571. Ferdinand
von Schirach - Misdaden
Begrip opbrengen voor de dader | 15 september 2012 |
Topadvocaat
Ferdinand von Schirach beschrijft in elf verhalen elf misdaden en laat zien dat
dingen niet altijd zijn wat ze lijken, ook al zijn er in stukken gesneden lijken
en een bankovervaller die met geld en al gepakt wordt. In het eerste geval is
het het eigenlijk een heel triest verhaal: een illegale prostituee en een
dakloze die elkaar vinden en voorzichtig een leven samen opbouwen tot één van
de klanten een hartaanval krijgt en erin blijft. De man ziet zijn nieuwe geluk
in gevaar komen, raakt volledig in paniek en probeert het lijk weg te werken
door het in stukken te hakken en te begraven, waarbij uiteraard enorme
hoeveelheden bloed geproduceerd worden. Maar een moord is er niet gepleegd... In
het tweede geval raakt iemand verstrikt in de mangel van de bureaucratie en ziet
een bankoverval als de enige manier om eruit te komen.
Uiteindelijk blijkt dat ook de dader vaak een hele goede reden heeft om te doen wat hij/zij deed. Een prettig leesbaar boekje dat je in een avondje uit hebt.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
572. Siddharta
Mukherjee - The emperor of all maladies
Enlightening and fascinating | 20 september 2012 |
Cancer,
a disease with which we all have a run-in ultimately. In my case I lost both my
father and my mother, 2 colleagues, family members of friends. Some people
recover, a lot of people don't but in all cases it is physically and emotionally
draining. Siddharta Mukherjee describes the history of cancer from prehistoric
times to the 21st century with an emphasis on the evolution of treatment. If you
suffered from breast cancer in the 19th or first half of the 20th century,
surgeons used "radical surgery", which became more radical as time
passed by, eventually leading to operations in which not only breasts and lymph
nodes were removed, but also muscles, leading to permanent handicaps and
disfiguring. When chemotherapy was "invented", the first approach was
to use "radical chemotherapy", which -again- became more radical as
time passed by. It took a long while before doctors understood that more radical
is not always better and that especially surgery cannot cure metastasized cancer.
In the last few decades research has shifted to understanding the mechanisms
behind cancer: the mutations on the DNA that cause genes to go haywire and cells
te divide endlessly and become immortalized. This has already led to some
targeted treatments that are far less toxic and ebilitated, but also provided
the insight that cancer is enormously complicated, based on mistakes in basic
cellular processes and may be a fact of life which will come more abundant as we
grow older and other diseases are better and better managed.
A very insightful book, maybe not always easy for a layman (I am a molecular biologist by training, so I have an advantage), but very clearly and compassionately written, with examples from real life.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Grijpt je bij de strot | 22 september 2012 |
Michael
Belliger is communicatieadviseur en lijkt de boek redelijk op orde te hebben tot
hij de enige getuige is van een auto-ongeluk waarbij de voorzitter van een
parlementaire enquêtecommissie om het leven komt. Opeens wordt hij verdacht van
allerlei zaken waar hij niets van weet, maar bewijs dat maar eens... Iemand
anders heeft op zijn naam een auto gekocht en daarmee een dodelijk ongeluk
veroorzaakt in Monster, er is op zijn naam een hypotheek voor 3 miljoen euro
afgesloten, ook in Monster en het gaat van kwaad tot erger, want zijn identiteit
blijkt nog eens door tenminste 2 andere mensen gebruikt te worden. En voor je
het weet sta je dan zonder ook maar iets op straat en wordt achtervolgd door een
aantal uitermate louche types. Gelukkig heeft Michael een kleine kring
vertrouwelingen om zich heen: de belangrijkste is zijn compagnon Gijs. Gijs komt
uit een oude, invloedrijke familie en regelt onder andere een advocaat en neefje
Richard die als bodyguard en chauffeur op gaat treden. Uiteindelijk komen
Michael en Richard langzaam maar zeker acht er de waarheid, maar dat gaat
gepaard met flink wat achtervolgingen, blauwe plekken en verhoren, waarna alles
uiteindelijk toch weer net anders blijkt te zijn dan je dacht.
Een boek dat je bij de strot grijpt en je niet kan laten liggen, ook al word je zo af en toe boos en depressief tegelijk van de beschreven verhoormethoden, vooral als je beseft dat het zo gaat (iemand in mijn omgeving is ooit verhoord en die was niet eens echt verdachte). Kortom, de moeite van het lezen waard.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
574. Ferdinand
von Schirach - De zaak Collini
Alweer: begrip voor de dader | 24 september 2012 |
Caspar
Leinen is een net afgestudeerd advocaat die opeens een heel belangrijke zaak in
de schoenen krijgt geschoven: een gepensioneerde Italiaanse arbeider heeft een
hoogbejaarde Duitse grootindustrieel vermoord met 4 schoten. De moordenaar geeft
zichzelf aan, maar wil niet over zijn motief praten en als blijkt dat de
vermoorde Hans Meyer is, de opa van zijn beste jeugdvriend, staat Leinen voor
een moeilijke keus: wil hij een man verdedigen die een bekende van hem vermoord
heeft, en bovendien een bekende met wie hij het als kind heel goed kon vinden en
die altijd tijd voor hem had? Hij besluit het wel te doen, mede op aanraden van
Professor Mattinger, de gevierde advocaat die de familie en het bedrijf
vertegenwoordigt in het civielrechtelijke deel van de zaak. Leinen bijt zich
vast en uiteindelijk vindt hij het motief en ook het wetsartikel dat in de jaren
'60 aangenomen werd en nu, jaren later, tot deze tragedie leidt.
Weer een mooi boek van Von Schirach, een beroemde strafpleiter in Duitsland, die ook nu weer laat zien dat de dader best een hele goede reden kan hebben om te doen wat hij deed en dat een lieve oude man misschien niet altijd lief geweest is.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
575. Mark Traa
- Prinses Paulina
Soms kunnen ook ouders niet anders... | 26 september 2012 |
In
1878 wordt in Ossendrecht een piepklein meisje geboren in het arme gezin van de
drankzuchtige timmerman Michiel Musters, zijn volgzame vrouw Maria en hun zoon
en drie dochters. Hun verkrotte huisje is net ingestort en ze hebben eigenlijk
geen idee hoe ze het hoofd boven water moeten houden. Maar op de kermissen aan
het eind van de 19e eeuw werden de grootste attracties gevormd door dwergen,
reuzen en vrouwen met baarden. En Paulina is echt een dwergje: bij geboorte 30
centimeter klein en nooit groter geworden dan 61 centimeter. Al vanaf voor haar
tweede jaar reizen haar ouders - gedwongen door geldnood en de wens om hun
andere kinderen een beter leven te bezorgen- met Paulina de kermissen en variétéhallen
af, maar de prijs is hoog. De ouders vervreemden van hun kinderen, moeder Maria
krijgt 3 miskramen op rij en het leven is eigenlijk te zwaar voor het frêle
lijfje van Paulina, die door vader Michiel en manager Grandsart van jongsafaan
op de been gehouden wordt door te grote hoeveelheden port. Als vader Michiel
overlijdt neemt schoonzoon Sjef het management over en wordt het programma zo
nodig nog zwaarder. Ze zien wel de hele wereld, verdienen veel geld, kopen een
prachtig huis in Ossendrecht, maar zijn ook diep ongelukkig. Uiteindelijk
overlijdt Paulina in Amerika aan een longontsteking, slechts 16 jaar oud.
Een verhaal gebaseerd op waargebeurde feiten, verteld vanuit het perspectief van de moeder die zich grote zorgen maakt, ziet dat het niet goed gaat, maar te volgzaam is om echt in te grijpen. Een aangrijpend verhaal over een -in het westen- verdwenen wereld van freakshows en kinderarbeid.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
576. H. L.
Wesseling - De man die nee zei, Charles de Gaulle 1890-1970
Een man van grandeur en integriteit | 7 oktober 2012 |
Eigenlijk
kende ik Charles de Gaulle bijna alleen uit het liedje "De kat van Ome
Willem is op reis geweest" van Annie M.G. Schmidt en van het boek "The
day of the jackal" van Frederick Forsyth. In het liedje zegt de kat
voortdurend "non" nadat hij op de thee bij De Gaulle is geweest en dat
is wel de strekking van De Gaulle: op de goede momenten je geweten laten
spreken. Zijn belangrijkste nee was natuurlijk zijn weigering om in de Vichy
regering van maarschalk Petain te gaan zitten in bezet Frankrijk. Dus reisde hij
naar Engeland, waar hij een royal pain in the ass was voor de geallieerden:
grote mond, de poot stijf houden, maar nauwelijks wat te bieden. Langzamerhand
bouwt hij een leger van Vrije Fransen op, maar van echt doorslaggevende
betekenis zijn ze eigenlijk niet geweest. Toch weet hij aan het eind van de
oorlog een rol als één van de vier bezettingsmachten van Duitsland af te
dwingen, want Frankrijk is volgens hem Frankrijk niet als het niet een
belangrijke rol op het wereldtoneel kan spelen.
Na een periode in de luwte komt hij in 1958 terug als president op verzoek van het Franse volk: de Algerije-crisis loopt helemaal uit de hand en De Gaulle begrijpt dat als onderdeel van de dekolonisatie die overal ter wereld plaatsvindt het onmogelijk zal zijn om Algerije te behouden. Maar dat kan hij in eerste instantie niet zeggen. In vier jaar weet hij het toch voor elkaar te boksen, wat hem bij de Franse Algerijnen de meest gehate man ter wereld maakt en er zijn dan ook op niemand meer aanslagen gepleegd dan op De Gaulle, maar blijkbaar had hij een engeltje op zijn schouder.
Hij weet nog een fikse grondwethervorming door te voeren waardoor Frankrijk eindelijk weer bestuurbaar wordt, verzoent zich min of meer met Duitsland in de voorloper van de EU en weet Engeland bij diezelfde voorloper buiten de deur te houden, alvorens door de meirevolutie ingehaald te worden. Op 79-jarige leeftijd treedt hij af om iets meer dan een jaar later te overlijden.
Een boek dat met de nodige tongue in cheek geschreven is: regelmatig zijn er leuke beschouwingen. Zo staat er over het huis van De Gaulle in Colombey: "De Franse man vraagt zich af: wat had hij in deze desolate streek te zoeken? De Nederlander: hoe kon hij zo'n groot huis betalen?" Dan is mijn dag al goed... Een lezenswaard boek over de Grootste Fransman Aller Tijden.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
577. Chris
Adrian - The great night
A book that you have to read slowly | 26 oktober 2012 |
Molly,
Will and Henry are on their way to a midsummer night's party, but all three of
them get lost in Buena Vista Park in San Francisco. The otherwise familiar park
seems to be bewitched: familiar places are not where they are supposed to be,
roads go on endlessly and unknown tree species are found. It turns out that the
hill in the Buena Vista Park is the home of the fairies, in particular the fairy
queen Titania. She is morning the death of her human changeling, a small boy
that she and her husband Oberon had kidnapped for their own joy, but who
succumbs to cancer. Sad and depressed she decided to unleash the terror of the
mischievious Puck on the world by setting him free of his magical bonds, but
Oberon has put strong magical spells around the outer bounds of the park so that
nobody can escape. This means that Molly, Will and Henry find them self as
unwilling prisoners in a fairy war. All three of them have a love to mourn for:
Molly's relation Ryan has committed suicide, Will has been dumped by his
girlfriend Caroline and Henry by his boyfriend Bobby. During the story it also
becomes clear that all three have bonds with the fairy world: some directly:
Henry has once been a changeling and was also the oncologist of the boy that
died and a friend of Ryan, Ryan was a changeling as well and Will's girlfriend
Caroliine was the sister of Ryan. So they end up in the middle of Puck rampaging
the place and trying to kill everyone. In the end Henry plays a crucial role in
solving the problem.
Apparently a replay of Shakespeare's A Midsummer Night's Dream, the book gets very mixed reviews at best. To me it was a slow read, but a very interesting one: I can handle fairies and can let myself be carried away by a mistical world and slowly the interactions between all the characters become clear. But you have to read the book with a lot of attention.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
578. Sarah
Winman - Toen god een konijn was
Toen god een konijn was | 31 oktober 2012 |
Wat
doe je als je opgroeit en men vindt Jezus geen goede naam voor je konijn? Juist,
dan noem je hem god. God is het konijn van Eleanor Maud, kortweg Elly, die
opgroeit in een wat onorthodox gezin met een homoseksuele broer Joe die 5 jaar
ouder is en haar bij en tegen alles in bescherming neemt. Als vader de
voetbalpool wint verhuizen ze naar Cornwell waar een hele verzameling
excentrieke figuren de revue passeren: de lesbische tante Nancy die een gevierd
actrice is, de oudere Arthur die komt als Bed and Breakfast gast en niet meer
weggaat, de chauffeur-met-strafblad Alan en wat er verder nog aan komt waaien.
Daarnaast heeft ze een hartsvriendin van de lagere school, Jenny Penny, die
helderziend is.
Jaren later komt Joe's jeugdliefde Charlie weer op zijn pad en worden ze op hun manier gelukkig in New York. Jenny Penny heeft haar echtgenoot vermoord en zit i nde gevangenis en Elly verdient de kost om over al deze zaken columns te schrijven. En dan wordt het langzamerhand 9 september 2001. Charlie werkt in de Twin Towers, Elly zit in Londen, maar het is Joe die kwijt is. En dan blijkt hoe sterk de band tussen broer en zus is en volgt er een hartverscheurende zoektocht van Charlie en Elly naar Joe. Als ze hem uiteindelijk vinden blijkt alles toch weer anders dan ze dachten, maar zijn ze hem toch kwijt. Tot ze terugkeren naar Cornwall.
Een boek dat grappig is, hartverscheurend is en voldoende rare personages en wendingen heeft om constant te boeien.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Big architect, big ego | 23 november 2012 |
Franklin
Lloyd Wright is considered to be the most important architect of the United
States, inventor of the prairie style and Usonian building. He is also someone
who introduced Japanese style in the USA and the American style in Japan. He was
also a Big Spender, constantly in need of money because he loved stylish things,
cars and women, three expensive hobbies. The book describes the lifes of the
three women, partially through the eyes of the respective women, partially
through the eyes of one of his apprentices, the Japanese architect Sato. The
story moves backwards: we start with his last wife, Olga, then follow his second
wife Maud Miriam Noel, and last but not least his mistress Mamah. We see that he
did not have a very lucky hand, especially with his second wife Maud, who
appears to be a complete hysteric with a serious drug addiction. During her
story it bcomes clear that something terrible happened to his mistress Mamah,
the big love of his life for whom he left his first wife and 6 children after
more than 20 years of marriage. Everything revolves around Taliesin, his home
base which burned down a few times and where the biggest tragedy of his life
took place. But every time he gets back on his feet because after all
architecture is really the largest love of his life.
A book that was not a fast read, maybe also because of the rather archaic wording, which of course fits very well with the time period in which this story takes place (roughly 1910-1935). Content-wise it was OK, but not a book that impressed me very much.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
580. Tommy
Wieringa - Dit zijn de namen
Prachtig beschreven beklemming | 29 november 2012 |
De
politiecommissaris van het grensstadje Michailopol Pontus Beg komt erachter dat
hij waarschijnlijk een Joodse moeder heeft en dus zelf ook Joods is. In
plaats van daar, als rechtgeaarde Rus, van in paniek te raken verdiept hij zich
in het Jodendom, daarbij begeleid door de enige nog overgebleven Jood van de
stad, een oude rabbijn. Hij vindt een fascinerende wereld waarin hij zich
verbonden voelt met mensen die duizenden jaren geleden door de woestijn trokken.
Ondertussen trekt een groepje vluchtelingen door de eindeloze steppe: ze hebben
een mensensmokkelaar al hun geld gegeven om hen over de grens te brengen en nu
moeten ze zelf op zoek naar de bewoonde wereld: alsmaar naar het westen. Na de
hitte, volgt de regen, na de regen volgt de kou, maandenlang trekken ze verder
en langzaam maar zeker wordt de groep uitgedund. Er is één vreemde eend in de
bijt bij, een Ethiopiër die ze Afrika noemen en waar de anderen, xenofoob als
ze zijn, langzaam maar zeker het idee van krijgen dat hij het Boze Oog is. Tot
hij op een dag met ingeslagen schedel gevonden wordt...
Na maanden komen de overgebleven 5 vluchtelingen (drie mannen, een vrouw die
inmiddels hoogzwanger is en een jongen) aan in Michailopol, eruitziend als
"de Joden uit de kampen" zoals een politieagent opmerkt. Aan Beg de
taak om uit te vinden wie ze zijn, wat er gebeurt is (ze dragen het hoofd van
Afrika met zich mee) en hoe het verder met ze moet. Hij ziet de overeenkomst
tussen de trektocht van de Joden door de woestijn en van deze vluchtelingen door
de steppe en daardoor moet hij ook keuzes maken.
Een prachtig boek van een rasschrijver met pareltjes van observaties - over de vluchtelingen "Hun dromen verschilden in maat en gewicht [...] maar verdwenen waren ze uiteindelijk bijna allemaal". Schitterend!
Terug naar de lijst met
boekrecensies
581. Arnaldur
Indridason - Outrage
A detective with a good nose | 30 november 2012 |
A
man is found brutally murdered in his own apartment in Reykjavik, with his
trousers on his ankles and wearing a San Francisco T-shirt that is too small.
Next to the bed is a used condom, under the bed a shawl and on the table is a
bottle of Rohypnol, the date rape drug used to leave the victims without their
own will during the rape and without any memory of what happened afterwards.
Inspector Elinborg gets the task of trying to solve this murder. In first
instance the victim, a 30-year old service engineer, seems to have led an
uneventful life, with few social interactions, even fewer friends and a neat,
tidy and homely place to live. But when she digs deeper she finds that there are
some strange events in the past of this Runolfur: he left the small village
where he grew up in a hurry and never came back and an ex-gym instructor
witnesses to his strange behavior when they tried to have sex. After some time
and through some excellent police work a father and daughter are arrested: the
girl is the rape victim, the father came to rescue her. But Elinborg is not
happy: she feels that there is more to this murder and her nose proves her right.
With Erlendur on extended leave to cope with his past, Indridason had to work with a new protagonist and it works out fine. Maybe it is nicer to have a relatively grumpy, old loner as an inspector, but Indridason needed for this story some characteristics that Erlendur could not give him. I read this book in almost one go on board of a long-haul flight.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Beetje Murakami-achtige verhalen | 2 december 2012 |
Een
selectie korte verhalen van een jonge Israëlische verhalenschrijver die door
iedereen de hemel in geprezen wordt. Het is altijd moeilijk om een samenvatting
van korte verhalen geven, maar voor mij waren de thema’s: echtscheiding,
overspel (niet noodzakelijkerwijs in hetzelfde verhaal) en magisch-realisme. Een
soort Murakami-achtige verhalen die in lengte variëren van een paar regels tot
een tiental bladzijden.
Ik ben niet zo’n korte verhalen lezer, ik heb liever dikke boeken waar ik helemaal in weg kan duiken, maar het was ook niet onaangenaam om te lezen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
583. Deon
Meyer - Thirteen hours
Thriller at breakneck speed | 7 december 2012 |
Benny
Griessel is inspector with the Cape Town heavy crime unit. He is mentoring a
number of young, bright detectives and when is called in the early morning he
does not yet know that this will be the fastest moving day of his career. A
young American tourist is found with her throat cut. It soon becomes clear that
her friend is missing and that a group of thugs are desperately looking for her.
In the meantime, a CD producer is found shot in his own home with his coma-drunk
wife and a gun next to him. So Benny has two murders and a missing girl on his
hands. Luckily he is not alone as three of his mentees (Mbali Kaleni, Vusi
Ndabeni and Fransman Dekker) are helping him. In a race against the clock Benny
and his people try to find the girl alive (with quite a lot of political
pressure in the background), try to solve the murders and in the meantime Benny
gets promoted, has to convince his son to finish school and has to convince
himself to stay off the booze.
Deon Meyer is a recent discovery in the Netherlands and where better to read a book from him than in Cape Town? Most of the action was in the vicinity of the congress center where I was working, so that made it extra special. But even without that perk, the book was very exciting to read. A lot of attention for racial issues within the police force, but that is probably a given in a country like South Africa. Really enjoyed this one.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
584. Adriaan
van Dis - De wandelaar
Een man die geen stelling durft te nemen | 11 december 2012 |
Meneer
Mulder woont in Parijs waar hij leeft van een erfenis en zich niet met andere
mensen bemoeit: dagelijks maakt hij wandelingen door zijn wijk, maar niemand
herkent hem. Dat verandert drastisch als hij op een dag bij een brand in een
kraakpand vol illegalen belandt: de hond des huizes springt pardoes in zijn
armen en na die dag is hij de man die de hond gered heeft. De hond sleept hem
overal mee naar toe, hij leert de zelfkant van zijn wijk kennen: illegalen,
daklozen, bedelaars, een pater die illegale Afrikanen verbergt. Al snel kan hij
eigenlijk niet meer zonder de hond en wil hij wat doen voor een aantal mensen
die hij ontmoet, maar echt stelling nemen kan hij ook niet. Uiteindelijk blijft
hij -een hond, een vrouw en een behoorlijk som geld lichter- alleen achter.
Een melancholiek boek over de zelfkant van Parijs, de noodzaak en de onmogelijkheid om stelling te nemen. Een fantastische hond als mede-hoofdpersoon, geweldig gevonden. Een boek dat ik met veel plezier gelezen heb.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
585. Jussi
Adler-Olsen - Dossier 64
Weer een ijzersterk plot | 20 december 2012 |
En
weer krijgt de afdeling Q te maken met een zaak van lang geleden die banden
blijkt te hebben met het heden. In 1985 verdwenen in één week tijd maar liefst
5 mensen die nooit meer opgedoken zijn. Als dan ook nog blijkt dat deze mensen
elkaar deels kennen is de interesse van Afdeling Q gewekt. Ondertussen wordt er
in het heden een politieke partij ("De Zuivere Lijn") opgericht
waarvan het gedachtegoed riekt naar nazisme en eugenetica. De oprichter, Curt
Wad, blijkt zich zijn hele leven bezig te hebben gehouden met illegale
abortussen en sterilisaties bij meisjes die als asociaal werden beschouwd. Als
Rose, Assad en Carl een verband leggen met Nete Hermansen, de gemeenschappelijke
factor in de verdwijningen in 1985, begint er een levensgevaarlijk kat en
muisspel.
De vierde aflevering van de Serie Q en allemaal in 2012 gelezen. Het zijn stuk voor stuk ijzersterke verhalen, met de eerste als hoogtepunt. Er beginnen nu wel wat patroontjes in te slijten: het iets te veel alleen op pad gaan, het verhaal dat zich zowel in het heden als het verleden afspeelt en aan het eind vallen er bijna doden onder het personeel van afdeling Q. Maar het blijven bijzonder entertainende boeken.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
586. Haruki
Murakami - Dans dans dans
Zoektocht naar jezelf | 30 december 2012 |
De
hoofdpersoon is 34, schrijver van onbeduidende stukjes voor onbeduidende
bladen en net gescheiden. Kortom, zijn leven is nogal leeg. Hij gaat naar het
Dolfijnenhotel in Sapporo omdat hij daar een paar jaar geleden samengewoond
heeft met Kiki, een model met mooie oren. Hij probeert daar in contact te komen
met een mysterieuze Schaapman, die zijn levenslijn en -lot lijkt te kunnen beïnvloeden.
Maar hij ontmoet niet alleen de Schaapman, maar ook een heel arsenaal aan andere
mensen: een klasgenoot van de middelbare school die het tot acteur in
middelmatige films en reclames heeft geschopt, een meisje van 13 die hij onder
zijn hoede neemt omdat haar moeder - een getalenteerde maar vage fotografe - en
haar vader - een egoïstische schrijver - niet voor haar kunnen of willen zorgen
en de nerveuze receptioniste van het hotel waar hij smoorverliefd op raakt. En
ondertussen vallen er steeds meer doden in zijn omgeving, wat hem een verblijf
van 3 dagen op een politiebureau oplevert. Uiteindelijk blijken alle
verhaallijnen met elkaar verbonden te zijn, weet de hoofdpersoon de knopen te
ontwarren en keert hij terug naar Sapporo voor de vrouw van zijn dromen.
Het vervolg op "De jacht op het verloren schaap" is één van de vroegere werken van Murakami en dat is te merken: het verhaal komt wat moeizaam op gang, maar heeft alle kenmerken van een echte Murakami, inclusief een flinke scheut magisch realisme.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Ongemakkelijke keuzes onder Hitler en Stalin | 16 januari 2013 |
Thomas
Heiselberg is een ambitieuze jonge marktonderzoeker voor een Amerikaans bedrijf
Milton dat zijn Europese hoofdkantoor in het Berlijn van de jaren '30 heeft.
Door bestudering van "volkskarakters" proberen ze de beste manieren te
identificeren om producten aan de man te brengen. Als Milton zich terugtrekt uit
Hitler Duitsland wordt Heiselberg automatisch een verdacht persoon, maar ook
iemand die iets kan waar de Duitsers behoefte aan hebben: het gedrag van
volkeren verklaren en de beste manier identificeren om impopulaire maatregelen
te implementeren, handig als je Polen binnen valt. Dus stelt Heisenberg zijn
"Model van de Poolse nationale mens" ter beschikking en houdt daar een
baan in Warschau bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken aan over. Maar hij
schat de intriges niet goed in, heeft een oude vijand in de vorm van een
klasgenoot die nu bij de SS is en verliest uiteindelijk alles. Hij wordt
overgeplaatst naar Lublin, waar hij moet werken aan een gezamenlijke
vriendschapsparade met de Sovjet Unie, waar Hitler Duitsland op dat moment nog
een verdrag mee heeft.
Sasja Vajsberg is de volwassen dochter van een joodse natuurkundige met veel contacten in kunstzinnige kringen in het Leningrad van Stalin, niet bepaald een te benijden positie. Gelukkig heeft ze verkering met Maksim Podolski, een hoge ambtenaar bij de geheime dienst NKVD. Als haar ouders en de hele kunstenaarskring om hen heen gearresteerd worden gaat Sasja voor de KNVD werken en wordt één van hun beste ondervraagsters. Haar verborgen agenda is dat ze op deze manier haar twee jongere broertjes die in een weeshuis zijn geplaatst wil beschermen. Dat lukt ten dele: haar ene broer sneuvelt in het leger, de andere belandt in Brest, waar ook Sasja wordt gestationeerd, net aan de andere kant van de grens met Brest. Ook zij wordt, net als Thomas, uitgerangeerd en moet werken aan de gezamenlijke vriendschapsparade met Hitler Duitsland, waar de Sovjet Unie op dat moment nog een verdrag mee heeft. En zo komen de verhalen bij elkaar, maar zonder happy ending, want nog voor de parade plaats kan vinden valt Duitsland de Sovjet Unie aan.
Een verhaal dat mooi bij elkaar komt, vragen stelt bij de keuzevrijheid die mensen hebben en ook nog een inkijkje geeft in het dagelijks leven van mensen onder twee verschillende dictaturen. En toch kon het me net niet helemaal boeien, waarschijnlijk omdat de personages me niet echt raakten.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
588. Paulien
Cornelisse
- En dan nog iets
Onbekommerd lachen om idiote uitdrukkingen | 19 januari 2013 |
Na
een boek over de verschrikkingen onder Hitler en Stalin had ik niet direct zin
in een volgens boek vol kommer en kwel. Dus tussendoor maar gewoon een boekje
gelezen waarom je onbekommerd kan lachen. En dat heb ik ook gedaan, want Paulien
Cornelisse is een meester in het droogkloterig becommentariëren van rare
uitdrukkingen en misplaatst taalgebruik. Met tranen in de ogen zat ik in de
trein te lezen over de man wiens dochter zat weg te kwijlen op een berg, het
bordje "Honden, hier niet kakken" voor honden die kunnen lezen en het
onmisbaarheidssyndroom van mensen die zelfs in het weekend hun autoreply
aanzetten (lees: een flink deel van mijn collega's). En inderdaad:
natuurliefhebbers zijn vaak nog fascinerender dan de natuur die ze liefhebben en
het feit dat er geen woord voor ouders is die een kind verliezen maakt dat
verlies extra schrijnend.
Vaak heel erg lachen, altijd raak, alleen die tekeningetjes heb ik niet zoveel mee.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
589. Arnaldur
Indridason
- Doodskap
Hebzucht en kindermishandeling | 25 januari 2013 |
Inspecteur
Erlendur is nog steeds met zijn verleden aan het worstelen in Oost-IJsland, dus
de andere leden van het team moeten de misdaden oplossen. Sigurdur Oli is de
conservatieve hardliner die van mening is dat mensen uitsluitend door eigen
schuld in de problemen komen. Maar deze keer moet hij zijn mening bijstellen:
een vieze alcoholist blijkt het slachtoffer van pedofilie te zijn en is zijn
misbruiker na jaren weer op het spoor gekomen. Wanhopig probeert hij Sigurdur
duidelijk te maken dat hij niet voor zichzelf instaat.
Toch is dit niet de belangrijkste verhaallijn van het boek. Sigurdur wordt door een oude schoolvriend gevraagd om eens te gaan praten met Lina en Ebbi, die na een avondje partnerruil nu de schoonzus van de schoolvriend chanteren met foto's. Als Sigurdur binnenkomt vindt hij een fataal gewonde Lina en krijgt hij zelf een mep met een knuppel van een man die zo snel is dat hij kan ontsnappen. Door noest speurwerk komen ze erachter wie de man is en weten hem uiteindelijk te arresteren, maar wie is de opdrachtgever? Is het vanwege drugsschulden, is het vanwege afpersing of is het omdat Lina te veel wist van een hebberige geldconstructies van een aantal bankmedewerkers? Pas helemaal aan het eind van het boek wordt dat duidelijk.
Weer een prima boek dat laat zien dat dingen zelden zwart-wit zijn en dat veel mensen gedreven worden door hebzucht. en als er dan iemand last van zijn geweten krijgt moet je maar afwachten of die het er levend vanaf brengt.
.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
590. Tess
Gerritsen
- The silent girl
Taking revenge and solving cases in Boston's China Town | 19 februari 2013 |
During
a "ghost tour" in Boston's China Town one of the participants finds a
bleeding hand in an alley where a gross mass murder took place in a restaurant
19 years ago. First they think it is a prop, but soon it becomes clear that it
belongs to the body of a girl that is found on the roof almost decapitated. In
come forensic pathologist Maura Isles and detective Jane Rizzoli to solve the
case. They find a world of silence: people don't wanna talk about the shooting
that took place 19 years ago, but they are sure that it has to do with this. The
widow of one of the victims runs a martial art school and sends messages around
that the killing was not carried out by the cook, a retired detective that looks
into the case is found murdered, but only after he has given a hint that it has
to do with "the missing girls" and at the crime scene they find
unexpected traces.
"The missing girls" are the daughters of two of the victims: the daughter of the waiter disappeared a couple of months before the killings, the daughter of one of the clients a few weeks after the killings. Rizzoli and her team start digging into the case and it soon becomes clear that there is far more to the victims and the survivors that seemed to be the case. Nearly losing her life in the process she is capable of solving the case, but not without the help of some unexpected Chinese folklore character.
Another solid Tess Gerritsen that makes you want to read on. A minor role for Maura Isles this time.
.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
591. Jan
Brokken
- De vergelding
Bijna 70 jaar later en nog steeds een verscheurd dorp | 24 februari 2013 |
Op
10 oktober 1944 lopen 3 Duitse soldaten en 2 lokale meiden uit Rhoon na de
avondklok over de Rijsdijk bij het gehucht Het Sluisje net buiten Rhoon. De
langste soldaat raakt een hoogspanningskabel die over de stikdonkere dijk ligt
en overlijdt uiteindelijk aan zijn verwondingen. De wraak van de Duitsers (toch
al zenuwachtig na Dolle Dinsdag) is gruwelijk: 6 willekeurige mensen uit het
gehucht worden opgepakt en na een nacht in de cel tezamen met een zevende
persoon gefusilleerd en het grootste deel van de huizen van Het Sluisje wordt
geplunderd en in brand gestoken. Tot zover nog niets controversieels voor de
mensen uit Rhoon zou je denken. Ware het niet dat de zoon van de rijke boer via
zijn vader en een NSB-er vrijgekocht wordt, maar de zoon van de arme boer (die
een neef is van de rijke boer) niet, dat de opengevallen plaats ingenomen moet
worden door een andere man die door de Duitsers uit zijn huis gesleurd wordt en
dat men wist dat de Duitsers bij een sabotageactie gruwelijk wraak zouden nemen.
En dan is er ook nog die vrouw van een naar Engeland uitgeweken Nederlandse
soldaat die Duitsers "vermaakt" in haar huis en daarbij bijgestaan
wordt door een aantal meisjes en vrouwen uit de omgeving. En uiteraard worden
deze moffenhoeren na de oorlog flink aangepakt, wat dan weer tot collectieve
schaamte leidt. En daar doorheen spelen dan ook nog geloofstwisten, jaloezie, en
de wie-was-goed-en-wie-was-fout discussie.
Jan Brokken, de na de oorlog geboren zoon van de dominee van Rhoon, heeft het met hulp van heel veel mensen zo goed mogelijk uitgezocht en dat levert toch wel een ontluisterend beeld van de overheersende kleinzieligheid op zo'n dorp op en ook een beeld van Duitse pennenlikkers die als ze de kans krijgen psychopathische acties ondernemen. En verder heel veel overspel, hoererij, geloofstwisten, maar ook dappere acties die soms met het leven bekocht werden. Ik heb ook zo af en toe vreselijk moeten lachen (ingekwartierde Duitsers in huis, onderduikers in de schuur) en waren er dingen die ik niet wist (het verzet dat zich suf puzzelde op welke onderduiker waar moest worden ondergebracht, want ook daarbij moest met geloofsovertuiging rekening gehouden worden). Ook al is er wat mij betreft aan het eind nog steeds geen eenduidig antwoord op de vraag wie wat gedaan heeft, Brokken schetst wel een minutieus beeld van het dorpsleven in bezettingstijd en het is goed dat hij dat nu gedaan heeft: de meeste direct betrokkenen waren of hoogbejaard of al overleden, waarbij de verhalen van de (inmiddels ook al bejaarde) kinderen moesten komen. Een aanradertje.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
592. Peter
Hoeg
- De kinderen van de olifantenhoeders
Beetje dun verhaal met veel humor geschreven | 8 maart 2013 |
Het
gezin van de dominee van het Deense eiland Finø bestaat uit vader die dominee
is, moeder is organiste maar vooral het electronicawonderkind van het eiland,
zoon Hans van ruim 2 meter studeert astronomie in Kopenhagen, dochter Tilte
heeft de gave om iedereen van haar gelijk te overtuigen, zoon Peter van 14 is de
lokale voetbalster en hond Basker is een volwaardig lid van de familie. Kortom,
een wonderlijke mengelmoes. Als vader en moeder opeens verdwijnen proberen Peter
(de ik-figuur van het boek) en Tilte erachter te komen wat hun ouders in hun
schild voeren, want uit diverse aanwijzingen blijkt dat dat weinig goeds is. Bij
hun speurtocht krijgen ze te maken met de bisschop, een psychiater die hun gek
wil verklaren en 2 verliefde politieagenten. Gelukkig worden ze geholpen door
diverse bizarre bewoners van Finø, want klein als het is hebben alle
wereldreligies hun lokale vertegenwoordigers en het lijkt erop dat de ouders
willen toeslaan tijdens een synode van wereldgodsdiensten. Er volgt een
spannende tocht op zoek naar aanwijzingen waarbij een hele serie obstakels
moeten worden genomen en alles uiteindelijk toch nog min of meer goed afloopt.
Een bizar verhaal, met zeer veel humor geschreven door de ogen van een 14-jarige, maar met een beetje een dun verhaaltje. Ruim viersterren voor de schrijfstijl, maar veel minder voor het verhaal. Toch heb ik me geen moment verveeld, maar niet een boek dat zal blijven hangen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Wat een schitterend, ontroerend boek! | 14 maart 2013 |
William
Stoner wordt aan het eind van de 19e eeuw geboren in een arm boerengezin in
Missouri. Als hij 19 is sturen zijn ouders hun enige kind naar de net geopende
Landbouwhogeschool van de Universiteit van Missouri in Columbia. Stoner zal daar
de rest van zijn leven blijven: hij ontdekt zijn liefde voor het Engels en wordt
na zijn studie onderzoeker en docent. Hij ontmoet er Edith, zijn
manisch-depressief en hysterisch aandoende vrouw, met wie hij een ongelukkig
huwelijk heeft, maar wel een dochter krijgt Grace, die hij met veel liefde
opvoedt tot Edith Grace het middelpunt van hun huwelijkse strijd maakt. Hij
geeft er colleges en begeleidt studenten en ontmoet zo zijn grote liefde
Kathrine met wie hij gedurende een aantal maanden een ontspannen relatie heeft.
En natuurlijk zijn er de verwikkelingen aan de universiteit, met name met het
vakgroepshoofd Holly Lomax, die Stoner dwars probeert te zitten als Stoner een
van zijn lievelingsstudenten een onvoldoende geeft. Maar uiteindelijk weet
Stoner dat elegant op te lossen. Aan het eind van zijn leven wordt zijn
pensionering het laatste openbare optreden alvorens hij in alle rust met zijn
hand op zijn boeken overlijdt.
Het onopvallende leven van een man van weinig woorden wonderschoon beschreven met op de achtergrond de grote ontwikkelingen in Amerika: het keuterboerenleven, de opkomst van het massatransport, de wereldoorlogen, de depressie: het zit er allemaal in, maar nooit op de voorgrond. Een boek dat je vanaf het begin pakt en raakt. Ook wat ze een "slow burner" noemen: uitgekomen half 2012, nu pas op nummer 1 van de boeken top 10 en dat door volkomen terechte mond op mond reclame.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Beetje onsamenhangend verhaal | 18 maart 2013 |
Inspecteur
Bennie Griessel wordt door zijn vrouw het huis uitgezet nadat hij haar tijdens
zijn zoveelste dronken bui geslagen heeft. Terwijl hij de drank probeert te
overwinnen, een appartement probeert te vinden en zich bezorgd maakt over zijn
vrouw en kinderen moet hij de moorden die gepleegd worden door een man met een
assegaai (een Zoeloe-speer) op kindermishandelaars op proberen te lossen. En dat
alles ook nog in het wespennest dat "politie" heet waar persoonlijke,
afdelings- en raciale belangen allemaal een onuitgesproken rol spelen.
Ondertussen krijgen we ook nog het verhaal van de assegaaimoordenaar te horen en
van een dure prostituee die in de handen van een nare Colombiaanse
drugshandelaar valt. Kortom, veel verhalen, waarvan de rol van met name de
prostituee pas laat duidelijk wordt. Uiteindelijk komt niemand er zonder
kleerscheuren af.
Een verhaal dat op zich wel spannend is, maar nogal rommelig verteld, veel minder goed dan 13 hours.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
595. Kees van
Kooten - De verrekijker
Kijken vanuit diverse perspectieven | 21 maart 2013 |
Al
zolang als Kees van Kooten zich kan herinneren beschikt de familie Van Kooten
over een prachtige, ouderwetse verrekijker. En dan duikt er opeens een brief op
dat sergeant van Kooten (zijnde vader Jan) een verrekijker ter waarde van 9
gulden 75 gevorderd zou hebben in de meidagen van 1940 van een zekere familie
Treurniet uit Berkel en Roderijs. Dat werpt de vraag op waarom de kijker
gevorderd zou zijn en ook waarom hij niet teruggegeven is en daarmee dus
feitelijk oorlogsbuit is. Een beetje een Arie en Gé Temmes verhaal: "Wo
ist der Bahnhof" "Do ist Der Bahnhof" en dat een verzetsdaad dan
opeens een collaboratieverhaal wordt. Kees bedenkt er een hele serie scenario's
bij, filosofeert er lustig op los over lezen, schrijven en de digitale
revolutie, maar uiteindelijk zit er niets anders op dan op zoek te gaan naar de
nazaten Treurniet. En gelukkig kan het hele verhaal verklaart worden en mag de
verrekijker familiebezit blijven.
Een vermakelijk boekenweekgeschenk, met in de bovenmarge een agenda van de enorme hoeveelheden aan lezen gerelateerde activiteiten in Nederland en Vlaanderen.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Pedofilie, chantage, geldzucht, of toch gewoon moord? | 26 maart 2013 |
Als
de Noorse ambassadeur in Thailand vermoord wordt gevonden in een
prostitutiemotel wordt Harry Hole naar Bangkok gestuurd om te proberen de
moordenaar te vinden, maar vooral om te zorgen dat er geen politieke ongelukken
gebeuren. De ambassadeur is namelijk een vriend van de premier en daarnaast een
niet uit de kast homo. Kortom, leuke gegevens voor de schandaalpers. Je kan je
natuurlijk afvragen of Harry de beste persoon is om geen politieke rimpelingen
te veroorzaken en al snel blijkt dit inderdaad een misrekening te zijn. Samen
met een enorme, kale inspectrice van de lokale recherche gaat hij op onderzoek
uit en stuit op een netwerk van pedofilie, chantage, geldzucht en al het andere
dat Bangkok berucht maakt. Maar wie nou wat met welk onderwerp te maken heeft is
nog een heel gepuzzel. De halve Noorse kolonie in Bangkok lijkt erbij betrokken
te zijn en ze komen er geen van allen zonder kleerscheuren van af.
Een prima boek, misschien duurt het wat lang tot de actie komt (ik vind dat zelf geen bezwaar), maar als de actie komt is hij ook ultiem goor.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
597. David
Sedaris
- Van je familie moet je het hebben
Met veel humor geschreven korte verhalen | 30 maart 2013 |
David
Sedaris groeide op in een gezin met 4 dochters en 2 zoons, dat toch wel als
"onorthodox" mag worden beschreven na het lezen van de verhalen. Hij
observeert de beslommeringen van de familie en de wereld om hem heen en
beschrijft dat met de nodige droge humor. Niet alle verhalen zijn even geslaagd,
maar ik heb vreselijk moeten lachen om het verhaal over zijn Griekse grootmoeder
die bij de familie in komt wonen, waarna er een strijd tussen Amerikaanse
schoondochter en Griekse grootmoeder ontbrandt die zijn weerga niet kent. Ook
het verhaal over nudisten en hun preoccupatie met badhanddoeken is het lezen
meer dan waard.
Ik kocht dit boek vanwege de ronkende recensies. Nu ben ik geen korte verhalenlezer: geef mij maar een dikke pil waar ik me in kan verliezen, maar het was vermakelijke kost.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
598. J.K.
Rowling
- Een goede raad
Valt wat tegen na Harry Potter, maar wat wil je... | 2 april 2013 |
Het
dorpje Pagford valt onder de grotere plaats Yarvil, maar heeft wel een eigen
gemeentedeelraad. Er zijn 2 heikele punten: het al dan niet open houden van de
afkickkliniek en The Fields, een getto-achtige wijk, die onder Pagford valt,
maar die ze dolgraag af willen stoten naar Yarvil, al is het alleen maar omdat
de jeugd van The Fields dan naar school moet in Yarvil en het keurige Pagford
van ze af is. De raad wordt gerund door middenstander Howard Mollison, die al
tijden probeert The Fields weg te krijgen, maar in Barry Fairbrother een
opponent van formaat heeft. Als Barry plotseling dood blijft komt de positie in
de raad vrij en gaan er allerlei mensen proberen die positie in te nemen:
Howard's zoon Miles wordt gesteund door zijn vader, maar ook Simon Price, een
kluizenaarsachtige man die zijn familie mishandeld, Colin Wall die rector in aan
het lokale lyceum en last van angststoornissen heeft doen mee aan de
verkiezingen. Als dan ook nog De Geest van Barry Fairbrother op internet opduikt
die familiegeheimen bekend maakt is het hek helemaal van de dam. En ondertussen
krijg je een kijkje achter de schermen van de families en van de kinderen: Fats,
die probeert "authentiek" te zijn en daardoor een enorme eikel wordt,
Andrew die door zijn vader geestelijk en lichamelijk mishandeld wordt, de lokale
Pakistaanse huisarts Jawanda en haar zichzelf mutilerende dochter Sukhvinder,
een aantal relaties, maar vooral de in The Fields opgroeiende Krystal Weedon,
die wanhopig probeert het gezin van haar aan heroine verslaafde moeder en
3-jarige broertje Robby draaiende te houden. Met haar grote bek en
"losse"gedrag is ze controversieel en voorde meeste mensen het
voorbeeld wat er niet deugt aan The Fields, maar eigenlijk is het de meest
authentieke persoon in het hele boek, die de meeste sympathie oproept.
Uiteindelijk stevent het boek op een onontkoombare apotheose af.
Een heel Engels boek over standsverschillen die in Nederland toch iets minder spelen denk ik. Na Harry Potter viel het boek een beetje tegen: het keutelt wat door en de meeste figuren vind ik nogal karikaturaal. Maar ja, na Harry Potter valt denk ik alles tegen...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
599. Anton
Valens - Het boek ont
Wat een zooitje losers bij elkaar | 10 april 2013 |
Isebrand
Schut woont in Groningen en is ontslagen bij zin vorige werkgever. Hij heeft
geen geld, geen baan, geen echte vrienden en ook niet echt een doel in zijn
leven, afgezien misschien van "Man & Post", een door hemzelf
opgerichte praat- en doe het zelf groep voor mannen die bang zijn om hun post
open te maken. Wat een zooitje losers bij elkaar: een Limburger die een
wietplantage in zijn huis heeft omdat hij geen nee durft te zeggen, een
volslagen vage Boudewijn en een psychiatrisch verpleegkundige die vj wil worden.
Als Isebrand aan het werk gaat bij het openbaar toilet op de Grote Markt komt
daar nog zijn voorman Ebel bij en dan ontmoet hij ook nog een organisatieadviseur,
Meckering, die ooit iets met zijn moeder heeft gehad. Deze Meckering heeft een
fascinatie voor het woord "ont" en wil daar een boek over schrijven
waarbij hij Isebrand inhuurt als een soort secretaris. Maar verder dan gedachten
opschrijven komt het niet, er wordt niets uitgewerkt. Uiteindelijk desintegreert
alles langzaam maar zeker.
Allemaal lekker belangrijk en lekker boeiend. Niet dus... Het schijnt dat het bloedmooi geschreven is en hilarisch en dat het talent van de pagina's afspringt, maar ik heb het niet kunnen ontdekken. Voor mij is het leuk dat het in Groningen speelt omdat ik daar 5 jaar gewoond heb, maar dat was het dan ook wel.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
600. Nele
Neuhaus - Diepe wonden
Hele enge bejaarden | 14 april 2013 |
Een
stokoude Joodse man wordt afgeschoten met een nekschot, een oude Nazi wordt
afgeschoten met een nekschot en een zwaar gehandicapte oude vrouw wordt
afgeschoten met een nekschot. Wat hebben deze drie met elkaar gemeen? Alle
sporen wijzen naar de steenrijke matriarch Vera van de Kaltensee clan. Vera
Kaltensee woonde tijdens de oorlog in Oost-Pruisen (nu Polen) als dochter van
oude landadel. Maar was dat ook zo? En wat is de rol van de familie Nowak, die
het landgoed van de Kaltensees opknapte erbij? Aan rechercheurs
Kirchhoff en Von Bodenstein de taak om uit te zoeken wat er echt gebeurd is. Er
vallen een flinke stapel doden en ook de rechercheurs moeten opletten dat ze het
er levend vanaf brengen, maar uiteindelijk wordt alles duidelijk en zat het toch
net anders dan ik gedacht had.
Weer een sterke thriller na Sneeuwwitje moet sterven, maar het grote aantal personen werkt soms verwarrend. Een redelijk dapper thema voor een Duits boek, want iedereen die niet Duits is zit toch met argusogen te kijken hoe een Duitse thrillerauteur over de oorlog gaat schrijven.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Voor
reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)
Door
naar de volgende 30 boekrecensies
Terug
naar de vorige 30 boekrecensies
Terug
naar de lijst met boekrecensies