841. Claudia de Breij - Neem een geit
Leuke adviezen van ouderen (en van Claudia) |
15 juli 2017 |
Claudia
de Breij gaat met haar vrouw, die ook journaliste is, op bezoek bij een
aantal mensen die het grootste deel van hun leven achter zich hebben om
te proberen te achterhalen wat de wijze levenslessen zijn die zij de
jongere generaties mee kunnen geven. Mensen als Hanneke Groenteman,
Hans Wiegel, Hedy d'Ancona, René Gude, maar ook haar eigen ouders en
zijzelf (42 is niet oud, maar toch...) en een flink aantal anderen
laten zien dat je je hele level blijft leren, al zijn er wel dingen
waar je meer ervaring mee hebt en die soms daardoor wat gemakkelijker
worden. De belangrijkste lessen zijn dat je altijd jezelf moet zijn en
zo lang mogelijk moet proberen midden in het leven te blijven
staan.
Een boekje dat gewoon lekker wwegleest, met zo af en toe een glimlach, soms een bevestigend knikken. Niets wereldschokkends, maar met plezier gelezen. En inderdaad is het belangrijk om regelmatig je geiten weg te doen. Hou dat zit? Lees het zelf maar...
Onderdeel van de Vakantiebieb app, die ik iedereen (jong en oud, er is ook een jeugdafdeling) aan kan raden.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Redelijk spannend maar beetje vermoeiend taalgebruik |
21 juli 2017 |
Willem
is een echte snelle ondernemer: veel geld, vrouwen, coke, drank en
"ingenieuze" manieren om geld te verdienen. Tot hij op een dag dood
gevonden wordt, hangend in een hotelkamer. Het idee is dat het een uit
de hand gelopen sexspelletje is, maar er blijkt veel meer achter te
zitten. Twee mensen proberen uit te zoeken wat er aan de hand is: de
financieel manager, die opeens hoofd van het bedrijf wordt en niet erg
serieus genomen wordt, ook omdat ze een vrouw is, en Bas, een IT-wizard
die een heel nieuw software systeem aan het maken was voor Willem.
Daarbij worden ze actief en passief tegengewerkt, maar hoe alles in
elkaar zit is behoorlijk ingewikkeld en het duurt dus ook een hele tijd
voor ze erachter zijn. Daarbij wordt Bas geholpen door zijn vriendin
T-Li, die zo nodig nog handiger is dan Bas met computers en bovendien
een hele grote Chinese familie heeft om bij onder te duiken en dat
blijkt geen overbodige luxe. En ondertussen moet Bas ook nog aan de
slag met zijn ouders: zijn moeder besluit weg te gaan bij zijn vader,
die dat echter niet wil accepteren. En dat tegen een achtergrond van
chronisch geldgebrek omdat zijn klanten niet betalen...
Bas en T-Li zijn tegen het autistische aan nerdy en denken in "wat ... als ..." en programmertaalstructuren en dat is soms best wel vermoeiend. Het duurt ook wel erg lang voordat duidelijk wordt wat er aan de hand is. Ook dit boek was onderdeel van de Vakantiebieb app, die ik iedereen (jong en oud, er is ook een jeugdafdeling) aan kan raden.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Interessant verhaal, niet erg inspirerend taalgebruik |
31 juli 2017 |
Lou
Tellegen is de bastaardzoon van een hoge militair. Eind van de 19e eeuw
vertrekt hij naar Parijs, waar hij hoopt door te breken als acteur.
Maar eerst moet hij proberen in leven te blijven, dus wordt hij model
voor Auguste Rodin, maar zijn onrustige karakter zorgt ervoor dat hij
uiteindelijk weer op straat staat. Drank, gokken, een snel huwelijk dat
al snel weer op een scheiding uitloopt, alles wijst erop dat hij een
bijzonder impulsief en zelfdestructief persoon is. Daarnaast is hij een
onverbeterlijke womanizer, dus de ene vrouw volgt de andere op. Op
basis van zijn uiterlijk en omdat hij zich uiteindelijk bij Sarah
Bernard in de kijker weet te spelen lukt het hem om een carrière als
acteur in Frankrijk en vervolgens in Amerika op te bouwen. Uiteindelijk
belandt hij bij de stomme film, waar hij uitgroeit tot een zeer
beroemde casanova.
Geraldine Ferrar is van jongs af aan operazangeres. Zij verandert de operawereld door zich vooral toe te leggen op het goed spelen van de rollen: misschien zijn de hoge noten in haar zang zo af en toe wat wiebelig, maar haar fans vergeven het haar en deze zogenaamde "flappers" (jonge vrouwen die los willen breken van de traditionele rolpatronen) volgen haar overal en houden onvoorwaardelijk van haar.
Als Lou en Geraldine elkaar ontmoeten springt er een vonk over die een aantal jaren standhoudt. Samen zijn ze een legendarische filmkoppel , maar waar Geraldine steeds populairder wordt, gaat Lou's carrière bergafwaarts. Zijn drankgebruik, goklust en ongedisciplineerde gedrag zijn daar voor een groot deel debet aan, maar met de opkomst van de gesproken film zit de Amerikaanse filmindustrie ook niet te wachten op een acteur met een overduidelijk buitenlands accent. En zo verandert het sprookjeshuwelijk langzaam maar zeker in een nachtmerrie, waarbij Geraldine uiteindelijk de knoop doorhakt en probeert te scheiden van Lou. Uiteindelijk pleegt Lou een decennium later zelfmoord door zichzelf, heel dramatisch, met een schaar te steken.
Een op waarheid gebaseerd verhaal over de opkomst van de film en de geschiedenis van de vroege 20e eeuw. Ik heb regelmatig dingen opgezocht omdat ik er te weinig van wist (zoals van Sarah Bernard). Het taalgebruik is echter een beetje stuntelig en krom.Ook dit boek was onderdeel van de Vakantiebieb app, die ik iedereen (jong en oud, er is ook een jeugdafdeling) aan kan raden.
Terug naar de lijst met
boekrecensie
Redelijk spannend maar je kan te wenig meedenken |
5 augustus 2017 |
Frieda
Klein is een wat onaangepaste en op zichzelf levende psychotherapeute.
Op een dag krijgt ze een patiënt die vertelt dat zijn grootste wens is
om een zoon te hebben, maar dat zijn vrouw en hij geen kinderen kunnen
krijgen. Hij wil niet adopteren omdat hij zelf ooit te vondeling is
gelegd en vervolgens geadopteerd is. Als hij het leven met zijn
denkbeeldige zoon beschrijft lijkt het jongetje akelig veel op Matthew
Faraday, die een paar dagen daarvoor spoorloos verdwenen is. Frieda
komt in een dilemma: wat doe je als je een misdaad vermoedt? Ze besluit
naar de politie te gaan, maar uieindelijk blijkt haar patiënt er niets
mee te maken te hebben. Ze komt er echter achter dat hij wel kan helpen
om de ontvoering op te lossen. Dat zet een reeks van gebeurtenissen in
werking waarvan de afloop verrassend is.
Ik heb ooit wel wat gelezen van Nicci French, maar ik ben geen echte fan. Deze serie van 7 boeken werd me echter van diverse kanten aangeraden. Het eerste deel was zeker de moeite waard.
Ontknoping valt nogal rauw op je dak |
15 augustus 2017 |
Het
tweede deel van de Frieda
Klein serie. Deze keer heeft een psychiatrische patiente een dode man
op de bank zitten. Ze heeft hem in huis genomen zoals ze andere dingen
die ze vindt op haar zoektochten mee naar huis neemt: steentjes,
papiertjes, een dode man... Vraag is wie de man is. Op basis van de
gegevens maken zowel de politie als Frieda een soort compositietekening
en zo komen ze erachter dat het gaat om een man met de naam Robert
Poole, maar wie is deze Robert Poole? Hij heeft een lijstje met namen
en ze kunnen de meeste mensen op de lijst opsporen. Robert blijkt
een ware kameleon te zijn, die door de verschillende mensen die hem
kennen heel verschillend beschreven wordt: voor een oudere dame is hij
de aardige klusjesman, voor de buurvrouw de hulpvaardige buurman, voor
weer een andere vrouw de man met wie ze zo leuk over tuinontwerpen kan
praten. En van (bijna) allemaal heeft hij direct of indirect geld
afgetroggeld en hebben ze een reden om hem te vermoorden. Het helpt ook
niet dat er steeds meer van deze verdachten zelf het loodje leggen.
Frieda beseft steeds meer dat ze in levensgevaar is en dan is er ook
nog de kwade genius uit Blauwe maandag
(het eerste boek uit de serie), waarvan ze het idee heeft dat hij haar
achtervolgt, al kan ze dat niet bewijzen. Uiteindelijk lost ze de zaak
op, maar dat gaat wel ten koste van veel wat haar lief is...
Het tweede deel uit de serie en Nicci French dreigt weer te vervallen in de oude fout: ik krijg te weinig informatie om de zaak mee op te kunnen lossen, ben meer een volger en daar hou ik niet zo van. De hoofdpersoon is wel heel goed gekozen, te zijner tijd deel 3 maar eens lezen om te kijken hoe dat is.
Lekker kneuterig boek |
19 augustus 2017 |
Waarom
houden katten van dozen? Waarom staan mensen graag onder douche, slapen
ze onder een dekbed of kunnen ze zich zo lekker lang opsluiten op de
wc? Waarom schiet een kakkerlak onder de koelkast? Het heeft allemaal
dezelfde reden: eigenlijk houden alle dieren heel erg van kleine
ruimtes, en dan vooral van kleine ruimtes waar de tastzenuwen op de
huid zachtjes geprikkeld worden. Dat verschijnsel heet "thigmofilie",
het tegenover gestelde van claustrofobie. Midas Dekkers beschrijft op
zijn bekende zeer humoristische wijze de thigmofiele kanten van ons
gedrag en het gedrag van heel veel andere diersoorten.
Ik kreeg dit boekje van mijn partner omdat ik zelf een thigmofiel ben: verplaats mij van ons grote huis naar een kleine tentje en ik ben helemaal gelukkig, vooral als de buitenlucht door het gaas heen zachtjes over mijn gezicht strijkt. Kortom, een feest der herkenning. Een boek om je mee op te rollen in een luie stoel (met armleuningen en rugleuningen zoals het een echte thigmofiel betaamt) en een of twee uurtjes gniffelend van herkenbaarheid door te brengen.
Mannenliefde in het begin van de 20e eeuw |
25 augustus 2017 |
Het
tweede deel van de Grote Eeuw serie van Jan Guillou. Het eerste deel (Bruggenbouwers)
las ik tijdens de vakantie, het tweede deel had ik mee op een reis naar
Sudan, waar het nachtleven niet bepaald mondain te noemen is.
Dit tweede deel volgt de jongste broer, Sverre, op zijn lotgevallen na zijn afstuderen aan de ingenieursopleiding in Dresden. Daar heeft hij zijn grote liefde Albie ontmoet en hij heeft nooit bedacht dat deze Albie de oudste zoon uit een bijzonder hooggeplaatst en rijk adellijk geslacht is. Samen reizen ze naar Albie's familie in Engeland en zo belandt de eenvoudige visserszoon opeens in het stijfadellijke milieu van Engeland rond de vorige eeuwwisseling, waar de relatie tussen Sverre en Albie niet benoemd, maar wel gedoogd wordt.. Maar het begint al te rommelen: de mechanisering doet zijn intrede, dochter/zus Maggie gaat naar de kunstacademie en sluit zich samen met Sverre en Albie aan bij de Bloomsbury groep, een groep rijke wetenschappers, artiesten en bohemiens met een (ook seksuele) levensstijl die geregeld de kleinburgerlijke bevolking flauw doet vallen (dat deed men in die tijd nog). Terwijl Albie zich als Earl gaat wijden aan het moderniseren van het landgoed, gaat Sverre verder als kunstenaar. Van jongs al aan had hij talent voor tekenen en schilderen en nu kan hij zich er, met het geld van Albie op de achtergrond, fulltime aan wijden.
Voor het huwelijk van zus Pennie reist het hele gezelschap af naar Kenia, waar er lustig op los wordt gejaagd, beelden van een andere wereld. Maar de Grote Oorlog verschijnt steeds dreigender aan de horizon. Albie weet lang op basis van zijn adellijke status uit dienst te blijven, maar uiteindelijk moet ook hij eraan geloven. Hij vertrekt naar Tanzania waar, zonder dat ze dat weten, Sverre's broer Oscar als scherpschutter in dienst van de Duitsers is.
Een prachtig inkijkje in het leven van de hogere klasse en de perikelen van het homoseksueel zijn in het Engeland van het begin van de 20e eeuw. Misschien geen hoge literatuur, maar een heerlijk boek om te lezen.
Rapes and murders spanning a couple of decades |
30 augustus 2017 |
Karen
Pirie is the head of the Historical Case Unit of Police Scotland. She
is supposed to solve historical cases without stepping on too many
present-day toes. Not that she is good at that: she is your typical not
politically correct, say-it-as-it-is police inspector. And in this case
she is stepping on many present-day toes:
Luckily she also pleases a number of people, including a group of Syrian refugees that she meets during her nightly hikes.
In the course of the story, Karen tries to solve a plane bombing, a rape, a murder and a questionable suicide and in the end she has all the answers. It is not good for her physical health, but she finds that it helps to improve her mental health.
A solid Val McDermid with a sense of humor ("the survival of the unfittest"), some critique on society and some ingenious policing. A joy to read, as McDermid's books always are.
Beetje rommelig, wat gedateerd en niet echt spannend |
7 september 2017 |
Carl
Hamilton is, ondanks wat zijn naam doet vermoeden, een rasechte Zweed.
Maar hij is wel opgeleid door de CIA in alle mogelijke technieken die
bij politie- (en ander) werk van pas komen. Als een belangrijke agent
van de Zweedse veiligheidsdienst wordt vermoord wordt Carl als jong
broekie toegevoegd aan een team van twee ervaren agenten van de Zweede
politie, die hem in eerste instantie wantrouwen, maar al snel worden ze
een echt team. Het moordwapen speelt een cruciale rol: vervaardigd in
Rusland, verkocht naar Syrie, in handen gevallen van de Israelis. In
zijn jeugd heeft Carl sympatie gehad voor de Palestijnse zaak en ook nu
spelen de Zweedse sympathisanten van de Palestijnen een cruciale rol.
In eerste instantie ligt de verdenking dan ook op een groepje van hen,
maar uiteindelijk blijkt het allemaal veel ingewikkelder en gruwelijker
te zijn.
Guillou laat in deze thriller uit 1986 duidelijk merken waar zijn sympathie ligt: bij de Palestijnse zaak. Wat ook duidelijk wordt is dat een thriller uit 1986 over een politiek getint onderwerp gedateerd raakt. Ook is het verhaal wat rommelig en daardoor wil het boek niet echt spannend worden en is het ook best wel rommelig.
Soepel geschreven verhandelingen over intuïtie en recht |
16 september 2017 |
Harald Merckelbach is hoogleraar forensische psychologie en columnist voor het NRC. In
dit boek beschrijft hij het spanningsveld tussen intuïtie en recht.
Intuïtie werkt goed in het dagelijks leven: honderden keren per dag
moeten we in een flits situaties en mensen beoordelen en daar speelt
intuïtie een hoofdrol bij. Bij de rechtspraak werkt het veel minder
goed: mensen worden beoordeeld op hoe ze overkomen of welke achtergrond
ze hebben, niet op wie ze zijn of op hun daden: een kamper zal wel niet
de waarheid spreken als ze een alibi verschaft, een telefonerende
taxichauffeur met spijt krijgt een lagere straf. Ook geeft Merckelbach
talloze voorbeelden van zogenaamde experts die op basis van informatie
die hun door de politie is verschaft tot verkeerde conclusies komen:
een vingerafdruk gevonden bij de terroritsche aanslagen in Madrid wordt
gekoppeld aan een Amerikaanse burger die tot de islam bekeerd is. Hij
is zelfs niet in de buurt van de aanslagen geweest, maar probeer dat
maar eens te bewijzen als de verdenking eenmaal op je gevallen is... En
als de vingerafdruk aan experts getoond wordt zonder de informatie over
de man, ziet niemand zelfs maar een overeenkomst tussen zijn
vingerafdruk en die uit Madrid... En zo zijn er nog veel meer -vaak
choquerende- voorbeelden hoe zogenaamde experts de mist in kunnen
gaan.Overigens inclusief Merckelbach zelf, wat dat betreft spaart hij
zichzelf niet.
Een boek dat je in een adem uitleest omdat het heel soepel geschreven is en een belangrijk onderwerp aansnijdt.
Stories of a world that is disappearing |
17 september 2017 |
John
Berger lives in a small village in the French Alps. In this series of
short stories, he uses his experience to describe a world that is
disappearing: the world of small villages where subsistence farming
where farmers lead a harsh life, animals are economic entities and
money does not play the crucial role that it plays in the rest of
society. This "other" society is always present as a looming threat in
the distance as young people are drawn to city life. The Great War
plays a crucial role by killing and disabling a whole generation of
able-bodied farmers. There is also a touch of magical thinking,
which probably comes with trying to scrape out a living so close to
nature in such a harsh environment.
All in all an ode to a disappearing form of living. I am not really into short stories and that made that the book did not really work for me: I am wondering what I will remember in one year's time.
Catching a creep through a sock in his bread |
22 september 2017 |
What
do you do when an elegant, charming stranger approaches you on the
wedding party of a friend/colleague while you are all on your own? The
women in this story are only too happy to follow him to the bar, have a
wonderful conversation with him and fall head over heels in love. But
it all ends in a blazing car in a layby in the Yorkshire Dales. The
team of Carol Jordan has barely recovered from all the problems of the
previous case, Carol is desparately to stay off the booze,
Paula's teenage adoptive son shows strange behaviour and Tony Hill has
problems trying to profile this particular killer. And in between all
that the other police forces are noticing with some glee that this
new regional ReMIT team has problems solving the case. And a very
persistent journalist is trying to get to the bottom of Carol's
acquittal for drunk driving. So more then enough twists and turns to
keep the reader busy. We follow both the murdrer, who is very good at
evading the police, but ultimately the team gets a lead through a sock
in his bread. How that works? Read this book and find out. It all comes
together when the killer is after his next victim and ends in a very
surprising, but not necessarily satisfying way. The tenth novel in
the Carol Jordan and Tony Hill series and hopefully not the last one.
Mooi kijkje op interbellum |
25 september 2017 |
De
familie Lauritzen verblijft in het interbellum deels in Duitsland (de
broers Sverre en Oscar met zijn nakomelingen) en deels in Zweden (de
oudste broer Lauritz met zijn familie). De familie bevindt zich
letterlijk tussen rood en zwart: de beide echtgenotes van Oscar en
Lauriz zijn rode freules die zich inzetten voor de arbeiders, Lauritz'
zoon Harald is helemaal gecharmeerd door het nationaal socialisme. Door
de ogen van de familie zien we de roaring twenties in Berlijn met
mensen als Bertold Brecht, maar ook de afschuwelijke gevolgen van de
Eerste Wereldoorlog die een hele generatie mannen geestelijk en/of
lichamelijk beschadigd heeft. Oscar neemt financieel steeds de juiste
beslissingen, waardoor het imperium van de toch al rijk geworden
visserszonen zich uit blijft breiden en ze definitief (klein)
burgerlijke nieuwe rijken worden. De kinderen groeien op in welvaart en
de hele familie staat pal achter Duitsland, zelfs als Hitler aan de
macht komt: men denkt dat de Duitsers hem wel in bedwang kunnen houden
of dat de Jodenhaat een voorbijgaande fase is. Uiteindelijk belandt de
hele familie, op Harald na, in Zweden: de vrouw van Oscar blijkt een
Mischling en ook voor de homoseksuele Sverre is het neutrale
Zweden veel veiliger. En zo eindigt het boek op de vooravond van het
uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Het begint allemaal iets voorspelbaarder te worden, maar ik ben dol op series waarbij de familie je past als een oude jas. En zelfs nog wat geleerd: in Duitsland leefden zelfs voor Hitler met zijn uitroeiingspolitiek begon maar 1% Joden.
Niet je gemiddelde thriller/detective |
28 september 2017 |
De
biografieĕnschrijfster Erica Falck is vanuit Stockholm teruggekeerd
naar haar ouderlijk huis in het koude, kleine Fjällbacka. Haar ouders
zijn onverwachts overleden het het huis moet opgeruimd en mogelijk
zelfs verkocht worden. En dan komt het bericht dat haar beste vriendin
van de lagere school, Alexandra, in hetzelfde dorp met doorgesneden
polsen in bad gevonden is. Erica's nieuwsgierigheid is gewekt, zeker
als ze hoort dat het toch geen natuurlijke dood was, en omdat de
vriendschap tussen haar en Alexandra op een rare, abrupte manier
eindigde aan het eind van de lagere school. Ze gaat op zoek naar het
leven van Alexandra en belandt in een wereld van rijke mensen met
rare gewoonten en dubbele agenda's. Uiteraard gaat ook de politie op
onderzoek en zo ontmoet Erica haar jeugdvriend Patrick weer De biografieĕnschrijfster Erica
Falck is vanuit Stockholm teruggekeerd naar haar ouderlijk huis in het
koude, kleine Fjällbacka. Haar ouders zijn onverwachts overleden het
het huis moet opgeruimd en mogelijk zelfs verkocht worden. En dan komt
het bericht dat haar beste vriendin van de lagere school, Alexandra, in
hetzelfde dorp met doorgesneden polsen in bad gevonden is. Erica's
nieuwsgierigheid is gewekt, zeker als ze hoort dat het toch geen
natuurlijke dood was, en omdat de vriendschap tussen haar en Alexandra
op een rare, abrupte manier eindigde aan het eind van de lagere school.
Ze gaat op zoek naar het leven van Alexandra en belandt in een wereld
van rijke mensen met rare gewoonten en dubbele agenda's. Uiteraard gaat
ook de politie op onderzoek en zo ontmoet Erica haar jeugdvriend
Patrick weer. Terwijl beiden smoorverliefd worden moeten ze met een
hevig tekort aan slaap toch proberen de moord op te lossen.
Een familie in oorlogstijd |
6 oktober 2017 |
Tijdens
de oorlog verblijft de hele familie Lauritzen, op zoon Harald die bij
de SS zit na, in het neutrale Zweden. Harald wordt gezien als een
verloren zoon, maar toch gaat de hele oudere generatie ervan uit dat
Duitsland de oorlog gaat winnen: door hun achtergrond in Duitsland
hebben ze een bloedhekel aan de Engelsen en Fransen en vinden de Duitse
soldaten superieur. Toch wordt het ze steeds duidelijker dat de
Duitsers deze oorlog niet kunnen winnen. De jongere generatie neemt
andere beslissingen: 1 dochter zit bij het verzet, een andere werkt op
het Zweedse Ministerie van Buitenlandse Zaken en een paar zonen zitten
bij het leger. En dan komen de onechte kinderen: niet alleen bij de
jongere generatie, waar de dochters onafhankelijke, moderne meiden
zijn, maar ook bij de oudere generatie. En de eerste familieleden overlijden. Ondertussen
weet Oscar zelfs midden in de schaarste nog goed vlees en goede wijnen
te regelen en al neemt het bezit van de familie flink af, toch kunnen
ze er nog steeds goed van leven. Het hele boek is deze keer geschreven
vanuit het perspectief van de "pater familias" Lauritz Lauritzen, die
zijn geloof flink bij moet stellen en op het laatst zelfs verliest.
Het boek gaf me het besef dat er ook in de oorlog weldenkende mensen waren die hoopten dat Duitsland zou winnen, ook al hadden ze een bloehekel aan het nationaal-socialisme en Hitler. Het duurde lang voor men besefte welke wandaden er gepleegd werden in de bezette gebieden. Het boek heet dan ook niet voor niets: "De kop in het zand".
Mooi geschreven novelle |
7 oktober 2017 |
In
de IJslandse winter van 1883 is een jager op jacht naar een blauwvos,
een heel moeilijk te bejagen dier omdat het heel slim is en helemaal
opgaat in zijn omgeving. Dagenlang volgt de jager de blauwvos waarbij
de kansen voortdurend wisselen tot uiteindelijk één van de twee het op
moet geven. Net voordat de jager op pad gaat moet de
plantenkundige Fridrik zijn huisgenote Abba begraven. Dat doet hij niet
zelf: het "halve gare" hulpje van de dominee, die dol was op Abba en
dan ook helemaal verdrietig wordt als hij hoort dat Abba er niet meer
is, komt het lijk ophalen, omdat de dominee en Fridrik niet samen
door één deur kunnen. Sterker nog: Fridrik
haat de dominee. Waarom dat ze is wordt langzamerhand duidelijk in het
derde deel van deze novelle die toch maar 127 pagina's telt.
Een prachtig klein boekje, waar de kou vanaf spat, de kleinzieligheid van de mensen duidelijk wordt evenals het keiharde bestaan in het IJsland van de negentiende eeuw, waar geen plaats was voor mensen die "anders" waren.
Nogal langdradig |
20 oktober 2017 |
Zijn
de dood van een peuter 15 jaar geleden, de moord op haar moeder Anne
een paar jaar later, en de hedendaagse ontvoering van een
driejarige peuter en zelfmoord van een haatzaaiende blogger met
elkaar verbonden? Dat is aan Detective Henrik Holme en zijn
collega/mentor Hanne Wilhelmsen van het informele cold case team van de
politie van Oslo om uit te zoeken. Henrik raakt erbij
betrokken omdat een politieagent die met pensioen gaat altijd het
gevoel heeft gehad dat de verkeerde persoon is veroordeeld moord op de
moeder van de peuter en Hanne omdat ze de zelfmoord van de blogger niet
vertrouwt. Met ups en downs weten ze de zaken op te lossen, maar de
vraag is of het op tijd is.
Dit
is de eerste keer dat ik kennismaak met Anne Holt en ik moet zeggen dat
het me niet meeviel. Het verhaal is op zich interessant genoeg, met een
flink aantal verhaallijnen, maar er komt op de een of andere manier
maar geen tempo in. En ik heb ook een pesthekel aan haatbloggers en
ultrarechts, maar het moet de snelheid van een thriller niet in de weg
staan. Toch uitgelezen omdat het verhaal wel goed is.
Een wat minder deel van de serie |
24 oktober 2017 |
Eric
is een telg uit de derde generatie van de familie Lauritzen. Hij is de
zoon van een dochter van Oscar en een jonge Franse verzetsheld die nu
ambassadeur in Nieuw-Zeeland is. Maar aan het begon van het boek weet
hij dat niet: hij wordt elke dag afgerost door Harry, de man van zien
moeder en ook de man waarvan hij denkt dat het zijn vader is. Op school
gaat het goed met Erik en als hij in de puberteit komt neemt opa Oscar
hem onder zijn hoede en mee naar Afrika (zie Bruggenbouwers).
Helaas beseft opa niet dat zijn afweer tegen de malaria in de vele
jaren dat hij uit Afrika weg is zo goed als verdwenen is en zo moet
Oscar de reis met de dood bekopen en valt de familie Lauritzen in het
gevecht om de erfenis grotendeels uiteen. Exit stiefvader Harry, maar
ook exit luxe leventje. Zijn moeder moet nu hard werken voor de kost,
maar de familie komt de transitie wonderwel goed door tegen een
achtergrond van een bloeiende economie en de opbouw van de
welvaartsstaat in Zweden. Als Erik eracher komt dat hij Frans is, wil
hij dolgraag naar Frankrijk en aan het eind gebeurt dat ook, wat hem
ook een echte Amerikaanse spijkerbroek oplevert, waarvan de import in
Zweden verboden is.
Een wat minder deel van de serie, waarschijnlijk omdat het verhaal geen Grootse Historische Gebeurtenissen omvat. Het is geschreven door de volwassen Erik die, zo lezen we tussen de regels door een revolutionair in het Parijs van 1968 is. Guillou leest heel soepel weg, maar dit is zeker niet het beste deel van de serie.
Goed boek met een hork van een hoofdpersoon |
29 oktober 2017 |
Als
het lichaam van de zestienjarige Roger gevonden wordt met een flink
aantal messteken, een schotwond en met zijn hart verwijderd wordt
al snel duidelijk dat de lokale politie het geval niet zelf aankan. Dus
wordt de landelijke moordbrigade onder leiding van inspecteur Torkel op
de zaak afgestuurd. En toevallig is Sebastian Bergman ook in Vasteras:
een seksverslaafde, vrouwenhatende, arrogante klootzak eerste klas,
maar ook een geweldige profiler. Hij heeft in het verleden met Torkel
gewerkt, maar na het verlies van zijn vrouw en dochtertje in de tsunami
is hij opgehouden met werken. Deze zaak trekt echter zijn
belangstelling, ook omdat Roger op het sjieke Palmlov college zat, dat
opgericht is door de vader van Sebastian. Sebastian heeft een pesthekel
aan zijn vader en aan de school en is daarom graag bereid om mee te
helpen om de goede naam van de school om zeep te helpen. Een lange
lijsst verdachten passeert de revue tot de -uiteindelijk toch nog
verrassende- ontknoping.
Het eerste deel van de serie. Een beetje minder horkerige hoofdpersoon, waar je je iets beter in in zou kunnen leven was leuk geweest, maar al met al een prima detective.
What a beautiful book! |
2 november 2017 |
When
the ten-year old son of Abraham Lincoln, Willie, dies, his father is
inconsolable. Against all customs he visits the cemetary at night
to hold the remains of his son. Unknown to him, the souls of the
deceased that are still in the bardo are all around, and sometimes even
in, him. These souls are of deceased who cannot yet leave their current
lives behind as there are still things they want to finish in this life
before moving on in a deafening phenomenon that is called the
matterlightblooming phenomenon. The souls also do not realize they are
dead, they think they are merely sick and will recover. Willie makes
them realize that they can leave their current lives behind as they are
all dead, leading to a true exodus of souls.
Many people complain that there are too many characters in the book, but there are only 5 which are of real importance: Willie and his father and 3 long-standing souls that take care of Willie in the bardo: Hans Vollman, who was killed by a falling beam while on the verge of finally comsumating his marriage, Roger Bevins III, a homosexual who regrets that he has slit his wrists, and the reverend Everly Thomas. The rest are bystanders that provide perspective and depth to the story. Some of them are souls, some of them are people who wrote down their observations during the week of Willie's sickness and death. The author presents theobservations of the living people in short "quotations" from (fictional and actually existing) books and letters and it is sometimes hilarious to see how these observations differ. On the night of Willie's death the Lincolns gave a presidential reception and some people claim there was a full moon, some claim it was overcast, some claim it was a new moon.
A very special book of which the reviews initially made me a bit afraid, but if you have read a little bit about the book before you start on it (the above is more than enough) it is a book like no other about love beyond the grave. A very well-deserved winner of the Man Booker Prize 2017.
7 november 2017 |
Harry
Bosch is working as a cold case investigator for the small San Fernando
Police Department. He is the only experienced homicide detective on the
team, so when a father and son pharmacists are murdered, he becomes
actively involved in the case. And in the meantime an old case is
haunting him: decades ago he got a murderer convicted, but now the
attorney of this murderer claims that the evidence was planted. So more
than enough to put his teeth into.
For the double homicide, it becomes quite clear that the solution lies in an abandoned military base on South California so for the first time in 22 books Bosch goes undercover. For the old case it is time to call in his stepbrother and lawyer Mickey Hall. When the two cases overlap, it nearly costs Harry his life, but in the end both cases come to satisfying conclusions.
Another solid Harry Bosch book and it seems to be a trend that one story line is not enough anymore: here there are 2, in the next book that I read (see below) there were even more. But as long as it is clear I do not complain: pay for one book, get two!
Many stories in one book, all intertwined |
12 november 2017 |
Kim Stone and her team are challenged with:
Kim's small team of four detectives plus one temporary assignment from another team has to use all their wit to solve all these cases. As no one is really prepared to talk, and most of the work is in an area that is really at the social bottom of the society, it asks a lot from their deduction capacity to understand what is going on.
Amazing how Angela Marsons keeps so many story lines on a tight reign. You never have the feeling that you are losing track of the story. And she provides insights into the harsh and sometimes cruel worlds of prostitution and pimping, illegal immigrants and forced labor. One of these books that keeps you awake at night. Luckily it was mainly over the weekend...
A solid read for a dreary weekend or a long flight |
6 december 2017 |
The
year is 1996. After an assignment in Yugoslavia, Jack Reacher is sent
back to school. At least, that is what his cover is... Together with
colleagues from the FBI and the CIA he needs to solve a mystery: the
secret services have heard that a bunch of Saudis in Hamburg is
prepared to pay 100 million dollars for "something" from "The
American". But it is unclear who wants to sell what to them. Time for
Reacher, his colleague Neagley and the Hamburg chief of police to step
in and try to solve the mystery. Slowly but surely it becomes clear
what they are looking for and also that they are not the only ones who
are looking for it: a bunch of German neo-nazis have also found out
that something is going on and are chasing it as well. Of course at the
end all is well that ends well, but not after a lot of chasing people
around in the port area of Hamburg.
A book that in some aspects reminded me of The Day of the Jackal. Relatively early in the book you find out who the villain is and after that it becomes a cat and mouse game where you alternatively see the two sides of the chase. But of course nothing can stand i nthe shadown of The Day of the Jackal. Nevertheless, an enjoyable read for a dreary weekend or a long flight. No wonder Lee Child features prominently in airport bookshops all over the world (exactly where I bought this one as well).
Een boek waar ik niet zo veel van vind |
12 december 2017 |
Ricky,
Ade en Bob ontmoeten elkaar als beginnende studenten in Nijmegen en
worden tijdens hun studie onafscheidelijke vrienden. Na hun studie
waaieren ze uit naar Amsterdam, Belgie en iets onduidelijks. Twintig
jaar later ontmoeten ze elkaar weer voor een dag waarin ze
herinneringen ophalen. Inmiddels wijzer (en ongetwijfeld grijzer)
herontdekken ze hun studentenstad en krijgen we de liefdesverhalen van
de drie te horen, met alle ups en downs die daarbij horen.
Een
boek van mijn leesclub waar ik tot nu toe niet zo veel van vind: mooi
geschreven maar voor de rest neem ik veel ter kennisgeving aan. Even
afwachten wat "men" ervan vindt vanmiddag.
Way too long |
13 december 2017 |
What
is the world gonna be like without women? Father and son King explore
this by inventing a disease "aurora", that makes all the women fall
asleep in gauzy coccoons. If they are woken up they turn into
unstoppable murder machines, killing everyone in their path except for
small children, until t hey fall asleep again. So what will the men do?
It quickly becomes clear that most of them do not have a clue: the
world becomes grimmer, dirtier and with less good food. All in all, it
becomes clear that the functioning of society very much depend on
women. This becomes even more clearer when we find out that the women
wake up in an alternative reality where in no time they create a
pleasant and very workable society.
Meantime in "our" world there is one woman who is immune to the virus: Evie Black wakes up and falls asleep as she wishes in her cell in the Dooley women's prison. It quickly becomes clear to many of the men in Dooley that she is the key to the mystery. And they try to solve it in the way (American) men often do: with a lot of violence and weapons. But eventually it are the women of Dooley who have to decide how this will end.
A very interesting idea, but very, very spun out. Many of the scenes could have been described in half the number of pages, which would have made the book stronger. A big applause for the writers: two men who describe the majority of men as agressive, sexist, jerks deserves a special mention.
Wat een droefenis |
20 december 2017 |
De
middelbare Paul Kruzen woont met zijn hulpbehoevende vader in een
vervallen Saksische boerderij in het dorp Marienveen. Hij koopt en
verkoopt voorwerpen uit de oorlog, eet elke avond aardappelen, vlees en
groente met zijn vader of eet bij de lokale Chinees of snackbar,
bezoekt in het weekend de lokale kroeg of gaat naar het bordeel net
over de Duitse grens en gaat ieder jaar op vakantie naar een
hoerenparadijs in Thailand of de Filippijnen met zijn beste vriend
Hedwiges, de eigenaar van de lokale supermarkt. Kortom, een gewoon,
droef leven. Dan gebeuren er opeens een paar dingen waardoor Paul moet
kiezen...
De Heilige Rita is de beschermheilige van de hulpeloze gevallen en daar mogen we Paul toch wel onder scharen. Maar gelukkig is het boek geschreven door Tommy Wieringa, die zelfs van een boodschappenlijstje nog een interessant literair avontuur zou weten te maken. Een boek dat krast, schuurt en pijn doet, maar toch uitnodigt tot doorlezen al is het eind een beetje onbevredigend.
Doorwrochte beschrijving van de katholieke zuil |
26 december 2017 |
Louis
Frequin (jawel, de vader van...) wordt in 1914 geboren in een katholiek
gezin en begint al op jonge leeftijd -na een mislukt avontuur bij het
kleinseminarie- als journalist voor De Gelderlander. In de oorlog is
hij eerst lid van de fascistische beweging Nationaal Front, maar daarna
belandt hij in het verzet, wordt opgepakt, opgesloten in gevangenissen
en kampen om uiteindelijk weer terug te keren bij zijn familie. Na de
oorlog bouwt hij als hoofdredacteur De Gelderlander uit tot 1 van de 2
belangrijke katholieke kranten van Nederland: zijn humor, grote bek,
opportunisme en ondernemerschap leiden ertoe dat De Gelderlander een
krant wordt om rekening mee te houden. En ondertussen fungeert de krant
in de jaren '50 trouw als verspreider van de leer van de katholieke
kerk. Maar ook dat verandert: in de jaren '60 neemt de krant (lees:
Frquin), net als veel Nederlandse katholieken, steeds meer afstand van
de officiele leer die Rome propageert. In het begin van de jaren '70
gaat De Gelderlander zelfs samen met de Arnhemse versie van de
Socialistische Het Vrije Volk. Maar uiteindelijk kan zelfs de
aartsopportunist Frequin de nieuwe ontwikkelingen niet meer bijhouden
en besluit hij in 1977 met pensioen te gaan.
Dit boek begon ooit als het promotieonderzoek van mijn vriendin Helene van Beek. Na veel jaren op de plank te hebben gelegen werd het project door ex-collega Louis van de Geijn (ze hebben beiden als journalist voor De Gelderlander gewerkt) weer nieuw leven ingeblazen en is er dus toch nog een boek van gekomen. Een doorwrocht boek met 50 pagina's noten dat gemakkelijk ook als proefschrift had kunnen dienen. Vooral het eerste deel is erg boeiend en ook het meest controversieel. Zijn lidmaatschap van het Nationaal Front heeft lang als een soort zwaard van Damocles boven het hoofd van Frequin gehangen, hier wordt voor het eerst diepgravend uitgezocht hoe het nu echt zat: niet zo weinig als Frequin claimde, niet zo veel als zijn vijanden beweerden.
Een mooi tijdsbeeld van de verzuiling van na de oorlog en de roerige jaren '60 en '70 en een doorwrocht portret van een aartsoptimist (volgens hemzelf) die je beter zou kunnen beschrijven als een aartsopportunist.
Cleverly composed book |
28 december 2017 |
Roderick
Macrae is the smart, 17-year old oldest son of a Scottish crofter who
tries to scrape a living in the hamlet of Culduie, Scotland
in 1869: his mother has died, his sister is being abused and his
father falls into ill health. He tries to compensate for his father's
ill health by working even harder, but everything they do is being
scrutinized by one of the villagers, in particular by the Mackenzie
family, whose head Lachlan Mackenzie serves as a constable for the
landlord and makes up new rules as he goes to make the life of the
Macrae family miserable. And then one day something snaps in Roddy's
brain and he goes on a killing spree.
The book consists of a number of substories looking at Roddy and the incident from a number of different angles: witnesses, Roddy himself, the coroners, a psychiatrist and finally the trial. What becomes clear is that a poor person in 19th-century Scotland did not stand a chance in hell to get a decent, honest trial: most people automatically assumed that poor equals criminal equals imbecile. Moreover, Roddy is very naive, not really understanding what is really going on despite his intelligence.
A very cleverly composed book that makes you wonder whether this really has happened or whether it was invented by the author. A valid contestant for the Man Booker Prize of 2017, that was won by George Saunders with Lincoln in the Bardo (even more cleverly composed). And a special mention for the cover with the bloodstains: gross, but it definitely draws your attention.
Interessant en spannend |
1 januari 2018 |
De
Paus is dood, leve de Paus! Alleen moet die nog even gekozen worden. En
daarvoor worden 118 kardinalen onder het toeziend oog van de hele
(katholieke) wereld opgesloten in de Sixtijnse kapel waar ze anoniem
moeten stemmen tot er een tweederde meerderheid is voor één van de
kandidaten. En dat kan een behoorlijk aantal stemrondes vergen. We volgen het hele proces door de twijfelende ogen van zeg
maar de voorzitter van de bijeenkomst, kardinaal Jacopo Lomeli. Hij heeft
zelf absoluut niet de ambitie om Paus te worden, al verdenken de meeste
van zijn collega's hem daar wel van. In
deze verkiezing zijn er 4 serieuze kandidaten die allemaal hun
volgelingen hebben. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat alle
serieuze kandidaten of lijken in de kast hebben of gedrag vertonen dat
niet erg Paus-waardig is en zo klimt Lomeli tegen zijn zin langzaam
maar zeker omhoog op de lijst van kanshebbers. En er komt steeds meer
druk van buitenaf op het conclaaf te staan omdat de
buitenwereld de snelle verkiezing van een paus verwacht.
Uiteindelijk komt er een paus, maar of het de ideale kandidaat is...
Robert Harris doet altijd veen onderzoek over het onderwerp van zijn boeken en dat maakt ze niet alleen heel goed leesbaar, maar ook erg interessant. Ook in dit geval: ik heb veel geleerd over het reilen en zeilen van de katholieke kerk en het Vaticaan. En natuurlijk is voor de kardinalen het kiezen van de nieuwe Paus aan de ene kant een "door god gestuurde" taak, maar aan de andere kant is het ook het hoogste ambt dat je binnen de organisatie kan bekleden, dus iedereen met een beetje ambitie (en om kardinaal te worden moet je neem ik toch wel wat ambitie hebben) wil dat ook wel worden. Daardoor leidt de anonieme verkiezingsprocedure tot een rare mengeling van "goed proberen te zijn voor de kerk" en je eigen ambities nastreven. Dat is in dit boek heel treffend en weergegeven. Het vele bidden stoorde -ook voor mij als atheist- nergens omdat het bij het proces en de personen hoort. Een boek dat ik niet neer kon leggen tot het (de ochtend van 1 januari) uit was.
IHilarisch en down to earth |
11 januari 2018 |
Bij
de officiele opening van ons kantoor kregen we van mijn zus dit boekje
van "bullshit-watcher" Japke-d. Bouma. Bouma schrijft columns voor
onder andere NRC Next waarin ze wekelijks de nieuwste management
bullshit termen op de korrel neemt. Een heerlijk down to earth boekje,
waarin vooral de nadruk ligt op dat heel veel activiteiten met hippe
namen dingen zijn die iedereen met gezond verstand toch al doet zoals
"scrummen" wat eigenlijk gewoon vergaderen met deadlines is, of staand
vergaderen (dat doe je bij de koffieautomaat of op weg naar de
kantine). Eigenlijk komt het er op neer dat je gewoon aan het werk moet
en al die flauwekul vergeten, en dat dan verpakt in vaak hilarische
voorbeelden en afgesloten met een tip, die vaak neerkomt op "doe maar
gewoon, niet zeuren, en nu aan het werk!". Behalve die ene
hilarische constatering "Elke keer als iemand 'content' zegt zonder
erbij te zeggen om welke 'content' het gaat, sterft er ergens een
babypanda". Toen verslikte ik me echt van het lachen...
Kortom, een licht, luchtig en hilarisch boekje bedoeld om ons als managers van ons eigen bedrijf op het rechte pad te houden. En als ik het zo lees lukt ons dat tot nu toe aardig.
Terug
naar de vorige 30 boekrecensies
Terug
naar de lijst met boekrecensies
Door
naar de vorige 30 boekrecensies