In 2001 heb ik een stop van 2 dagen in Singapore. Hieronder een korte impressie gevolgd door wat foto's.
Om iets over negenen stappen we uit het vliegtuig. Ik loop naar de douane, pik mijn koffer en doos met spullen voor Sulawesi op en zit precies 18 minuten later in een taxi. Ik wist dat Changi efficiënt was, maar dit is wel heel erg.
De taxichauffeur kachelt met een flinke vaart naar de stad. We moeten even omrijden voor het South-East Asia Hotel, omdat het in een niet ingecalculeerd voetgangersgebied ligt, maar ook daarna gaat alles weer wonderbaarlijk snel. Mijn kamer is eenvoudig, maar sfeervol, met een hoog plafond, donkerbruin hout, een lekker bed, een badkamer en een airco en een ventilator.
Ik ga nog even wat eten, maar de inspiratie wil niet echt komen, dus dat wordt de Mac. Ach, voor een keertje moet het kunnen. Terug op mijn kamer werk ik mijn administratie bij, lees nog een beetje en ga dan heerlijk slapen.
Om half 6 word ik wakker van de kou, ongeveer bevroren door de airco. Ik zet het apparaat uit en val dan weer in slaap tot bij achten. Ik neem een heerlijke, langdurige, warme douche en ga dan op jacht naar een ontbijt, want dat zat niet inbegrepen bij de bijna 100 gulden die de kamer kost. Na wat rondlopen vind ik een gezondheidstentje waar ik voor 4½ Singapore dollar een enorm glas verse sinaasappelsap, 2 geroosterde bruine boterhammen met jam en wat fruitsalade krijg. Helemaal niet verkeerd. Bij het weggaan laat ik mijn Singaporeboek per ongeluk liggen en het meisje van de bediening komt me achterna gedraafd.
Ik kan de busstop van de SIA Hop-on bus (een hele dag met deze bus kost voor Singapore Airlines passagiers maar 3 dollar) niet vinden, het is erg warm en benauwd, dus ik besluit eerst maar eens in het hotel mijn korte broek aan te gaan trekken en dan naar de stad te lopen om daar de bewuste bus te zoeken. Uiteindelijk vind ik hem ook. De stevig airconditioned bus rijdt langs de meeste bezienswaardigheden en grote hotels en natuurlijk langs een flink aantal winkelcentra, want dat is de grootste attractie van Singapore. De stad is werkelijk het vleesgeworden kapitalisme, shop ‘till you drop. Nou ben ik niet zo’n shopper (behalve boeken), dus dat is aan mij niet besteed.
Via allerlei bezienswaardigheden rijden we naar de Botanic Gardens. Daar drink ik eerst een blikje sportdrank en ga dan rondkijken. Al vrij snel kom ik uit bij de Orchideeëntuin, waar ik voor 2 dollar in mag. Het is werkelijk prachtig. Normaal zie je orchideeën bijna alleen maar in kassen, maar hier kunnen ze door het tropische klimaat gewoon buiten groeien en bloeien. Er zijn orchideeën in alle kleuren van de regenboog, van wit via vleeskleurig tot donkerpaars. Er lopen veel jonge, verliefde Singaporese stelletjes rond waarvan de jongens de meisjes in allerlei verleidelijke poses fotograferen terwijl de dames omgeven zijn door prachtige bloemen.
Om bij enen spring ik weer op de bus voor 1 halte naar Orchard Road. Ik loop naar Wheelock Shopping Mall, waar de grootste boekhandel van Singapore zit. Maar eerst tijd voor de inwendige mens: op de 1e verdieping zit een lopende band sushizaak, waar ik mij voor relatief erg weinig geld te goed doe aan heerlijke sushi. Dan stort ik mij op de boeken. Het aanbod (alles in het Engels) valt mij eigenlijk een klein beetje tegen, maar ik weet er toch 4 boeken vandaan te slepen. De prijs is vergelijkbaar met Nederland, misschien een tikkeltje goedkoper, maar veel scheelt het niet.
Als ik weer naar buiten kom begint het me toch te hozen! Echt zo’n tropische stortbui. Na een grote bak cola in een food court laveer ik verder tussen de druppels door naar een paar winkelcentra verderop (ze zitten hier werkelijk in een hele rij naast elkaar), waar een kantoor van Singapore Airlines zit. Ik check in voor de vlucht van morgen, herbevestig mijn terugvluchten (dat hoeft niet, maar mag wel), geef door waar ik hier en in Makassar bereikbaar ben, bekijk vol jaloezie de bedstoelen van de first class passagiers die hier tentoongesteld staan en sta voor ik het weet weer buiten.
Blijkbaar heb ik net de vorige bus gemist, want pas na 35 minuten wachten komt de volgende SIA bus. Ondertussen zijn er wel tientallen andere bussen gepasseerd, want het openbaar vervoer in Singapore rijdt zeer frequent en het is ook nog eens een halte waar zo’n 20 verschillende bussen stoppen. Terug in het hotel rommel ik wat rond, kijk hoe de volgende bui naar beneden komt en ga als het weer droog is richting SIA bus, Die komt nog lang niet, dus ik loop een halte door en dan nog 1 en zo haal ik bij de Suntec City Mall (het transitpunt waar je over moet stappen omdat de chauffeur daar een welverdiende pauze krijgt) de vorige bus.
Ik stap uit bij Boat Quay en loop dan over de kades van Boat Quay en Clarke Quay om een eettentje te zoeken. Ik heb alleen niet zo’n honger, het is nog erg vroeg, de georganiseerdheid staat me niet aan…Kortom, zonder gegeten te hebben loop ik terug richting het hotel. Nog een paar food courts later (ook geen zin in) ga ik maar heel ongeïnspireerd bij de KFC eten, met als gezond onderdeel een veel te grote bak koolsla.
Het was weer een doorwaakte nacht, maar dat is het altijd als ik zo vroeg moet vertrekken. Om 10 voor half 6 sta ik op, neem een lekkere douche die nu (in tegenstelling tot gistermiddag en –avond) heerlijk warm is, ruim de troep op en ga dan met al mijn spullen naar beneden. Daar liggen de nacht”wakers” dusdanig te knorren dat het me enige moeite kost om ze wakker te maken. Volgens de man achter de balie (er hangt er ook nog 1 in een stoel) kan ik gewoon naar buiten lopen voor een taxi en inderdaad komt er na enig zoeken 1 langsgereden. Ik gooi al mijn spullen achterin en na een plaspauze voor de chauffeur rijden we naar de luchthaven.
Het inchecken gaat lekker snel. Ik drink een schandalig dure maar wel verse sinaasappelsap, eet een even schandalig dure croissant en loop dan naar de gate: op naar Makassar.
Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit
adres)
Terug
naar de homepage