901. Alastair Bonnett - Beyond the map
Intriguing locations all around the world |
18 augustus 2018 |
Alastair Bonnett is intrigued by everything that is geographically or geopolitically out of the ordinary: artificial islands, valleys that are cut up between 3 countries, idealistic yet completely insane projects in his own town Newcastle, art gardens in the middle of extremely dull planned cities: you name it and you can find it in this book, 43 chapters of a few pages each that are neatly arranged around a number of themes.. A fun book to read that quite often made me look up things on Wikipedia or Google Maps, because unfortunately maps are lacking (I love maps...). And I definitely want to visit the secret Stone Gardens in India and loved the description of how the street where he lives declared itself independent after the Brexit by leaving Britain. A fun book to read, next time include maps and (if possible) some pictures instead of drawings.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Not his best |
2 september 2018 |
It is 1938: it is very obvious that Hitler wants to "liberate" Sudetenland (a part of the Czech Republic which at the time had a German majority) and start a war, but Britain is not ready for that yet, so its prime minister Neville Chamberlain desparately tries to preserve peace for the time being so that Britain can continue its preparations for war. It all culminates in the famous Munich meeting where Chamberlain and Hitler meet and Chamberlain preserves peace at the cost of the Czech Republic. The Munich Conference was playing political chess at the highest level with many parties with different agendas around the table. The book follows a junior civil servant who is part of Chamberlain's entourage because he has lived in Berlin and knows someone who is part of the German delegation and who is part of the resistance.
The reader gets an insight into the characters of the main actors in the drama that enfolds, but all in all it is a lot of cigarette smoking and waiting in the anterooms, which makes the reading boring at times. Not his best: if you want (historical) fiction based on real events by Robert Harris, read Conclave or An officer and a spy instead...
Terug naar de lijst met boekrecensies
Prachtig boek |
11 september 2018 |
Als kind groeit Jules Moreau met zijn zus Liz en zijn broer Marty ofp in Frankrijk en Duitsland. Het is een leuk, geborgen gezin, zijn vader probeert hem aan het fotograferen te krijgen, zijn moeder leert hem koken. En zijn broer is een pesterige klikspaan, maar dat is een kleine rimpel in een verder best gelukkig bestaan. En dan slaat het noodlot toe: bij een auto-ongeluk komen zijn beide ouders om het leven. De kinderen gaan naar een kostschool in Duitsland, maar gaan daar ieder hun eigen weg. Jules verandert van een jongen met zelfvertrouwen in een jochie dat zichzelf zo veel mogelijk onzichtbaar probeert te maken, zijn zus Liz wordt een mannenverslinder met een grote bek en zijn broer Marty wordt een enorme nerd. Gelukkig krijgt Jules een vriendinnetje: Alva met haar rode haar blijkt ook een geheim te hebben, maar daar praten ze niet over. Iedereen trekt de wijde wereld in, Jules verliest Alva uit het oog en pas jaren later komen ze elkaar weer tegen en slaat eindelijk de vlam over die op de middelbare school de hele tijd al gesmeuld heeft. Helaas is Alva getrouwd en moet eerst haar, veel oudere man, de schrijver Romanov, dood alvorens Jules en Alva verder kunnen. En als de tweeling die ze krijgen 7 jaar is slaat het noodlot opnieuw toe...
Een boek dat een beetje doet denken aan A little life: hoeveel ellende kan een mens aan? Ik vond het schitterend geschreven en het raakte mij ook, bij de leesclub waren de meningen verdeeld, maar dat maakt een leesclub juist zo leuk. Een hele jonge schrijver, die misschien iets te graag Grote Literatuur wil schrijven, maar het talent spat van iedere pagina af.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Heerlijk gekeutel |
20 september 2018 |
Maarten Koning, het alter ego van de schrijver, komt na een mislukte carrière als leraar Nederlands te werken op Het Bureau dat zich bezighoudt met de analyse en beschrijving van het Nederlandse cultuurgoed. Zijn vrouw Nicolien vindt het maar niets: ze vindt wetenschap walgelijk en eigenlijk vindt ze werken walgelijk. Maar Maarten beseft dat er brood op de plank moet, dus gaat hij zich bezighouden met kabouters en met de nageboorte van het paard. En ondertussen volgen we al de intriges en verwikkelingen op Het Bureau op microschaal. Maarten zit op de kamer met Meneer Beerta, de directeur, die een wat seksueel gefrustreerde nog in de kast zittende homo is terwijl iedereen weet dat hij een relatie heeft met Karel die het appartement boven hem huurt. De staf van Het Bureau groeit flink en zonder het te willen wordt Maarten een soort afdelingshoofd, wat hij eingelijk best redelijk doet. We volgen hem op zijn bezoekjes aan boeren in het oosten des lands, naar congressen en meetings in Duitsland en België, maar ook thuis, waar hij regelmatig terechtgewezen wordt door zijn geweten Nicolien, die hem zo ver mogelijk van de gewone wereld probeert weg te houden omdat die in haar ogen corrupt is.
Het Bureau: je vindt het geweldig of je vindt er helemaal niks aan. Ik hoor duidelijk tot de eerste categorie en na 20 jaar was het weer tijd om de serie te gaan herlezen. En het voelde als thuiskomen...
Terug naar de lijst met boekrecensies
Wel spannend maar heel vermoeiend |
29 september 2018 |
Tyler Young woont met haar dochter Charlie in Amsterdam. Tyler heeft jaren geleden tegen haar (ex-)man, een Armeense maffiabaas getuigd en zit sindsdien in een witness protection programma. Ze denkt dat het een programma van de amerikaanse overheid is, maar in werkelijkheid is het een commercieel bedrijf, Rebound, dat erachter zit. Haar contactpersoon Gar is van de politie naar dit bedrijf overgestapt toen hij tijdens haar zaak ontslagen werd. En nu stort haar zorgvuldig opgebouwde wereldje in: Charlie is inmiddels een puber en is erachter gekomen dat haar vader nog leeft zonder te weten wat een ongelofelijke engerd het is. Wat volgt is een bloedstollende race over de halve aarde om te proberen Charlie te redden, achter het geheim van Gar te komen (op wie ook nog eens een aanslag wordt gepleegd), en uit de handen van haar sadistische en psychopathische ex te blijven. En aan het eind blijkt het geheim van Gar nog veel meer i nte houden dan ze ooit verwacht had...
Een heel spannend boek, maar wel erg veel gehol en gevlieg in auto's, taxi's en vliegtuigen. Op zich met plezier gelezen, maar ik geloof niet dat ik behoefte heb om deel 2 en deel 3 te lezen.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Wel heel veel twists en turns |
15 oktober 2018 |
Bernie Gunther werkt in deze (laatste) episode van de serie voor een verzekeringsmaatschappij in het naoorlogse Duitsland. Als er een schip vergaat en er een flinke claim binnenkomt wordt hji naar Griekenland gestuurd om de zaak te onderzoeken. Degene die de claim heeft ingediend. Siegried Witzel, heeft een raar verhaal dat vol gaten zit, maar als hij vermoord wordt gevonden met kogelgaten in zijn ogen verlegt het onderzoek van Gunther zich naar de achtergronden van het schip. Dat blijkt oorlogsbuit te zijn: in de oorlog zijn 60,000 Joden uit Thessaloniki afgevoerd, maar niet nadat ze van hun eigendommen waren beroofd. Gunther wordt ook gedwongen door de Griekse politie om het onderzoek uit te voeren: ze hebben een idee van zijn niet geheel brandschone achtergrond en het is voor Gunther dus oplossen of gearresteerd worden. En zo gaat hij op zoek naar de achtergrond van de moord en de claim.
Het boek heeft wel heel veel twist en turns en dat betekent dat je goed je aandacht erbij moet houden. Waarschijnlijk heb ik het net te langzaam gelezen en raakte ik daardoor op den duur de draad een beetje kwijt. Het had van mij iets meer rechttoe rechtaan gemogen.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Dagboek van een alcoholist |
24 oktober 2018 |
Pieter Waterdrinker kwam voor het eerst in Rusland toen het nog de Soviet Unie was. Hij smokkelde bijbels, organiseerde reizen voor verwende Nederlanders en vestigde zich uiteindelijk min of meer definitief als journalist en schrijver met zijn Russische vrouw en de katten in het huis aan de Tsjaikovskistraat in het centrum van Sint Petersburg. En dat huis ligt heel dicht bij heel veel andere huizen die een rol hebben gespeeld in de geschiedenis en daar is de bewoner trots op. En zo krijgen we een vrij ongestructureerd verhaal met deels zijn eigen geschiedenis, deels de geschiedenis van het land. Pieter Waterdrinker moest het manuscript voor een boek inleveren omdat hij het geld van het voorschot hard nodig had om de wilde plannen van zijn Russische zwager te financieren en dat is duidelijk merkbaar aan dit boek: volgens mij heeft hij deels stukjes gebruikt die hij voor de NRC heeft geschreven en verder heeft hij, tussen de alcoholroezen door die stukjes aan elkaar gekletst. Daardoor zit er weinig structuur en tegelijkertijd een flink aantal doublures in het boek. Een boek dat met razendenthousiaste recensies werd ontvangen, maar waarom ging aan mij (en de rest van de leesclub) een beetje voorbij.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Another great episode |
27 oktober 2018 |
The team of Kim Stone has an empty desk and every time one of the team members looks at it, it brings back the pain related to the memories of their colleague. And then another murder is channeled to their team. The doctor involved was also a part of the previous book, but ultimately, his desth seems unrelated. And then more deaths are occurring: his son dies in a car crash, another woman dies: too many deaths to be a chance occurrence. And in the meantime a girl goes missing. Kim Stone tries to juggle all these cases and luckily she gets a new team member, but the question is whether they will give him a fair chance to prove that he can be a worthy replacement of their colleague. In the end, the case takes an unexpected turn and it takes Kim and her team all their ingenuity to prevent additional killings.
Angela Marsons really knows how to write thrillers and she does it time and again: this is the 9th installement and still no weak spot detected. I already look forward to the next one!
Terug naar de lijst met boekrecensies
A good way to introduce a new team |
10 november 2018 |
Renee Ballard meets Harry Bosch when she is working the night shift and comes to her desk to write a report on a suspected murder that turned out not to be a murder after all. Initially she is not sure what Harry wants, but soon they are working together on a cold case that has been haunting Bosch for years and years: the murder of a 15-year old girl that turned her mother into a drug addict. Harry has taken the mother in, but he realizes that only solving the case can really mend the scars of the mother. Renee puts in a lot of her free time for the very tedious footwork, as does Harry. Both have other cases that they are working on and both find that they nearly bite off more than they can chew. Luckily both are very good detectives and can help each other out of very dangerous situations.
Connelly had just introduced Renee Ballard in The late show and now already teams her up with his long-time main character Harry Bosch. and it works very well: both outsiders, both bloody good detectives, both pitbull terriers once they have decided they want to solve a case. So another solid book by Michael Connelly.Terug naar de lijst met boekrecensies
Historical and present day twists and turns |
22 november 2018 |
DCI Karen Pirie and her colleague of the Historic Cases Unit are challenged by four developments at the same time: the new boss is looking for an excuse to abolish the unit, the new colleague is a total pain in the ass and then there are also a number of murders that need solving. One is a present day killing of a woman by what appears to be the husband of her best friend. However, Karen had overheard a conversation between the two friends and she does not trust the situation. The other is more related to her core business: when trying to recover two World War II motorbikes from a peat bog, a body is found that is substantially more recent than the motorbikes. The body is very well preserved and it takes all of Karen's and Jason's detective skills to work out who the dead person is and how and why he got buried with the motorbikes. And meanwhile one of the people involved confuses Karen because she feels quite attracted to him...
After the Tony Hill and Carol Jordan series has come to an end, I have now started with other series written by Val McDermid and this was a nice new protagonist for me.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Langzaam maar zeker wordt Maarten het systeem ingezogen |
30 november 2018 |
Beerta is met pensioen, Balk is nu directeur en Maarten is tegen wil en dank het hoofd van zijn afdeling Volkskunde geworden. Dat heeft meer te maken met zijn plichtsgevoel dan met zijn behoefte om carriere te maken of erkenning te krijgen. Zijn twee naaste medewerkers, Bart en Ad, houden hem vanuit verschillende standpunten op het rechte spoor: Bart door overal principiele bezwaren tegen te hebben, Ad door alles buiten het werk belangrijker te vinden dan zijn werk en zich regelmatig ziek te melden "met een witte punt in zijn keel" en een koorts van 37,2. En ondertussen vindt Nicolien het nog steeds allemaal niks, dat hele "Rot-Bureau". Maarten voelt zich dan ook regelmatig alleen en het dieptepunt zijn voor hem de congressen, waar hij zich totaal verloren voelt. Tot hij gedwongen wordt een presentatie te geven en daarbij de knuppel dusdanig in het hoenderhok gooit dat hij de vertegenwoordiger van de jongere generatie volkscultuuronderzoekers wordt.
Wat is dit toch een heerlijk serie. Ben hem nu voor de tweede keer aan het lezen en het blijft tijdloos geweldig hoe de beslommeringen van een willekeurig kantoor beschreven worden en hoe je het rechtstreeks kan overzetten naar je eigen situatie, want ook op mijn (vorige) werk waren alle types aanwezig: de Balk, de Ad, de Bart en zelfs de Maarten. Op naar deel 3!
Terug naar de lijst met boekrecensies
Prachtig boek over de tweede generatie |
10 december 2018 |
Metin Mutlu, een Turkse jongen van de Zaza stam uit het Oosten van Turkije, komt als klein jongetje met zijn moeder en zijn oudere zus naar Nederland, waar zijn vader een flat in de Bijlmer geregeld heeft. Zijn vader is een enorme onbetrouwbare potentaat, die zich misdraagt, zijn vrouw mishandelt, het gezin verwaarloost, achter de vrouwen aanzit en zich naar buiten toe opstelt als de geharde communist die alles beter weet. En eigenlijk is het een zielig lulletje rozenwater die niet snapt en niet wil snappen hoe de Nederlandse samenleving in elkaar zit. Ondertussen werkt zijn ongeletterde vrouw zich op tot een gewaardeerde voedingsmedewerkster in het AMC en gaan zijn beide kinderen studeren en zo streeft het hele gezin hem voorbij.
Maar het opgroeien van Metin gaat niet zonder slag of stoot: op de lagere school heeft hij een paar hele goede vrienden en zelfs een vriendin met wie hij van en naar school loopt en lijkt het leven ongecompliceerd ondanks de steeds verder verloederende flat en buurt met junks, vuil en criminaliteit. Het gaat mis als hij naar het VWO gaat, waar hij in een klas komt met Dino, een psychopathische treiterkop, die hem stelselmatig "De Schoonmaker" noemt en hem fysiek en psychisch mishandelt zonder dat de leraren ingrijpen. En zo heeft Metin zowel thuis als op school een onveilig gevoel.
Tot in de vierde klas de Turkse Kaya in zijn klas komt en hem uitkiest als zijn beste vriend. Dino is niet opgewassen tegen Kaya en het leven wordt weer dragelijker voor Metin. Langzaam maar zeker begint hij zijn weg te vinden, maar hij blijft een observator die zichzelf min of meer onzichtbaar probeert te maken.
Een prachtig boek dat laat zien hoe de kinderen van gastarbeiders zelf hun weg moeten zien te vinden omdat hun ouders moeite hebben om het systeem te begrijpen en de cultuur van hun ouders vaak botst met de Nederlandse normen, waarden en levenswijze. En dat alles in de Bijlmer van de jaren '80 en '90, niet bepaald de gemakkelijkste en veiligste buurt van Nederland. Een prachtig boek dat bijzonder soepel wegleest.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Gruwelijk, spannend |
14 december 2018 |
Kort
na elkaar worden er in Kopenhagen een aantal vrouwen gruwelijk verminkt
en vermoord. En iedere keer worden er kastanjemannetjes achtergelaten:
poppetjes gemaakt van kastanjes en luciferhoutjes. En tegelijkertijd
gaat Minister van Sociale Zaken Rosa Hartlund weer aan het werk nadat
ze bijna een jaar uit de running is geweest na de verdwijning van haar
dochter. Daar is wel een psychopaat voor veroordeeld, maar Rosa, en met
name haar man Steen, hebben nooit helemaal de hoop opgegeven dat
hun dochter nog leeft. Ondertussen moet rechercheur Thulin proberen de
moorden op te lossen. Daarbij wordt ze geholpen door een andere
rechercheur, Hess, die vanuit Europol teruggestuurd is naar Denemarken.
Hess is nogal een einzelganger die daardoor regelmatig in conflict
komt met zijn collega's en superieuren, maar die wel een hele goede
rechercheur blijkt te zijn. Uiteindelijk wordt er een dader opgepakt,
maar Hess en Thulin blijven twijfelen. Als Hess op het punt staat weer
terug te gaan naar Europol komen er opeens aanwijzingen binnen die de
hele zaak weer in een ander daglicht stellen. Met alle gevolgen van dien.
Best een dik boek, maar ik had het (ondanks dat ik voor mijn werk op reis was) in vier dagen uit. De schrijver is de bedenker van The Killing en het leest dan ook als een filmscript. Veel korte hoofdstukjes en elke keer denk je "nog een hoofdstukje voor ik echt ga slapen." Heerlijk spannend, maar ook zo af en toe zo gruwelijk dat je het even weg moet leggen (maar niet te lang).
Terug naar de lijst met boekrecensiesNiet zo goed als ik me herinnerde |
22 december 2018 |
De
anti-Gaullistische beweging die voortgekomen is uit het leger na het
verlies van Algerije ligt in 1963 bijna op zijn gat: verschillende
aanslagen op De Gaulle zijn mislukt, de top is geinfiltreerd en wordt
regelmatig "uitgedund" door de Franse geheime dienst en steeds meer
mensen en financiers keren zich van de beweging af. Dan bedenkt de
nieuwe leider een revolutionair plan: laat een buitenstaander, een
huurmoordenaar een aanslag plegen. En dat wordt de Jakhals. Toch komt
de Franse overheid erachter dat er iets gaande is en zo krijgt
commissaris Claude Lebel de opdracht om erachter te komen wie of wat de
Jakhals is. En dat is alles wat hij heeft... En zo gaat hij op zoek
naar een speld in een hooiberg terwijl de Jakhals verder gaat met zijn
voorbereidingen. Hij krijgt regelmatig informatie, maar besluit toch
door te gaan en weet ook een paar keer op miraculeuze wijze te
ontsnappen. Uiteindelijk komen Lebel en de Jakhals tegenover elkaar te
staan...
Ik blijk dit boek al meer dan 35 jaar geleden gelezen te hebben. Het is me altijd bijgebleven (de film helpt daar ook bij) en nu besloot ik het een keer te herlezen. Het blijft een spannend boek, maar het helpt niet als je je de inhoud nog redelijk goed herinnert. Daarnaast durende voorbereidingen wel erg lang (ruim meer dan de helft) alvorens het echte kat- en muisspel begint. En lees alsjeblieft de Engelse versie: de Nederlandse (eboek)versie is uitermate slecht vertaald.
Terug naar de lijst met boekrecensiesHeel schrijnend verhaal |
26 december 2018 |
Broer
Matthies van de hoofdpersoon Jas (een meisje uit een zwaar gereformeerd
gezin) gaat schaatsen naar "de overkant" maar komt niet meer terug.
Hierdoor raakt het hele gezin ontwricht: alle gezinsleden reageren op
hun eigen manier, maar niemand komt er ongeschonden vanaf en het
gaat van kwaad tot erger. Jas zelf weigert haar jas uit te trekken: in
de zakken probeert ze wanhopig de wereld bij elkaar te houden door
kleine spulletjes op te bergen. Haar broer Obbe verandert in een
sadistische jongen die het met name gemunt heeft op dieren, waarbij hij
indirect een manier probeert te vinden om de dood te overwinnen. Moeder
verliest de wil om te leven en om te eten en vader probeert er nog iets
van te maken, maar ook hij kan het leven eigenlijk niet meer aan. En
dan blijkt dat het geloof ook niet voldoende steun biedt, al doe je nog
zo je best om de wil van de Heer te snappen. Uiteindelijk neemt Jas een
drastisch besluit dat je niet aan ziet komen...
Een gitzwart verhaal. Veel mensen klaagden over de hoeveelheid metaforen en/of over de lange zinnen, maar het is mij niet echt opgevallen. Zelf ben ik opgegroeid in een behoorlijk gereformeerd dorp (10% SGP-stemmers) en ik herken de angst en onmacht die zwaar gereformeerden overvalt als er iets gebeurt je geloof doet wankelen. Een mooi boek, maar je wordt er niet vrolijk van.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Een dorp waar iedereen met elkaar verweven is |
9 januari 2019 |
In
het voormalige Oostduitse dorp Unterleuten (de Duitse titel van het
boek) is van oudsher met elkaar verweven: het is een ingewikkeld
systeem van gunsten en ruilhandel. Na de hereniging komen
er Wessies die het systeem niet snappen en daarmee de hele boel
verstoren. Als dan langzaam maar zeker de landbouwcooperatie steeds
verder in het slop raakt lijkt het plaatsen van windmolens een uitweg
uit de crisis kunnen zijn, maar de vraag is: waar moeten ze komen? Een
deel van het gebied is beschermd natuurgebied, het deel waar het
windmolenpark wel zou kunnen komen blijkt van drie verschillende mensen
te zijn. En zo probeert iedereen (eigenaars van de grond, maar ook
andere inwoners) een slaatje te slaan uit de situatie. En zo wordt de
sfeer steeds grimmiger, met zeer creatieve wraakacties tot gevolg.
Uiteindelijk weet één van de dorpsgenoten de ultieme wraakactie te
organiseren.
Een boek dat in Duitsland een complete hype werd. Het is in het begin leuk (en ook wel verstikkend) om te lezen, maar op den duur ging ik me een beetje ergeren omdat het steeds in mijn ogen steeds ongeloofwaardiger werd. En je moet goed opletten, want er duiken aardig wat personages op.
Terug naar de lijst met boekrecensies
A very complicated case |
25 januari 2019 |
The
private eye bureau of Cormoran Strike and Robin Ellacott is doing quite
well, in contrast to Robin's young marriage. Her husband Matthew does
not like her being a private detective and let her know this at every
opportunity. Then a young boy, Billy, who is seriously mentally ill,
races into the office and starts a story about a girl that was killed
near a horse before he races out again. Strike recognizes that he is
disturbed, but still cannot let the story go. And then a neighbor of
Billy, the extremely rich land very influential landlord contacts the
office to have them investigate some aspects of a potential extortion.
Robin goes undercover in the back offices of Parliament and Strike
tries to fill in the information from the other side. What follows is a
complicated case with real socialists, blind ministers, gay Pakistani,
spooky husbands and rich wives and children.
At the moment I have a lot of other things on my mind, which means that a complicated case like this is currently a bit too complicated for me. However, the characters in this fourth instalment of the Cormoran Strike series are really well developed and the book goes above and beyond a regular shoot and kill thriller.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Een dorp waar iedereen met elkaar verweven is |
2 februari 2019 |
In
de buurt van Huizen in 't Gooi staat midden in de bossen een groot
landhuis, 't Hooge Nest, dat oorspronkelijk gebouwd is in opdracht van
de beroemde liedjesschrijver van voor de tweede wereldoorlog. Tijdens
de Tweede Wereldoorlog wordt het gebruikt als onderduikadres en
belangrijk adres cvoor het communistische verzet door de Joodse zussen
Janny en Lien Brilleslijper. Soms zaten er echt tientallen mensen
ondergedoken en alles was tot in de puntjes geregeld. Met name Janny
Brilleslijper is een dappere en doortastende tante: met haar kleine
zoontje Robbie aan de hand of in de kinderwagen reist ze de hele
randstad door met illegale kranten, informatie en bonnenkaarten.
Uiteindelijk wordt 't Hooge Nest toch verraden en belanden de
zussen Brilleslijper in de vernietigingskampen: eerst Auschwitz,
later Bergen-Belsen. Samen proberen ze zich er doorheen te slaan en
uiteindelijk lukt ze dat ook al is het nauwelijks.
Roxane van Iperen en haar familie kochten een aantal jaren geleden 't Hooge Nest en daarna dook Roxane in de geschiedenis van het huis. Het is een prachtig geschreven verhaal, waarbij vooral de beschrijving van het dagelijks leven in de vernietigingskampen enorm binnenkomt. Je weet het allemaal wel, maar omdat het hier een persoonlijke beschrijving betreft komt het extra hard aan. Een prachtig en belangrijk boek.
Terug naar de lijst met boekrecensiesPrachtig geschreven, mooi verhaal |
10 februari 2019 |
Nathaniel
(14) en Rachel (16) worden na de oorlog door hun ouders, die naar
Singapore gaan verhuizen, achtergelaten in Engeland. Daar worden ze
opgevoed door een raar allegaartje van mensen (voornamelijk mannen) met
bijnamen: The Moth, The Darter en een aantal van hun rare vrienden. Het
lijkt erop dat het allemaal nogal criminele types zijn: Nathaniel
gaat regelmatig met The Darter op pad om allerlei rare vrachtjes in het
donder af te leveren op of te pikken in illegale havens langs de
Theems. Aan de andere kant hebben ze ook een prima leven: veel vrijheid
en de mannen nemen de kinderen serieus. Maar de regelmatig de kop
opstekende vragen over hun ouders, en met name hun moeder, worden niet
echt beantwoord. Tot het opeens helemaal uit de hand loopt...
Jaren later woont Nathaniel op het platteland en komt hij er na de dood van zijn moeder langzaam maar zeker komt hij erachter hoe het allemaal zat: welke rol de mannen speelden, waarom hij zijn vader en moeder niet meer zag en welke rol zijn moeder in en na de oorlog speelde...
Een prachtig geschreven verhaal. ik las het in het Engels en moest regelmatig woorden opzoeken. Dat gebeurt me niet vaak en vaak doe ik het af als "mooischrijverij" maar in dit geval klopt het echt en voegt het echt wat aan het verhaal toe. Een mooi boek, leve de leesclub.
Terug naar de lijst met boekrecensiesEen soort flow of consciousness boek |
19 februari 2019 |
Daniel
en Elisabeth waren ooit buren. Daniel is nu 101 en ligt in een
verzorgingstehuis meestentijds te slapen. Elisabeth is half de dertig
en gaat nog steeds op bezoek bij haar oude buurman en leest hem dan
voor terwijl ze niet weet of hij het wel of niet hoort. Daniel heeft
haar als kind geleerd om met het leven om te gaan en zich niet te laten
beperken door conventies en ideeën. Daniel staat aan het eind van zijn
leven en we krijgen terugblikjes in dat leven, al is het beperkt.
Elisabeth staat midden in het leven, geeft les op de universiteit en is
bezeten van de vrouwelijke popart artieste Pauline Boty. In de
achtergrond is er de Brexit, Elisabeth's strijd om een paspoort te
krijgen en de moeilijke relatie met haar moeder die niet echt wat van
haar leven weet te maken.
Een echt flow of consciousness boek dat de nodige concentratie vraagt: wie volgen we? Welk tijdperk is het? Is het echt of is het gedroomd? Wel heel mooi geschreven, met plezier gelezen.
Terug naar de lijst met boekrecensiesEen soort flow of consciousness boek |
25 februari 2019 |
Dolf
uit Amstelveen wordt met een tijdmachine teruggebracht naar de
dertiende eeuw. Daar belandt hij in een kinderkruistocht, waardoor hij
niet meer terug kan. Achtduizend haveloze, zieke, ondervoede kinderen
trekken van Duitsland naar Genua waar het wonder zich zal voltrekken:
de herdersjongen Nicolaas heeft een visioen gehad dat de zee zich daar
zal splijten, de kinderen kunnen naar Jeruzalem lopen en de Saracenen
zullen gillend vluchten bij het zien van zo veel onschuld. Dolf gelooft
er niets van, maar weet ook niet wat hij anders moet doen, dus trekt
hij met de stoet mee als de semi-adellijke "Rudolf van Amstelveen" uit
Holland. Met zijn twintigste-eeuwse mentaliteit en kennis, en de hulp
van een aantal kinderen en een paar volwassenen, begint hij de boel te
organiseren en al snel verloopt de reis beter en sterven er minder
kinderen. Toch krijgt hij de nodige tegenwerking: van Nicolaas die zich
in zijn aanzien bedreigd ziet, maar vooral van de monnik Anselmus, die
alsmaar loopt te pushen dat ze op tijd in Genua moeten zijn. Daar zit
uiteraard een snood plan achter...
Een boek dat ik als kind verslonden heb en als je het nu, ruim 40 jaar later, herleest blijft het een fantastisch boek. Een geweldig initiatief van de gezamenlijke boekhandels zorgt ervoor dat het boek nu voor 2 euro 50 beschikbaar is voor iedereen zodat kinderen kennis kunnen maken met dit superboek.
Terug naar de lijst met boekrecensiesEen soort flow of consciousness boek |
3 maart 2019 |
Kim
Stone has to live through the worst nightmare that one can imagine:
innocent people die because someone is re-enacting traumatic evnts from
her very traumatic past. She desparately tries to figure out who hates
her so much that this person is capable of diving into her (secret)
past, setting up staged accidents and killing innocent people in the
process.She goes from prison to prison to meet the peple she has put
behind bar and there are some really creepy types there who definitely
want her dead, but are they capable of arranging this while the are
locked up? Her team wants to help her, but apart from her closest
colleague Bryant she does not want to shar with them all the
information they need , making it almost impossible for them to do
their job properly. She also gets a profiler added to her team,
something she is absolutely not
waiting for. But as the corpses start to pile up, the moment comes that
she has to fully involve her team and that they all have to start a
race against the clock to save one of their own...
Another great installment of the best thriller series that I am reading at the moment. Installment 10 of the D.I. Kim Stones again has everything you need to keep wanting to read. Well done Angela! Desparately waiting for number 11 already...
Terug naar de lijst met boekrecensiesGrappig, maar met minder gun factor |
7 maart 2019 |
Arthur
Ophof heeft een uitgeblust huwelijk, een niet erg inspirerende baan als
hoofd verkoop wc papier en handdoekenrolhouders bij een zaak in
Breukelen, een huis in Purmerend en een drietal golfvrienden met wie
hij op vrijdag een balletje slaat. Als hij ontslagen wordt besluit hij
het radicaal over een andere boeg te gaan gooien: advocatenvriendje
Joost heeft een huisje in Toscane waar op gepast moet worden en
contacten met een louche begrafenisondernemer die na wat druk wel
bereid is om Arthur dood te verklaren. Dus gaat hij alles in scene
zetten, probeert zijn vrouw Afra leuk achter te laten met een puppy
(heet hij nou Aristoteles of Storm?) en vertrekt uiteindelijk met 2 van
zijn vrienden naar Zuid-Frankrijk, zogenaamd om te golfen, maar in
werkelijkheid om dood te gaan... En dan gaat alles toch nog anders dan
hij gedacht had.
Een grappig boek, maar minder leuk dat de twee boeken over de OMANIDO (Oud Maar Niet Dood) groep rondom Hendrik Groen, de eerste twee boeken van dit pseudoniem. Ik heb zo af en toe hartelijk moeten lachen, het schuurt ook bij tijd en wijle omdat het nogal herkenbaar is, maar meer een boek voor tussendoor dan de boeken over de bejaarde Hendrik Groen.
Terug naar de lijst met boekrecensiesEen hele sneue man |
16 maart 2019 |
Richard
Nixon zit als een eenzame man in het Witte Huis: hij moet aftreden
vanwege het Watergateschandaal en kijkt, verdwaasd door slaapgebrek en
wat drank terug op zijn politieke carrière. Hij werd ooit
geboren als zoon van een arm Quakersgezin in California, verloor
twee broers aan tuberculose, ging studeren aan een kleine universiteit
en probeerde ondanks deze achtergrond toch via de conservatieve
Republikeinse partij carrière te
maken. Maar hij werd als vice-president niet echt gesteund door zijn
president Eisenhower als hij zich kandidaat stelt voor de verkiezingen
in 1960. En dan moet hij het ook nog opnemen tegen John F. Kennedy, die
met een gouden lepel in zijn mond geboren werd. Nadat hij in 1960 is
wezen stemmen gaat hij op een soort sentimental journey roadtrip terug
naar zijn jeugd, waarbij hij uiteindelijk zelfs in Mexico belandt.
Eigenlijk weet hij wel dat hij de verkiezingen gaat verliezen, zeker na
het desastreus verlopen verkiezingsdebat waar hij zich zwetend
doorheen heeft moeten worstelen. En nu is het dus 1974, wordt hij
uitgekotst door de hele natie en brengt hij zijn laatste avond in het
Witte Huis door.
De Watergate affaire was net voor mijn tijd en door dit boek, waarin Auke Hulst ware gebeurtenissen inkleurt met zijn interpretatie van de gemoedstoestand van Richard Nixon, krijg je een beter beeld van Richard Nixon, die wordt neergezet als een sneue man die probeert zijn verleden achter zich te laten, maar op moet boksen tegen een enorm minderwaardigheidscomplex en een gevoel dat hij niet echt bij de Republikeinse elite hoort.
Terug naar de lijst met boekrecensiesEgyptisch monument voor een vriend |
21 maart 2019 |
Als
zeventienjarig broekie gaat Arjen van Veelen klassieke talen studeren
in Leiden. Daar volgt hij ook wat filosofische bijvakken. Op een dag
fietst hij door Leiden als er een auto langszij komt: de Westvlaamse
T(h)omas (Blondeau) is nauwelijks een jaar ouder, maar manifesteert
zich als een man van de wereld, die wel zijn aantekeningen van een
collegeserie wil lenen en ze vervolgens geannoteerd teruggeeft. Hij
neemt Arjen ook mee naar zijn stamkroeg, waar ze veel wodka drinken en
diepzinnige gesprekken houden. Er ontstaat een raar soort vriendschap,
waarbij Arjen eigenlijk zijn vriend verafgoodt en Tomas aan de ene kant
een goede vriend is, maar aan de andere kant ook een ongelofelijk
irritante betweter. Uiteindelijk verhuist Arjen met zijn vrouw naar St.
Louis, waar hij op een dag gebeld wordt en te horen krijgt dat Tomas
onverwacht overleden is aan een gescheurde aorta. Wat volgt is een
zoektocht om daarmee in het reine te komen. Dit mondt uit in een reis
naar Alexandrië, waar Alexander de Grote (ook zo'n halfgod) overleden
is. Arjen gaat op zoek naar de locaties die met Arjen te maken hebben
en probeert de boeken van Tomas (hij heeft een paar poeziebundels
gepubliceerd) de beroemde bibliotheek van Alexandrië in te smokkelen.
Een mooi monument voor een vriend(schap), maar ik vond het toch net te onevenwichtig om het echt een goed boek te kunnen noemen: het fladdert heen en weer tussen een beschrijving van een vriendschap, een reisgids van Alexandrië en een biografie van Alexander de Grote.
Terug naar de lijst met boekrecensiesBizar, wereldvreemd, maar geen misdadiger |
26 maart 2019 |
Als
de moeder van Zuid-Limburgse Piet midden in de zomer overlijdt verbergt
hij haar lichaam in huis. Dat heeft zijn moeder hem opgedragen: ze
heeft gezegd dat hij anders uit zijn huis gezet wordt omdat het op haar
naam staat en dat hij van alleen zijn bijstandsuitkering niet rond kan
komen. Het is een warme zomer, dus het gaat wel stinken en er komen
vliegen op af, maar dat wordt op den duur minder. Pas tweeënhalf jaar
later staat de politie aan de deur om te vragen hoe het met zijn moeder
is en worden de restanten van het lichaam ontdekt. Piet wordt opgepakt,
zijn 8 verwaarloosde katten worden hem afgenomen en hij wordt een
landelijke bekendheid.
Joris van Casteren interviewde niet alleen Piet, maar ook heel veel mensen uit het dorp en uit zijn omgeving. Wat opdoemt is een beeld van een totaal wereldvreemde man, een moederskindje dat in zijn 60-jarige leven nog nooit 1 minuut gewerkt heeft omdat dat niet hoefde van zijn bijzonder bezitterige moeder, en van een omgeving van niet- of bijzonder laag opgeleide mensen die op zijn zachtst gezegd een intellectuele beperking hebben. Een bizar boek. Piet is wereldvreemd, lui, maar lijkt geen misdadiger te zijn...
Terug naar de lijst met boekrecensiesZachte jongen in een harde wereld |
3 april 2019 |
De
dertienjarige Brian woont met zijn asociale vader op een caravanpark.
Geteisterd door constant geldgebrek omdat hij te belazerd is om te
werken en het geld dat hij heeft aan verkeerde dingen uitgeeft besluit
de vader van Brian om zijn zwaar meervoudige gehandicapte zoon Lucien
voor de zomer in huis te nemen uit de inrichting waar hij verblijft.
Hij denkt daarmee een aardig spaarpotje in huis te hebben, maar laat de
zorg voor Lucien eigenlijk geheel over aan Brian. Brian is dol op zijn
broer en doet echt zijn best, maar de taak is te zwaar voor een jochie
van 13. Hij krijgt hulp van de tijdelijke huurder van een andere
caravan, maar zijn vader heeft de pik op deze man en verbiedt Brian met
hem om te gaan. En dan moet Brian ook nog zien om te gaan met zijn
ontluikende seksualiteit die hij richt op een 19-jarig meisje uit de
inrichting, niet echt een handige keuze.
Een heel liefdevol portret van een jongen die eigenlijk nooit een echte kans van het leven gehad heeft maar desondanks probeert er het beste van te maken en met name enorm lief omgaat met zijn broer die niet echt kan communiceren.
Terug naar de lijst met boekrecensiesMislukt boekenweekgeschenk |
6 april 2019 |
Op
het eind van zijn leven overziet Arthur vanuit de ambulance zijn leven:
zijn vader die in het niets oplost als hij heel jong is, het kind dat
doodgeboren wordt, de relatie met een leerlinge van de school waar hij
lesgeeft die niet uit de verf komt, zijn proefschrift dat niet
verdedigbaar blijkt, en het schrijven van een boek dat gecoacht, maar
daarvoor vooral belemmerd wordt door een beroemde literatuurcriticus.
Dat zijn de minpunten. Aan de pluskant zijn daar zijn relatie met zijn
vrouw en zijn vriendschap met Loet IJzertje.
Maar wat een slecht geschreven boek: waarbij je je constant ergert aan veranderend perspectief, andere werkwoordtijden etc. En wat het met het thema "moeder, de vrouw" te maken heeft, dit mannenboek, is me ook niet duidelijk.Hopelijk volgende keer eindelijk weer eens een goed boekenweekgeschenk, maar ik was blij met het gratis reizen.
Terug naar de lijst met boekrecensiesKeihard en liefdevol (auto)biografisch verhaal |
7 april 2019 |
Edouard
Louis groeit op in bittere armoede op het Franse platteland met een
vader die het leven eigenlijk niet aankan en ook nooit echt de kans
gekregen heeft om het aan te kunnen. Het boek is een aanklacht tegen
het effect dat armoede heeft op de mensen die het moeten ondergaan: je
hebt eigenlijk geen keuzes in je leven en de keuzes die de maatschappij
je dwingt te maken beperken je in het leven. Je moet een Echte Man
zijn, waardoor je moet doen alsof je als de dood bent voor
homoseksualiteit, het is je eigen schuld als je geen baan kan vinden
(kijk nog eens naar de reactie van Macron op een ontmoeting met een
stel arbeiders), alles wat kan leiden tot gezonde keuzes wordt
stelselmatig afgebroken en als je in de fabriek een ongeluk krijgt door
een onveilige situatie is het je eigen schuld en slijt je de rest van
je leven uitzichtloos op de bank.
Een keiharde aanklacht tegen de (Franse) samenleving en een uiteindelijk toch begripvolle kijk van een zoon op het leven van zijn vader. Een klein maar heel mooi boekje.
Terug naar de lijst met boekrecensiesSpannend en bij tijd en wijle hilarisch verhaal |
10 april 2019 |
Jarenlang
stonden er onder het raam van de werkkamer van Hitler 2 enorme
paardenbeelden, gemaakt door één van zijn favoriete kunstenaars, Josef
Thorak. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog zouden ze vernietigd
zijn tijdens de slag om Berlijn, maar 70 jaar later krijgt
kunstdetective Arthur Brand een kleurenfoto onder ogen van de twee
paarden. De eerst reactie van hem en zijn collega's is: dat moeten
vervalsingen zijn, maar toch gaat het meer aan meer knagen. En zo volgt
een speurtocht langs Russische soldaten, de kunsthandel door de DDR,
onverbeterlijke nazi's (waaronder de dochter van Heinrich Himmler),
neonazi's en ander gespuis. Samen met een commissaris van de Berlijnse
politie en een boomlange journalist van Der Spiegel komen ze steeds
dichter bij de paarden. Arthur doet zich voor als de vertegenwoordiger
van een rijke Amerikaan en iedereen stinkt daar nog in ook. Bij zijn
eerste zicht op het landgoed waar de paarden (en nog wat meer
nazikunst) verborgen zouden moeten zijn lazert hij ook nog uit een
boom, kortom het leest als een (wat onhandig) jongensboek. Uiteindelijk
worden de paarden in beslag genomen, maar ook dat heeft nogal wat
voeten in de aarde omdat in dezelfde ruimte een V1, een tank, een
torpedo en nog wat meer onaangenaam wapentuig ligt opgeslagen.
Een boek dat ik als een speer uitlas. Mooi verhaal dat ondanks de vele personen duidelijk blijft, maar misschien komt dat ook omdat ik het in 2 dagen uitgelezen heb.
Terug naar de lijst met boekrecensiesTerug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies