721. Jussi
Adler Olsen - De grenzeloze
Aardig, maar een beetje meer van hetzelfde | 15 mei 2015 |
Voor
de zesde keer wordt de afdeling Q ingezet om een zaak van lang geleden op
te lossen. Dit keer komt de zaak naar hen toe: op een dag wordt Carl Morck
gebeld door een inspecteur van het eiland Bornholm of hij zich wil buigen over
een dodelijk verkeersongeval van bijna 20 jaar geleden waarbij een jong meisje
omkwam. Als Carl aangeeft daar weinig behoefte aan te hebben heeft dat
verstrekkende gevolgen. De volgende dag schiet de inspecteur bij zijn
afscheidsreceptie zichzelf door het hoofd en dan moet de Afdeling Q wel in
beweging komen. Dus volgen we Carl, Assad en Rose op hun ontdekkingstocht langs
allerlei alternatieve instanties, want al snel is duidelijk dat daar de
oplossing van de zaak moet liggen. En op hetzelfde moment krijgen we een
inkijkje in de hersenen van "de grenzeloze", de rechterhand van één
van de goeroes die er alles aan doet om haar machtspositie te behouden. Toch
ligt de zaak altijd weer net anders dan je zou verwachten....
En dat maakt het boek interessant, want het begint een beetje meer van hetzelfde te worden. Rose en Assad zijn voorspelbaarder en daardoor minder grappig dan in de eerste boeken, aan het eind komen de medewerkers er grotendeels niet echt zonder kleerscheuren af en uiteindelijk ligt de oplossing van de zaak toch net iets anders dan je het hele, dikke boek gedacht hebt. Dit had denk ik ook in 200 pagina's minder gekund.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
722. Denis
Johnson - The laughing monsters
Great desciption of the atmosphere in Africa, thin story line | 3 juni 2015 |
Roland
Nair travels to Freetown, Sierra Leone at the request of his old buddy Michael
Adriko. Michael and his fiancee Davidia St. Claire want to get married in Uganda,
but before that Michael wants to make a lot of money and for that he needs the
help of Nair. Nair has also his own plans: he has stolen information from his
employer, the NATO, which he wants to sell to the highest bidder. And hence the
two of them enter a shady and rather sleazy world with alcohol, prostitutes,
people who are not who they claim to be, spies and a flight with drunken pilots
on flip-flops that brings them to Entebbe, Uganda on the other side of Africa.
Adriko is the typical smooth talker who can arrange anything and talk them out
of (almost) any precarious situation. But when they travel from Entebbe to East
Congo his luck leaves him, which leads to jail from Nair, stitches for Adriko
and a single ticket home for St. Claire. In the end Adriko's luck leaves him,
but with the backup plan from Nair they still succeed in making themselves
comfortable.
A strange book with a strange story which is actually not that interesting, but the main character "Dark Africa" is. A very recognizable description of the dark side of Africa: the world of expats, fortune hunters, slick talkers, witchcraft, heat, booze and whores.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
723. Marion
Pauw - Grijs gebied
Door en door Amsterdamse mini-thriller | 7 juni 2015 |
Naomi
fietst na haar werk in het holst van de nacht van het centrum van Amsterdam naar
haar kamer in Slotervaart als ze onder een viaduct door een man met lichte ogen
van haar fiets getrokken wordt en zeer gewelddadig aangerand: trappen in haar
gezicht, rondgesleurd en erger... Alleen een toevallig langsrijdende fietser
weet (nog) erger te voorkomen. Alles is gezien door een slapeloze, chagrijnige
oudere buschauffeur die ongeveer alle verkeerde beslissingen neemt die je kan
nemen: hij belt niet de politie en als er dan politie is gaat hij kijken en voor
hij het weet wordt hij een serieuze verdachte voor de politie die verder ook
geen concrete aanwijzingen heeft. Een paar weken later ziet hij de dader weer en
samen met een autistische buspassagier weet hij uiteindelijk met gevaar voor
eigen leven de zaak op te lossen, waardoor hij opeens een held is voor zijn
vrouw Ans.
Een door en door Amsterdamse thriller, compleet met kankerende Amsterdamse buschauffeur, het geschenk voor de maand van het spannende boek. Ik had nog nooit iets gelezen van Marion Pauw, maar het was absoluut de moeite waard en het smaakt naar meer.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
724. Zia
Haider Rahman - In het licht van wat wij weten
(Te) wijdlopig verhaal over erbij horen | 10 juni 2015 |
Na
jaren niets van hem gehoord te hebben staat Zafar opeens bij de verteller op de
stoep. Beiden hebben ze wiskunde gestudeerd in Amerika. Zafar is daarna rechten
gaan doen, de verteller is in de bankensector aan derivaten gaan werken (en
stinkend rijk geworden). Zafar komt uit een arm Bengaals gezin dat naar Engeland
was gevlucht, de verteller uit een rijk Pakistaans gezin dat in Princeton
woonde. Tot 1971 waren Bangladesh en Pakistan samen één Pakistan, maar tijdens
een bloedige vrijheidsstrijd zijn de landen gescheiden. Toch staat dat de
vriendschap tussen de twee mannen niet in de weg, al verliezen ze elkaar
op den duur uit het oog. En dan staat Zafar opeens voor de deur en vertelt zijn
levensverhaal, ondersteund door zijn aantekeningenboekjes. Het gaat veelal over
erbij horen: hoe gedraag je je als arme doch bloedslimme immigrant in een nieuwe
cultuur, zeker als je een vriendin uit de Engelse upperclass (compleet met
dubbele naam) krijgt. Je probeert erbij te horen, slikt net iets te veel omdat
je denkt dat dat zo hoort, laat je aan het lijntje houden en ge- en misbruiken
tot uiteindelijk komt alle opgekropte woede eruit komt in één van de
gewelddadigste landen ter wereld waar je ook nog net aan aan de dood
ontsnapt.
Bij DWDD waren de boekhandelaren dolenthousiast over het boek. Ik hou over het algemeen wel van de wijdlopige verhalen van de Zuid-Aziatische verhalenvertellers (Salman Rushdie, Vikram Seth), maar bij dit boek ging het mis. Misschien heb ik het boek niet snel genoeg gelezen, maar ik miste de verhaallijn en te veel bleef impliciet, waardoor sommige dingen (de rol van de Pakistaanse kolonel) voor mij volledig onduidelijk bleven. En eerlijk gezegd zit ik ook niet te wachten op een heel hoofdstuk waarin de structuur van de diverse derivaten uitgelegd worden. Dat mag in een boek over de bankencrisis...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
725. Paula
Hawkins - The girl on the train
A bunch of messed up people | 16 juni 2015 |
Every
day Rachel Watson takes the train to London and every day the train stops at a
red signal just at the place where she used to live when she was married to Tom
and where Tom now lives with his new wife Anna and their young child. A few
doors further down the road there are a happy couple and Rachel fantasizes about
their lives. But then one day she sees something that completely messes up her
view of the idyllic couple and when the next day the woman of the couple (Megan)
disappears without a trace she cannot help herself but get involved in the
investigation. What does not help is that Rachel is not very stable herself: she
is an alcoholic and she stalks her ex-husband, so there are not many people that
trust her. The night of Megan’s disappearance Rachel was in the neighborhood
and she has seen something, but she cannot remember what because she was stone
drunk. Slowly the memories come back and everything is different from what it
initially seemed to be.
A book that has been on the bestseller lists for weeks on end, but not really my cup of tea. I prefer a sane person getting caught up in an insane situation over 3 insane people (Rachel, Megan and Anna are all 3 not exactly psychologically stable) caught up in an insane situation.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
726. Angela
Marsons - Silent scream
Wonderful main character in very thrilling story | 20 juni 2015 |
When
two former employees of an abandoned girl's home are killed in rather unorthodox
ways, D.I. Kim Stone and her team have to find the killer. Kim Stone spent most
of her childhood in a home similar to the one where the employees worked and the
case thus has a personal touch for her as well. The home burnt down about 10
years ago and now a archeology professor wants to dig the terrain for historical
artifacts. Someone is apparently not happy with that and there is thus another
compelling reason to take a good look at the area where the home used to be.
When bodies of girls are found to be buried, it becomes clear that the home
harbored an awful secret and that there a is very sick killer on the loose. Good
detective work, perseverance and some luck ultimately solve that case, but not
before quite a few people get hurt in various ways and Stone has to face her
past.
I found the book on internet as it got very good reviews. And rightly so: Kim Stone is the typical lone wolf who is passionate about solving her cases even if that means stepping on people's toes and going against the advice of the powers that be. That always helps to get a good thriller and the case itself is also puzzling enough to keep you spellbound until the last page.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
3 mannen die niet zijn wat ze lijken te zijn | 27 juni 2015 |
F
(Fatum = lot) beschrijft het verhaal van 3 broers van Arthur Friedland Toen ze
jong waren heeft hun vader ze na een bezoek aan een show van een hypnotiseur in
de steek gelaten om zich geheel op zijn schrijverschap te kunnen storten. Nu
zijn ze middelbare mannen met hele verschillende levens. Martin is een niet
gelovige katholieke priester die verslaafd is aan zijn Rubik's cube en aan eten.
Eric is financieel adviseur, maar door de crisis is hij in een soort
piramidespel terecht gekomen waarbij de fictieve winsten van zijn ene klant
uitbetaalt met de inleg van zijn volgende klant. Als gevolg van alle stress is
hij helemaal de grip op zijn leven en op de werkelijkheid kwijt. Zijn identieke
tweelingbroer Ivan is een gesjeesde schilder en verdient zijn geld als
kunstkenner en vervalser. In alle 3 de gevallen vervullen de mannen voor de
buitenwereld de ene rol, terwijl ze in werkelijkheid een hele andere positie
innemen.
Dit zou een interessant verhaal op kunnen leveren, maar op de een of andere manier kon het allemaal toch niet erg boeien. Waar hem dat nou in zat weet ik eigenlijk niet precies. Misschien is het omdat de verhalen ondanks de dwarsverbanden toch als los zand aan elkaar hangen...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
728. Angela
Marsons - Evil games
Trying to steal someone's mind... | 2 juli 2015 |
Dr.
Alexandra Thorne is a very well-respected psychiatrist who treats many people
that have either committed or suffered under violent crimes. But she has an
agenda of her own: she performs "research" to see whether she can
influence those people in such a way that they commit the crime that she wants
them to commit. The team of DI Kim Stone is fully occupied in child abuse
case and a murder, but when Kim Stone meets Dr. Thorne she feels that something
is not right. Dr. Thorne thinks that Kim Stone is a very interesting case which
she may use for her research. And this is the start of a cat and mouse game with
Stone's sanity at stake. This, in addition to the child abuse case and an
abandoned dog make it a very stressful period for Kim Stone.
The second installment of Kim Stone's novels from Angela Marsons takes an unusual perspective. On the one hand there is the "normal" detective novel with a child abuse case that has to be solved, on the other hand you know from the beginning that Alexandra Thorne is a total creep and we get the story from her perspective, so in this case the offender is known, but can Stone prevent her from acting? I really enjoyed this changing perspectives game. Looking forward to the third book in the series...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
729. Stephen
King - Finders Keepers
Book takes a long time to gather speed | 10 juli 2015 |
23-year
old Morris Bellamy is obsessed by the Jimmy Gold books of the reclusive writer
John Rothstein, but for almost 20 years there have been no new books after the
third –to Bellamy disappointing- installment. Together with two mates Bellamy
goes to the house of Rothstein in 1978. His mates are in it for the money, he
for the unpublished books. And indeed they find them, but 3 people get murdered
in the process. Bellamy buries the trunk with the money and the books behind his
house and gets arrested the same night for aggravated rape, which puts him away
for life.
In 2009 then 13-year old Peter Saubers accidentally finds the trunk after his family has to move to another house because of the economic crisis. In order to prevent his family from going bankrupt and his parents divorcing over money-quarrels, Peter decides to send the money in small monthly installments to his family. The books he keeps for himself and, like Bellamy he gets obsessed with the contents.
In 2013 everything comes together: Bellamy gets released from prison and goes after his books, Peter wants to sell some of the books to put his sister through college with the money. And then things go topsy-turvy for Peter: Bellamy is a raging maniac, the bookseller is trying to pull his leg, his sister is expecting that he is trouble and involves Bill Hodges, the retired cop that was the protagonist in Mr. Mercedes. What follows is a very fast succession of events in which Peter has to face Bellamy and Hodgson and his team are constantly running behind the facts.
A book in which the last 20% or so is really a roller coaster of events, but the first 80%, even though good to read, are much slower. A bit of a discrepancy in a book that is still worthwhile reading.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
730. P.F.
Thomése - De onderwaterzwemmer
Wat gekunsteld verhaal, maar mooi geschreven | 13 juli 2015 |
Als
hij 14 is mag (Mar)Tin met zijn vader mee om in oorlogstijd de rivier over te
zwemmen naar bevrijd gebied. Maar dan gebeurt het onbegrijpelijke: Ton bereikt
de overkant, maar zijn vader is voor altijd verdwenen, verzwolgen door de
stroming. Dit maakt van zijn vader een "onderwaterzwemmer", een lijk
dat nooit meer bovenkomt. Maar ook Tin wordt een onderwaterzwemmer: iemand die
niet echt meer in contact met de mensen om hem heen staat. En in zekere zin verliest
hij ook zijn moeder, want die verwijt hem dat hij zijn vader is kwijtgeraakt.
Dertig jaar later reist Tin met zijn vrouw Vic naar een Franssprekend Afrikaans
land waar Vic op bezoek wil bij haar foster parents kind Salif, een albino die
ergens ver in de binnenlanden leeft. Ongeveer alles wat mis kan gaan gaat mis:
hun koffers komen niet aan, ze ontmoeten een Frans stel waarvan de man heel
stoer doet over zijn ervaring in Afrika, maar dat blijkt in de praktijk reuze
tegen te vallen en uiteindelijk neemt Tin een serie verkeerde beslissingen -een
beetje analoog aan wat hij deed toen hij 14 was- waardoor hij niet alleen Vic
kwijtraakt maar daarna ook nog zijn dochter Nikki, van wie hij zielsveel houdt.
Weer 30 jaar later is Tin een oude man die zwaargewond in een ver land zijn
leven overziet. Het gemis van zijn vader, zijn vrouw en zijn dochter, dat hij
zichzelf aanrekent, drukt zwaar op hem en hij ziet geen reden om niet dood te
gaan. Tot hij bezoek krijgt...
Misschien een wat gekunsteld verhaal omdat de gebeurtenissen in Tin's leven allemaal wel heel erg nauw bij elkaar aansluiten, maar verweven in een prachtig geschreven verhaal dat alles goed maakt. Wat het extra bijzonder maakt is dat ik dit boek las in Afrika (Sierra Leone) en al is het anders dan het fictieve land uit deel 2, de sfeer is prachtig beschreven: de hitte, de soms onbegrijpelijke cultuur, de afstand tot de realiteit. En dat alles in prachtige zinnen met schitterende metaforen. Zeer de moeite waard.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
731. Michel
Krielaars - Het brilletje van Tsjechov
Verontrustend beeld van een Rusland waar niets verandert | 21 juli 2015 |
Jarenlang
werkte Michel Krielaars als Rusland correspondent vanuit Moskou. En jarenlang
probeerde hij de Russen te doorgronden. In dit boek gebruikt hij het leven van
zijn literaire geld Anton Tsjechov (1860-1904) om heden en verleden van Rusland
te doorgronden. Daarvoor reist hij in de voetsporen van zijn held van west naar
oost en van noord naar zuid. Hij spreekt met de gewone Rus in de straat, maar
ook met burgemeesters, persvoorlichters en andere mensen die het tijdens het
bewind van Poetin voor de wind gaat. En wat duidelijk wordt is dat er bar weinig
veranderd is in meer dan 100 jaar: de meeste Russen zijn nog steeds
semi-permanent dronken, hebben diepe bewondering voor de sterke man die zich
over de ruggen van de armen weet te verrijken en denken dat alle gevaar van
buiten Rusland komt. Een combinatie van slecht onderwijs, pure desinteresse en
een diep ingesleten wantrouwen tegen alles wat vreemd is. En de mensen die dan
wat kritisch zijn of die er een wat alternatievere of meer westerse levensstijl
of visie op nahouden kunnen er op rekenen dat ze in alles lastiggevallen worden.
Niet bepaald een beeld dat vrolijk stemt, maar wel in overeenstemming met mijn
eigen ervaringen in het xenofobe en op zelfverrijking gerichte Rusland waar ik
een aantal jaren in een project heb meegedraaid. Ik vrees dat we nog veel meer
ellende vanuit het Poetin-kamp kunnen verwachten en dit somber stemmende maar
prachtig geschreven en zeer doorwrochte boek bevestigt mijn vrees alleen maar.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
732. Jo Claes
- De mythe van Methusalem
Veelbelovend begin, maar één wending te veel aan het eind | 28 juli 2015 |
In
het genetisch laboratorium van de universiteit van Leuven hebben ze een
geweldige ontdekking gedaan: ze kunnen het verouderingsproces tegengaan zonder
dat er allerlei kankersoorten ontstaan. Maar het hoofd van het laboratorium is
erachter gekomen dat er iets niet in de haak is en dat moet hij met zijn leven
bekopen... Als ook een journalist die een objectief artikel wil schrijven maar
een paar kritische vragen heeft zelfmoord lijkt te hebben gepleegd komt
inspecteur Stefan Berg in beeld. Hij probeert een vinger te krijgen achter alle
verwikkelingen: de twee mogelijke opvolgers van de directeur maken elkaar zwart,
het personeel doet raar en de geldschieter, een biotechnologisch bedrijfje,
speelt ook een rare rol. En ook Stefan krijgt te maken met een schimmig figuur
die hem kwaad wil doen. En tussen alle bedrijven door probeert hij ook nog zijn
verliefdheid vorm te geven, wat niet meevalt omdat de dame in kwestie ook bij
het genetisch laboratorium werkt. Uiteindelijk lijkt het allemaal duidelijk wat
er gebeurd is, maar is dat ook zo?
Een boek dat bloedstollend begint, waarvan de wetenschap redelijk op orde is (niet onbelangrijk voor je leesplezier als je zelf een biotechnologische achtergrond hebt), maar waar aan het eind zo veel verwikkelingen en wendingen zitten dat je nogal de draad kwijt raakt. Eén wending minder had ook gekund en had het boek bepaald niet minder gemaakt.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
733. Elly
Griffiths - The Janus stone
A nice edge of the seat thriller | 2 augustus 2015 |
Norfolk
forensic archeologist Ruth Galloway gets involved in some archeological digs
where bones are found. One is at a building site where the old building which
used to be a children's home will be replaced by modern apartments. But then
bodies are found: a small child, beheaded, and a cat, beheaded, at sites which
refer to the Roman god Janus. In first instance the suspect is the priest that
used to run the children's home, Father Hennessey, but then they find out that
the body is from before he was at the site. The mystery deepens and DCI Harry
Nelson, archeologist Max Grey and Ruth together try to get an idea of what is
going on. And someone seems to have a very personal grudge against Ruth, who is
pregnant but has to cope with two-headed calfs on her doorstep and the like. And
living on your own on the Norfolk coast does not make the situation exactly
safer, especially not when you are pregnant. In the end everything comes to a
climax on the waterways of this wet part of England and she (and the reader) is
finally able to distinguish friend from foe.
In 2009 I read the debut novel "The crossing places" and really enjoyed it, but somehow Elly Griffiths moved to the background. Now she is back with a vengeance: an edge of the seat thriller with personal, scientific and investigation drama that makes you want to read on and on and on.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Aanrader voor mensen met een sterke maag | 6 augustus 2015 |
Commissaris
Camille Verhoeven en zijn team worden bij een werkelijk weerzinwekkende dubbele
moord geroepen. De moordenaar heeft ongeveer alle manieren van marteling
gebruikt die een mens kan bedenken (als hij maar ziek genoeg is). In het begin
hebben ze echt geen idee wie het gedaan zou kunnen hebben en waarom, maar dan
wordt door een stom toeval duidelijk wat de moordenaar met de moorden voor heeft
en duiken er nog andere moorden uit het verleden op. En ondertussen blijkt zijn
vrouw ook nog zwanger en probeert hij een goede echtgenoot te zijn terwijl hij
eigenlijk geheel in beslag genomen wordt door het onderzoek. Camille probeert in
contact te komen met de moordenaar, maar geeft daarbij meer bloot van zichzelf
dan goed voor hem is. Terwijl het onderzoek steeds meer opgeschaald wordt weten
ze eigenlijk nog steeds niet precies achter wie ze aan moeten zitten. En als ze
dat eindelijk snappen en ter plekke zijn neemt het verhaal een bizarre, zeer
intrigerende wending.
Het boek werd me aangeraden door een vriendin: de Engelse vertaling kostte 99 cent via Kobobooks en het is iedere cent dubbel en dwars waard. Niet voor mensen met een zwakke maag en niet voor mensen die perse een happy ending willen, maar een geweldige wending in het verhaal, waardoor alles op losse schroeven komt te staan.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
735. James
Salter - Lichtjaren
Langzaam, weemoedig en beeldend | 15 augustus 2015 |
Nedra
en Viri zijn een jong stel in het noordoosten van de Verenigde staten die alles
mee lijken te hebben: een mooi huis op het platteland, hij een prima baan als
architect, zij past op de kinderen en geeft het geld uit, twee mooie dochters.
Maar achter de façade van etentjes en (toch wel) liefde en vriendschap gaat een
ander leven schuil: hij heeft een verhouding met zijn secretaresse, zij heeft
een serie minnaars uit het kunstenaarscircuit. Langzaam verandert de liefde in
vriendschap: voor Viri is dat genoeg, Nedra wil meer. Tijdens een lang
gekoesterde wens (een reis naar Europa) vertelt ze Viri dat ze wil scheiden. De
kinderen zijn groot, het huis is mooi, maar vooral haar leven is leeg en ze wil nog wat
van haar leven maken voor de ouderdom toeslaat. Het lukt Nedra prima om een
leven voor haar zelf op te bouwen, Viri heeft het er moeilijker mee. Hij schiet
in een depressie waar hij pas door een nieuwe liefde in Rome weer (gedeeltelijk)
uitkomt. En dan slaat de ouderdom definitief toe.
Een heel beeldend geschreven boek: in het eerste hoofdstuk voel je je bijna een camera die vanuit de ruimte inzoomt op Amerika, de Hudson, het huis en de familie. Na de sneltreinvaart van Irène was het wel een erg abrupte overgang: van de TGV naar de boemel zal ik maar zeggen. Een boek dat langzaam geschreven is: ieder detail wordt uitgewerkt, het nogal middle of the road leven van de familie wordt minutieus beschreven, maar wel heel beeldend. Een boek ook om weemoedig van te worden, of misschien zelfs wel licht depressief: het ouderwordingsproces wordt nogal breed uitgemeten en de hoofdpersonen (met name Nedra) hebben er nogal last van. Niet iets om blij van te worden als je zelf ouder bent dan zij ooit zal worden... Maar toch een mooi boek.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Knap wisselend perspectief | 24 augustus 2015 |
Er
is een vrouw ontvoerd, maar wie het is is onduidelijk. Commissaris Camille
Verhoeven wordt gevraagd om de zaak op zich te namen, maar 4 jaar na de dood van
zijn vrouw valt het hem nog steeds zwaar om een zaak van een verdwenen vrouw op
zich te nemen. Ondertussen wordt het voor de lezen duidelijk dat de ontvoerde
vrouw, Alex, echt onder erbarmelijke omstandigheden vastzit en dat haar
ontvoerder een flinke appel met haar te schillen heeft. Als uiteindelijk voor de
politie duidelijk wordt wie de ontvoerder is zorgt deze ervoor dat het schier
onmogelijk is om erachter te komen waar de vrouw verborgen wordt. Als er dan
eindelijk een doorbraak is, is de politie net te laat om Alex te helpen. En dan
wordt het duidelijk dat Alex ook een niet bepaald lelieblank verleden heeft.
Langzaam maar zeker komt de lezer erachter wat Alex allemaal gedaan heeft, maar
ook waarom ze het gedaan heeft. En zoals je van Lemaitre mag verwachten met een
onverwacht einde...
Wat dit boek knap maakt is in het begin de ondragelijke spanning: gaat Alex het overleven? En vervolgens het spelen met je loyaliteit: Alex wordt van een slachtoffer een dader en vervolgens weer een slachtoffer. Heel knap gedaan...
Terug naar de lijst met
boekrecensies
737. Ilja
Leonard Pfeijffer - La Superba
Een stad in de hoofdrol | 31 augustus 2015 |
Een
aantal jaren geleden is Ilja Pfeijffer verhuist naar Genua, de stad die zich La
Superba noemt, en die op een aantal momenten in de wereldgeschiedenis een
hoofdrol gespeeld heeft (Columbus vertrok vanaf hier naar Amerika, de pest kwam
in de middeleeuwen hier aan land in Europa). Hij beschrijft het oude centrum,
waar je ook na een half jaar nog kan verdwalen in de nauwe, donkere steegjes en
dat bevolkt wordt door de meest uiteenlopende types. Een aantal daarvan
beschrijft hij uitgebreider (en dat zijn wat mij betreft de mooiste delen van
het boek): een prachtig verhaal over een Senegalese asielzoeker laat je hart
bloeden, een verhaal over een Engelse oudere alcoholist tovert een glimlach op
je lippen en de "ontmoetingen" met de invloedrijke vader van een
Italiaanse oplichter en het bijbehorende Italiaanse "rechts"systeem
bevestigen al je vooroordelen tegen Italië als door en door corrupt
derdewereldland. En verder gewoon het dagelijks leven van een noordelijke expat
in een cultuur die de zijne lijkt te zijn, maar dat nooit helemaal zal worden.
Mooi geschreven met als onbetwiste hoofdrolspeler de stad zelf.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
738. Arnaldur
Indridason - Erfschuld
Langzaam maar mooi | 5 september 2015 |
In
1944 wordt een jong meisje dood gevonden achter de nationale schouwburg in Reykjavik
door een Amerikaanse militair en zijn IJslandse vriendinnetje. Aan inspecteur
Flovent en de IJslands-Canadese militaire politieagent Thorson de taak om te
ontdekken wie dit gedaan heeft. In eerste instantie valt de verdenking op de
militair, zeker omdat hij niet is wie hij zegt te zijn. Maar dat valt niet te
bewijzen, dus spitten ze verder. Er blijkt al eerder een meisje verdwenen te
zijn onder gelijke omstandigheden, maar dat was in een ander deel van het land.
Uiteindelijk kunnen ze de twee zaken aan elkaar koppelen en arresteren ze een
student, die ze flink onder druk zetten. Maar voor hij bekent komt hij om het
leven. Toch krijgen ze via de hooggeplaatste familie van de jongen het idee dat
ze goed zitten, al blijft er iets knagen...
Bijna 70 jaar later wordt een oude man gewurgd in zijn bed gevonden. Het blijkt de 90-jarige Thorson te zijn, die na de oorlog terug is gekomen naar IJsland en daar een bestaan als ingenieur heeft opgebouwd. De politie heeft het druk, maar de gepensioneerde politieman Konrad duikt in de zaak en weet langzaam maar zeker alle draadjes aan elkaar te verbinden, waarbij zelf nieuw bewijsmateriaal opduikt.
Een langzaam boek, omdat Indridason de speurtocht van Flovent en Thorson breed uitmeet, maar dankzij zijn schrijverskwaliteiten blijft het een zeer leesbaar boek. De verhoormethoden anno 1944 waren nogal irritant (vraag nou naar een alibi...), de beschrijving van de bezetting van IJsland en De Situatie echter weer iets wat ik helemaal niet wist. Kortom, het lezen waard.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Not a lot of action and rather unbelievable | 11 september 2015 |
Jack
Reacher gets off the train in the middle of nowhere in a small hamlet called
Mother's Rest. Why? Because the name is intriguing... He intends to find out
where the name comes from and to travel on the next day, but of course things go
differently. Before he knows it he is sucked into the disappearance of a
colleague of a beautiful ex-FBI agent and together they try to solve the riddle
what happened to him. This takes them all over the USA: from Oklahoma City to
Los Angeles to Chicago to Phoenix to San Francisco and then back to Mother's
Rest for the apotheosis. And in the meantime we find out how the Deep Web works:
the part of the internet where sites do not want to be found because they do all
kinds of shady business: crime, gross sex and catering for needs that are
otherwise against the law or not exactly meainstream. With a star role for the
hogs of Mother's Rest.
Jack Reacher number 20 starts with many pages of suspicion, but not action (and let's be honest: we read Lee Child for the action) after which it is more gunfire than old-fashioned fighting. The storyline is also a bit over the top. A bit disappointing, but Lee Child knows how to write, so I finished the book quickly anyway.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
740. Pieter
Steinz - Lezen met ALS
Een voorbeeld voor anderen... | 16 september 2015 |
Pieter
Steinz is van 1963, hetzelfde bouwjaar als ik. Alleen is er bij hem een fout in
het ontwerp geslopen: in 2013 kreeg hij te horen dat hij ALS heeft, en wel de
vorm die in eerste instantie voornamelijk je ademhalingsspieren aantast en pas
later aan je motoriek aan begint te tasten. Hoe ga je daarmee om? Steinz doet
het op bewonderenswaardige wijze: aan de hand van boeken die hij herleest of
gelezen heeft beschrijft hij zijn leven en zijn ziekteproces. En dat doet hij
met de nodige galgenhumor en een bewonderenswaardige berusting. De boeken variëren
van Proust en Griekse filosofen tot Astrid Lindgren en Asterix, de observaties
van de liefde voor zijn vrouw en kinderen tot de zo af en toe Kafka-eske
ervaringen met een hele verzameling specialisten die eerst aan de diagnose toe
meten komen en hem vervolgens elegant naar zijn einde toe moeten helpen. En
iedere keer zie je hem zijn grenzen een stukje verleggen: van een marathon lopen
net voor de diagnose tot blij zijn dat je de trap nog op kan met alle stadia
daartussen. En inderdaad is de literatuur daarbij een steunpilaar: van het
"leven in de breedte" van AFTH van der Heijden tot de jongen uit de
Toverberg van Thomas Mann die nadat hij een man geworden is de loopgraven van de
eerste wereldoorlog ingejaagd wordt. Waarna Steinz droog opmerkt dat alle
behandelingen bij hem ook te vergeefs zijn omdat ALS uiteindelijk een dodelijke
ziekte is.
Een prachtige verzameling columns. Dat het columns zijn merk je wel: als je ze achter elkaar leest in plaats van 1 per week zit er soms iets te veel herhaling over de kenmerken van de ziekte in. Maar dat is iemand van harte vergeven die niet weet hoe lang hij nog heeft, dan ga je je niet druk maken over dat soort onbenulligheden. Ik hoop dat, als het zwaard van Damokles ooit valt (wat God/Allah of wie dan ook verhoede), ik zo elegant ermee om kan gaan als Pieter Steinz.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
What a nonsense | 23 september 2015 |
Peter
Els is a 70 year old retired assistant professor in musicology and composer. He
leads a rather lonely life which he fills with calling his daughter, walking his
dog Fidelio and doing recombinant genetic experiments on a rather innocent
micro-organism in his spare room at home. When all of a sudden his dog Fidelio
drops dead he panicks and calls 911. And after that he ends up in a series of
Kafka-esque events which ultimately leads to this elderly man being America's
most wanted refugee bioterrorist. What follows is a forced road trip all over
America and the story of Peter's life, which is filled with his obsession for
music. Born in the 1940s he is exactly the right age for all the experimental
music and events that went on in the 1960s and 1970s. He becomes a composer who
mainly makes music that no one will ever hear. Fleeing from student to ex-wife
to friend to daughter the story of his life unfolds and it also becomes clear
why he was doing these genetic experiments.
A totally uninteresting book for me. Music is something that I (sometimes) have on while reading a good book, but not something I am especially interested in, which makes all the descriptions rather tiresome. If I want to know about music I rather here it than read a description of it. Modern classical music is something I am absolutely NOT interested in. Molecular biology is my background and the things which are described here are completely ludicrous. If it had not been for the reading club, I would never have finished this book (and probably would not even have started it).
Terug naar de lijst met
boekrecensies
742. David
Lagercrantz - The girl in the spider's web
How sick a family can you have? | 29 september 2015 |
Frans
Balder is a world-renowned computer expert in the field of artificial
intelligence, but also someone with a number of ethical and other dilemmas. What
will happen if you can design computers with self-learning capacity so that they
will ultimately outgrow the human intelligence? And what do you do when
you find that someone hacks your inventions and sells them to a competitor? And
how do you balance your fixation for your work with the care for your 8 year old
severely autistic son August? Just after Frans has made a number of
life-changing decisions on all these aspects, his life ends: he gets murdered
and his son is witness to the murder. And then they find out that his son is a
savant: he is very good in drawing and in mathematics. The first skill means he
is all of a sudden a dangerous witness and needs to be killed as well. In barges
Lisbeth Salander, who tries to protect the little guy from his foes. And in
comes Mikhael Blomkvist, who is in desperate need of a good story as his journal
Millennium is on the brink of being sold out to a heavily commercial party. Even
though they do not meet during the whole process, they ultimately solve the case
together. And again Lisbeth is up against a member of her very disturbed family.
You can wonder how many rotten family members you can have...
I was quite skeptical about this book: it is hardly ever a good idea to continue with a series when the author has died and in this case it is even more problematic. After Stieg Larsson's death his family got the rights of his book and his girlfriend got nothing, even though he had no contact with his family anymore. Which is a severe warning to make sure you have a will... Lagercrantz represents the family and that made me extra skeptical. But after a slow start the book becomes a rollercoaster, even though I think that the characters had a bit more depth in the first 3 installments.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
743. Toni
Boumans - Een schitterend vergeten leven. De eeuw van Frieda Belinfante
91 jaar geworden, maar geleefd voor 200... | 4 oktober 2015 |
Frieda
Belinfante werd in 1904 geboren als dochter in een half-Joods Amsterdams gezin.
Het Joods zijn had niet zoveel te betekenen, de muziek des te meer. Haar vader
was een zeer begaafde muziekdocent en pianist maar ook een strenge man, haar
moeder een nogal afwezige figuur, waardoor de kinderen opgroeiden onder de hoede
van een kindermeisje. Al op jonge leeftijd heeft Frieda door dat ze op vrouwen
valt, maar echt een punt wordt dat niet. Het boek geeft de indruk dat het voor
veel mensen wel duidelijk was, maar dat het ook "kiss and don't tell"
was. Frieda blijkt een begaafde celliste te zijn, maar haar hart ligt steeds
meer bij lesgeven en dirigeren. En dat laatste is nogal een punt: vrouwelijke
dirigenten zijn nog steeds dun gezaaid, voor de oorlog was Frieda uniek, maar
vooral ook keigoed in haar vak.
En dan breekt de oorlog uit. Frieda blijkt goed te zijn in het vervalsen en veranderen van persoonsbewijzen en is voor de duvel niet bang Haar levensmotto is gebaseerd op een bezoek aan de tandarts: "Het is vroeg genoeg om bang te worden als het boren begint"). Ze is ook de bedenkster van de beroemde aanslag op het Amsterdamse bevolkingsregister waar de originelen van al die veranderde persoonsbewijzen voor grote problemen zouden kunnen zorgen. Dus de fik erin... Maar dat is mannenwerk, dus Frieda moet (redelijk knarsetandend) toekijken hoe Gerrit van der Veen en zijn kompanen de aanslag uitvoeren. Hoe dat is afgelopen (zowel goed als slecht) is geschiedenis.
Na de oorlog vertrekt Frieda al vrij snel naar Amerika, waar ze de weidsheid en mogelijkheden vindt die haar lief zijn. Ze belandt uiteindelijk aan de Westkust in de buurt van Los Angeles en werkt keihard als celliste, docente, dirigente en oprichtster van een orkest. Maar ze heeft niet door dat ondertussen de societydames (waar zij niets mee heeft) de poten onder haar dirigentenstoel aan het wegzagen zijn. Uiteindelijk blijft de muziekschool over en een langdurige relatie met een veel jongere getrouwde vrouw die haar tot haar dood in 1995 bij haar zal blijven en haar tot het eind toe zal blijven verzorgen.
Inderdaad een schitterend leven: een heerlijk eigengereide vrouw die keihard werkt, voor de duvel niet bang is, altijd haar mening geeft en een kei is in haar vak en ook nog in een hoop andere dingen. Vooral de delen voor en tijdens de oorlog zijn interessant, het deel na de oorlog is wel erg uitgesponnen en had wel een onsje minder gemogen. Maar een heerlijk boek over een heerlijk mens.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
744. Samuel
Bjork - Ik reis alleen
En alweer een zieke geest... | 11 oktober 2015 |
Er
wordt een meisje gevonden, opgehangen aan een boom met een poppenjurk aan en een
schooltas op haar rug en een bordje “Ik reis alleen” om haar hals. En dan
nog een… Het heeft er alle schijn van dat er een zieke geest aan het werk is
en inspecteur Holger Munch wordt teruggehaald uit zijn isolement om leiding te
geven aan zijn oude team dat de zaak moet oplossen. Maar dat kan niet zonder
zijn inspecteur-profiler Mia Kruger die zich levensmoe heeft teruggetrokken op
een verder onbewoond eiland voor de Noorse kust. Toch weet Munch haar te
interesseren voor de zaak. En dan vallen er nog meer slachtoffers en
bijna-slachtoffers. En de zaak komt steeds dichter bij Munch: zijn moeder en
zijn kleindochter lijken allebei bij de zaak betrokken te worden, maar probeer
maar eens op tijd uit te vinden hoe, waarom en door wie?
In een race tegen de klok waar je ook als lezer doodmoe van wordt (in de positieve zin) proberen Munch en zijn team de moorden op te lossen voor er nog meer slachtoffers vallen. En wat heeft die rare christelijke sekte ermee te maken? Aan het eind komen alle eindjes samen in een nagelbijtend spannend einde.
Alweer een voorbeeld van een uitstekend Nordic Noir boek: thrillers, detectives en politieromans uit Scandinavië die naast oog voor het spannende verhaal ook oog hebben voor de karakters van de personages. Maar wat een verknipte ziel deze keer. En ik weet niet wat het is, maar er dolen de laatste maanden nogal wat verknipte geesten over mijn leespad.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
745. Bill
Bryson - The road to Little Dribbling
Great Britain described with humour and love | 16 oktober 2015 |
Twenty
year ago Bill Bryson trvellen through Great Britain to describe his new home
country. Now he revisits some places, goes to new places and describes and
compares his findings. And as usual he does that in a very funny way. He also
describes his anger about stupid people, who he meets quite a lot, like any
sensible person in the world. A gentleman "...whose powers of
observation and generosity of spirit would fit comfortably into a proton and
still leave room for an echo." Or a psychic whose "...building
was destroyed by a bomb in the Second World War. You would think he'd have seen
that coming". But i general he is very much in love with especially the
landscape of the little island of which he is now an official citizen. And while
he is roaming around and rambling on you also learn a lot about all kinds of
forgotten history, because Bill Bryson really is an endless provider of little
know, sometimes interesting, sometimes not but often hilarious fact. A wonderful
book to read.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
746. Chris de
Stoop - Dit is mijn hof
De teloorgang van een cultuur | 21 oktober 2015 |
Chris
de Stoop groeide op als boerenzoon in Zalinghem, een polder net over de grens
van Het Verdronken Land van Saefthinge en ten noorden van Antwerpen. De Europese
wetgeving eist dat bij aanleg van grote infrastructurele projecten er natuur
geschapen wordt. Dus onteigent de Belgische regering de boeren in de eeuwenoude
polders met prachtig boerencultuurlandschap ten noorden van de haven van
Antwerpen om er natuur te creëren door het land onder water te zetten. En de
belangrijkste uitvoerder is Natuurpunt, een natuur- en milieuorganisatie die
handjeklap speelt met de havenbaronnen om zeggenschap te krijgen over de
gebieden. Alleen laat de natuur zich niet sturen: de vossen vreten de kluten op,
er komen veel te veel grauwe ganzen (in ieder geval veel meer dan Natuurpunt
wil), het gras verschraalt waardoor de grote grazers niet genoeg te eten krijgen
enzovoort.
Als zijn broer overlijdt gaat de schrijver Chris de Stoop terug naar het hof (de boerderij) van zijn ouders. Hij praat met de boeren die soms al twee keer onteigent, hij ziet alle onteigende boerderijen die staan in te storten, hij bezoekt de bijeenkomsten waar men wanhopig en tevergeefs protesteert tegen de ontwikkelingen en luistert naar zijn aftakelende moeder die nog steeds het liefst als boerin kalveren zou willen zogen.
En toch: op een gegeven moment weet je het wel. Chris de Stoop maakt zijn punt en ook al is het een niet erg dik boek, het had de helft korter gekund. Interessant, maar een beetje too much.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Beklemmend en hartverscheurend | 1 november 2015 |
Mikael
Hammerman woont met zijn vader Birk en zijn moeder Dora op een klein eilandje.
Er staan drie huizen, waarvan 1 leeg. In het andere huis woont de visser Karl.
Als Mikael 9 is gaat hij met zijn vader zwemmen, maar zijn vader verdwijnt onder
water. Mikael heeft niet helemaal door wat er aan de hand is, maar uiteindelijk
blijkt dat zijn vader waarschijnlijk verdronken is en zijn lichaam wordt niet
meer teruggevonden. En zo zijn er nog maar 3 mensen op het eilandje. De moeder
van Mikael kan het verlies niet verwerken en wordt steeds raarder. Eigenlijk
verwacht zij van Mikael dat hij de plaats van zijn vader inneemt, maar als
Mikael dingen doet die te dicht bij zijn vader komen is het ook weer niet goed.
Voor Mikael wordt de wereld steeds onbegrijpelijker, zijn thuisschool (zijn
vader gaf hem les) wordt afgebroken en Mikael vlucht steeds meer naar Karl en
naar het lege huis, waar hij probeert een meeuwenkuiken handtam te maken. Maar
Karl heeft steeds meer belangstelling voor Dora en uiteindelijk worden al
Mikael's schepen achter hem verbrand.
Een boek "over de grenzen van onvoorwaardelijke liefde", maar voor mij vooral een boek over een klein, bang jochie dat niet snapt hoe de wereld in elkaar steekt en thuis ook geen veilige plek meer heeft. En over de benauwdheid van het opgroeien in de samenleving van maar drie mensen. Een prachtig, hartverscheurend boek.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
748. Simon van
der Geest - Per ongelukt!
Vermakelijk kinderboekenweekgeschenk | 4 november 2015 |
Ro's
moeder zit in De Tulband, een gevangenis op zee ergens tussen het vasteland en
Schiermonnikoog. Ro's vader is gevlucht in ontkenning en zit de hele dag te
gamen. En Ro schaamt zich wild, niemand op school mag het weten behalve zijn
beste vriend, de technische wizard Archie. Maar natuurlijk komt het uit dat Ro's
moeder veroordeeld is voor het stelen van een heel bijzonder logboek uit het
museum waar ze werkte als schoonmaakster (terwijl ze eigenlijk poolonderzoekster
is). Ro en Archie bedenken een wild plan om de Ro's moeder te bevrijden. Al snel
sluit het nieuwe meisje Lela zich bij hen aan en dan nog een paar klasgenootjes
en nog een paar... En voor ze het doorhebben helpt de hele klas, behalve
die ene pestkop mee om Ro's moeder te bevrijden. Maar natuurlijk gaat dat niet
van een leien dakje. Toch weet Ro zijn moeder te bereiken, maar dan moet hij
zijn mening over zijn moeder herzien, en nog een keer herzien en volgt er nog
een avontuur om alles toch weer tot een goed einde te brengen.
Een vermakelijk, zij het wat braaf, kinderboekenweekgeschenk met allemaal dingen waar ik mij in mijn jeugd niet echt mee bezighield: slotjesbeugels, helium, gamen, noordpoolonderzoek en milieuvervuiling (nou ja, behalve dat ik ten zuiden van Rijnmond woonde en dat in de jaren '70 goed te ruiken was). De tekeningen op ruitjespapier zijn leuk: zo maakten wij vroeger ook tekeningen en waarschijnlijk doen kinderen dat nog steeds. En al komt het woord "serendipiteit" niet in het boek voor, "per ongelukt" is er een mooi synoniem voor.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
749. Maaike
Sips - Monica, Mijn vader
Dapper, ontroerend en informatief | 8 november 2015 |
Als hij achter in de 60 is besluit de vader van de schrijfster, Cees, om verder als vrouw door het leven te gaan. Deze Monica blijkt eigenlijk een leuker persoon te zijn dan Cees. In openhartige gesprekken met haar vader (want dat blijft hij voor haar) legt Monica aan Maaike uit hoe zijn leven eruit gezien heeft, inclusief het besef dat er iets niet klopte, maar wat dat precies was, was hem niet duidelijk en leidde tot een levenslange zoektocht langs gestolen meisjeskleding, travestie, SM en internet chatrooms. Tot het Monica uiteindelijk duidelijk wordt dat ze “genderdysforie” heeft, oftewel geboren is in een verkeerd lichaam. Wat dan volgt is een zoektocht naar hoe ver ze wil gaan in het worden van een vrouw: eerst alleen vrouwenkleding, dan toch ook borsten, vervolgens een aangepaste geboorteregistratie en uiteindelijk toch de volledige behandeling met hormonen en een geslachtsoperatie.
Naast de gesprekken met haar vader onderzoekt journaliste Sips ook de geschiedenis van de behandeling van transseksualiteit: van eierstoktransplantaties in de jaren ’20 voor mannen die kinderen willen krijgen tot de procedures voor geslachtskenmerkremmers die tegenwoordig gegeven worden aan pubers die waarschijnlijk genderdysforie hebben.
De openheid van Monica en haar echtgenote over het verleden, het proces en de hoogte- en dieptepunten is ontroerend, dapper en informatief. Maar bovenal van grote waarde voor andere mensen die nog niet uit de kast zijn. Een boek dat je tevreden achterlaat dat Monica uiteindelijk toch haar geluk gevonden heeft.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
750. Michel
Faber - The book of strange new things
Hard work | 11 november 2015 |
Peter
is a reborn christian who has met his wife Bea when he was taken into hospital
ater breaking his ankles when trying to ditch the police. Together they
run a church in an English town. Bea works as a nurse in the local
hospital, Peter serves as the pastor. But they want to bring their religion
further and then the opportunity arises to go to another planet, Oasis. Peter is
chosen to go, Bea stays behind. For the first time after they have met they are
not together anymore. Peter expects that the Oaseans may be hostile to his
message, but when he arrives he finds that they are totally open and even eager
to learn more about Christianity. So together they build a church, Peter decided
to live in their settlement (known at the basis as "Freaktown")
instead of at the basis and starts to appreciate the way of life of the Oaseans.
In the meantime Bea's life gets harder and harder as life on Earth deteriorates
rapidly. And the only way they can communicate with each other is through
message on the "Shoot", an intergalactic and censored primitive email
system. Over the course of time Peter and Bea grow apart and Bea even loses her
faith in God, something which is hard for Peter to understand.
So far the story: way to religious for my atheist taste. It is too much God, God, God and passages from the Bible.
What makes the book slightly palatable is the description of Oasis. Science fiction often assumes that life on other planets is very much like life on Earth, but here many things are completely different: the inhabitants have no eyes, children are born in a different way and their social behavior is completely different. All food is made from one type of plant, the atmosphere and landscape, length of days are completely different.
Without these elements and if the book had not been part of the list of my reading club I would probably not have finished it.
Terug naar de lijst met
boekrecensies
Voor
reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)
Terug
naar de vorige 30 boekrecensies
Terug
naar de lijst met boekrecensies
Door
naar de volgende 30 boekrecensies