871. Philip Kerr - Prussian Blue
Heerlijke antiheld |
12 januari 2018 |
De
Berlijnse politiecommissaris Bernie Gunther wordt door zijn baas
Heydrich naar Beieren gestuurd waar, in de afwezigheid van Hitler, een
belangrijke zakenman vermoord is op de Obersalzberg, het hoofdkwartier
van Hitler.. Het is 1939, de oorlog staat op het punt van beginnen en
Hitler komt over een aantal dagen zijn vijftigste verjaardag vieren.
Voor die tijd moet de moord opgelost zijn, of moet er in ieder geval
iemand gearresteerd en veroordeeld (lees: gedood) zijn zodat de Fuhrer
zijn verjaardag onbekommerd kan vieren. Dus mag Gunther van
"onderpaus" Bormann aan het werk, waarbij hij vooral heel erg wordt
tegengewerkt: er wDe Berlijnse
politiecommisssaris Bernie Gunther wordt door zijn baas Heydrich naar
Beieren gestuurd waar, in de afwezigheid van Hitler, een belangrijke
zakenman vermoord is op de Obersalzberg, het hoofdkwartier van Hitler..
Het is 1939, de oorlog staat op het punt van beginnen en Hitler komt
over een aantal dagen zijn vijftigste verjaardag vieren. Voor die tijd
moet de moord opgelost zijn, of moet er in ieder geval iemand
gearresteerd en veroordeeld (lees: gedood) zijn zodat de Fuhrer zijn
verjaardag onbekommerd kan vieren. Dus mag Gunther van "onderpaus"
Bormann aan het werk, waarbij hij vooral heel erg wordt tegengewerkt:
er worden aanslagen op zijn leven gepleegd, de verdenkingen gaan in de
richting van grootschalige fraude en daar worden de andere betrokken
kopstukken weer niet vrolijk van en daarnaast is Gunther bepaald geen
nazi en kan hij ook erg slecht zijn mond houden. Bovendien houden ze in
Beieren niet van Berliners (en omgekeerd). Langzaam maar zeker beweegt
het onderzoek zich toch in de juiste richting, maar uiteindelijk blijft
Gunther ten diepste met lege handen staan.
En dit alles tegen de achtergrond van een verhaal uit 1959, waarbij Gunther door de Oostduitse Stasi achterna gezeten wordt omdat ze willen dat hij iemand voor en gaat vermoorden. Tijdens zijn omzwervingen door Frankrijk en het Saarland komen de herinneringen aan bovenstaande zaak naar boven omdat een van zijn achtervolgers aan de zaak werkte. Deze herinneringen zijn een ingenieuze methode van de schrijver om zich te kunnen focussen op een zaak uit een interessant deel van de Duitse geschiedenis.Een lekker dik boek dat goed wegleest.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Beetje rommelig |
14 januari 2018 |
Alweer
het zesde boek uit de serie "De Grote Eeuw" waarin we het leven van 3
Noorse broers en hun nazaten volgen gedurende de twintigste eeuw.
Het is begin jaren '40, Noorwegen is bezet door de Duisters, Zweden heeft een ongemakkelijke vorm van neutraliteit gekozen, waarbij ze neigen naar de kant van de duitsers, zeker omdat die aan het begin de bovenliggende partij vormen. De famillie Lauritzen is verdeeld, sommigen steunen de Duitsers, een is zelfs een fanatieke SS-er, anderen werken voor het verzet. In dit deel volgen we dochter Johanne, die als kapitein is aangesteld bij het Engelse leger, maar als verzetstrijdster en spionne onder de naam Blauwe Ster gedetacheerd is in Zweden. Haar vele tochten naar Noorwegen worden haar bijna fataal, dus op een gegeven moment moet ze vanuit Zweden gaan opereren en soms doet ze ook opdrachten in Engeland. Zo zet ze een vluchtlijn voor Noorse Joden op als deze dreigen te worden gedeporteerd naar de kampen, test ze Franse verzetstrijders die door de Engelsen zijn opgeleid en wordt ze de maitresse van de hoogste Duitse officier in Zweden om geheime documenten te kunnen stelen.
De serie begint minder te worden: het wordt rommeliger, fragmentarischer en minder interessant, maar het blijft vlot geschreven, dus ik heb het boek wel lekker uitgelezen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Geen literatuur, maar het leest wel lekker weg |
18 januari 2018 |
Hoogleraar
kunstgeschiedenis en symbolenleer Robert Langdon wordt door zijn vriend
en computer wizzkid Edmond Kirsch uitgenodigd voor een presentatie in
het Guggenheim museum in Bilbao. De presentatie is met veel
geheimzinnigheid omgeven, maar gaat over het begin en het eind van de
mensheid, iets waar de diverse geloven niet bepaald blij mee zijn,
omdat het de ontkenning van God zou zijn. De presentatie
eindigt in een compleet drama: Edmond wordt vermoord en Langdon
gaat samen met de directrice van het Guggenheim, die toevallig ook nog
bloedmooi en de verloofde van de Spaanse kroonprins is, op zoek naar
het geheim dat Kirsch op het punt stond bekend te maken. Ze worden
daarbij geholpen door Winston, de virtuele persoonlijk assistent van
Kirsch en een soort van hackersplatform dat steeds gegevens bekend
maakt waardoor de hele wereld aan het computerscherm en de beeldbuis
gekluisterd blijft.. De tocht voert van Bilbao naar Barcelona, waar ze
uiteindelijk achter het geheim komen. Ondertussen is het
onduidelijk welke rol de diverse partijen die betrokken zijn bij het
koninklijk huis spelen: hoe reactionair is de oude, op sterven liggende
koning, hoe modern de kroonprins en wat is de rol van de bisschop die
als biechtheer voor hen beiden fungeert?
Zoals ik ergens las: "Dan Brown is geen briljante schrijver, maar hij heeft wel interessante ideeën". Het is inderdaad geen hoogstaande literatuur, maar het leest wel lekker weg en het idee over de rol van computers en artificial intelligence in de (nabije toekomst: is interessant genoeg om tot nadenken aan te zetten.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Uitzichtloos maar prachtig |
3 februari 2018 |
Zou
Lei wordt geboren in het westen van China als dochter van een militair
die vooral afwezig is. De toekomst van de Uighurse moslimminderheid
waar ze deel van uitmaakt is uitzichtloos en via Mexico komt ze
uiteindelijk in Amerika terecht als illegale immigrant. Ze werkt
enorm hard in de horeca en verdient daarmee amperaf genoeg om te
overleven. Regelmatig moet ze regelmatig verdertrekken/vluchten
omdat de illegale grond haar te heet onder de voeten wordt. Haar grote
liefde is hardlopen en een soort krachttraining, wat ze doet op straat
en in parkjes op goedkope gympen.
Brad Skinner komt met een enorme onbehandelde PTSS terug uit Irak, waar hij maar liefst 3 keer totaal onvoorbereid en zonder ondersteuning is geweest. Hij weet ergens een kamer te regelen in een kelder en probeert al blowend, drinkend en pillen slikkend te overleven. Als Zou en Brad elkaar ontmoeten ontstaat er een onwaarschijnlijke maar liefdevolle relatie, waarbij Zou en Brad elkaar ondersteunen en samen een min of meer leefbaar bestaan opbouwen. Als de zoon van Brad's hospita na jaren terugkeert uit de gevangenis blijkt deze Jimmy niet alleen geweldadig, maar ook een enorme creep te zijn. Als Brad een keer niet thuis is vergrijpt Jimmy zich aan Zou en dan gaat echt alles mis: Zou vlucht halsoverkop, Brad's PTSS verandert in een complete psychose en uiteindelijk gaat alles mis in twee levens die in het teken staan van overleven.
Geen gemakkelijk of licht boek, maar wel een prachtig boek dat terecht de PEN/Faulkner Award for Fiction won in 2015.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Mijn stiekeme droom |
24 februari 2018 |
Tiny
houses zijn verplaatsbare huisjes van ongeveer 10-30 vierkante meter
waar je permanent in woont. Het vraagt om een andere leefstijl: minder
bezit, dichter bij de natuur, back to basics. In dit boek beschrijft
Monique van Orden tiny houses vanuit allerlei standpunten: waarom, hoe,
wat kost het, hoe ontwerp je het. Er staan een aantal verhalen in van
bewoners en vooral de echte pioniers beschrijven hoeveel
doorzettingsvermogen er nodig is om een goede plaats voor je tiny house
te vinden omdat ze niet altijd 100% voldoen aan de bouwregels en
onbekend ook onbemind maakt.
Ik ben een fanatieke kampeerder in kleine tentjes, en ik vind dit een ongelofelijk interessante ontwikkeling: breng je ecologische voetafdruk terug door kleiner te wonen, zonnepanelen te gebruiken, maak je geest vrij door minder bezittingen te hebben en besteed minder tijd aan het huishouden omdat het huis kleiner is . De computer is natuurlijk ideaal: al je boeken, muziek en foto's kan je tegenwoordig opslaan en dan neemt het geen ruimte meer in. Het is ook geweldig voor jonge mensen die de huidige prijzen van koophuizen niet kunnen betalen en ouderen die de wens hebben om kleiner te gaan wonen.
Ik
denk niet dat het er op korte termijn van komt, maar het is leuk om te
dromen en na te denken hoe mijn tiny house eruit zou zien en dit boek
geeft heel veel informatie en inspiratie om over je eigen tiny house na
te denken.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Nieuwe hoofdpersoon, zelfde kwaliteit |
25 februari 2018 |
Renée
Ballard werkt in de late dienst van de Hollywood politie omdat ze ooit
de chef van de moordbrigade, Robert Olivas, beschuldigde van
handtastelijkheden maar haar collega's haar toen keihard hebben laten
vallen. Ze werkt met haar weinig gemotiveerde collega Jenkins en
overdag gaat ze meestentijds peddelsurfen met haar hond Lola en
slaapt ze op het strand in een tentje. Zo af en toe gaat ze naar haar
oma inde buitenwijk om bij te kletsen en haar was te doen. Op een
avond krijgt ze met een aantal zaken te aken die haar niet
loslaten: een oude dame van wie haar credit card wordt gestolen, een
transseksueel die gemarteld voor dood op een parkeerplaats wordt
achtergelaten en een vijfdubbele moord in een nachtclub. De rest van
het boek is Ballard, soms met gevaar voor eigen leven, bezig om deze
zaken op te lossen en uiteindelijk lukt haar dat ook, maar de prijs is
hoog.
Met Ballard heeft Connelly een hele interessante nieuwe hoofdpersoon gecreeerd, die genoeg een loner is om haar eigen gang te kunnen gaan en haar eigen beslissingen te kunnen nemen. Een mooie aanvulling op Harry Bosch en een boek dat ik tijdens een kort verblijf in het ziekenhuis in een dag al voor de helft uitlas.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Lekker spannende thriller |
1 maart 2018 |
Het
speciale team van de Zweedse politie, met aanvulling van psycholoog
Sebastian Bergman, moet aan de slag met een serie moorden: jonge
mensen die als "reality sterren" op de Zweedse televisie zijn
verschenen worden dood gevonden in klaslokalen met de uitkomst van een
algemene ontwikkelingstest vastgeniet op hun rug. Iemand probeert de
domheid op de Zweedse televisie aan de kaak te stellen en doet dat op
een wel heel bijzondere manier. Het team probeert zo goed mogelijk een
profiel op te stellen van de moordenaar, maar als Sebastian gaat
proberen hem uit zijn tent te lokken gaat het wel heel erg mis.
Ondertussen spelen er ook nog veel persoonlijke verwikkelingen rond de
leden van het speciale opsporingsteam.
Het eind van de zoektocht is misschien een klein beetje over the top, en helemaal op het eind gebeurt er iets wat vast in deel 6 van de serie weer opgepakt gaat worden, maar het is een spannend en vlot geschreven boek dat je snel uitleest. Ik lees deze serie een beetje erg door elkaar, volgens mij is het handiger om de boeken netjes op volgorde te lezen, dat wel.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Twists and turns |
7 maart 2018 |
One
Folgate Street, a special, austere house with loads of domotica,
designed by the non-compromising minimalist architect Edward Monkford.
He lets the house to people (more specifically women with a special
trait) who are willing to fill in a very personal questionnaire and,
after selection, sign a contract with more than 200 conditions, many of
which are quite peculiar. Both Emma ("the girl before") and Jane are
willing to sign this document after they have had very traumatizing
experiences in their respective lives. Slowly but surely Jane realizes
that Emma died in the house and that her death may or may not have been
violent. She tries to find out the truth, but this jeopardizes her
relationship, her permission to stay in the house and ultimately even
her life.
A book with many twists and turns and at the end it left me a bit unsure how it ended. It reminded me of Gone Girl, but this one is easier to understand.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Prachtig boek over de liefde voor de bergen |
12 maart 2018 |
De
ouders van Pietro hebben elkaar in de bergen leren kennen, zijn
in de bergen getrouwd en delen hun diepe liefde voor de bergen. Iedere
zomer huren ze in een afgelegen gehucht in Valle d'Aosta in Noofd
Italië een huis waar Pietro en zijn moeder de hele zomer wonen, terwijl
zijn vader voor een kortere tijd overkomt. In het begin is de 11-jarige
Pietro eenzaam, maar dan leert hij Bruno kennen, die de koeien hoedt en
met hem een diepe liefde voor de bergen deelt. Als hij niet met zijn
vader bergtochten aan het maken is (later mag Bruno ook mee) spelen de
jongens samen en zo ontstaat er een onverwoestbare vriendschap die de
rest van hun leven stand houdt. Pietro wordt uiteindelijk
documentairemaker en brengt veel tijd in (de bergen van) Nepal door,
Bruno begint een boerderij annex kaasmakerij op de alm boven zijn
geboortedorp. Als Pietro's vader overlijdt laat hij aan Pietro een stuk
land in de bergen aan een meer achter, waar Bruno en Pietro een huis
bouwen en Pietro eindelijk zijn vooral afwezig geweeste vader leert
begrijpen en waarderen. Pietro wil dat Bruno mede-eigenaar wordt en als
Bruno's bedrijf en huwelijk mislopen trekt hij zich terug in dit huis
tot het noodlot toeslaat...
Een
prachtig boek over vriendschap, liefde voor de bergen en hoe twee heel
verschillende mensen toch een solide, levenslange vriendschap kunnen
opbouwen. Een boek dat terecht een hit is.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Viel me mee na alle slechte recensies |
13 maart 2018 |
Na
de dood van haar man voelt de 71-jarige Olivia zich vooral opgelucht:
een 49-jarig knellend huwelijk met een dwingeland van een man valt van
haar af. Dit is niet zo voor haar dochter Roos, die haar vader op een
voetstuk zet, een enorm schilderij van hem pontificaal in de
woonkamer hangt die Olivia nu juist net aan het opruimen is en haar
moeder er steeds op aanspreekt dat ze niet verdrietig genoeg is. Olivia
is ooit onderwijzeres geweest en als een vrijwilligersorganisatie haar
uitnodigt om een aantal weken in Afrika les te gaan geven besluit ze in
het diepe te springen. Het wordt de tijd van haar leven: het is zwaar,
war en primitief, de kinderen die ze les moet geven zijn behoorlijk
getraumatiseerd en het gevaar in de vorm van een niet nader benoemd
guerillaleger a la het Leger van de Heer in noord Oeganda ligt constant
op de loer, maar Olivia heeft de tijd van haar leven. Niet in het minst
door de aanwezigheid van Daniel, een vijfenzestig-jarige Afrikaanse
vrijwilliger, die reuze charmant en zachtaardig is. Na haar terugkeer
thuis laat ze Daniel over komen, uiteraard tot groot ongenoegen van
Roos, die alle vooroordelen over Afrikaanse mannen even op een rijtje
zet. Als Daniel weer terug moet besluit ze om een meer definitieve
oplossing te zoeken in de vorm van een huwelijk, maar dan besluit de
regering dat mensen uit het land waar Daniel vandaan komt niet langer
welkom zijn. Dus besluit Olivia naar Daniel af te reizen, met alle
gevolgen van dien...
Een boek dat hele slechte recensies kreeg, maar ik vond het reuze meevallen. Alleen dat eind... Als Op de Beeck zich te laat realiseert dat ze met een Boekenweekgeschenk niet over de 96 pagina's heen mag en halverwege een zin op moet houden. En dan blijf je toch met een kater zitten. Korte boeken schrijven is blijkbaar ook een kunst.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Slecht vertaald tussendoortje |
20 maart 2018 |
Als
hij aan het kayaken is in de baai bij zijn vader wordt Kurt Austin
opeens aangevallen door een school dolgedraaide orka's. Dit is het
begin van een reeks avonturen die in het teken staan van het
electromagnetisch veld van de aarde en met name de polen. Een bende
schurken probeert het magnetisch veld zo te beinvloeden dat de zeeën
doldraaien en enorme golven veroorzaken en de plaattectoniek in het
gedrang komt. En dit alles op basis van een reeks berekeningen van een
natuurkundige uit de jaren '40. Gelukig is de NUMA, het instituut waar
Kurt Austin samen met zijn collega's de "speciale projecten" doet, zeg
maar het met gevaar voor eigen leven tegenhouden van schurken van
divers pluimage. Deze keer komt de de hulp niet alleen van zijn
eigen team, maar ook van een spijtoptant die even geniaal als
excentriek en rijk is. En tussen de bedrijven door blijkt ook nog eens
dat de wolharige mammoet helemaal niet zo uitgestorven is.
Natuurlijk zijn de boeken van Cussler niet bepaald literatuur: de mannen zijn nogal van het pre Me Too tijdperk, alle Russen zuipen de hele dag wodka en een held is ook meteen een bovenmenselijke superheld. Maar soms is dat ook wel eens lekker om tussendoor te lezen. Meestal heb ik de boeken vasn Cussler in het Engels gelezen en helaas is deze Nederlandse versie erg slecht vertaald: de Engelse versie schemert er regelmatig wel heel duidelijk doorheen. In het Nederlands nemen we bij voorbeeld monsters en geen specimens. Maar och... een lekker ontspannend boek voor als je hard moet werken.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een hartstochtelijk pleidooi voor een duurzamere relatie met onze omgeving |
21 maart 2018 |
Natuur
is van levensbelang: om in te spelen, om in te wonen, om van te eten,
om in te recreëren, om te zorgen dat we kunnen ademhalen en dat onze
voeten droog blijven. Maar we gaan zeer onverstandig met onze omgeving
om. Jan Terlouw laat aan de hand van veel voorbeelden uit zijn leven
(van kleine jongen tot mid-tachtiger) zien hoe mooi, bijzonder, complex
en belangrijk de natuur is en hoe essentieel het is dat we daar goed
mee omgaan. Een natuurkundige die onder natuur toch vooral de
biologische kant van het geheel verstaat en een oproep doet om de
natuur met zachtheid te behandelen zodat we haar ongeschonden aan ons
nageslacht kunnen doorgeven.
Een leuk boekenweekessay dat tot nadenken stemt van een man die ik, in zijn rol als Voorzitter van de Raad van Toezicht van de Leprastichting, ooit heb leren kennen als een bijzonder aardige, erudiete, vriendelijke en opbouwende man.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een echte Murakami |
7 april 2018 |
Een
36-jarige kunstschilder wordt volkomen onverwachts door zijn vrouw
verlaten. Na een roadtrip van een aantal weken kan hij zich vestigen in
het huis van de vader van een vriend dat afgelegen in de bergen ligt.
De vader was ooit een beroemd kunstschilder die zijn studietijd rond
1938 in Oostenrijk doorbracht en zich bij terugkomst ging specialiseren
in meer traditionele Japanse schilderkunst. Terwijl hij wat schilderles
geeft aan de bewoners in het dorp, met 2 vriendinnen vrijt en probeert
weer wat te gaan schilderen gebeuren er een aantal dingen die zijn
leven zullen gaan beinvloeden. Allereerst vindt hij op zolder een
intrigerend schilderij van de oude schilder, voorstellend de moord op
Commendatore uit een opera van Mozart. Vervolgens wordt hij 's nachts
wakker van een belletje. Dat lijkt uit een soort vervallen tempeltje te
komen. Als hij samen met de zilverharige overbuurman van de andere kant
van het dal het heuveltje afgraaft vinden ze een lege onderaardse
ruimte en een oude bel. Met de bel komt een Idea mee: een kleine versie
van de Commendatore uit het schilderij die alleen de schilder kan zien.
Door al deze gebeurtenissen begint hij weer inspiratie te krijgen en
schildert hij tegen een belachelijk hoge vergoeding het portret van
zijn overbuurman. Aan het eind van deel 1 verklapt de overbuurman een
geheim en gaat de schilder proberen hem te helpen.
Een heerlijke Murakami met de nodige hoeveelheid magisch realisme: minimensjes, belletjes die geluid worden om half 2 's nachts vanuit een ondergrondse ruimte, noem het maar op. Maar als Murakami op dreef is geloof je alles en dat is in dit boek het geval.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Zo komt Jan Splinter door de winter |
15 april 2018 |
Wilfried Wils probeert als
hulpagent in Antwerpen de oorlog goed door te komen. Dat doet hij
voornamelijk door met alle winden mee te waaien en niet echt een
standpunt in te nemen. Aan de ene kant zit hij ongeveer elke avond in
een nazi-kroeg met zijn vroegere bijlesleraar Frans "Nijdig Baardje",
die onvoorwaardelijk de kant van de bezetter heeft gekozen en geen
gelegenheid voorbij laat gaan om de Joden te kleineren, mishandelen of
uit te schelden. Aan de andere kant helpt hij zijn toekomstige zwager
met het verzorgen van een ondergedoken Joodse man, die ze eerst
opgepakt hebben bij een soort van razzia. Aan het eind van zijn leven
schrijft Wilfried zijn levensverhaal op voor zijn achterkleinzoon in de
hoop dat die wel naar hem wil luisteren en zal begrijpen waarom hij
welke keuzes heeft gemaakt. Maar zelfs dat (b)lijkt vergeefse moeite.
Een ontluisterende kijk op het leven van de kleine man in oorlogstijd, die maar een ding wil: overleven zonder al te veel gedoen. Geen enkele van Wilfroed's keuzes is vrijwillig of bewust. De naam "wil" voor het boek is dan ook bijzonder cynisch. Wilfried wil niks maar alles lijkt hem te overkomen. Een boek dat ook aan het denken zet over ons eigen gedrag: wat zou je zelf doen in oorlogstijd? Het is altijd gemakkelijk om in vredestijd te roepen dat je een held zal zijn, maar dat is slechts weinigen gegeven.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Gruwelijk spannend |
24 april 2018 |
Veertien
jaar geleden heeft profiler Sebastian Bergman de beruchte
seriemoordenaar Edward Hinde achter de tralies gekregen. Maar nu lijkt
hij terug: dezelfde gruwelijke modus operandi, inclusief details die
nooit aan het publiek zijn meegedeeld. Alleen zit Hinde nog steeds in
eenzame opsluiting in de gevangenis. Aan Sebastian de taak om zich als
onafhankelijk onderzoeker het onderzoeksteam in te praten en op
onderzoek uit te gaan. En dat valt niet mee als je dochter Vanja -die
niet weet dat ze je dochter is- niet alleen lid is van het team, maar
ook nog een bloedhekel aan je heeft. En het helpt helemaal niet als de
moorden ook nog rechtstreeks met Sebastian te maken blijken te hebben.
Langzaam maar zeker wordt duidelijk hoe het zit met die discipel van
Hinde, maar Sebastian betaalt daar bijna de ultieme prijs voor.
Een boek dat je met recht "gruwelijk spannend" mag noemen: soms worden de details zo levendig (of moet ik zeggen dodelijk) beschreven dat je het boek even weg moet leggen. Niet een boek voor mensen met een gevoelige maag, wel een boek voor mensen die houden van een spannend en met vaart geschreven verhaal, maar wat is die Bergman een zak!
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een Murakami reis zoals het hoort |
4 mei 2018 |
Het tweede deel van de Moord op Commendatore beschrijft hoe het verder gaat met de schilder uit deel 1.
Hij krijgt en steeds betere band met het bijzondere meisje Marie dat
hij aan het schilderen is, maar op een dag verdwijnt ze. Iedereen in
paniek en de schilder weet bijna zeker dat er een magische kracht
verantwoordelijk is voor haar verdwijning. Om haar terug te vinden
krijgt hij de opdracht om de Commendatore te vermoorden en een reis te
maken door een magische wereld, waarbij hij voor allerlei obstakels
komt te staan. Uiteindelijk komt hij weer in zijn eigen wereld uit,
maar zit hij opgesloten in de onderaardse ruimte die hij eerder samen
met zijn overbuurman Menshiki ontdekt heeft. Uiteindelijk wordt hij
door zijn overbuurman gered en komt ook Marie weer te voorschijn, al is
haar verhaal (dat ze uiteindelijk alleen aan de schilder vertelt) veel
minder dramatisch en magisch dan de reis die de schilder ondernomen
heeft om haar terug te vinden. Ondertussen is de schilder steeds
beter na gaan denken over zijn toekomst, zeker ook omdat hij gehoord
heeft dat zijn ex-vrouw zwanger is, maar het kind alleen wil opvoeden.
Hij besluit terug te gaan naar zijn oude leventje en is eindigt als een
heel gelukkige vader.
Misschien een wat mager slot, maar Murakami blijft een fantastische verteller, die op zijn best is als hij magische landschappen beschrijft, al is de beschrijving van de avonturen van Marie tijdens haar verdwijning ook meeslepend.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Op de vlucht met je autistische broertje |
7 mei 2018 |
Midden
in de voorbereidingen voor haar nieuwe show krijgt de cabaretiere Lotte
Pradeau een telefoontje uit Frankrijk: haar vader (een Nederlandse
ex-minister), stiefmoeder en nog een vrouw zijn vermoord aangetroffen
in het landhuis van haar vader in Zuid-Frankrijk en haar broertje Felix
is gearresteerd. Felix is een beer van een vent, maar hij is ook zwaar
autistisch. Lotte is er van overtuigd dat hij de moorden niet gepleegd
kan hebben, maar de Franse politie is overtuigd van wel. Nadat Felix
weggelopen is uit de gevangenis volgt een wilde achtervolging, waarbij
Lotte zowel haar broer in toom moet houden (om 4 uur moet er getekend
worden, om 6 uur moet er gegeten worden en hij is dol op ABBA) als moet
proberen de moord op haar vader op te lossen en in leven te blijven. Al
die jaren heeft ze haar vader gezien als een reactionaire eikel en
hebben ze geen contact gehad, nu blijkt dat er een heel verhaal achter
zijn daden zit. Gelukkig is er een oudere rechercheur die er ook van
overtuigd is dat er meer achter de moorden steekt en is er een
journalist die contact met haar vader had voor zijn dood die haar
helpen bij het ontrafelen van de geheimen. De nieuwe show verandert
uiteindelijk in een eenmalig optreden waarin de waarheid wereldkundig
wordt gemaakt.
Genomineerd voor de Gouden Strop en inderdaad een lekkere doorlezer, al wordt je soms wel heel moe van Felix, maar uit diverse recensies begrijp ik dat het autische gedrag behoorlijk realistisch beschreven is. Wat maar weer bewijst dat je beter niet op de vlucht kan slaan met je autistische broertje.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een obsessie tijdens een burgeroorlog |
12 mei 2018 |
Mokhtar
Alkhanshali, een Amerikaan van Jemenitische afkomst, groeit op in een
ruige wijk van San Francisco. Op school wil het niet erg lukken, maar
hij blijkt een enorm talent voor verkopen te hebben. Zijn jeugd heeft
hem een snelle babbel en goede mensenkennis opgeleverd, maar hij
is ook ongedurig en weet niet precies wat hij met zijn leven aan wil.
Tot hij ontdekt dat de eerste koffie uit Jemen kwam. Hij besluit dat
Jemenitsche koffie de beste koffie ter wereld moet worden en reist af
naar Jemen om te kijken hoe hij dat voor elkaar kan boksen. Hij ontmoet
talloze mensen, sommigen goed, anderen kwaadaardig en met veel
inventiviteit en ondernemerschap, maar vooral veel mensenkennis weet
hij het voor elkaar te krijgen om hele goede koffie te laten produceren
en de mensen ook nog een eerlijke prijs te betalen en
fatsoenlijke werkomstandigheden te geven. Maar ondertussen is de
Arabische Lente begonnen en breekt er in Jemen een burgeroorlog uit.
Met gevaar voor eigen leven weet hij zijn zeer bijzondere
bonen Jemen uit
te smokkelen en de VS in te krijgen, waar ze met juichende kritieken
worden ontvangen en de fijnprovers bereid zijn om 16 dollar (!) voor
een kop van zijn koffie te betalen. En zo wordt Mokhtar van portier van
een luxeflat een van de bewoners.
Een verhaal opgetekend door Dave Eggers, die een neus heeft voor bijzondere mensen (zie Zeitoun) dat leest als een avonturenroman. Ik ben heel benieuwd hoe het nu verder gaat met Mokhtar en zijn mensen, want het lijkt me ongeveer onmogelijk om zaken te doen met Jemen. Dus even het internet opgegaan en Port of Mokha koffie bestaat nog steeds.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Behoorlijk langdradig |
23 mei 2018 |
In
1963 verdwijnt er een meisje van 13, Alison Carter, uit een klein,
afgelegen gehucht in Derbyshire. De nieuwe, jonge inspecteur George
Bennett bijt zich samen met zijn collega Tommy Clough vast in de zaak.
Al snel valt de verdenking op de stiefvader van Alison, Phil, Hawkin,
die ook de pachtheer is van alle bewoners van het dorp. Er komen steeds
meer bewijzen boven tafel, maar van Alison ontbreekt ieder spoor. Toch
probeert Bennett hem veroordeeld te krijgen voor moord in een tijd dat
daar nog de doodstraf voor werd gegeven, maar zonder lijk valt dat niet
mee. Meer dan 40 jaar later verdiept een journaliste zich in de
zaak en weet uiteindelijk de waarheid boven tafel te krijgen en komt
tot een schokkende ontdekking die het hele verhaal op zijn kop zet. En
toch heb je geen moment medelijden met Phil Hawkin, want wat hij heeft
gedaan tart alle beschrijvingen.
Het grootste probleem is dat het boek wel heel er lang is en gevuld met het opsteken van talloze sigaretten, dus niet echt informatie waar je op zit te wachten. Ik heb wel betere boeken van McDermid gelezen...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een klootzak die je elke tegenslag gunt |
25 mei 2018 |
Na
de oorlog verdwijnt Josef Mengele, de arts die experimenten op mensen
uitvoerde in Auswitz, spoorloos. Via een netwerk van oud nazi's komt
hij terecht in Argentinie, vervolgens Paraguay en uiteindelijk in
Brazilie. En overal wordt hij geholpen door nazi-sympathisanten, ook al
gedraagt hij zich onmogelijk. Mengele is doodsbang dat hij herkend
wordt, dat de Mossad hem, net als Eichmann, op zal pakken. Maar in
plaats van een beetje aardig te doen tegen de mensen die hem helpen
jaagt hij ze constant tegen hem in het harnas. Daarnaast blijkt ook
hoezeer de Duitse regering na de oorlog en met name in de jaren '50 in
gebreke bleef: hij vertegenwoordigt landbouwmachinebedrijf Mengele in
Zuid-Amerika, reist zelfs nog naar Europa, zijn familie stuurt hem
regelmatig geld via zijn helpers, maar er volgt geen reactie. En zo
wirdt Mengele langzaam een oude, bange, zure man die geen centje
spijt heeft van wat hij in de oorlog gedaan heeft, tot hij uiteindelijk
in 1979 sterft.
Olivier Guez heeft uitgebreid onderzoek gedaan voor dit boek, dat je eigenlijk geen roman mag noemen, omdat hij balanceert op het randje van non-fictie (er is het een en ander bekend over de naoorlogse jaren van Mengele) en fictie (er is weinig bekend over hoe Mengele precies leefde en dacht). Dat is tegelijktijd de kracht en de zwakte van het boek: wie een roman verwacht krijgt die niet, wie een non-fictie boek verwacht krijgt te veel roman. Maar in sneltreinvaart uitgelezen en dat zegt ook iets. En je gunt de klootzak iedere tegenslag en angst die hij onderweg tegenkomt!
Terug naar de lijst met
boekrecensies
The perfect environment for a thriller |
30 mei 2018 |
Kim
Stone is the first police officer to arrive at the scene when a 13-year
old girl commits suicide by throwing herself off a belltower at the
grounds of her terribly expensive private school. Only Kim does
not believe it is suicide and as more children die she -unfortunately-
finds that she is right. What follows is a haunting quest to find the
truth behind secret societies, bonds for life and the role that
children and adults play in keeping up appearances and removing
everyone that comes in their way. Luckily there are also vulnerable
children like Geoffrey that try to resist and by doing so win the heart
of one of Kim's team members, giving him also a lot of valuable
information. Not too much I can say as it will give away
clues.
Angela Marsons is currently my favorite crime thriller writer. This time again she places her novel in an environment where one can combine teeth-rattling suspense with social criticism on outdated institutions like private schools. At breakneck pace she puts outsider Kin and her team in a society where secrecy is more important than lifes.Read it for yourself!
One irritating thing that I now noticed for the second time: some of the pages only show up half on my ereader. I can read it by changing the font size, but there seems to be a bug in the file somehow. Never noticed it with other ebooks...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Boek in onbalans |
8 juni 2018 |
Het
laatste, enorme deel van "Mijn strijd" van Knausgard. Een boek waar ik
2,5 jaar over heb gedaan, gelukkig met tussenpozen. Het eerste gedeelte
ging heel snel: gewoon de beschrijving van het dagelijks leven van
Knausgard en zijn gezin. En dan komt er opeens een heel lang, enorm
filosofisch stuk waar je, als je het voor het slapen gaan leest of niet
al te snel leest, niet doorheen komt. Een paar keer geprobeerd, maar
het wou niet echt lukken. En toen bedacht ik dat ik het
natuurlijk ook gewoon over kon slaan: Knausgard biedt het me aan, maar
ik hoef het niet aan te nemen. En daarna ging het weer snel. Niet dat
het laatste deel echt licht is: de vrouw van Knaugard, Linda, is
manisch depressief en de beschrijving van haar manische en met name
depressieve periodes niet echt vrolijke kost, maar wel heel mooi
beschreven.
Overall een geweldige serie, waarbij helaas in het laatste deel een stuk zat niet aan mij besteed bleek. Maar wie van Het Bureau van Voskuil houdt zou ook de serie Mijn Strijd moeten proberen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een nostalgisch boek over een harde tijd |
12 juni 2018 |
Mehmet
wordt geboren in een klein dorpje in het oosten van Turkije, waar het
leven verloopt zoals het eeuwen lang verliep. Eigeniljk heet hij geen
Mehmet maar Miran, maar zijn Turkse dorpsleraar, die opeens verschijnt
en de kinderen leert lezen en schrijven, vindt dat hij een Turkse naam
moet hebben. Alles gaat goed tot zijn zachtaardige vader, de
verhalenverteller van het dorp, een ongeluk krijgt bij het helpen van
een buurman, de slager zijn gebroken been zet en het been uiteindelijk
afgezet worden. Ondertussen is Mehmet's oudste broer gezwicht voor de
geneugten van de grote stad en zo gaat het steeds verder bergaf.
Mehmet's vader besluit terug te gaan naar zijn geboortedorp waar hij
nog een stuk land heeft. Maar daar is hij niet bepaald welkom, want de
dorpelingen hebben na al die jaren het land in gebruik genomen en
willen het niet terug geven. De situatie wordt steeds dreigender en
uiteindelijk is het een enorme aardbeving die zorgt dat de dorpelingen
andere dingen aan hun hoofd hebben dan het leven onmogelijk maken van
de familie. En zo moet de familie weer op zoek naar een nieuw leven...
Een boek vol nostalgie over het harde leven in de dorpen in Oost-Turkije. als je dit gelezen hebt snap je ook waarom zo veel Turken in de jaren '70 naar West-Europa kwamen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een echte King compleet met bovennatuurlijke twist |
21 juni 2018 |
Terry
Maitland is de succesvolle coach van een aantal jeugdteams in een klein
stadje. En dan wordt hij opeens gearresteerd voor de bijzonder
gewelddadige moord op een jongetje. Ongeveer iedereen heeft hem gezien,
onder het bloed, in de buurt van de moordplaats etc, dus het lijkt een
duidelijk geval. Maar toch kloppen er dingen niet. Voor dit verder
uitgezocht kan worden wordt Terry doodgeschoten nog voor het proces kan
beginnen. Maart het blijft knagen aan zijn advocaat en aan de
politieagent die hem opgepakt heeft. Deze Ralph Anderson neemt contact
op met Holly, de bijzonder slimme, maar licht autistische vrouw die we
eerder tegenkwamen in de Bill Hodges trilogie. Met nog een aantal
anderen cormen ze een team dat op jacht gaat naar de werkelijke
moordenaar. Maar daarvoor moeten ze wel in het bovennatuurlijke gaan
geloven en tot het gaatje gaan.
Een boek met kritiek op het Amerikaanse rechtssysteem en een flinke scheut bovennatuurlijke actie. Meestal kan ik dat bij King wel verdragen, maar het bovennatuurlijke had hier wel een klein beetje minder gemogen want nu ging het ten koste van de geloofwaardigheid van het verhaal.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Een hele dikke vertelpil over de geschiedenis van Georgië |
12 juli 2018 |
Als
de ik-figuur Niza haar nichtje Brilka moet gaan ophalen uit Wenen omdat
ze "ontsnapt" is uit haar Georgische dansgroep die in Amsterdam
optreedt, overziet ze de geschiedenis van haar familie: via de levens
van acht personen overzien we de familiegeschiedenis, die ook de
geschiedenis van Georgië is: van een klein provinciestadje waar een
chocolatier een hemels maar zeer gevaarlijk recept voor de ultieme
chocolade samenstelt via de Russische revolutie, de terreur van de
Georgiër Stalin, de Duitse bezetting waarbij verschillende mensen
verschillende keuzes maken en daardoor soms lijnrecht tegenover elkaar
komen te staan tot de val van het IJzeren Gordijn. En steeds probeert
zelfbenoemd patriarch Kostja zijn macht aan te wenden om alles
goed te krijgen, maar aan het eind van zijn leven is hij al die macht
verloren door de politieke ontwikkelingen en blijft een
verbitterde oude man over. En ondertussen proberen alle vrouwen
van de familie hun hoofd boven water te houden: door met de juiste
personen te trouwen, door goed te zorgen voor de moestuin die hen door
moeilijke tijden heenhelpt, door te dansen, te pokeren of simpelweg
door hun mond te houden.
Een hele dikke geschiedenis van Georgië, een beetje lijkend op de serie De Grote Eeuw van Jan Guillou: misschien geen superliteratuur, maar een heerlijk vertelboek, waar je het verhaal als het ware ingezogen wordt.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Leve De Vakantiebieb |
14 juli 2018 |
Om
van je vijanden verlost te zijn moet je twee keer sterven. Een groep
toeristen gaat de bush van Botswana in met een ervaren gids. Maar dan
vallen er doden en komt er tweespalt in de groep: is het de gids of een
wild beest of toch iemand anders? Uiteindelijk is er slechts één
reiziger die twee weken later meer dood dan levens de wildernis uit
komt gestrompeld, doodsbang dat ook zij uiteindelijk ten prooi zal
vallen aan de jager. Jarenlang verstopt ze zich op een boerderij in een
afgelegen deel van Zuid-Afrika.
Jaren later wordt er in Amerika een man op gruwelijke wijze afgeslacht: hij is een wereldberoemde taxidermist, maar het opzetten van een sneeuwluipaard wordt hem uiteindelijk fataal. En om hem heen vallen nog meer doden: zijn zoon was onderdeel van de groep toeristen die in Botswana spoorloos verdween, een vrouw die jarenlang voor de luipaarden zorgde in de dierentuin van het jachtluipaard wordt door een onbegrijpelijk ongeluk opgevreten en zo gaat het maar door. Rizzoli en Isles doen hun best de zaak op te lossen, maar uiteindelijk kan alleen de doodsbange vrouw uit Zuid-Afrika het mysterie oplossen door de werkelijke moordenaar te identificeren.
Elk jaar heeft De Vakantiebieb een selectie boeken die je op je telefoon op tablet kan lezen. Ik heb geen tablet, maar op je telefoon lukt het ook prima. Bijna helemaal tijdens een intercontinentale vlucht uit Pakistan met vertraging en daardoor gemiste overstap uitgelezen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Het begin van de Finse literatuur |
25 juli 2018 |
Zeven
broers besluiten voor 10 jaar hun boerderij te verpachten en de
wildernis in te trekken. Daar beginnen ze als jagers, maar als de buit
steeds minder wordt (en ze bovendien een flinke schuld op hun dak
krijgen tijdens de jacht op een beer) bouwen ze onder veel gekrakeel,
tijdens het vertellen van veel verhalen en met de nodige tegenslagen
(in brand vliegende sauna's, mislukte oogsten, honger) uiteindelijk een
bestaan op als succesvolle boeren. Over alles wordt gediscussieerd en
regelmatig ook een flink robbertje geknokt, maar uiteindelijk worden ze
het toch steeds vrij snel eens. Iedere broer draagt op zijn manier bij
aan het succes: de jongste blijkt de slimste te zijn, de oudste wordt
met algemene stemmen tot pater familias benoemd, maar is dusdanig
impulsief dat hij door de meest welbespraakte broer regelmatig
teruggefloten moet worden. Er is een hele gelovige broer, een
beresterke broer, een broer die vooral heel stil is en een broer die
heel goed kan schieten. Als ze na tien jaar terugkeren als succesvolle
boeren die bovendien kunnen lezen (een voorwaarde om te mogen trouwen)
worden ze opeens wel opgenomen in de dorpsgemeenschap en kunnen zo
verder hun dagen slijten.
Dit boek is het eerste boek dat ik het Fins verscheen. Het is ook een allegorie op de onafhankelijkheid van Finland, dat lang deel uitmaakte van eerst het Zweedse en dan het Russische Rijk. De stijl is wat eigenaardig: het leest meer als een soort toneelstuk en de taal van de broers is wat gezwollen, maar al met al geen onaardig verhaal.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Gruwelijk en ontroerend |
31 juli 2018 |
Op
een dag in 1932 wordt John Coffey binnengebracht op de
doodstrafafdeling van een gevangenis. Een enorme donkere man die heel
simpel is, niet kan lezen en schrijven en gevonden is met de lijken van
twee blanke meisjes in zijn armen: alle ingredienten zijn aanwezig om
in Amerika de doodstraf te krijgen. Maar langzamerhand komt het
personeel (dat grotendeels een hecht team vormt en de gevangenen met
respect behandelt) erachter dat John een bijzondere gave heeft, die ik
hier niet zal verraden. De andere gevangenen hebben ook allemaal hun
eigen verhaal en natuurlijk is er één bewaker die echt niet spoort:
soms zit het Kwaad aan de verkeerde kant van de tralies. Allemaal
spelen ze een cruciale rol in dit grote en toch kleine verhaal dat
oorspronkelijk uitgegeven werd in 6 kleine delen omdat Stephen King
wilde kijken of dat soort boekjes (a la Charles Dickens) ook in onze
tijd zou werken. Het betekent ook dat aan het eind van ieder deel je
een cliffhanger moet hebben, want je moet de lezer dwingen om het
volgende (goedkope) deel te kopen.
En het werkt enorm goed: het is een prachtig verhaal dat alles heeft: spannend, gruwelijk, ontroerend en bij tijd en wijle zelfs grappig als de oude bewaker het verhaal opschrijft in zijn bejaardenhuis waar hij op Hendrik Groen-achtige wijze wordt behandeld door het personeel. Ik heb iedere dag minstens één deeltje uitgelezen. Zeer de moeite waard.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Wat een kutboek, letterlijk zowel als figuurlijk |
7 augustus 2018 |
Tessa
en Marius leren elkaar op school kennen en blijven hun hele leven met
elkaar in contact, soms met tussenpozen. Ze zijn allebei getrouwd maar
blijven een -heel seksuele- relatie met elkaar hebben.
Prima allemaal, maar gadverdamme wat een slecht geschreven boek. Ranzige, gevoelloze seks geschreven in een bijzonder slechte stijl met heel veel fouten. Kan iemand Peek het verschil tussen een boomrand en een bosrand uitleggen? Of wat dacht je van de volgende: "Hoge hakken, volle lippen, van hals tot navel losgeknoopt". Lijkt me pijnlijk... Het verhaal is achterstevoren in de tijd geschreven en soms werkt dat bijzonder goed (lees bij voorbeeld Time's Arrow van Martin Amis, prachtig!), maar in dit boek voegt het absoluut niets toe.
Zoals ik ergens in een recensie las: "ik heb mij door liters voorvocht heen moeten worstelen" en zo voelde het voor mij ook. Het is dat het voor mijn leesclub is, anders had ik er na 50 pagina's de brui aan gegeven. En meer woorden ga ik niet vuilmaken aan dit kutboek.
In the tradition of Lee Child: a smooth read |
15 augustus 2018 |
The
third installment of the Evan Smoak / Nowhere Man / Orphan X series.
This time Evan has to deal with the loss of his surrogate father and as
part of the deal also has to take try to keep an adolescent girl that
is as troubled as he is alive. His nemesis is trying to kill both of
them, but as they go, Evan finds that together Joey and he form a
strong partnership. Of course Evan also still srves as the Nowhere Man
and in between all the intrigue surrounding the fight with his nemesis,
he tries to rescue the son of a poor Mexican man out of the claws of a
very lethal gang.
What follows is a rollercoaster ride of action that is wonderful as an intermezzo between all the "high literature" books that I read.
Terug
naar de vorige 30 boekrecensies
Terug
naar de lijst met boekrecensies