631. Deborah Levy - Swimming home
Well written, but I am not sure I understand the end | 22 oktober 2013 |
When the Jacobs family (father Jozef, poet, mother Isabel, war correspondent, and daughter Nina) and their friends Mitchell and Laura are staying in a villa near the Cote d'Azur, there stay is disrupted when they find a naked young woman swimming in their pool. This young women, Kitty Finch, is a botanist, but above all an excellent manipulator and mad as a hatter. Isabel allows her to stay, she becomes friends with Nina and the lover of Jozef. All characters in the novel have their own problems: Nina is on the edge of puberty, Isabel is always away and has no bond with her daughter, Jozef is carrying the burden of his Polish-Jewish past and Laura and Mitchell have to wrap up their shop in London because they are bankrupt, even though Mitchell does not seem to accept that. And around this all are some other weird characters, like hippy housekeeper Jurgen, the old English doctor Madeleine who lives next door and the owner of the local bar Claude. Nobody (maybe except from Nina) is really normal and in this well-written book you feel from the beginning that there is a disaster in the make. But when it comes it is not really what one thought it would be. And personally I was not very sure that I understood it.
Terug naar de lijst met boekrecensies
632. Colm Toibin - The testament of Mary
Finally: Mary as a woman of flesh and blood | 23 oktober 2013 |
At the end of her life Mary looks back on her life and especially on the relationship with her son Jesus. What she sees goes from the happy days of his youth when her husband, her son and she would enjoy the quiet Sabbath days, to his later life when he had more and more friends and followers that Mary did not like at all. She also did not believe in the miracles he performed: the jugs of water that were turned into wine might as well have been wine from the beginning and Lazarus who was woken from the dead was not really alive afterwards. When he speaks to his followers his voice changes and she does not really recognize her son anymore. She witnesses the death of her son, but cannot stand it until the end and quietly sneaks away. But even then his followers do not want to give her peace: they try to force her to make statements she does not believe in, they put her on a ship to Greece, come to her house without invitation and try to sit in the chair that for her belongs to her deceased husband. But luckily she finds a place to worship the gods: not her son but the goddess Artemis.
A book that turns the sugar sweet biblical Mary into a woman of flesh and blood with her doubts, her disbeliefs and her refusal to see her son as a supernatural creature. And extremely well-written as well. A joy to read.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Wat te doen als je kind meegenomen wordt door een vreemde | 27 oktober 2013 |
Stephanie Harker reist met haar adoptiezoon Jimmy naar Amerika om daar een welverdiende vakantie door te brengen. Maar bij hun overstap op het vliegveld van Chicago neemt iemand Jimmy mee als Stephanie gefouilleerd moet worden. Eer de autoriteiten doorhebben dat het menens is, is de ontvoerder al lang en breed met Jimmy verdwenen. En dan gaat er een Amber Alert uit, gaat de FBI zich ermee bemoeien en moet Stephanie het lange verhaal en ingewikkelde verhaal doen over de achtergrond van Jimmy en van haarzelf. Jimmy is de zoon van een overleden soapsterretje, Scarlett Higgins, en een eveneens overleden DJ, Joshu Patel. Stephanie leert hen kennen als ze als ghostwriter de autobiografie van Scarlett gaat schrijven en tot ieders verbazing -niet in het minst die van haarzelf- worden ze hartsvriendinnen, want Scarlett blijkt lang niet zo ordinair en leeghoofdig te zijn als ze zich naar buiten toe voordoet. Als het noodlot toeslaat (beide ouders overlijden) neemt Stephanie de zorg voor Jimmy op zich. Maar ondertussen moet Stephanie zelf ook nog afrekenen met een stalker uit haar verleden. Na veel inspanningen van de FBI en van haar vriend Nick van Scotland Yard vinden ze Jimmy terug, maar het heeft nog heel wat bloedige voeten in de aarde om hem weer thuis te krijgen.
Een boek dat voornamelijk verhaalt over de totale paniek als je kind verdwijnt, en over de relaties tussen een aantal mensen en wat dat met iedereen doet. Geen thriller in de enge zin van het woord, maar daarom nog wel spannend. En natuurlijk met een onverwachte twist aan het eind.
Terug naar de lijst met boekrecensies
634. Michael Ondaatje - The cat's table
De avontuurlijke wereld van een cruiseschip | 2 november 2013 |
De elfjarige Michael wordt in de jaren '50 door zijn oom in Sri Lanka naar zijn moeder in Engeland gestuurd onder het niet al te streng toeziend oog van zijn wat oudere nicht Emily en een vriendin van zijn oom. In die tijd duurde de reis per cruiseschip 21 dagen en Michael en zijn vrienden Ramadhin en Cassius nemen zich voor om tijdens de reis zo veel mogelijk dingen te doen die niet mogen. Op die manier maken ze hun eigen avontuur, inclusief het bespieden van een gevangene die aan boord aanwezig is, het tijdens een vliegende storm op het dek vastgebonden liggen en het regelmatig switchen tussen de diverse klassen, die er op zo'n cruiseschip onvermijdelijk zijn. Ze eten aan de "cat's table": de onbelangrijkste tafel aan boord, waar een bont gezelschap van reizigers aanschuift dat uitgebreid beschreven wordt. Tussen alle avonturen door beschrijft de volwassen Michael wat er van hem en van een aantal medereizigers geworden is en geeft hij ook zijn volwassen interpretatie van de gebeurtenissen.
Een uitermate vermakelijk avonturenboek, dat door het terugkijken van de volwassen Michael een extra laag krijgt. Uiteindelijk komen heel veel elementen en personages samen in het dramatisch hoogtepunt.
Terug naar de lijst met boekrecensies
635. Frank Westerman - Stikvallei
Op zoek naar het ontstaan van mythen | 5 november 2013 |
Iedereen boven een bepaalde leeftijd herinnert zich de luchtbeelden van dode witte zeboes op groen grasland ergens in Kameroen: op 21 augustus 1986 barst Lake Nyos uit, waarbij meer dan 1700 mensen en heel veel dieren omkomen. Het gekke is dat er weinig sporen op de doden te vinden zijn, afgezien van een soort brandwonden. Lake Nyos ligt in het afgelegen Engelssprekende deel van Kameroen en op een vulkanische breuklijn. Onmiddellijk snellen allerlei ploegen van vulkanologen toe om het fenomeen te onderzoeken en uiteraard zijn ze het niet met elkaar eens. Dus er volgen conferenties, publicaties en nog steeds is het gebied afgesloten voor de oorspronkelijke bewoners. Die hebben hun eigen theorie wat het geweest is: de Israëli's hebben een neutronenbom uitgeprobeerd in het gebied. Daarvoor hebben ze de Franssprekende president Paul Biya betaald. Paul Biya is aan de macht sinds 1982 en volgens de lokale bevolking niet bepaald dol op Engelssprekende Kameroenezen, maar wel op de overblijfselen van ontwikkelingsgeld en onderzoeksgeld, dus op deze manier zou hij mooi twee vliegen in een klap slaan.
Frank Westerman praat met een keur aan lokale en internationale vertegenwoordigers met als doel uit te vinden hoe mythen ontstaan: welke delen van een verhaal verdichten zich in de loop van de tijd en op grond waarvan. Hij spreekt met vulkanologen uit beide kampen, maar ook met een Kameroenese toneelschrijver, een antropologisch onderzoeker, twee Nederlandse missionarissen en uiteraard de lokale bevolking. Ook bezoekt hij het gebied, dat lang niet zo verboden blijkt te zijn dan het officieel is. Het is uiteindelijk een bijzonder vruchtbaar gebied en mensen moeten ergens leven...
Een intrigerende kijk op een intrigerende ramp die nog steeds niet helemaal goed verklaard is, maar waarbij de lokale bevolking -ook na ruim 25 jaar- nog steeds de verliezer is.
Terug naar de lijst met boekrecensies
636. Karl Ove Knausgård - Nacht
Dronken op zoek naar seks in het hoge Noorden | 16 november 2013 |
Als Karl Ove 18 is reist hij met zijn diploma op zak af naar een klein dorp in het hoge Noorden van Noorwegen om daar een jaar als leraar te werken en (vooral) om een begin te maken met de schrijverscarrière die hij voor zichzelf op het oog heeft. In de periode voor zijn afstuderen zijn zijn ouders uit elkaar gegaan, is zijn vader gaan samenwonen met een nieuwe vriendin en heeft het definitief op een zuipen gezet en ook Karl Ove brengt de maanden voor zijn eindexamen voornamelijk zuipend en blowend door. En dat alles omdat hij een meisje wil, of eigenlijk: seks met een meisje. Maar dat wil maar niet lukken: heeft hij eindelijk in Denemarken een meisje versierd, sturen zijn teamgenoten het geheel in de war. Of hij ligt eindelijk tegen een meisje aan en heeft dan al een orgasme voordat er goed en wel iets gebeurd is.
Hij belandt als leraar op een kleine school met combinatieklassen en leerlingen (en vooral: leerlinges) die deels nauwelijks jonger zijn dan hij. Hij ziet er leuk uit, heeft zijn bekkie bij zich, geeft goed les en neemt de leerlingen serieus, Al gauw zijn er allerlei meisjes die achter hem aanzitten en hij achter allerlei meisjes. De dagen worden korter, de vele zuippartijen in het dorp steeds heftiger, maar het lukt hem maar niet om met een meisje naar bed te gaan. Ook zijn schrijfpogingen gaan met ups en downs. Pas aan het eind van het jaar, als hij al aangenomen is op de Schrijversacademie in Bergen, is dan eindelijk Het Grote Moment daar...
Een redelijk gitzwart boek: letterlijk omdat de dagen in de Noorse winter nauwelijks licht worden, figuurlijk vanwege de drankmisbruik en het onvermogen van de hoofdpersoon. Ook in dit vierde boek fileert de briljante schrijver Knausgård ragfijn en meedogenloos zijn leven.
Terug naar de lijst met boekrecensies
637. Joshua Foer - Het geheugenpaleis: de vergeten kunst van het onthouden
Rare mensen en handige trucjes | 18 november 2013 |
Als Joshua Foer als beginnend journalist een verhaal moet schrijven over de Amerikaanse geheugenkampioenschappen vraagt hij een paar van de geheugenatleten of hij dat ook zou kunnen. Zij denken van wel en zo besluit Foer om zich een jaar lang te trainen in geheugenoefeningen. Ondertussen gaat hij op zoek naar allerlei informatie die met het geheugen te maken heeft: mensen met hersenafwijkingen, domme mensen, slimme mensen, savants, de rol van uit je hoofd leren in de geschiedenis, de invloed van de boekdrukkunst hierop, etc. Ondertussen wordt hij getraind door een Engelsman die er persoonlijke eer in stelt om Foer zo goed te maken dat hij Amerikaans kampioen wordt. en tot Foers stomme verbazing lukt hem dat nog ook. In de wereldkampioenschappen moet hij het afleggen tegen de professionele geheugenatleten (zo heet dat), maar ondertussen is hij veel wijzer (en een boek rijker) geworden.
Een intrigerend inkijkje in de wereld van geheugenatleten (toch een eigenaardig type nerds), maar ook veel leuke informatie over hoe je beter dingen kan onthouden door het inrichten van geheugenpaleizen: bij mijn staat ook een paar dagen later nog steeds een grote pot ingemaakte knoflook naast de voordeur (niet in het echt gelukkig).
Terug naar de lijst met boekrecensies
638. Jo Nesbø - De vleermuisman
Verhaal greep me niet echt | 1 december 2013 |
Harry Hole heeft met zijn dronken hoofd een aanrijding veroorzaakt waarbij een collega omgekomen is en wordt daarom door zijn baas naar Australië gestuurd. Samen met een Aboriginal inspecteur probeert hij de moord op een Noorse toeriste op te lossen. Daarbij ontmoet hij flink wat andere Aboriginals en wordt ingewijd in hun legenden. Ook probeert hij wanhopig van de drank, de veroorzaker van het dodelijk ongeluk, af te blijven, maar dat wil niet echt lukken. Met de opsporing van de moordenaar wil het ook niet zo lukken: de hele tijd als hij een verdachte op het oog heeft vindt deze weer de dood, inclusief de collega met wie hij werkt. Iedereen blijkt geheimen te hebben, maar niemand is de moordenaar. Als ze dan zijn nieuwe vriendinnetje als lokaas willen gebruiken gaat het hopeloos mis al pakken ze de dader wel op.
Een boek dat me op de een of andere manier niet echt kon boeien. Of het door de schrijfstijl komt of door de vertaling weet ik niet, maar het was een beetje een gevecht om het uit te krijgen.
Terug naar de lijst met boekrecensies
639. Mohsin Hamid - How to get filthy rich in rising Asia
Entertaining but not the best | 7 december 2013 |
This is a self-help book even though the author immediately explains why it is not a self-help book. It gives people at every stage of their life and career tips on how to live your life in such a way that you can indeed become filty rich. To illustrate this we follow a simple village boy growing up on the Indian peninsula (the author is from Pakistan so it might be Pakistan, but it can also very well be India) from his transfer to the big city in his early youth through his education, first jobs and steady rise (and fall) in the water trade business. The tips are indeed very Asia-based with a lot of ruthlessness, patronization, involving your family and bribing of government officials and politicians.
The 12 tips divide the book into 12 chapters and the story of the life of the main character is interesting, but constantly interrupted by the storyteller. The best chapter is actually the last one, where the main character finally gets the opportunity to know the love of his youth better: a moving story about two old people finally getting the chance to meet their big loves. Previously we read a similar book for the reading club (Aravind Adiga - The white tiger) which I enjoyed much more as you get really drawn into the story.
Terug naar de lijst met boekrecensies
640. Graeme Simsion - The Rosie Project
Maybe it is a caricature, but very funny | 12 december 2013 |
Don Tillman is almost 40, assistant professor in genetics at a good university in Australia and looking for a wife. As he is "differently wired" (as in: Asperger autism) he has made a 16-page double sided questionnaire for all candidate wifes to fill in. But of course he falls eventually in love with the least likely candidate: Rosie is a waitress and PhD student, who is always late, always in for a last minute change of plans, she drinks and smokes and uses sarcastic humor which is way beyond Don's comprehension. But she also forces Don to leave his comfort zone, do things which he would never have done without her (and actually enjoys, like going to a baseball game) and is also slightly protective over him. As Rosie tries to determine who her father is (her mother got pregnant at the party after passing her doctor's examn and died when Rosie was young without ever telling he who her real father was) Don gets involved by using his genetic knowledge and laboratory and breaks more rules and then he has broeken before in his entire life.
Maybe Don is a caricature of an Asperger autist, maybe this is not a life-changing book, but it is very funny and entertaining with a slight romantic comedy aspect without getting seedy. I really enjoyed reading it and regularly had to laugh out loud.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Typical McEwan twist | 19 december 2013 |
Serena Frome studies mathematics at Cambridge in the beginning of the 1970s. She is not the brightest student, but she gets by, has a number of boyfriends and in her last summer at university gets into a relationship with a 54-year old professor, who introduces her to MI5, the national security services of the UK. She starts as a simple clerk, spending her days in a glum office and her nights reading in her glum appartment or with her colleague Shirley in various pubs. After a while she builds up a friendship with another colleague, Max, who introduces her to the Sweet Tooth project. In this project the secret service supports authors with "sensible ideas" without their knowledge and Serena is supposed to run Tom Haley, who lives in Brighton, works at the university of Sussex and has written some promising short stories and non-fiction pieces. Inevitably she falls in love with him and they have a relationship, but Serena has never told him her real relation with him, which keeps nagging her. Ultimately everything goes wrong: Tom is exposed by the newspapers, Serena receives pressure from her employer and when she goes to Tom the story takes a real McEwan twist.
Maybe not the most interesting theme of the world, but beautiful, slightly old-fashioned (upper middle class) English and a turn at the end of novel that binds everything together while putting the story into a completely new perspective.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Very unpleasant main character and a harsh warning | 28 december 2013 |
Mae Holland is young, ambitious and ready to use her computer skills to change the world. Via a friend from university, Annie, she gets a job at The Circle, the most influential internet company that is in constantly working on improving and expanding the use of the Internet, in the meantime constantly expanding its influence on society as a whole and on individuals. On the one hand it is a great employer with a lot of free perks for its employees and health insurance for family members etc, on the other hand they are completely sectarian in their insistence on participation of employees in " voluntary" extracurricular activities. Mae gets completely sucked up in the philosophy of The Circle, which is in essence that everyone has the right to know everything of all other people and that all information should be freely available. Mae becomes "transparent", meaning she wears a camera day and night so that everyone can constantly see what she is doing. Slowly but surely she loses all the friend and family that she has to fulfill her burning ambition.
A book that gives you a constant feeling of irritation, which is exactly what the author wants to achieve. How far do we want to go with the information available on Internet? Where does transparency end and starts privacy? How good is Google as an employer? A number of very relevant questions that warrant discussion and contemplation.
Terug naar de lijst met boekrecensies
643. Jonas Jonasson - De zonderlinge avonturen van het geniale bommemeisje
Weer een bizar maar vermakelijk boek | 6 januari 2014 |
Nombeko groeit op als straatkind in Soweto, waar ze helpt om de latrines schoon te maken. Ze blijkt geniaal te kunnen rekenen en is al snel de steun en toeverlaat van de manager. En zo gaat haar leven verder: als ze weggaat wordt ze aangereden door een dronken ingenieur en wordt al snel de steun en toeverlaat van deze leider van het Zuid-Afrikaanse nucleaire programma. Na een aantal jaren opgesloten te hebben gezeten als zijn huishoudster weet ze te ontsnappen naar Zweden, waar ze bij de ambassade 10 kilo antilopenvlees ophaalt, maar dat blijkt verwisseld met een van de Zuid-Afrikaanse atoombommen. En zo komt ze terecht met een atoombom op sleeptouw in een bizar gezelschap bestaande uit een identieke tweeling (Holger en Holger), een paranoïde Amerikaanse pottenbakker en een boos meisje. De twee Holgers kunnen elkaar niet luchten of zien en ook dat leidt weer tot complicaties. Uiteindelijk belanden ze bij de oma van het boze meisje, die pretendeert gravin te zijn. Na een aantal jaren als succesvolle aardappelboeren te hebben gewerkt komt alles uiteindelijk samen tijdens het bezoek van de president van China. Na een bijeenkomst met de premier en koning van Zweden wordt de atoombom het land uitgesmokkeld en komt alles toch nog op zijn pootjes terecht.
Als je het zo leest is het een weinig samenhangend, bizar verhaal en dat tweede klopt: het is een serie bizarre gebeurtenissen die logisch (maar niet geloofwaardig) uit elkaar volgen. Het verhaal hoeft ook niet geloofwaardig te zijn: het is vooral humoristisch en onderhoudend en los gebaseerd op historische feiten en personages. Eigenlijk heel goed te vergelijken met Jonasson's vorige boek: De 100-jarige die uit het raam klom en verdween. Zelfde trucje, zelfde lol tijdens het lezen.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Beautiful description of a changing world | 13 januari 2014 |
It is the end of the Middle Ages. In a small hamlet where nothing ever happens the inhabitants are harvesting under the guidance of their gentle Master Kent. The only thing that is different from previous years is that Master Kent's wife has just died, there is chartmaker around and a new family is trying to set up shop in the woods surrounding the village. And this is all a foreboding of dramatic developments: a fire breaks out, the wrong people are blamed, Master Kent is replaced by a harsh cousin in law and before the people now it their lives have changed dramatically and irrevocably.
The whole story is told through the eyes of Walter Thirsk, who came as the servant of Master Kent but then found a wife in the village and decided to live as a villager. The villagers, however, still consider him an outsider and this does not become better in the atmosphere of blame and suspicion that is the result of the new developments.
A beautiful book, written in equally beautiful, slightly archaic English. Not a book to read fast as the many agricultural terms slow down the reading process. But this also means that you really have to dig deep into the story. It really deserved it's place on the Man Booker Prize shortlist.
Terug naar de lijst met boekrecensies
645. David Vann - Goat Moutain
A major clusterfuck | 19 januari 2014 |
The main character is an 11-year old boy of Indian descent who is taken by his father, grandfather and friend of his father Tom to their “ranch” on Goat Mountain to kill his first buck. Instead of killing a buck he shoots a poacher and from then on things go from bad to worse, not only on how they handle the killing but also in the relationship between the four men and their reactions to the murder: the boy is a boy who does not completely understand the scope of his action, the father desperately tries to find a solution for a situation that cannot be solved, the grandfather and patriarch becomes philosophical and considers everyone else to be a sissy and the “outsider” Tom threatens to report everything to the police. The main reaction of the grown-ups towards the boy is one of unspoken and indirect reproach. And the make things worse the boy shoots his first buck, but initially does not kill it, only maim it, leading to a prolonged death struggle and more arguments. One of the characters calls the whole situation a “clusterfuck” and this describes the situation to the T. If in the end the grandfather tries to play his role as patriarch yet another disaster happens.
The story is told through the eyes of the now grown up boy: how he experienced the situation, what his perspective on the actions was and how he tried to relate it to the stories in the Bible about heaven and hell, Cain and Abel and the resurrection of Jesus. One can wonder why the f**k an 11-year old is roaming around with a gun, but that is probably the Dutch perspective on something that is perfectly acceptable in the USA. Because there are essentially only 6 characters in the book (and 2 of them are killed) the whole description becomes quite claustrophobic. A well written (almost in staccato with many sentences without verbs) book about a total cock-up and how an 11-year old tries to make sense to the events.
Terug naar de lijst met boekrecensies
646. Michael Connelly - The gods of guilt
Fighting the establishment | 22 januari 2014 |
Mickey Haller, the attorney who has featured in a number of other Michael Connelly books as The Lincoln Lawyer, is asked to defend the suspect of the murder of a former client of his, the escort lady Giselle Dallinger formerly known as Gloria Dayton, a.k.a. Glory Days. She is murdered in her apartment and everything points to her electronic pimp Andre La Cosse. However, Connelly is convinced that there is more to this murder and his suspicion only gets worse when he receives a subpoena for a case of the convicted drug cartel thug, Hector Moya, on whom Gloria snitched 7 years ago. It all turns around the DEA officer who was involved in that case and seems to have used foul play to get Hector convicted for life. And now he is turning on anyone who was a witness. It takes Mickey’s team some serious detective work and Mickey a very good chain of reasoning with the jury to convince everyone. But nobody gets out unscathed.
Again a real legal page turner that is logical and which one can follow from the beginning to the end.
Terug naar de lijst met boekrecensies
647. Susan Collins - The hunger games
Excellent young adult fiction | 24 januari 2014 |
Katniss Everdeen lives in District 12 of Panem, the country that was formed after disasters and and uprisings hit America. District 12 is one of the poorest districts, solely directed towards coal mining. When Katniss loses her father when she is 11 years old she reverts to hunting to feed her mother and little sister Prim. Initially she does this highly illegal business on her own, but after a while she becomes best friends with Gale. Once a year 24 young adults between 12 and 18 years old are selected to fight themselves to death in the Hunger Games, the television program by which the powers at the Capitol show that they still hold and iron grip over the 12 remaining districts. When Prim is chosen, Katniss steps in her place. Together with Peeta Mallark, the son of the baker, she is taken first to the Capitol, then to the arena, an enormous stretch of land where the games take place. Her bow-and-arrow and living-off-the-land skills help her to survive and Peeta has set up a ploy that they are heavily in love with each other. During the games she makes friends, loses friends, desperately tries to stay alive and sees horrors that she will not forget for the rest of her life. Ultimately Peeta and Katniss are the sole two survivors and they have to come up with a ploy to prevent that one of them has to get killed. But that does not make the powers that be very happy…
An wonderful book that has everything: friendship, betrayal, suspense, action, wit. You can see what the author has done to make the book exciting for youngsters, but if this is her way of convincing kids that killing is madness and that you always have to try to remain yourself and friendship is the most important thing you can have in life, I’m perfectly happy with it. Read this book in 1 day and 15 minutes… (leading to a short night of sleep).
Terug naar de lijst met boekrecensies
648. Susan Collins - Catching fire
Nearly as good as the first episode | 28 januari 2014 |
After Katniss has won the Hunger Games she and Peeta are brought back to District 12 where they are allowed to live in Victor’s Village. But they cannot enjoy their stay for long: first they have to go on the Victor’s Tour and when the Capitol find out that there status and popularity causes uprisings they are tricked into a new version of the Hunger Games, the Quell (held every 25 years) so they have to go back into the arena, this time with 22 other victors of previous games. Some unlikely alliances occur, all aimed at defying the Capitol and keeping Katniss alive, even though she is not always aware of that. In the end she is the one that brings the Quell to an unexpected end…
Read this one back to back with the first episode. It is not as surprising anymore, not as moving anymore, but still has enough suspense in it to want you keep reading. A colleague pointed out that the writing is maybe not the most brilliant in the world, but the story more than makes up for that.
Terug naar de lijst met boekrecensies
649. Susan Collins - Mockingjay
One too many | 1 februari 2014 |
After Katniss has been rescued rom The Quell, she finds herself -physically and emotionally badly hurt- in District 13, the heartland of the uprising against the rulers of the Capitol. She becomes the face of the rebellion: the Mockingjay and promos are made with her acting in it. As she is not a good actress it means that they have to bring her into more or less dangerous situation to shoot the right footing. It also means she gets to see the uprising in the various districts. After she has been reunited with Peets she has to decide who she loves more: her friend Gale or her Hunger Games buddy Peeta. It takes a long time but ultimately she makes a decision, but not before the ruling of the Capitol has come to a dramatic end. At the end of the book she returns to her home district where she tries to get rid of all the emotional and physical abuse that she, as a barely grown-up kid, has suffered during the past year or two.
This third book is by far the darkest and most grown up of the Hunger games series. It was a bit too obvious and too gory for my liking, but it nicely rounded off the story.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Prachtig boek over vriendschap en verlies | 4 februari 2014 |
Bart Hofmann is journalist, gescheiden met een fantastische dochter. Tegen zijn vijftigste verjaardag komt hij weer in contact met zijn vroegere klasgenoten André (rijke witteboordencrimineel), Joost ( professor in de snaartheorie en beschuldigd van plagiaat), en David (Surinaamse reisbureaudirecteur in Zutphen). Dertig jaar geleden reden ze -behalve David en hun gezamenlijke vriendin Laura- samen met de dichter Peter als achttienjarigen de Ventoux op, maar bij de afdaling sloeg het noodlot toe. Nu komen ze na dertig jaar weer bij elkaar om -wijzer, grijzer en zwaarder- Ventoux nog een keer op te rijden als eerbetoon aan Peter. En helemaal op het eind heeft Laura nog een verrassing in petto. In een compilatie van heden en flashbacks beschrijft Bart wat er in het verleden gebeurd is en wat er nu gebeurt.
Een prachtig boek over een hechte jeugdvriendschap die aan het eind van de middelbare school door de gebeurtenissen op de Ventoux gedeeltelijk uit elkaar valt. Maar uiteindelijk zit er in de middelbare mannen van nu nog steeds de vriendschap van de knapen van dertig jaar geleden. Schitterend mooi!
Terug naar de lijst met boekrecensies
651. M. Karagatsis - Kolonel Ljapkin
Ballingschap op sterk water | 12 februari 2014 |
David Borisitsj Ljapkin vlucht na de oktoberrevolutie naar Griekenland, waar hij de baas van de stallen van de Landbouwhogeschool bij Larissa in Noord-Griekenland wordt. De weinige notabelen van Larissa proberen hem bij hun sociaal leven te betrekken, maar hij is op zichzelf en houdt zich alleen bezig met werken en zuipen. Pas als hij heel veel gedronken heeft gedraagt hij zich zo af en toe wat sociaal; en als er andere Russen op komen dagen natuurlijk. Zo verloopt zijn leven, langzaam klimt hij op naar een aanvaardbaar salaris, sticht een gezin, treitert zijn stiefzoon, ramt zijn vrouw zo af en toe in elkaar en gaat uit zuipen en slap ouwehoeren met zijn "vrienden". Maar elk jaar probeert de malaria hem in de zomer te slopen en langzaam maar zeker krijgen malaria en drank hem eronder. Als hij al een bijna bejaarde man is komt zijn Russische dochter onverwachts op bezoek, die hem de vraag stelt die zijn hele leven verwoest en hem het graf in doet tuimelen.
Het schijnt een klassieker te zijn, maar ik zag voornamelijk een verhaal over zuipen, met wat hapsnapperige anekdotes en bovendien ook nog in een slechte vertaling. Er staan wat aardige verhaallijnen in, maar over het algemeen is het niet mijn soort boek.
Terug naar de lijst met boekrecensies
652. Terry Hayes - I am Pilgrim
Worldwide hunt for a terrorist at breakneck speed | 23 februari 2014 |
A murder of an unknown woman in New York, the execution of a traitor in Moscow, the beheading of a father in Saudi-Arabia, an expert killer of the Mujahaddin, a clinical trial on some kidnapped aid workers in Afghanistan and a dead billionaire in Turkey. And somehow they all get related during the development of the plot. The main character - known by many different names to many different people- is a very early retired secret service agent who is called back to duty to chase a terrorist who wants to kill a substantial part of the world's population. During his quest he meets many flamboyant characters, each with their own particular life story.
This makes the book very interesting to read and even though it is very thick (760 pages), it never gets boring and it is always possible to follow the story line. Actually I sometimes read in the middle of the night just because I wanted to know how the story would develop. A great book to read as witnessed by the fact that I read it in 9 days even though the Winter Olympics were on television.
Terug naar de lijst met boekrecensies
653. Naoki Higashida - The reason I jump
A plea to understand and assist autistic people | 27 februari 2014 |
Naoki Higashida is a severely autistic boy who at the time of writing this book was 13 years old. He communicates through a letter board that his mother made for him. In this book he tries to explain what happens in his mind and in his body and why autistic people behave the way they do. He does this in a Question & Answer format and a few short stories. It gives you a better understanding how autistic people function: not only the way in which their minds are different (memories that are non-sequential, pictures that leave far deeper impressions than words), but also how they feel quite detached from their bodies and sometimes not even themselves understand why their bodies are behaving and reacting the way they are.
All in all it gives you a better understanding of how autistic people function, which will help people to react appropriately to the special ticks that autistic people have. Also quite a feat that a 13-year old has so much understanding of what is going on in his mind and in his body. The language was a bit childish, the explanations not always that deep and I would have liked not only an introduction by a father with an autistic son (David Mitchell), but also by a more medically schooled person to get that side of the coin. But absolutely worth reading for anyone who knows an autistic person or who suspects that someone is autistic. Quite a few elderly people are not diagnosed with autism at all. Lately I heard of a man who was diagnosed with autism at the age of 80. It would really have helped his family if they had known it earlier to explain his peculiarities.
Terug naar de lijst met boekrecensies
654. Jelle Brandt Corstius - Universele reisgids voor moeilijke landen
Zeer herkenbaar en ook nog eens humoristisch | 28 februari 2014 |
Voor mijn werk zit ik al meer dan 20 jaar regelmatig in moeilijke landen. Altijd leuk dus om te lezen hoe andere mensen die moeilijke landen ervaren en je overstelpen met handige tips. Jelle Brandt Corstius heeft vooral veel ervaring in Rusland en in Azië, en zijn boek is dan ook doorspekt van de wodka en de taalproblemen, iets wat in Afrika weer iets minder speelt. Maar herkenbaar is het allemaal wel: de "mannetjes" (m/v) die je met alles willen helpen zodat je uiteindelijk hun Friend wordt, de hotels die toch altijd net even anders functioneren dan je gehoopt had (tip: leer voor vertrek een stortbak repareren, komt altijd van pas), de gevechten in bussen/treinen/vliegtuigen om een fatsoenlijke plaats voor jezelf en je bagage (tip: probeer voor minimaal comfort eens Biman local flights in Bangladesh) en natuurlijk het eten (tip: stekelvarken is best lekker, slang trouwens ook) en de onvermijdelijke schijterij. Zelfs als je met collega's reist is openheid van zaken geven over de toestand van je darmstelsel tijdens het ontbijt geen taboe: gewoon even checken wie er die dag het beste in staat is om te werken en dus het voortouw kan nemen (tip: ooit kreeg ik een lepel honing in een klein guesthouse in Sri Lanka en was de Delhi belly een uur later op wonderbaarlijke wijze verdwenen).
Een geweldig leuk boek ook: herkenbare situaties op bijzonder humoristische wijze verteld. En inderdaad, uiteindelijk gaat het om de mensen die je ontmoet. Wat dat betreft voel ik me bevoorrecht, want als je met mensen in een Moeilijk Land moet werken leer je het land pas echt kennen. Een aanrader voor eenieder die op reis gaat naar een moeilijk land en trouwens ook voor iedereen die absoluut zeker weet dat hij/zij nooit naar een moeilijk land wil afreizen. En zelfs als ervaren reiziger leer je er nog van.
Terug naar de lijst met boekrecensies
655. Kristien Hemmerechts - De vrouw die de honden eten gaf
Vrouw die zichzelf in de slachtofferrol zet | 5 maart 2014 |
Odette kijkt vanuit de gevangenis terug op haar leven en haar relatie met M. Hij heeft haar altijd vernederd, verkracht, onder de duim gehouden, gekleineerd, had zelf grootheidswaan, was jaloers, sadistisch en wantrouwend en bleek daarnaast ook nog een crimineel die van kwaad tot erger ging. Uiteindelijk belandt hij in de gevangenis en laat Odette achter met 3 kleine kinderen en de opdracht de honden te voeren alsmede de twee meisjes die in zijn huis zitten. Odette probeert aan alle kanten zichzelf vrij te pleiten en te verklaren waarom ze M. zijn gang heeft laten gaan. Ook is ze eigenlijk nog steeds niet los van M. en geeft zelf toe dat ze het zo weer zou doen. In de gevangenis krijgt ze steun van een non die haar bij haar vrijlating wel wil toelaten in haar klooster en een therapeute die haar probeert aan te pakken, maar de benadering werkt niet erg bij Odette.
Gedurende het verhaal wordt het al vrij snel duidelijk dat de Odette uit het boek in werkelijkheid Michelle Martin heet, de vrouw van Marc Dutroux. Een gediagnosticeerd psychopate die in België regelmatig de gemoederen bezig weet te houden. Kristien Hemmerechts heeft geprobeerd in de huid van Martin te kruipen en is daar wat mij betreft uitstekend in geslaagd, wat geleid heeft tot een zeer treurig stemmend, beklemmend en soms zelfs irritatie opwekkend boek dat mooi geschreven is.
Een controversieel boek in België, waar Hemmerechts zelfs bedreigd werd omdat ze het überhaupt over de vrouw van Dutroux durfde te hebben en men ook vond dat ze als slachtoffer wel neergezet. Ik ben het het met allebei de punten niet eens Ten eerste is Het Kwaad en zijn handlangers enorm fascinerend. Ten Tweede mag men altijd over alles schrijven, maar hoeven de lezers het niet met de inhoud eens te zijn. Ten derde vindt de hoofdpersoon zichzelf een slachtoffer. Dat is niet hetzelfde als dat de schrijfster dat ook vindt: als men Hitler beschrijft zal hij alle Joden willen afmaken, maar dat wil niet zeggen dat de schrijver dat ook vindt.
Terug naar de lijst met boekrecensies
656. Rachel Joyce - The unlikely pilgrimage of Harold Fry
De ene voet voor de andere | 10 maart 2014 |
Na zijn pensionering zit Harold Fry opgesloten in een ongelukkig huwelijk met Maureen, de herinneringen aan zijn zoon David en verder niet veel te doen. Dan krijgt hij een brief van een vroegere collega, Queenie Hennessy, waarin ze schrijft dat ze op sterven ligt in een hospice in Schotland. Hij heeft Queenie in geen twintig jaar gezien en weet niet goed wat hij er mee aan moet, maar hij schrijft een vrij onpersoonlijk briefje dat hij even op de post gaat doen. Bij de brievenbus aangekomen besluit hij dat hij ook naar de volgende brievenbus kan lopen en zo heeft hij voor hij het weet 5 mijl gelopen en dat voor een man die nooit verder dan van zijn voordeur naar zijn auto gelopen is. Hij is er ook niet echt op gekleed: bootschoenen, een nette broek en een overhemd met een das. Hij belt de hospice dat hij eraan komt en dat Queenie op hem moet wachten. Dat betekent een voettocht van meer dan 500 mijl van de zuidkust naar Schotland.
Na een paar dagen krijgt hij de smaak pas echt te pakken: de voeten kunnen er steeds beter tegen, hij krijgt ruimte in zijn hoofd en hij ontmoet voornamelijk hele aardige mensen. Zo af en toe koopt hij souvenirs voor Maureen en Queenie en stuurt hij kaarten. Ondertussen wordt ook Maureen gedwongen om contact te zoeken met andere mensen, om te beginnen met haar buurman Rex die net zijn vrouw verloren heeft. En zo komen Maureen en Harold, nu ze niet eindeloos op elkaars lip zitten, er eindelijk achter dat ze eigenlijk elkaar best wel missen.
Harold komt in een soort routine, besluit buiten te gaan slapen in plaats van in Bed & Breakfasts en te leven wat van mensen bereid zijn hem te geven. En dan wordt hij onverwacht een soort beroemdheid door een stuk in de krant en hij krijgt zelfs medepelgrims, eerst een hond en een jongen die in de war is, dan steeds meer mensen die proberen er een heel circus van te maken. Harold wil dat niet maar is te Engels om er wat van te zeggen. Als hij uiteindelijk weer alleen is komt hij in een soort depressie terecht en wordt eindelijk echt duidelijk wat er allemaal achter het slechte huwelijk, de afwezigheid van zoon David en zijn band met Queenie zit.
Als hij eindelijk vervuild en verwaarloosd aankomt bij Queenie is ze nog maar net in leven. En op dezelfde dag komt Maureen ook aan en worden ze herenigd waarbij eindelijk een goede herinnering een rol speelt in plaats van een slechte.
Een coming of age boek over een bejaarde, met elementen van Forrest Gump. De wetenschap dat er iets ergs gebeurd is hangt als een grijze wolk boven het boek. Een mooi boek waarbij ik alleen het laatste, meer depressieve deel een beetje afgeraffeld vond, maar zeker het lezen waard.
Terug naar de lijst met boekrecensies
657. Annejet van der Zijl - Gerard Heineken. De man, de stad en het bier
De opkomst van Heineken en Amsterdam | 12 maart 2014 |
De zoon van de gegoede burger Cornelis Heineken wordt op 21-jarige leeftijd met een flinke erfenis en wat ervaring opgedaan bij zijn overleden vader de grotemensenwereld ingestuurd. Hij besluit een vervallen brouwerij in het centrum van de stad te kopen, ook al weet hij niets van bier brouwen en staan brouwers ook niet echt in hoog maatschappelijk aanzien. Maar Gerard Heineken brengt daar eigenhandig en eigenzinnig verandering in: hij huurt de juiste mensen in, is enorm geïnteresseerd in allerlei nieuwe technische ontwikkelingen, introduceert een nieuwe, lichte biersoort en begint ook cafés waar ze Heineken's bier tappen. Hij probeert uit te breiden, gaat een paar keer bijna failliet maar weet dat steeds op het laatste moment af te wenden. En buiten dat alles om weet hij ook nog tijd vrij te maken voor het stadsbestuur, de oprichting van het Rijksmuseum, een bijdrage aan het Vondelpark en de bouw van een nieuwe fabriek en moderne arbeiderswoningen aan de rand van de stad. Kortom, Gerard en zijn vrienden maken deel uit van de groep jonge honden die aan de wieg staat van de wederopleving van Amsterdam, want dat was na 2 eeuwen verval wel nodig. Hij huwt een goede partij, maar het huwelijk blijft 15 jaar kinderloos. Als er dan toch een zoon geboren wordt lijkt deze wel heel erg veel op een goede huisvriend van de familie... Uiteindelijk sterft Gerard op 52-jarige leeftijd aan een hartstilstand in zijn geliefde Amsterdam dat sinds zijn geboorte wel erg veranderd is.
Een boek over een gedreven zakenman met oog voor kansen, maar ook voor mijn stad en zijn medemens, maar ook een boek over de renaissance van Amsterdam dat midden 19e eeuw eindelijk weer mee kan in de vaart der volkeren. En dat alles in de gemakkelijke stijl van Annejet van der Zijl, waarbij het altijd lijkt alsof geschiedschrijving eigenlijk geen moeite kost. Terwijl dat hier bepaald niet et geval was: de documenten van de stichter van het Heineken imperium zijn op de een of andere wijze kwijtgeraakt uit het Heineken archief, waardoor Van der Zijl enorme moeite heeft moeten doen om het verhaal compleet te krijgen.
Terug naar de lijst met boekrecensies
658. Stefan Hertmans - Oorlog en terpentijn
Een leven getekend door de oorlog en een verloren liefde | 23 maart 2014 |
Urbain Martien wordt geboren in een arm Gents gezin in 1891; zijn vader sterft al jong aan tuberculose, zijn moeder staat er alleen voor en de jonge Urbain moet al snel gaan werken om te zorgen dat er wat geld binnen komt. Hij werkt in een ijzersmelterij, bij een kleermaker en uiteindelijk volgt hij de opleiding tot soldaat. Maar wat hij eigenlijk het liefst wil is kunstschilder worden net als zijn vader. Maar dan breekt de Grote Oorlog uit... Wat volgt is een aaneenrijging van gruwelen, loopgraven, kou, modder, gekte, dode kameraden, heldenmoed, denigrerende Waalse officieren, neergeschoten worden, naar Engeland gestuurd worden om te revalideren en dan weer terug naar het front alleen maar om weer neergeschoten te worden. Maar uiteindelijk overleeft Urbaan de oorlog en vindt hij een prachtig meisje die hij echter meteen weer verliest aan de Spaanse griep. Uiteindelijk trouwt hij met haar zuster, krijgt een dochter en schildert bestaande meesterwerken na om uiteindelijk op 90-jarige leeftijd te overlijden. Een klein leven waarin iedere ambitie gesmoord werd door de oorlog en een verloren liefde.
Urbain heeft zijn dagboeken aan zijn kleinzoon gegeven, maar pas jaren later durft Stefan Hertmans ze open te maken om zo achter het ware verhaal van zijn grootvader te komen. Hij reist zijn opa achterna, probeert te voelen hoe zinloos de oorlog was op de plaats waar de loopgraven waren aan de ijzer, maar het is een prachtige dag in mei en dan valt dat niet mee. En dat leidt tot de mooiste zin uit het hele boek: "Niets ruist zo vredig als populieren bij het water op een koele stille dag in mei."
Een kleine geschiedenis vol gruwelen die met erbarmen en begrip is opgeschreven.
Terug naar de lijst met boekrecensies
659. Tommy Wieringa - Een mooie jonge vrouw
...kan je ondergang betekenen | 25 maart 2014 |
Edward is een befaamd viroloog met een mooie baan, een goed huis en (tot dan toe) een hele rits aan vrouwen als hij van het ene moment op het andere verliefd wordt op de 15 jaar jongere Ruth. en zo heeft hij inderdaad Een Mooie Jonge Vrouw. Maar dan gebeurt het onvermijdelijke: hij kan haar wensen en tempo eigenlijk niet bijbenen (hij wordt voor haar vegetariër, zij verzet zich heftig tegen zijn dierproeven) en besluit dus maar een nog jongere minnares te scoren onder zijn promovendi. Ruth wil ondertussen een kind, ze krijgen een kind maar het blijkt een huilbaby te zijn en dat ligt volgens Ruth aan de vader. Dus Edward wordt zijn eigen huis uitgezet, slaapt op zijn kantoor, want niemand mag het weten tot op een dag zijn hele bestaan met een doffe plof in elkaar stort en het voor een zaal vol studenten tot een uitbarsting komt.
Bij een boekenweekgeschenk geschreven door Tommy Wieringa mag je verwachten dat het schrijfplezier van de pagina's afspat en dat is ook hier het geval. Het verhaal is eigenlijk iets te kort voor veel diepgang en dat is jammer: het idee verdient een volwaardige roman in plaats van een novelle waarbij het toch bijna altijd grote stappen, snel thuis is.
Terug naar de lijst met boekrecensies
660. Jelle Brandt Corstius - Arctisch dagboek
Het herkenbare ongemak van Parallelle Jelle | 26 maart 2014 |
Als Jelle Brandt Corstius wordt uitgenodigd om een drietal lezingen te geven aan boord van een cruiseschip besluit hij om pas later aan boord te gaan. En dat blijkt een gouden keuze te zijn: zijn vierdaagse cruise van Moermansk naar Archangelsk is een voortdurende kwelling van gebrek aan privacy vanwege opdringerige medepassagiers, die of hun wereldwijde reiservaringen met hem willen delen, of komen mopperen over van alles en nog wat of gewoon even van gedachten willen wisselen met een Bekende Nederlander. En zoals Brandt Corstius opmerkt: zijn gezellige, erudiete en communicatieve alter ego Parallelle Jelle zou precies weten hoe hij met dit soort mensen om zou moeten gaan, maar de Echte Jelle heeft er zo veel moeite mee dat hij zich de laatste dag opsluit in zijn raamloze hut en van pure ellende een dagboek begint.
Na zijn Universele Reisgids voor Moeilijke Landen weer een zeer herkenbaar boek. Ook ik voel mij op congressen en recepties waar ik niemand ken altijd heel verloren en sluit me het liefst op in mijn eigen kamer. Je denkt altijd dat je de enige bent, maar als je eens rondvraagt blijken er veel meer mensen last van te hebben. En ik denk ook dat veel mensen een alter ego hebben die Wel weet hoe je gevat moet reageren in ongemakkelijke situaties, maar die alter ego is altijd net even afwezig als je hem nodig hebt. En helaas heet niet iedereen Jelle zodat niet iedereen zo'n prachtig allitererend alter ego heeft.
Terug naar de lijst met boekrecensies
Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)
Terug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies Door naar de volgende 30 boekrecensies