Boekrecensies 751-780

751. Michael Connelly - The crossing

Harry Bosch has finally retired. But restoring an old Harley Davidson is not enough to make his new life satisfactory. When his half-brother Mickey Haller asks him to look into the case of a person he has to defend Harry does what he never had expected himself to do: he starts working for the defense. But he does so as the old police dog that he is: it is not so much that he wants to acquit the guy who is currently held for the crime, but to make sure that there is not a killer on the loose. It soon becomes clear that the case he is working on is not as clear-cut as it had seemed: there is more to the brutal rape and murder of Lexi Parks than meets the eye, even with semen traces of the suspect all over the place. The more Harry dives into the case, the more it becomes clear that there is a really evil scheme behind all this and that there are more crimes connected to the case. And the crossing can be explained in 3 different ways: the policeman crossing to the defense, the good guys crossing to the crime world and finding the place where the lives of the victim and the accused cross.

Another excellent installment of Harry Bosch and the angle that Connelly took (a retired policeman trying to catch the right killer while working for the defense attorney who is more interested in getting acquittal for his client) works excellently and gives the book this small extra that makes it even more exciting than a straight-cut detective.

Terug naar de lijst met boekrecensies

752. Angela Marsons - Lost girls

The abduction of a child is the nightmare for every parent and it gets worse when she is abducted together with her best friend, whose parents happen to be friends of the family a well. And when a sick game of auctioning (only the daughter of the highest bidder will survive) starts it puts even more stress on the families as well as the friendship. And this is then made worse by the fact that each family has its secrets… So far a brief sketch of the setting. It is up to DC Kim Stone and her team to make sure that both girls get back home unharmed while the clock is ticking… They have one foothold: 13 months ago two other girls disappeared in a similar abduction. But this time the kidnappers are more ruthless with a total psychopath on the roam to get rid of all the collateral damage that may get in the way of a successful ending.

DC Stone is a wonderful detective character: rough and tough on the outside, caring and damaged by her youth on the inside. Another great installment of this series. The antagonist (Subject Two) was  a bit too gory for my taste, but the book still reads like a breeze.

Terug naar de lijst met boekrecensies

753. Alexander Münninghoff - De stamhouder

Opa Münninghoff “De Oude Heer” verhuist voor de oorlog naar Letland waar hij al snel fortuin maakt en als een soort nieuwe adel opgenomen wordt in de Duitse adelkringen van dat moment. Er worden in totaal vier kinderen geboren: Frans, Xeno, Jimmy en Titty, die onbezorgd opgroeien als rijkeluiskinderen. En dan breekt de oorlog uit. De Oude Heer heeft hele goede contacten en krijgt bericht van de invasie van Polen. Hij weet nog net met de hele familie en een klein deel van zijn fortuin te ontkomen naar Nederland, waar ze na wat omzwervingen in Voorburg belanden. Daar regeert de zeer katholieke Oude Heer met ijzeren hand over de familie. Zakenman als hij is weet hij ook tijdens de oorlog met allerlei handel en verhalen bij zowel de bezetter als het verzet grote indruk te maken.

Oudste zoon Frans wil vanaf het begin niet deugen: hij haat Nederland, adoreert Duitsland en zodra het kan meldt hij zich aan bij de SS om aan het Oostfront te gaan vechten. Hij trouwt met zijn jeugdliefde Werra en midden in de oorlog krijgen ze een zoon, Alexander, de oogappel van opa omdat hij De Stamhouder is. Na de oorlog vervalt Frans van kwaad tot erger: schimmige handel, buitenechtelijke kinderen, list en bedrog, veel te veel drank, totaal geen verantwoordelijkheidsgevoel. De oorlog was zijn finest hour, daarna gaat het alleen maar bergaf. Moeder Werra wordt het huis en het land uitgetrapt door opa en Frans samen en belandt in Duitsland in uiterste armoede.

En tussen al deze puinhopen moet Alexander proberen iets van zijn leven te maken, wat hem wonderwel lukt. Ik kan begrijpen dat hij dit verhaal op wilde schrijven, want ik denk dat er weinig mensen zijn die in zo’n disfunctionele familie opgegroeid zullen zijn met zulke bizarre verhalen. Ik vind de stijl soms wat schonkig, maar onderhoudend is het wel. Of het De Geschiedenisprijs voor het beste geschiedenisboek verdient kan je je afvragen…

Terug naar de lijst met boekrecensies

754. Hugo Borst - Ma

Hugo Borst is mantelzorger voor zijn dementerende moeder. Samen met zijn broer en hun vrouwen zorgen ze zo lang mogelijk voor zijn moeder op haar flat in Ommoord. In het begin is ze vergeetachtig, maar dit wordt rap erger. Dementie zit in haar familie, dus in het verleden hebben ze het er wel over gehad wat ze zou willen. Uiteindelijk gaat het echt niet meer en belandt ze in het Verpleeghuis waar ook haar zussen gezeten hebben en waar ze in die tijd erg over te spreken waren. In het begin wil ze terug naar huis, maar al snel is ze zo ver heen dat ze ook dat niet meer weet. Eigenlijk wil ze het liefst slapen. Maar soms is er opeens een helder moment: als haar achterkleindochter Balou op bezoek komt of zomaar. Maar er zijn ook steeds meer tekenen van de ultieme aftakeling: de "ongelukjes" op de wc omdat ze even vergeten is hoe dat ook al weer moet, het steeds minder eten en het wegvallen van de spraak. En dit alles wordt afgewisseld met zeer liefdevolle verhalen over vroeger, over de verpleging en over de relatie van Hugo met zijn moeder. Het meest tekenende voorbeeld van de aftakeling zijn eigenlijk de vier korte verhaaltjes over een ketting met een gouden kruisje die Hugo op zijn vijftigste verjaardag van zijn moeder kreeg: in het begin weet ze niet meer dat ze het gegeven heeft en wil ze het terug (haar man had het ooit voor haar gekocht tijdens een vakantie), aan het eind vindt ze het alleen maar mooi en herkent ze het hele kettinkje niet meer.

Een schitterend boekje, met zeer veel compassie, liefde en waardigheid geschreven. Heel herkenbaar voor iedereen die te maken heeft (gehad) met een dementerende geliefde in zijn/haar omgeving. Wat zeg je wel, wat laat je achterwege? Dat haar man dood is bijvoorbeeld... De momenten van helderheid waarbij de humor opeens helemaal terug kan zijn. En het genot van het zingen van liedjes van vroeger. Zeer de moeite waard.

Terug naar de lijst met boekrecensies

755. Anne-Gine Goemans - Honolulu king

Hardy Hardy en zijn vrienden George en Cok zijn redenlijk struise eind-zeventigers, begin-tachtigers die inde jaren '50 als "Indo's" naar Den Haag gekomen zijn. Ze runnen een Indonesische toko, maar zijn vooral bezig met hun verleden als Hawaï-band "De Honolulu Kings" en met hun enorme verzameling bandjes waarop ze de verhalen van de overlevenden van de Japanse bezetting hebben opgenomen. Vooral Hardy is ontzettend anti-Japans en als er een all you can eat sushi restaurant geopend wordt tegenover de toko vliegt hij nogal uit de bocht. Bovendien is zijn vrouw Christina, van wie hij zielsveel houdt, opgenomen in een verpleeghuis met verregaande dementie. Hardy wil daar niet echt aan en fantaseert dat zijn vrouw in een hotel zit en ze op een dag weer mee naar huis kan. Kleindochter Synne helpt in de toko en moet ondertussen kiezen tussen de betrouwbare medestudent Olaf en de veel oudere en getrouwde architect David, die het zelfs bestaat om haar mee naar Parijs te nemen samen met zijn vrouw en kinderen.

Alles komt tot een climax als Hardy bij de vrijmetselaars bekent dat hij na de oorlog 9 moorden gepleegd heeft in Indonesië. Weliswaar op de moordenaars van zijn moeder, zusje en broertjes, maar toch... De loge zit er vreselijk mee in de maag, want aan de ene kant is er de zwijgplicht, aan de andere kant hebben we het hier wel over 9 moorden. En Hardy heeft meteen maar helemaal schoon schip gemaakt door dit ook aan zijn vrienden en familie te vertellen. Maar uiteidnelijk blijkt alles toch weer anders te zijn dan het lijkt en kun je je ten zeerste afvragen of Hardy niet gezellig bij zijn vrouw moet gaan wonen.

Een boek waar ze bij DWDD helemaal weg van waren. Ik vond het in het begin nogal langdradig en vervolgens niet zo geloofwaardig. Er zijn ook allerlei losse verhaallijntjes die niet zo veel aan het boek toevoegen. Kortom, niet wat ik ervan verwachtte.

Terug naar de lijst met boekrecensies

756. Isa Maron - Ritueel

Tijdens de aanleg van een nieuwe tuin wordt er bij een groot herenhuis aan de Nieuwendammerdijk in Amsterdam Noord een schedel gevonden. En dan nog een schedel, en dan nog een schedel... In eerste instantie wordt gedacht dat de zeer invloedrijke doch van pedofilie verdachte vorige hoofdbewoner er iets mee te maken heeft, maar al snel wordt duidelijk dat de zaak complexer ligt. Inspecteur Maud Mertens mag weer aan de slag en moet daarbij enerzijds de vooroordelen van haar collega Niels in toom houden, anderzijds proberen door het ijzeren gordijn van stilte rond de vorige bewoners, de familie Demsterwold, heen te breken. Kyra Slagter, 19-jarige studente forensisch onderzoek, is ook bij deze zaak weer betrokken. Dat komt voornamelijk omdat er verbanden zouden kunnen zijn met de verdwijning van haar zus Sarina. Langzaam maar zeker krijgt Maud vat op de zaak, te meer daar de moordenaar fouten begint te maken en sporen begint achter te laten. Maar uiteindelijk is het een misverstand dat leidt tot het oplossen van deze zaak, waarbij het ook duidelijk wordt dat er wel degelijk een verband is met de verdwijning van Sarina. Dus een cliffhanger en op naar deel 4...

Ik moest er in het begin even inkomen: wie was ook alweer wie? Maar uiteindelijk was het weer een sterk deel van het vervolgverhaal rond de verdwijning van Sarina Slagter. Nu hebben we dit jaar een golf van moorden in Amsterdam, maar met deze seriemoordenaar erbij begint de moorddichtheid in het Amsterdam Noord van Isa Maron wel angstwekkende proporties aan te nemen. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

757. Deon Meyer - Icarus

In  de zandduinen bij Blouberg in de buurt van Kaapstad wordt het lijk gevonden van de drie weken ervoor verdwenen internetondernemer Ernst Richter. Richter is zeer omstreden: hij heeft een internetbedrijf in alibi's: als je je vrouw (of man) bedriegt kan je bij Richter's bedrijf een waterdicht alibi kopen. En dat valt niet goed bij allerlei groepen: van zwaar religieus tot benadeelde partners. Aan Benny Griessel en zijn teamgenoten de taak om deze moord op te lossen. En ondertussen komt er bij Griessel nog een lijk uit de kast: na bijna 2 jaar droog te hebben gestaan steekt zijn drankzucht weer de kop op. Terwijl het team druk bezig is om sporen te verzamelen zit Francois du Toit, een 27-jarige wijnboer, bij een advocate om zijn levensverhaal en het levensverhaal van zijn familie uit de doeken te doen omdat hij vreest dat zijn geschiedenis iets te maken heeft met de moord op Griessel. Uiteindelijk blijken ze het allemaal bij het verkeerde eind te hebben, maar daar gaat veel speurwerk overheen.

Een hele goede Deon Meyer: het gaat niet snel, het zijn geen wilde achtervolgingen, maar de mensen, hun gedrag en beslissingen zijn mooi beschreven en je wilt steeds weten hoe het af zal lopen. Met veel plezier gelezen in een tijd dat ik het heel druk heb met andere dingen en dat zegt genoeg...

Terug naar de lijst met boekrecensies

758. Marja Vuijsje - Het rijbewijs van Nematollah

Nematollah is één van de eerste Iraniërs die in het begin van de twintigste eeuw een rijbewijs heeft. Hij werkt als chauffeur voor hooggeplaatste binnenlandse en buitenlandse politici en ambassadeurs in het dan al flink uitdijende Teheran. Na twee mislukte huwelijken trouwt hij als hij in de 50 is met de 13-jarige Fatemeh, die een hele schare kinderen baart, waaronder de hoofdpersoon van dit boek, Arash. Terwijl vader er een schare vriendinnen op nahoudt en ook anderszins gastvrij is, zijn moeder het huishouden runt en hij verwend (en opgevoed) wordt door zijn oudere zussen en broers ontrolt de geschiedenis van Iran zich: na een relatief rustige en vrije periode net na de tweede wereldoorlog volgt het schrikbewind van de sjah. Iran is op dat moment bijzonder pro-Amerika en zeer westers: alcohol, meisjes in bikini, opleidingen in Amerika, het kan allemaal. Maar het martelen en moorden door de geheime politie, de SAVAK, stuit op steeds meer verzet en uiteindelijk tot de opkomst van het islamisme onder Ayatollah Khomeiny, die in 1979 de macht overneemt. Arash is dan een jongeman die zich aangesloten heeft bij een radicaal socialistische beweging en als dan ook nog eens de oorlog met Irak uitbreekt loopt hij dubbel gevaar: opgepakt, gemarteld en geëxecuteerd worden door de geheime politie van de Ayatollah of naar het front gestuurd worden als kanonnenvoer. Samen met 2 broers vlucht hij via Turkije naar Europa en belandt uiteindelijk in Amsterdam. Daar gaat hij politicologie studeren, krijgt zijn dochter Maryam en blijft voor altijd met het gevoel zitten dat hij tussen 2 culturen valt.

In dit boek beschrijft Marja Vuijsje de typerende geschiedenissen die horen bij de diaspora van Iraniërs na de komst van de ayatollah, maar ook het meer algemene gevoel dat vluchtelingen hebben als ze p wat latere leeftijd in een nieuw land terecht komen: het vallen tussen twee culturen terwijl je kinderen helemaal opgroeien in die "nieuwe"cultuur. Een heel actueel boek dat in het begin wat hak op de takkerig was en daardoor kostte het even wat tijd om erin te komen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

759. Bas Soetenhorst en Jeroen Wester - De kraak van het Slotervaartziekenhuis

Het Slotervaartziekenhuis (ongeveer bij mijn om de hoek) was het eerste niet confessionele ziekenhuis van Amsterdam waar de artsen in loondienst was. De ideeën stammen uit de jaren '50, maar uiteindelijk werd het gebouw pas opgeleverd in de jaren '70. En bij opleveren was het gebouw eigenlijk al ongeschikt: door alle veranderingen in de zorg waren er te veel bedden en te weinig polikliniekcapaciteit, het gebouw was niet flexibel in te richten door de grote hoeveelheid steunmuren en ook de ideeën over hoe de zorg geleverd moest worden waren inmiddels achterhaald. Vanaf het begin draaiden de artsen te weinig productie, waardoor er een chronisch gebrek aan geld was en zo bleef het ziekenhuis tobben tot in 2006 de investeerder Jan Schram met in zijn kielzog de onderneemster Aysel Erbudak in het gat sprongen en het eerste geprivatiseerde ziekenhuis van Nederland ontstond. In het begin leek alles goed te gaan, maar Erbudak lag binnen no time met alles en iedereen op ramkoers, stelde al haar familieleden aan in functies of als aandeelhouders (inclusief haar minderjarige kinderen) en deed regelmatig grepen in de kas en rekende privé-aankopen af met de bedrijfscreditcard. En veel te lang was er veel te weinig controle en kwam ze met deze praktijken die je normaliter alleen in derdewereldlanden meemaakt weg. Tot uiteindelijk in 2013 men eindelijk haar op non-actief stelt en er een groot onderzoek gestart wordt. Op dat moment scheert het Slotervaart (weer) langs de rand van de afgrond, maar deze keer stapt er een capabele zorgondernemer in de rotzooi die Schram en (klein)zonen en vooral Erbudak achtergelaten hebben.

Aysel Erbudak werd in het begin doodgeknuffeld door de media: een atypische ondernemer met een allochtone achtergrond, een vrouw bovendien. Kortom, iemand met een voorbeeldfunctie. GEDRAAG JE ER DAN OOK NAAR!!! Ik kon haar op een gegeven moment wel wurgen. Je weet dat heel Nederland naar je kijkt, deels tegen je op, deels met het nodige wantrouwen (want: al eerder veroordeeld vanwege onregelmatigheden bij het zakendoen), dan moet je wel een enorm zelfingenomen trut zijn om het zo te versjteren als Aysel Erbudak heeft gedaan. Een hele generatie jonge allochtone ondernemers plukt hier de wrange vruchten van. Het geeft ook aan hoe ongelofelijk het toezicht faalde en hoe belangrijk dat is als we de zorg echt willen privatiseren, want er lopen nogal wat cowboys en aasgieren rond. Een boek dat een waarschuwing moet zijn voor iedereen die denkt dat privatisering van de zorg het ei van Columbus is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

760. Michel Houellebecq - Submission

Francois is an academic in his fourties who studies the little known 19th century author Joris-Karl Huysmans. In his little scientific niece he is an expert, but he does not know much about the rest of the world. He is also getting a bit nervous as he is approaching the age where he considers himself as old. And then the whole of France goes beserk: during the 2022 presidential elections, the numbers one and two are the National Front and the Muslim Brotherhood. After a deal with the socialists, the Muslim Brotherhood seize power and even though their leader Ben Abbas seems a very reasonable man, things start to change rapidly: women are not allowed to work, universities become islamic, polygamy is introduced and the Saudis and Qataris pour in an enormous amount of oil dollars to spead up the process. Francois is initially fired from his teaching position at the Sorbonne, but after some months the dean asks him to return. He can see himself taking the job, not so much for the (very good) salary as for the promise of multiple wives to make his life more pleasant...

This book was for me not so much about the content as it is about what would you do if ... and what would happen if ... For any reasonable person a choice between the National Front and the Muslim Brotherhood is a choice between the devil and the deep blue see and it also shows the weakness of the French electoral system, with its first and second round elections. The book also gives a very vivid picture of what the future for women might be in an islamic country and the opportunism of many men that are prepared to do anything when they are promised sex with young girls (because that is what it ultimately comes down to). Probably the best thing to do would be to emigrate.

A very thought provoking book. A shame I cannot be present at the discussions of my reading club as I this is definitely a book to discuss in depth.

Terug naar de lijst met boekrecensies

761. Jo Nesbø - De zoon

Sonny zit al vanaf het begin van zijn volwassen leven in de gevangenis. Afgezien van zijn heroïneverslaving is hij een modelgevangene: de andere gevangenen hebben respect van hem en hij is een soort vertrouwenspersoon voor zowel de gevangenen als de bewakers. Maar de adjunct-directeur gebruikt Sonny als zondebok voor een moord. Sonny komt erachter dat zijn vader, die politieagent was, geen zelfmoord gepleegd heeft en dat is voor hem de reden om zich te herpakken. Hij zweert de heroïne af, weet te ontsnappen en gaat op een wraaktocht waarbij hij in zijn eentje een hele drugsbende die al jaren Oslo in zijn greep heeft -en de politie in zijn macht- oprolt. En weer voelt iedereen die het goed met de wereld voor heeft zich op zijn gemak bij Sonny, inclusief een maatschappelijk werkster die haar relatie op het spel zet om Sonny te helpen.
Ondertussen moet de oud-collega van zijn vader, Simon Kefas, proberen de moorden op te lossen en ondertussen geld zien te regelen om de oogoperatie van zijn vrouw te betalen. Dat betekent dat hij moet balanceren op het slappe koord van gedegen politiewerk en privé dingen regelen die eigenlijk het daglicht niet kunnen zien.
Uiteindelijk komen de twee verhaallijnen bij elkaar en blijkt dat de situatie toch anders te liggen dan je steeds gedacht hebt.

Een lekker dik spannend boek waar ik zelfs een paar keer 's nacht in heb liggen lezen. Het einde valt een klein beetje tegen, maar soms gaat het om de reis naar de top en niet om de aankomst...

Terug naar de lijst met boekrecensies

762. Tess Gerritsen - Playing with fire

Julia Ansdell is a professional violin player who is always looking for books with old and forgotten music. In Rome she buys a book with gypsy songs, but in it she finds a waltz, called "Incendio". Every time she plays it something tragic happens and she starts to blame her 3-year old daughter. An extensive process with pyschology, scans, physical examinations et cetera follows, but nothing seems to be out of the ordinary. So she tries to get more information on the background of the waltz and that leads to ever more violent events. In the end the true causes of all the mishaps become clear.

There are two story lines in this book: one on Julia and her search for the course of the strange things that are happening around her, the other on a Jewish family in second world war torn Italy. The present day storyline is rather gruesome and the end is not very satisfying, with a real deus ex machina. The historical story line is believable and makes tears well up in your eyes. So overall 3 stars.

Terug naar de lijst met boekrecensies

763. Jochum Jarigsma - De nieuwe weg

Rutger Kooisma wil een vriendin, maar hij wil vooral rijk worden. Hij denkt dat het snelst te bereiken door peperdure bungalows te gaan verkopen op Schiermonnikoog, maar daarvoor moet er dan wel een doorgaande weg van het vasteland naar dit autovrije eiland aangelegd worden. Dat strookt dan weer niet met de opvattingen van het mooiste meisje van het eiland, Rineke, en zo wordt Rutger gevangen tussen zijn twee liefste wensen. Bovendien heeft hij het verkopen van de bungalows niet echt goed doordacht: hoe benader je klanten en zorg je dat ze geïnteresseerd raken en uiteindelijk tot koop overgaan? Hij heeft eigenlijk geen idee en wordt daardoor nogal pusherig. Maar gelukkig is daar Peter, een salestrainer die Rutger steeds op de juiste momenten advies geeft voor de volgende stap. En zo redt Rutger uiteindelijk zijn eigen financiële hachje en de natuur op het eiland.

Lees dit boek niet als een roman, want dan is die Rutger wel een heel irritant mannetje en wordt alles net te toevallig en op het juiste moment. Dan dringt de vergelijking met De Celestijnse belofte zich op en dat is niet bepaald een aanbeveling. Als je dit boek echter leest als een luchtige manier om te introduceren hoe je je sales aan moet pakken gaat het beter. Ongeveer een jaar geleden kregen wij op het werk begeleiding van Jochum Jarigsma, die ons moest helpen bij ons commercialiseringstraject. Daar ging ik met een gezonde dosis scepsis in, maar Jochum is erin geslaagd om onvermoede kwaliteiten bij alle teamleden bloot te leggen. En zijn aanpak van sales lees je terug in dit boek. En speciaal voor Jochum: in die 4 sterren zit een stukje gun-factor :-)

Terug naar de lijst met boekrecensies

764. Linda van Rijn - Ski resort

Nienke Draaijer heeft net een rotperiode in haar leven achter de rug: baan kwijt, relatie op de klippen gelopen en vader overleden. En dan wint ze een skireis naar Oostenrijk. Ze is dolgelukkig, want in haar jeugd heeft ze veel op de lange latten gestaan, maar de laatste 15 jaar is het er niet meer van gekomen. En dan blijkt ook nog de skileraar een stuk te zijn en een (ongelukkig getrouwde) reisgenoot haar geweldig te vinden. En daarnaast is er ook nog een reisgenoot die haar helemaal ziet zitten, maar zij hem niet. Al deze mannen dingen naar haar gunsten en Nienke heeft besloten dat ze gedurende deze week helemaal los mag gaan. Dat  lijkt allemaal goud te gaan tot het noodlot toeslaat... In het tweede deel van het boek proberen zowel de Oostenrijkse politie als Nienke's schoonzus en beste vriendin Giovanna er achter te komen wat er gebeurd is. Uiteindelijk wordt de zaak ergens op een berghelling opgelost.

Een niemendalletje tussendoor. Dit boek wordt aangeprezen als een literaire thriller, maar ik vind het nergens literair (het zijn wel allemaal hele platte karakters) en superspannend wordt het ook niet, want door alle hints in het eerste deel van het boek is het al vrij snel duidelijk hoe de vork in de steel zit. Het is ook niet echt een slecht boek (vandaar 3 sterren), maar de grootste deugd is dat het niet al te dik is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

765. Griet Op de Beeck - Vele hemels boven de zevende

Lou (12), Eva (36), Elsie (42), Casper (46) en Jos (72) zijn allemaal met elkaar verweven. Lou is de dochter van Elsie, Elsie is de minnares van Casper, Casper is de beste vriend van Eva, Eva is de lievelingstante van Lou en Jos is de vader van Eva en Elsie en de opa van Lou. Allemaal hebben ze hun eigenaardigheden en sterke en zwakke kanten:

• Lou heeft het moeilijk op school: de overgang van de lagere naar de middelbare school valt niet me en dan wordt ze ook nog gepest door een aantal meiden op school. Maar gelukkig kan ze altijd bij Eva terecht.

• Zowel Elsie als Casper hebben solide maar niet spetterende huwelijken, maar als ze elkaar ontmoeten slaat er een vonk over die niet te doven is.

• Jos is getrouwd met Jeanne en er is werkelijk geen egocentrischer zeikwijf dan Jeanne te bedenken. Geen wonder dus dat Jos zijn heil in de alcohol gezocht heeft.

• En tot slot Eva: niet knap, geen relatie, een zware baan als therapeute in de gevangenis waar ze zich soms danig vergist in de gevangenen en niet het inzicht hoe belangrijk ze voor andere mensen is.

En dan gebeuren er een aantal drastische dingen die het leven van iedereen op de kop zet...

Griet Op de Beeck heeft na "Kom hier dat ik u kus" weer een schitterend verhaal afgeleverd dat ook nog eens schitterend opgeschreven is. Voor mij maakt het Vlaams het extra bijzonder: omdat de woorden niet altijd precies de woorden zijn die je zelf zou kiezen om iets te beschrijven moet je het boek aandachtig lezen en daar wordt het alleen maar mooier van. Genieten!

Terug naar de lijst met boekrecensies

766. Thornton Wilder - The bridge of San Luis Rey

In 1714 the old Inca rope bridge between Lima and Cuzco breaks, taking with it in its fall 5 people. The monk Juniper starts to investigate the lives and works of these 5 people to see whether they were somehow guilty i.e. responsible for their own deaths. He even does a random controlled trial (unique for that time as these were only invited in the 20th century) and compared their lives with a random selection of other citizens, only to find out that they were not better or worse than the others. The only thing that binds these people together is their love and faithfulness to others: the love to their child, their brother, their love-of-your-live or the faithfulness to their boss or protector. In the end the bridge is not a bridge of revenge, but the bridge of hope between life and death.

A short novel for which Thornton Wilder received his first Pullizer prize in 1927. I am not sure what all the fuss is about: the protagonists are not very real-life characters and only at the end of the book and after the discussions with the members of my book club did I realize that it was written by the monk and that he suffered heavily for his conclusions.

Terug naar de lijst met boekrecensies

767. Gillian Flynn - Gone girl

On the day of their fifth wedding anniversary Amy Elliott, wife on Nick Dunne disappears from their home in a small town in Central USA after what seems to be a struggle with a lot of blood involved. The suspicion almost immediately fall on Nick,as the diary of Amy clearly describes that in the years leading up to the disappearance Nick has started acting less and less as a good husband. What started as a couple of writers enromously in love in downtown New York, ended as a non-existent marriage by two jobless people in the town where Nick grew up. While Nick buys a bar with the money from Amy's trust fund, Amy sits at home and is bored to death. The first part of the book is described from Nick's perspective after Amy has gone missing and from the diary of Amy. The second part continues this pattern, but now it are Nick and Amy themselves who are describing their situations and things are absolutely not as you would think they are based on the first part of the book. In the final part the struggle continues until Amy takes a final drastic decision and Nick is caught in a Catch-22.

The alternating perspectives in the first two parts of the book are an interesting idea: my sympathy completely reversed from one of the partners to the other. The last (small) part of the book is a bit a a deus ex machina, as if the author did not know how to end this book . This unfortunately left me less than satisfied. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

768. Albert Camus - The stranger

Meursault is een alleenstaande Franse man die werkt bij een bedrijf in de haven van Algiers. Zijn leven is op zijn zachtst gezegd saai te noemen; beetje eten bij een restaurant, eindeloos op zijn balkon zitten roken, soms naar het strand of de bioscoop, beetje een meisje versieren, zijn buurman observeren die steeds zijn schurftige hond uitkaffert en zijn niet deugende andere buurman ondanks alles te vriend houden. En dan slaat het noodlot toe tijdens een dagje naar het strand en schiet hij volkomen zonder reden een onbekende Arabier dood. Opgepakt door de politie en veroordeeld tijdens een absurdistisch proces kijkt hij terug op de dagen voor de moord, waarin zijn moeder sterft en het hem niet lukt om emotie te tonen. Maar over het slachtoffer verder geen woord... Veroordeeld tot de dood weigert hij het bestaan van een God te erkennen, tot grote ergernis van de priester.

"The stranger" of in het Nederlands "De vreemdeling" kan in mijn ogen op een aantal verschillende manieren uitgelegd worden: de Fransman die het niet lukt echt te integreren in Algerije, de Arabier die een totale onbekende is voor Meursault, het gedrag van Meursault dat op zijn zachtst gezegd vreemd is, de totale vervreemding van Meursault van de maatschappij in het algemeen. Al deze aspecten spelen een rol in dit klassieke boek uit 1942.

Terug naar de lijst met boekrecensies

769. Kamel Daoud - The Meursault investigation

In het vorige boek dat ik las (de klassier "The stranger" van Camus) draaide alles om de Fransman Meursault die zonder duidelijke aanleiding een Arabier doodschiet. In dit boek geeft Kamel Daoud, een Algerijnse schrijver na ruim 70 jaar een stem aan de broer van het slachtoffer. Haroen was het jongere broertje van Moussa en zijn hele leven heeft in de schaduw gestaan van de moord. Hij is zijn hele leven ongetrouwd gebleven, is nu alcoholist in een islamitisch land en vertelt zijn levensverhaal in de kroeg aan een onbekende. Zijn tirannieke moeder maakte een soort postume held van Moussa en alles wat Haroen deed werd vergeleken met Moussa. Na de onafhankelijkheid van Algerije gaat het in Haroen's ogen alleen maar achteruit met het land. De Fransen hebben een puinhoop achtergelaten en de moslims worden steeds extremistischer waardoor het leven bijna onmogelijk wordt, zeker als alcoholist. Al met al is het leven van Haroen een soort spiegelbeeld van dat van Meursault: beiden zijn het slachtoffer van de moord, al kan Haroen daar natuurlijk niets aan doen.

Ik heb begrepen dat er zelfs een fatwa over Daoud is uitgesproken vanwege dit boek. Ik snap daar niks van, maar ik snap wel meer niet van het gedrag van extremistische moslims. Het idee achter het boek is aardig: geef de vermoorde ook een stem, niet alleen de moordenaar, maar de uitvoering blijft wat mij betreft toch achter bij het origineel.

Terug naar de lijst met boekrecensies

770. David van Reybrouck - Zink

Voor het boekenweekessay van dit jaar verdiepte David van Reybrouck (van het geweldige boek "Congo") zich in de geschiedenis van Neutraal Moresnet, een taartpuntje tussen Nederland, België en Duitsland, waar een dusdanig belangrijke zinkmijn was dat na het verslaan van Napoleon de overwinnaars het er niet over eens konden worden wie daar de baas zou worden. En zo kon het gebeuren dat de mensen in Neutraal Moresnet in een mensenleven meerdere malen van nationaliteit wisselden zonder ooit te verhuizen: van Frans naar Moresnet naar Duits naar Moresnet naar Belgisch. Of, zoals Van Reybrouck dat zo mooi zegt, "zij trokken niet over grenzen heen, maar de grenzen trokken over hen heen". Hij beschrijft het verhaal van één van de bewoners die 4 keer van nationaliteit wisselde tot Neutraal Moresnet uiteindelijk na de Eerste Wereldoorlog definitief bij België gevoegd werd. Maar nog steeds is het voormalige Neutraal Moresnet bijzonder. Er is in het Duitstalige Kelmis, het dorp bij de zinkmijn dat nu zo goed als dood is, een groep die zich nog steeds actief bezighoudt met Esperanto, ooit de beoogde taal van het gebied. En daarnaast geeft Van Reybrouck een mooi overzicht van de geschiedenis van zink, een metaal dat veel gebruikt wordt, maar waar ik weinig van wist.

Ik had al eerder iets gelezen over Neutraal Moresnet en het is fascinerend dat zo'n piepklein stukje uithoek zo'n rijke geschiedenis kan hebben. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

771. A.F.Th. van der Heijden - De ochtendgave

Caspar Sonmans trouwt in het rampjaar 1672 met Sara, maar na de huwelijksnacht verdwijnt ze en ziet hij haar pas 6 jaar later terug. In de tussentijd heeft hij zich opgewerkt tot de secretaris van de Nederlandse vertegenwoordiging die in Nijmegen onderhandelt met de Fransen over de Vrede van Nijmegen. Al die tijd is zij de belangrijkste spionne geweest die informatie over de Franse strategie doorgaf aan de Nederlanders. Dat deed zij als maîtresse van markies Caloyanni. Als Caspar haar eindelijk terugvindt in de nacht dat de vrede getekend is kan hij nog net met haar bijpraten alvorens ze weer, nu definitief, uit elkaar gedreven worden. Vele jaren later vertelt hij het verhaal aan zijn zoon Etienne met mooie beschrijvingen hoe het leven zich aan het eind van de 17e en het begin van de 18e eeuw voltrok.

Het is jaren geleden dat ik iets van Van der Heijden gelezen heb. Ik heb nog steeds Tonio op de ereader staan ,maar durf daar niet goed aan te beginnen, bang dat het te pijnlijk is. Dit boek bewijst voor mij maar weer dat Van der Heijden een geweldige schrijver is: prachtig proza maar helaas een verhaal dat me niet echt aansprak, ondanks het feit dat ik dol ben op geschiedenis.

Terug naar de lijst met boekrecensies

772. Robert Galbraith - Career of evil

Comoran Strike and his partner Robin try to keep their detective agency alive but just when their client lvels are enormously low, a sawn-off leg arrives, attention Robin. Comoran suspects some men from his past as military police. While the police concentrates on one of them, he constantly has the feeling that it might be one of the others. He also thinks that this person is trying to get to him by attacking Robin, so he wants her to be extra careful. And that in a period when Robin has to decide whether or not she will continue with the preparations for her marriage with dull but reliable Mark. Comoran and Robin travel together all over the UK to find the suspects, but in the end he is quite close by... The other story line provides an insight into the thoughts of a seriously disturbed person. Without giving away who he is, we follow his train of thought all the way to the end.

Another good installment by Robert Galbraith (pseudonym of J.K. Rowling) in which private worries and work-related hazards come together in a page turner.

Terug naar de lijst met boekrecensies

773. Esther Gerritsen - Broer

Olivia en Gerard hebben 2 kinderen en allebei een drukke baan. Alles lijkt zijn gangetje te gaan tot Marcus, de broer van Olivia, opbelt dat zijn been afgezet moet worden. Olivia gaat in blinde paniek op zoek naar haar broer en biedt zelfs aan dat hij bij haar in huis kan komen wonen tijdens zijn revalidatie. Daarbij houdt ze echter geen rekening met het feit dat Marcus een compleet ander type is: hij huilt als hij verdrietig is, is vrolijk als het hem zo uitkomt en slaagt erin andere mensen zich beter te laten voelen door wat hij zegt. En dan wordt pijnlijk duidelijk hoe emotioneel gemankeerd het gezinsleven van Olivia en haar gezin is. Maar dankzij Marcus verandert dat ten goede, al voelt Olivia zich steeds meer een buitenstaander.

Het boekenweekgeschenk blijft natuurlijk een hap-slik-weg boekje dat je in een uurtje uitleest, maar ik heb wel slechtere versies gelezen. Wat het te maken heeft met het thema "Duitsland" is me echter niet geheel duidelijk. Mooi beschreven hoe emotioneel gemankeerd kan zijn en hoe goed je uit moet kijken als iemand je vertelt hoe iemand anders in elkaar zit. In het begin denk je dat Marcus niet spoort, maar uiteindelijk blijkt het Olivia te zijn.

Terug naar de lijst met boekrecensies

774. Elena Ferrante - De geniale vriendin

Lila en Lena groeien op als twee hartsvriendinnen in een achterstandswijk in Napels, waar klappen de manier zijn om meningsverschillen te beslechten en vetes tussen families generaties lang in stand kunnen blijven. De jongens en meisjes nemen de zaak van hun ouders over en trouwen jong. Lila en Lena zijn als kinderen anders: ze kunnen allebei heel goed leren op school en de onderwijzeres doet alle moeite om ze naar het middelbaar onderwijs te krijgen. Bij Lena, de op dat moment knapste maar minder slimme van het stel, lukt dat: haar ouders gaan mopperend akkoord. Bij Lila lukt het niet: de schoenmakersfamilie Cerullo wil dat ze in de zaak en daarna in het huishouden gaat werken. Terwijl Lena zich opwerkt tot de top van haar jaar zakt Lila langzaam af: ze gaat zich steeds minder om haar intellectuele bagage bekommeren en meer en meer om haar uiterlijk en uiteraard om het vinden van de juiste "verloofde", want daar draait alles om in deze wijk.

Een boek dat eigenlijk heel schrijnend is: Lila is ontzettend intelligent en wil dolgraag verder leren, maar krijgt de kans niet en zo maakt het leven eigenlijk de keuze voor haar. Maar ondanks dat ze net doet alsof ze het opgegeven heeft zie je zo af en toe de oude Lila verschijnen, bij voorbeeld als ze Lena vraagt niet meer met intellectuele uitdagingen bij haar aan te komen, omdat "haar hoofd daar pijn van gaat doen". Maar ook Lena heeft moeite met het feit dat haar opleiding een steeds grotere afstand tot de andere mensen in de wijk veroorzaakt. Ondanks dat het een beetje een "vrouwenboek" is maakt de beschrijving van de keuzes waar de meisjes voor staan het toch de moeite van het lezen waard.

Terug naar de lijst met boekrecensies

775. Camilla Läckberg - Leeuwentemmer

In het ijskoude Fjallbacka wordt een verdwenen meisje ernstig verminkt teruggevonden. De laatste jaren zijn er meer meisjes verdwenen, maar de politie tast in het duister over de daders en het motief. Patrick Hedström probeert wanhopig met zijn team de dader te achterhalen, terwijl zijn vrouw, de schrijfster Erika Falck, een boek probeert te schrijven over een vrouw die jaren geleden haar man gruwelijk heeft vermoord. Tijdens de bezoeken aan deze Laila in de gevangenis wordt het Erika duidelijk dat ze meer weet van de dader, maar het lukt haar niet echt om haar aan het praten te krijgen. Ondertussen spitst het onderzoek zich steeds meer toe op de manege waar het verminkte meisje verdwenen is. En zo komen op het eind 3 verhaallijnen bij elkaar: het onderzoek van Patrick, het onderzoek van Erika en een verhaal over het verleden van Laila en haar familie.

Wat ik een beetje jammer vond was dat je elke keer net te weinig informatie kreeg om zelf mee te speuren. Daardoor wordt je een volger van het verhaal in plaats van dat je je onderdeel van het speurwerk voelt.

Terug naar de lijst met boekrecensies

776. Olaf Koens - Oorlog en kermis

Olaf Koens was jarenlang verslaggever voor RTL Nieuws en De Volkskrant in Rusland en de Oekraïne. Hij beschrijft uit eigen ervaring de bijna Kafkaëske situatie van de huidige Russische maatschappij. Het is dat het een groot land is met veel grondstoffen en een megalomane dictator aan het hoofd, anders zou je er om kunnen grimlachen. Alles wordt verdraaid, de vreemdelingenhaat is groter dan ooit tevoren (en dat is op zich al een prestatie) en waar Olaf ook komt in Rusland (en hij reist letterlijk het hele land door), iedereen denkt dat hij wel een spion zal zijn. In de Oekraïne is het al niet veel beter en in het oosten van de Oekraïne heerst effectief Rusland, ook al geven ze dat niet toe. Maar eenieder die de MH17 ramp heeft gevolgd weet wel beter...

En in dat absurde gedachtegoed schuilt het gevaar: je moet er niet aan denken wat er gebeurt als straks Donald Trump onverhoopt de verkiezingen in Amerika wint en dan mag gaan pikkie meten met Poetin. Binnenkort moet/mag (daar ben ik nog niet uit) ik na meer dan 10 jaar weer een keer terug naar Rusland. Ben benieuwd wat ik daar aantref...

Terug naar de lijst met boekrecensies

777. Paulien Cornelisse - De verwarde cavia

Cavia werkt op de afdeling communicatie van een niet ander benoemd bedrijf. Samen met ambitieuze HR medewerkster Stella, loyale collega Kim, campy-gay portier Roy en vrouwonvriendelijke boekhouder Ruud houdt ze de boel draaiende, daarbij vooral veel houvast vindend bij haar paperclips en nietmachine. We volgens Cavia (kortwel "Caaf") een jaar van haar kantoorbestaan, waarbij alle aspecten van het kantoorleven de revue passeren, inclusief de opbloeiende relatie met langharige cavia Enzo van de moederonderneming. 

Er zitten wat aardige (woord)grapjes in, maar al met al is het niet veel bijzonders. Het feit dat het om een cavia gaat voegt niets toe en is eerder irritant dan grappig. Jammer, want de vorige boeken van Paulien Cornelisse vond ik erg leuk.

Terug naar de lijst met boekrecensies

778. Jelle Brandt Corstius - As in tas

Na het overlijden van zijn vader Hugo aan Alzheimer besluit Jelle Brandt Corstius een deel van de as van zijn vader te gaan verstrooien in de Middellandse Zee. Daartoe klimt hij op de fiets en legt zichzelf meteen een ferm target op van 135 km per dag. En dat met alleen ervaring in het vlakke Nederland... Onderweg heeft hij meer dan genoeg tijd om de op zijn zachtst gezegd onorthodoxe opvoedingsmethoden van zijn vader (die vanaf Jelle's zeer jonge jaren er alleen voorstond na het overlijden van zijn vrouw) te overdenken. Gaandeweg wordt duidelijk dat Jelle zeer veel van zijn vader houdt, maar dat Hugo zich niet heel veel aan zijn kinderen gelegen liet liggen. Op bijna autistische wijze leeft Hugo zijn leven, daarbij veel plezier hebbend in het tegen zich in het harnas jagen van anderen, iets waar je je als kind natuurlijk wild voor schaamt. 

Toch is het een heel liefdevol boek geworden over een onorthodoxe vader-zoonrelatie en over de manier waarop de zoon de aftakeling en het verlies van zijn vader verwerkt. Zeer de moeite waard.

Terug naar de lijst met boekrecensies

779. Marilynne Robinson - Gilead

Wanneer dominee John Ames in 1956 te horen krijgt dat hij niet lang meer te leven heeft besluit hij zijn levensverhaal en overdenkingen op te schrijven voor zijn op dat moment zevenjarige zoontje. Terwijl die nietsvermoedend buiten speelt en het leven ontdekt, zit zijn vader zijn leven en dat van zijn voorouders samen te vatten. Als zoon en kleinzoon van een dominee met een beste vriend die ook dominee is speelt de kerk een cruciale rol in zijn leven. Toch is John Ames geen hardliner, ook al staat zijn kerk in Gilead, een klein gehucht aan de rand van de prairie ergens i nde buurt van Kansas. Grootvader Ames was een moeilijk man, vader Ames was al wat beter en John Ames is een schat van een dominee, die de mensen centraal stelt, een gezonde kijk op de rol van God op de mensheid heeft en niet te beroerd is om ook andere kijken op het geloof (er zijn nogal wat verschillende kerken in het gehucht) te onderzoeken.

Zijn eerste vrouw is tijdens de geboorte van hun dochtertje overleden en het kindje heeft haar niet lang overleefd. Daarna is John een eeuwigheid een vrijgezel geweest waar de vrouwen van de kerk voor zorgden: beetje huis schoonmaken, zorgen dat er eten was, enzovoorts. Als hij al ver in de 60 is ontmoet hij zijn huidige vrouw en krijgt ook nog een kind bij haar.

Een centrale rol in het boek speelt een zoon van zijn beste vriend. Deze Jack is vernoemd naar en gedoopt door John. Hij wou als jongeling niet deugen en is nu opeens terug in Gilead. John maakt zich grote zorgen, maar uiteindelijk blijkt dat Jack een geheim van zichzelf heeft dat hij -zeer liefdevol- voor zijn familie en bijna stervende vader verborgen probeert te houden.

Een prachtig, liefdevol boek dat de sfeer van het platteland van Amerika in de jaren '50 mooi weergeeft. Ik heb niets met geloof, maar een dominee als John Ames sluit ik in mijn hart.

Terug naar de lijst met boekrecensies

780. Val McDermid - Splinter the silence

After a dinner party Carol Jordan returns to her converted barn with one too many drinks. On the quiet road she is stopped by the police and lokced up. In the meantime, the powers that be decide that Carol should head a new, mobile  serious crime unit. In comes her old friend Tony Hill, with whom she has had some serious fallouts in the recent past. Tony forces her to acknowledge that she is an alcoholic and helps her fight the demons that appear when an alcoholic stops drinking. And they start working together on what they are best at: solving murders.

The murderer zooms in on women who play an active role in women's right. In cotnrast to the internet trools, he keeps quiet but murders them instead. It takes the newly formed team all their skills to track the guy down and stop him. And in the end it are Tony and Carol that prevent him from being killed.

Apart from a very thrilling story, Val McDermid also tackles all the internet trools: mainly low educated men who try to put women down in an manner and with language that most people would not dare to use face to face. A joy to read and a good plea on a serious issue.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Terug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies Door naar de volgende 30 boekrecensies