekendheid te gelde te maken met het uitbrengen van een boek waarin (soms al vrij oude) lezingen en essays van Geert Mak over burgerschap, de samenleving en de stad gebundeld zijn. 

Ook al zijn de analyses van Geert Mak een plezier om te lezen, toch miste ik een soort centraal thema en waren sommige verhalen wel wat achterhaald. Bovendien kwam ik in het boek De brug soms letterlijk zinsneden tegen die ook in De goede stad staan. Het blijft echter wel plezierig om te constateren dat trends die je zelf wel voelt maar niet goed kan benoemen wel degelijk blijken te bestaan: we leven inderdaad steeds meer in een wereld van regeltjes en wetjes en als je dan leest over low-trust en high-trust samenlevingen en de overgang daartussen snap je in één keer hoe dat komt.  Kortom, geen straf om te lezen, maar een beetje weinig samenhang tussen de hoofdstukken.

Terug naar de lijst met boekrecensies

337. Geert Mak - De brug

Een jaar lang vertoefde Geert Mak voor het schrijven van het boekenweekgeschenk met tussenpozen op een brug in Istanbul die twee stadsdelen met elkaar verbindt. Daar observeert hij het leven van de “brugbewoners”: de boekhandelaar, de theeschenker, de vissers, de sigarettenjongens en de zolenverkoper die naderhand “meneer van de retirade” wordt. De thema’s lijken op die van De Granaatappelboom: de armoede, de uitzichtloosheid in de dorpen, het zoeken naar werk in de (grote) stad, waar dan ook geen werk blijkt te zijn, maar ook de gastvrijheid en het (in westerse ogen overdreven) eergevoel. En aan alle kanten is duidelijk dat Turkije bij lange na nog geen Europa is, ook al willen ze nog zo graag lid worden van de EU.

 Het boekje leest lekker weg, maar ik vraag me af wat er over een jaar nog van is blijven hangen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

338. Tess Gerritsen - Vanish

Maura Isles is the medical examiner in Boston. One night she returns to the morgue to look for a detail on one of her autopsies, when she sees something moving. She gets the scare of her life when one of the corpses is not as dead as it seemed, opens her eyes and starts moving. This is the beginning of a sequence of events that only becomes scarier. The woman who rose from the dead is nearly killed and then, out of sheer frustration and fear, hijacks a number of people in the hospital. But even there it becomes clear that there are some very powerful people after her. One of her hostages is a policewoman, Jane Rizzoli, and after the woman gets killed Jane and her husband Gabriel decide that they want to know who the unknown woman was, what she was doing in the US and why she had to die. This leads them into a hornets' nests of politicians, ruthless merchants and modern slavery.

This is a book that reads very quickly, is a real page turner and, even though some of the details are pretty gross, remains readable. However, the end is slightly less than convincing... Despite this (minor) drawback I definitely intend to read more from this author.

Terug naar de lijst met boekrecensies

339. Maarten 't Hart - Het psalmenoproer

Het is de tweede helft van de 18e eeuw en de economie van Maassluis drijft op de haring- en kabeljauwvangst. Roemer Stroombreeker is de zoon van een overleden reder. Als de bemanning van één van de schepen een afzichtelijk ruikende, enorme heilbot langsbrengen moet Roemer een stuk brengen naar de vroegere dienstbode Engeltje. Daarbij ontmoet hij Anna, waar hij op slag verliefd op wordt. Maar zoals dat in die tijd ging moet hij trouwen met een redersdochter, Diderica Croockewerff, doe niet alleen gigantisch is, maar ook ruikt naar bedorven heilbot. Vanaf de eerste nacht slaapt het echtpaar gescheiden en gaat Roemer zijns weegs. Waneer hij Anna weer ontmoet verwekt hij een zoon bij haar, Gilles, maar omdat Anna getrouwd is kan hij al die jaren het opvoeden van zijn kind slechts vanaf een afstandje volgen.

Gillis groeit op als een boze jongeman en als in 1777 de kerk een nieuwe, snellere, manier van zingen voor de psalmen in wil voeren is Gilles één van de leidende figuren in de opstand van het ‘gewone volk’ tegen deze nieuwlichterij. Dit psalmenoproer is slechts een teken is dat er meer speelt in de Maassluise samenleving, zoals het steeds minder worden van de inkomsten uit de visserij. Uiteindelijk loopt het oproer uit de hand en grijpt de baljuw van Delft met harde hand in: de ergste oproerkraaiers worden verbannen en de gevluchte Gilles mag zelfs 12 jaar niet terugkeren naar Maassluis. Ondertussen heeft Roemer Anna als huishoudster aangenomen. 

Als Gilles net voor de 12 jaar verstreken zijn toch opgepakt wordt in Maassluis moet roemer een moeilijke beslissing nemen. Uiteindelijk wint zijn vaderhart het van zijn verantwoordelijkheidsgevoel als burgemeester en bevrijdt hij Gilles, die hij daarna nog maar één keer ziet. 

Een boeiend boek, met behoorlijk wat humor en een prachtig bijfiguur in de vorm van Meester Spanjaard, die op eigengereide wijze de gebeurtenissen van commentaar voorziet. Het plechtstatig taalgebruik, waar veel over te doen was in de diverse recensies, heeft mij geen moment gestoord. Het hoort bij de beschreven tijdsperiode en voegt daardoor zelfs wat toe aan het boek.

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

340. Albert Mendez - De blinde zonnebloemen

Vier korte verhalen over de gevolgen van de Spaanse burgeroorlog in de jaren '30.

1. Een kapitein van het leger van Franco wil niet bij de overwinnaars horen en geeft zich op de avond voor het einde van de oorlog over aan de verliezers. Die geloven hem niet, zijn vroegere bazen willen hem niet begrijpen en zo eindigt hij levend in een massagraf, ontsnapt, komt in een kamp terecht en maakt uiteindelijk een eind aan zijn leven.

2. Jaren later wordt de lijken van een man en een baby gevonden. Uit het erbij liggende dagboek blijkt dat de jongen van 18 met zijn hoogzwangere vriendin de bergen ingevlucht was. Zijn vriendin overlijdt tijdens de geboorte van hun zoon en hij blijft volkomen verdwaasd, koud en hongerig met de baby achter in een berghut in de winter. Langzaam maar zeker sterven beiden de hongerdood. 

3. Een gevangene kan zijn leven rekken door een kolonel van de rechtbank en zijn vrouw leugens te vertellen over zijn zoon die hij tijdens de oorlog verpleegd heeft. Na verloop van tijd heeft hij daar echter geen zin meer in en besluit de kolonel de waarheid te vertellen...

4. Na de oorlog verstopt een man zich jarenlang in een kast in zijn eigen huis. Het leven van zijn vrouw en zijn zevenjarig zoontje staan in het teken van dit geheim. Als de pater-leraar van het zoontje zijn oog laat vallen op de moeder stevent het verhaal op een dramatische ontknoping af.

Vier korte, mooie verhalen die laten zien hoe schrijnend een (burger)oorlog is. Vooral het tweede verhaal vond ik heel aangrijpend: een jongen van 18 en een onschuldige baby horen niet zo te lijden.

Terug naar de lijst met boekrecensies

341. Pieter Waterdrinker - Duitse bruiloft

Ludo Bagman is de oudste zoon van Jacob en Maria Bagman, eigenaars van een hotel in een Nederlandse badplaats (die in alles aan Zandvoort doet denken) in de jaren 1950. Tijdens één van zijn stapavonden in Amsterdam ontmoet hij de van huis weggelopen Liza Bender, dochter van de steenrijke Duitse worstfabrikant Hans Matti en zijn vrouw Kati. Als Liza pretendeert zwanger te zijn van Ludo wordt er een bruiloft geregeld, waar ieder op zijn eigen manier naar toeleeft: Liza is blij haar ouderlijk huis te kunnen verlaten, Ludo wil op den duur zijn schoonouders vermoorden en met het geld de rijke playboy uithangen, Maria, Jacob en Hans Matti kunnen het prima met elkaar vinden, maar Kati is echt de nuffige fabrikantenvrouw waarvoor niets goed genoeg is en die Nederland al haat voor ze uberhaupt de grens gepasseerd is.

Iedereen leeft op zijn eigen manier naar de bruiloft toe: Liza wordt ongesteld, Ludo loopt syfilis op en Ludo's ene broer wordt verliefd op de bruid en zijn andere broer Louis beraamt een plan waardoor hij de hoofdpersoon van de dag zal worden. En ondertussen dreigt constant alles uit de klauw te gieren: er verschijnen roddels in de krant dat Jacob fout zou zijn geweest in de oorlog, er verschijnt opeens een 30 man sterk hoempapaorkest uit Duitsland en Kati is vegetariër dus het hele menu moet worden omgegooid. En tot overmaat van ramp zijn de ringen op de ochtend van de bruiloft ook nog eens verdwenen...

En voor wie nu denkt: "dat is allemaal wel wat veel van het goede": inderdaad! Dit is overduidelijk een humoristische bedoeld boek en bij tijd en wijle is het dat ook best wel, maar het is allemaal wel erg over de top en het dreigt constant karikaturaal te worden. Het was niet onplezierig om te lezen, maar zo briljant als het in sommige recensies werd gevonden was het in mijn ogen bepaald niet.

Terug naar de lijst met boekrecensies

342. Tess Gerritsen - Bloodstream

After the death of her husband Dr. Claire Elliot has moved from Baltimore to the small town of Tranquility, Maine to make sure that her adolescent son Noah does not get into trouble. However, what is gets is not exactly ”tranquility”: after a wet spring and a warm summer autumn arrives and all the teenagers in the village seem to go berserk: there is violence everywhere and the reason for it is totally unclear at first. In addition, the locals do not trust the “outsider” Claire and that only gets worse when she tries to convince the population that the problem is coming from one of their main income-generating landmarks. Finally, she finds the solution, but it nearly costs her all that is dear to her.

 A good book: the suspense slowly builds up and the possible solutions keep coming up and being turned down all through the book. Comparable to such medical detective authors as Robin Cook. The description of small-town life in rural America is also quite accurate: everybody knows everything about each other, or at least they think they do...

Terug naar de lijst met boekrecensies

343. Frank Westerman - El Negro en ik

Als 19-jarig student staat Frank Westerman in het museumpje van het Catalaanse Banyoles oog in oog met een opgezette bosjesman. Het beeld blijft hem achtervolgen en in de loop der jaren probeert hij antwoord te vinden op een aantal persoonlijke en minder persoonlijke vragen. Wie was deze man? Wie waren de mensen die hem rond 1830 uitbeenden, opvulden met stro en verzonden naar Europa? Wat geeft mensen het recht om andere mensen op te zetten?  En hoe sta ik tegenover mensen uit andere culturen? In deze persoonlijke zoektocht beschrijft Frank Westerman op heel eerlijke wijze zijn wederwaardigheden op dit gebied en laat zien dat onwennigheid tegenover mensen die "anders"zijn dan wat je gewend bent van alle tijden is. Hij laat ook zien hoe "El Negro" (zoals hij liefkozend genoemd werd) voor de mensen van Catalonië een symbool van hun verzet tegen de Madrileense overheersing werd toen besloten werd dat een opgezet mens tentoonstellen in deze tijd niet meer kan: opeens liep iedereen te hoop onder het motto van "handen af van Onze Neger". Een mooie, persoonlijke zoektocht die eindigt op de plaats waar El Negro in oktober 2000 herbegraven werd.

Een mooie, persoonlijke zoektocht naar de herkomst van een mens, naar de schrijvers eigen drijfveren en aar internmenselijke en interraciale relaties en verhoudingen.

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

344. John le Carré - Absolute vrienden

Ted Mundy is de zoon van een Britse officier, die uit Pakistan verwijderd wordt en vervolgens zijn dagen in dronkenschap doorbrengt. Ted ontdekt dat hij een goed gevoel voor talen heeft en kiest uiteindelijk Duits als onderwerp, maar op de universiteit komt hij al snel in aanraking met de meer revolutionaire kringen van eind jaren '60 en uiteindelijk belandt hij in een soort van commune cum revolutionair centrum in Berlijn. Daar ontmoet de lange Mundy de kleine, kreupele Sasha, die de denker en leider van de commune is en er ontstaat een onwaarschijnlijke vriendschap die hun hele leven zal blijven duren. 

Na talloze omzwervingen komt Mundy als een soort van cultureel attaché bij de British Council terecht en als hij Sasha weer ontmoet in Oost-Berlijn ontstaat er een ingewikkeld dubbelspel, waarin Sasha de spion is die geheimen aan het westen levert en Mundy de dubbelspion waarvan de Oostduitsers denken dat hij gehemen levert, maar in feite is hij alleen maar bezig om Sasha's stukken op te halen.

Na het eind van de Koude Oorlog verliezen ze elkaar een tijdje uit het oog, maar uiteindelijk vraagt Sasha of Mundy weer mee wil doen met de tegenkrachten: dit keer om een universiteit van intellectuelen op te zetten die zich zal verzetten tegen de grote invloed van bedrijven op het vrije denken en zal proberen de onafhankelijke waarheid te achterhalen en te verspreiden. Dit tegen de zin van de Amerikanen, die uiteindelijk ook stevig ingrijpen.

Een mooi, geloofwaardig en best boeiend boek, maar het duurt wel erg lang voor de actie begint. 

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

345. Tess Gerritsen - Zustermoord

Als patholoog-anatoom Maura Isles terugkomt van een congres in Parijs staan er politieauto's met zwaailichten voor haar huis en is iedereen erg verbaasd om haar te zien. Als ze de doodgeschoten vrouw in de auto ziet snapt ze waarom: de vrouw lijkt als 2 druppels water op haar en uit DNA onderzoek blijkt inderdaad dat het haar zus is. Dan begint er een speurtocht naar Maura's verleden, maar ook naar de moordenaar van haar zus. Het wordt steeds duidelijker dat de natuurlijke ouders van Maura (die haar en haar zus bij de geboorte afgestaan hebben voor adoptie) zich bezig hielden en houden met afgrijselijke misdrijven, die gestopt moeten worden om te voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen.  Uiteindelijk worden er een hele serie verdwijningen opgelost, maar de moord op haar zus vergt nog wat verder speurwerk.

Een lekker leesbaar boek, waarvan misschien wat minder blijft hangen dan van de andere Tess Gerritsen boeken die ik tot nu toe gelezen heb, maar desalniettemin een aangenaam tijdverdrijf.

Terug naar de lijst met boekrecensies

346. J.J. Voskuil - Onder andere

Ha fijn, een nieuw boek van Voskuil! Verhalen, delen uit zijn dagboeken en overdenkingen geven een beeld van Han en Lousje dat verdacht veel lijkt op dat van Maarten en Nicolien. Twee lieve, licht wereldvreemde mensen die het zichzelf in contacten met anderen soms moeilijker maken dan nodig is, maar daarom zijn ze eigenlijk ook zo aandoenlijk. Het duurt even voor ze gewend zijn aan de Jordanezen om hen heen en de observaties over dronken buren en langslopende gesprekken zijn soms aandoenlijk, maar meestal hilarisch.

Er komen een aantal bekende figuren uit Bij nader inzien en Het Bureau terug en er worden  wat vrienden en vriendschappen ragfijn beschreven en geanalyseerd, waaronder die met zijn veeldrinkende uitgever Geert van Oorschot, de jongere broer van vriendin Henriëtte (de wat autistisch aandoende Kees) en de (licht) gestoorde Fransje.

En verder wordt er veel gefietst en gewandeld, bij voorkeur in de regen of met dreigende luchten op de achtergrond en met pauzes voor koppen koffie, glazen melk en broodjes kaas in droef aandoende etablissementen. Je moet van dit soort millimeterwerk houden, maar als dat zo is valt er ook volop te genieten. Kortom, een boek dat ik met veel plezier gelezen heb, met als enge minpuntje dat het losse verhalen zijn, maar ik snap ook wel dat Voskuil niet zijn integrale dagboeken tijdens zijn leven wil publiceren.

Terug naar de lijst met boekrecensies

347. Michael Connelly - Echo Park

Thirteen years after the disappearance of Marie Gesto the case is still haunting Harry Bosch. Then one day he gets a call that a serial killer known as The Bag Man wants to confess the murder of Marie. The murderer knows all the right details, can even lead them to the body, but Harry is still not convinced that Raynard Waits is the killer. The complicating factor is the assistant DA in charge: Rick O’Shea is running for DA and can certainly use a lot of positive media attention. Harry suspects that O’Shea has made a deal with Waits’ attorney and the matter gets even more complicated when Waits escapes, leaving 2 officers dead and one wounded. Together with an old profiling friend from the FBI, Rachel Walling, Bosch tries to find the true identity of Waits and his whereabouts. Eventually he finds the guy in his foxhole, but the conspiracy is completely different from what Bosch originally envisaged.

 A true page turner. I read the nearly 400 pages in less than 24 hours: before getting up, during my lunch break and any other moment I could find. However, the end of the book provides information on Harry Bosch which is not only unexpected but also not what you want to know about the (anti-)hero of the Bosch series. This left a bit of a bitter aftertaste.

Terug naar de lijst met boekrecensies

348. Robert Guest - The shackled continent

Why is Africa the only continent that has not seen economic growth in the last 40 years? It is all too easy to blame just AIDS and the legacy of colonialism for all the problems. In this razor-sharp analysis Robert Guest uses examples from his experience as a traveling journalist for The Economist to explain his view on Africa’s problem. Sure, AIDS and other infectious diseases is one of them, but far more important are corrupt leaders, warlords fighting for the raw mineral reserves in many countries and the enormous amount of red tape in combination with the impossibilities to get loans when you want to start a company. The appalling infrastructure (especially roads) together with policemen and other officials one has to bribe along the way do not help either to get from A to B. And often it is in the interest of the political leaders to steer up tribalism to divert people’s attention from the misdeeds of the government.

Robert Guest not only describes the problems, but also discusses possible solutions, which in his opinion mainly lie in giving people opportunities to develop themselves and trade freely. A very well-written book with a lot of recognizable examples for a regular Africa traveller like myself. It’s not often that I read a book like this in 1 day, but this one I did.

Terug naar de lijst met boekrecensies

349. Hugo Hamilton - Sproetenkoppen

Een autobiografisch boek over een jongetje, Johannes, dat in de jaren ’50 en ’60 in Ierland opgroeit met een Duitse moeder en een Ierse vader. Eigenlijk wil hij als alle andere kinderen zijn: een onopvallend jongetje dat Engels spreekt en erbij hoort. Maar thuis spreken ze Duits en buitenshuis moet hij van zijn vader, een Ierse nationalist, Iers spreken. Engels spreken of zongen leidt tot “bidden voor Ierland”: klappen met de stok terwijl je voorovergebogen zit te bidden. Op straat worden Johannes, zijn broertje en zijn zusje vaak uitgemaakt voor “moffen”, “Eichmann” en al het andere wat niet mooi is aan Duitsers. En dat terwijl tussen de regels door blijkt dat zijn moeder en haar familie zich behoorlijk verzet hebben tegen de nazi’s en daar ook de wrange vruchten van geplukt hebben, ook al begrijpt Johannes niet altijd helemaal waar het over gaat. Kortom, extra triest. Vader wil graag dat Ierland weer onafhankelijk wordt en dat de Ieren weer trots worden op hun culturele achtergrond en hun taal, maar uiteindelijk levert hem dat meer problemen dan profijt op: hij weigert te handelen met mensen die in het Engels bij hem willen bestellen en hij betaalt zijn boetes niet omdat ze in het Engels zijn. Toch spreekt tussen de regels door een grote liefde van de hoofdpersoon voor zijn ouders: soms haat hij ze, maar ze hebben ook hele mooie momenten samen en soms begrijpt hij ook wel dat tussen culturen opgroeien niet gemakkelijk is, maar wel je leven kan verrijken.

Een mooi boek, consequent vanuit het standpunt van een opgroeiende jongen geschreven. Die laat zien hoe vervreemdend het kan zijn om op te groeien in een samenleving die maar deels de jouwe is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

350. Frank Westerman - Ararat

Als kind groeide Frank Westerman op in een hervormd gezin, maar tijdens zijn middelbare schooltijd viel hij van zijn geloof. Toch is hij altijd geboeid gebleven door geloven en vooral door de Ark van Noach, die staat voor het verbond tussen God en de mensen, maar die ook het breekpunt vormt tussen evolutie en creationisme. Bovendien is Ararat de berg van Armenië, maar de Armenen kunnen er niet komen omdat Ararat integraal op Turks grondgebied ligt. In dit boek belicht Frank Westerman de geschiedenis van Ararat, van het verhaal over de zondvloed en van de Ark-gekte die er de laatste paar decennia is losgebarsten. In een persoonlijke zoektocht gaat Frank Westerman terug naar zijn jeugd, vertelt over het opgroeien van zijn dochtertje Vera en probeert tijdens zijn voorbereidingen voor de Araratbeklimming zijn geloof en gebrek daaraan van diverse kanten te belichten en verklaren. EEn boeiend, zoals gewoonlijk zeer soepel geschreven boek. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

351. Joseph Roth - Hotel Savoy

Na de eerste wereldoorlog keert Gabriel Dan terug uit krijgsgevangenschap in Rusland. Zijn voettocht voert hem naar een stad in Oost-Europa, waar hij een kamer huurt in Hotel Savoy. Het hotel is een gemeenschap op zich: op de eerste 3 etages zijn de duurdere kamers, met de rijke gasten, naar mate je verder naar boven gaat worden de kamers sjofeler en kunnen de gasten de kamers steeds minder betalen, waardoor ze hun koffers in onderpand moeten geven aan de liftbediende Ignatz, die met zijn lichtbruine ogen alles in de gaten houdt. Er zijn maar 2 dingen die de gasten echt op kunnen winden: het ene is het maandelijkse bezoek van de eigenaar van het hotel, de Griek Kalegouropoulos, het andere is de vermeende komst van Bloomfield, een Jood uit de stad die zijn fortuin heeft gemaakt in Amerika en daar zijn naam van Blumfeld in Bloomfield heeft veranderd. Iedereen probeert de ontmoeting met de hoteleigenaar te voorkomen omdat hij anders de huur moet betalen, iedereen probeert juist Bloomfield te ontmoeten om geld van hem los te peuteren om een zaak mee te beginnen.

Ondertussen leert Gabriel de diverse gasten steeds beter kennen: het danseresje Stasia, op wie hij min of meer verliefd wordt, de clown Santschin die overlijdt aan de gevolgen van de natte lucht in de waskamer waar hij woont en zijn oude krijgsmakker Zwonimir die bij hem intrekt en met iedereen goede maatjes wordt. Maar uiteindelijk keert de stad zich tegen het hotel en zijn bewoners en stort de minikosmos in het hotel in.

Een aardig boek, maar ik heb wel boeken gelezen die beter het ontheemde gevoel van soldaten die terugkeren uit de oorlog beschrijven.

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

352. René Appel - Retourtje Hato

Als zijn schoonmoeder onverwachts bij een auto-ongeluk op Curacao om het leven komt, reist de hoofdpersoon met zijn vrouw Selma en zijn verslaafde zwager Rik en zijn vriendin af naar het eiland. Rik, die zich nooit veel aan zijn familie gelegen heeft laten liggen zwaait heen en weer tussen uitersten: van helemaal hyper tot vrij depressief, van huilend in de armen van zijn vader vallend tot dezelfde avond weer aan de bar zittend en geintjes makend met iedereen. Selma en haar man ergeren zich wezenloos, maar houden zich in omdat het maar voor een weekje is. Als ze weer landen op Schiphol gaat er een zucht van verlichting door ze heen, maar dan begint de ellende pas...

Een mooi uitgegeven boekje in de serie "Literaire Juweeltjes": kleine, gebonden boekjes die bij Bruna voor 1 euro te koop zijn en de ontlezing tegen moeten gaan. Misschien lees ik te veel, maar "literair juweel"is niet het eerste wat er bij me opkomt als ik dit kleine boekje (52 paginaatjes) lees. Vermakelijk, ja, maar verder te kort om echt karakterontwikkeling bij de hoofdpersonen waar te kunnen nemen. bovendien  voel je het eind op je klompen aan... 

Terug naar de lijst met boekrecensies

353. Ian McEwan - Aan Chesil Beach

Het is ongeveer 1960. Edward en Florence zitten in een hotel aan Chesil Beach, in het Engelse Dorset. Ze zijn net getrouwd, houden zielsveel van elkaar en beseffen allebei dat dit Het Moment is waarop het huwelijk geconsumeerd moet worden. Maar ze hebben geen van beide ervaring en zijn om verschillende redenen doodsbang, zonder dat tegen elkaar te kunnen of willen zeggen. Kortom, het recept voor een drama en dat wordt het dan ook. 

Het lijkt een verhaaltje van niks en dat zou het ook zijn, ware het niet dat Ian McEwan als een ware Meester prachtig de voorgeschiedenis van Florence en Edward beschrijft, waardoor duidelijk wordt hoe deze jongelui gemangeld worden door hun tijd: puriteins, Engels en vooral nergens over praten. Aan het eind van het boek beschrijft McEwan hoe het met name Edward in de rest van zijn leven vergaan is en dat hij beseft dat hij de liefde van zijn leven had kunnen behouden als hij toen wat minder vastgezeten had in de conventies van zijn tijd.

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

354. Tess Gerritsen - De zondares

Patholoog-anatoom Maura Isles wordt samen met politierechercheur Jane Rizzoli bij een moord in een klooster geroepen: er zijn twee nonnen helemaal in elkaar gebeukt en één van hen is al overleden, de andere ligt in coma. Bij de autopsie komt Maura Isles er bovendien ook nog achter dat de twintigjarige vermoorde non net bevallen was. Het (dode) kind wordt gevonden en dan volgt er een speurtocht naar de moordenaar van de non en naar de vader van het kindje, met de vraag of dat één en dezelfde persoon is. Maar ondertussen staat het werk van de forensische afdeling niet stil en wordt er nog een slachtoffer binnengebracht: een vrouw waarvan de handen en voeten zijn afgehakt en het gezicht aangevreten door de ratten. Deze "vrouw zonder gezicht"blijkt cruciaal te zijn voor het oplossen van de eerdere moorden en de oplossing ligt dichter bij Maura dan haar lief is. Ondertussen spoort Jane Rizzoli de vader van het dode kindje op en ook hij ontloopt zijn straf niet.

Weer een heel aardig boek, met voor mij als leuke bijkomstigheid dat lepra een rol speelt in het boek.

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

355. Steve Berry - The Templar legacy

The Knights Templar were annihilated in the 14th century by the French inquisition, bot there have alays been rumours about a hidden treasure of wealth and knowledge. This book, in the tradition of The Da Vinci code and loads of others books that have been published after that explores the potential whereabouts and contents of such a treasure. I won't tell much about the story because that will give away the whole plot, but for me the main problem with the book was that it tries to combine giving a wealth of information with building an exciting story and that does not really work: after a few pages of bad guys chasing good guys or vice versa everybody returns to his/her desk for some more intellectual excercises trynig to solve the riddles that are involved in locating the treasure. Than there are a few pages of shooting and chasing again and then there is some more information on the history of the Knights Templar. And this sequel continues for more than 400 pages... All in all rather Dr. Jekyll and Mr. Hyde-like: I prefer either a scholarly work on the Knights Templar OR a thrilling chase-the-treasure book instead of one book trying to combine both.

Terug naar de lijst met boekrecensies

356. Pascal Mercier - Nachtzug nach Lissabon

Op een dag laat Raimund Gregorius, een leraar oude talen en Hebreeuws die al zijn hele leven bij hetzelfde gymnasium in Bern rondloopt, van het één op het andere moment zijn klas in de steek. Die ochtend heeft hij een wat verwarde Portugese vrouw ontmoet en hij raakt gebiologeerd door het Portugees. Als hij bij een antiquariaat een talencursus Portugees gaat halen komt hij bovendien in aanraking met een boek met aantekeningen van Amadeu de Prado. Van het één op het andere moment besluit Gregorius om de nachttrein naar Lissabon te nemen en op zoek te gaan naar de geschiedenis van Amadeu. 

Steeds ontmoet hij weer mensen die hem wat verder kunnen helpen: zijn leraar, zijn schoolvriend, zijn zus, een makker uit het verzet tegen Salazar, zijn geliefde en zijn beste vriendin. Langzaam ontrolt zich het beeld van een geniale doch eenzame jongen, die gedwongen door zijn ouders medicijnen gaat studeren en van een man die in zijn leven één fout heeft gemaakt (maar op dat moment kon hij niet anders) en de rest van zijn leven getracht heeft dat te herstellen.

Het boek roept telkens vragen op: Kan je zomaar alles achter je laten en laat je dan ook alles achter (je neemt immers jezelf mee)? Wat doet opvoeding met je? Bestaat er zo iets als vrije keus? Wat is vriendschap? Moet je altijd eerlijk zijn tegen andere mensen? En nog heel veel andere minder en meer filosofische vragen. Toch is het geen taai of saai boek en ook het toeval (dat zeer wel aanwezig is) en de symboliek heb ik nergens als hinderlijk ervaren. Bovendien was ik blij dat ik het boek in het Duitse gelezen heb: dan lees je toch langzamer en dit boek verdient het om langzaam gelezen te worden. Een mooi boek  dat tot nadenken stemt en perfect bleek voor diepzinnige discussies in mijn leesclub.

Terug naar de lijst met boekrecensies

357. Jean Echenoz - Ik ben weg

Félix Ferrer, een vijftigjarige galeriehouder, moet het na een hartaanval rustiger aan doen. Eenmaal hersteld gaat hij op seksueel en commercieel avontuur uit. Hij verlaat zijn vrouw, die hem op de zenuwen werkt. En omdat de handel in hedendaagse kunst de dood in de pot is, besluit hij zich op aanraden van een adviseur te specialiseren in eskimokunst. Een gestrand schip met een kunstschat aan boord voert hem naar de Noordpool. Terug in Frankrijk wordt zijn ‘goudmijn’ hem ontstolen, weigert zijn bank hem een nieuwe lening en krijgt hij opnieuw een hartinfarct. Aan zijn ziekbed ontmoet hij een vrouw, Hélène, met wie hij niet direct het bed in wil duiken (een unicum voor hem), maar langzaam groeien ze naar elkaar toe. Ondertussen komt hij er ook achter wie zijn kunstschat gestolen heeft en kan hij het met de dief op een akkoordje gooien. Toch zit het Ferrer niet mee: net voor hij met Hélène samen gaat wonen zegt ze wat meer ‘bedenktijd’ nodig te hebben.

En dat is dan het verhaal in een notendop: de hoofdpersonen zijn constant onderweg, maar toch gebeurt er niet echt veel, of het gaat in ieder geval niet al te diep. Dat komt ook omdat de schrijver met enige regelmaat commentaar op het verhaal levert, wat ik nogal irritant vind. Eerlijk gezegd snap ik niet dat dit boek in 1999 de belangrijkste Franse literatuurprijs, de Prix Goncourt, won.

Terug naar de lijst met boekrecensies

358. Meg Rosoff - How I live now

Motherless Daisy is 15 years old when she is sent by her re-married father from New York to rural England to live with her 4 cousins, whose mother is mainly working or absent, so the children have to fend for themselves. Even though it takes the girl from the Big Apple some time to get used to live in the countryside of another country, she soon discovers that she has not only found new friends, but also a soulmate and lover in her cousin Edmond. But then disaster strikes: war breaks out and slowly but surely the children get dragged into the conflict and the family falls apart. All through the ordeal Daisy is accompanied by her younger cousin Piper and she definitely feels the presence of Edmond, who they are trying to find during a long, harrowing hike through the countryside in which they try to stay away from the enemy. When Daisy finally finds Edmond back it is too little, too late...

A beautiful book, very much written from the perspective of Daisy. The book starts out light and funny iwith the observations of an American town girl on English life and customs, but it gets more and more grim when the war with the (unidentified) enemy breaks out and things go from bad to worse. A book for adolescents with a light and a dark side.

Lees ook de recensie in Trouw

Terug naar de lijst met boekrecensies

359. J.K. Rowling - Harry Potter and the deathly hallows

Looked forward to and dreaded at the same time: after 8 years I have to say goodbye to Harry Potter. Dead or alive, I won't tell the reader of this review, as too much is already revealed by others... 

In this last book of the series Harry, Ron and Hermione leave Hogwarts prematurely to fight Voldemort. The wizard's world is torn in two: the Dark Forces are ttaking over power and Harry and his friends have to use all their skills and knowledge to fight these dark forces. With some luck, a lot of ingenuity and the help from a lot of friends and relatives Harry makes it alive to the final battle, but then... The rest is something you'll have to read for yourself, but keep your hankies  ready: quite a few dear friends do not survive this last episode. 

In this last book all lines come together and what seemed to be details in earlier books are now all important artifacts in the fight against Voldemort. It is really clear that JK Rowling had the whole plot already worked out before she started to write episode 1 of the series. I really enjoyed reading the bookand I'm sure I will reread the whole series sometime in the near future. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

360. Christine van Broeckhoven - Brein & branie

Christine van Broeckhoven is één van de pioniers op het gebied van Alzheimeronderzoek. Ze leidt haar eigen onderzoeksinstituut in Antwerpen en in augustus was ze te gast bij "Zomergasten" van de VPRO, een programma waar ik ademloos naar gekeken heb en naar aanleiding waarvan ik dit boek gekocht heb. In het boek beschrijft ze haar leven, haar ontwikkeling als wetenschapper en haar kijk op het leven en op hersenziekten als Alzheimerdementie. 

Ik moet zeggen dat het op zich een aardig boek is, maar veel wijzer ben ik er niet van geworden, misschien ook omdat ik zelf in de wetenschap werkzaam ben en dus weet hoe het wereldje in elkaar zit.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Door naar de volgende 30 boekrecensiesTerug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies