We zouden in 2010 in Denemarken gaan fietsen, maar vanwege de slechte gezondheid van mijn moeder moesten we een alternatief zoeken. Dat werd -met enige aanpassingen- de Ronde van Nederland. Een goede gelegenheid om bij een aantal vrienden langs te gaan.
| Dag | Etappe | Afstand (km) | Afstand totaal (km) |
| 1 | Amsterdam - Noordwijkerhout | 42 | 42 |
| 2 | Noordwijkerhout - Maasland | 69 | 111 |
| 3 | Maasland - Dordrecht | 68 | 179 |
| 4 | Dordrecht - Nispen | 65 | 244 |
| 5 | Nispen - Alphen | 59 | 303 |
| 6 | Alphen - Lierop | 65 | 368 |
| 7 | Lierop - Lottum | 70 | 438 |
| 8 | Lottum - Nijmegen | 72 | 510 |
| 9 | Nijmegen - Olburgen | 64 | 574 |
| 10 | Rustdag | 8 | 582 |
| 11 | Olburgen - Buurse | 73 | 655 |
| 12 | Buurse- Lattrop | 69 | 724 |
| 13 | Lattrop - Emmen | 83 | 807 |
| 14 | Emmen - Groningen | 85 | 892 |
| 15 | Terugreis | 10 | 902 |
Het is een prachtige zonnige dag, maar er moet nog veel gebeuren voor we kunnen vertrekken. Om 10 uur brengen we de kat naar het pension. Weer thuis ruimen we de laatste restjes op, laden de fietsen op, smeren onszelf in en vertrekken om 12 uur voor onze korte infietsetappe. We fietsen eerst naar Halfweg over de Osdorperweg, die altijd drukker is dan je verwacht. Na Halfweg gaat de tocht over een bekend fietspad richting Haarlem, maar bij Haarlemmerliede buigen we af over een mooi weggetje langs water. We eten een chocoladebroodje en drinken wat fanta gewoon in het gras langs de weg om er vervolgens achter te komen dat er een paar 100 meter verderop bankjes met uitzicht staan. Zo gaan dat soort dingen...
We
rijden dwars door Haarlem en behalve dat we alle stoplichten tegen hebben gaat
dat prima. In een park eten we onze boterhammen met uitzicht op herten, die aan
het eind ook wat korstjes krijgen. We hobbeldebobbelen door allerlei parken en
parkjes en bij Overveen, waar we overstappen van de LF20 op de LF1 kiezen we
voor de LF1b, maar dat blijkt de route naar het noorden te zijn en we moeten
naar het zuiden. Eer we daar achter komen zitten we al op de weg naar
Bloemendaal aan Zee en zo rijden langs deze op een schitterende zaterdag erg
drukke weg via een omweg Zandvoort binnen.
Bij de plaatselijke Dirk doe ik boodschappen terwijl S. buiten een zonnesteek oploopt terwijl ze de hangjongeren bestudeert. Na de boodschappen in hoekjes en gaatjes van de fietstassen te hebben gepropt gaan we op weg voor het laatste stuk van de etappe. Eenmaal Zandvoort uit kunnen we optimaal gebruik maken van de wind mee en halen we zelfs de 41 km/uur. Er fluiten allemaal vogeltjes en zo af en toe wolken er hele zwermen omhoog. Het is heet, er is geen schaduw, dus dan maar op een duintop in de bries wat drinken. En daarna stuiven we verder en rollen om kwart voor 4 camping Ruigenhoek op.
Het is op zo'n mooie zaterdag lekker druk op de camping, maar trekkers kunnen er altijd bij, dus tent opzetten, fietsen afladen, douchen, wassen en dan rust... Er zijn erg veel gezinnen met kleine kinderen, dus de spelletjes zijn onschuldig, er wordt gezongen voor een verjaardag en de zon schuift langzaam op. We koken chili con carne, krijgen ook nog barbecuevlees van de buurvrouw aangeboden en gaan voor het toetje eerst maar eens de camping over wandelen. We lopen ook nog even de Amsterdamse Waterleidingduinen in: prachtig lichtgroen en rustig. Na het toetje en de krant en de afwas gaan we de tent in.
Terug naar het begin
Om 6 uur ga ik naar de vogeltjes luisteren en wat lezen tot ik weer in slaap val. Om 10 over 7 is het al lekker warm in de tent, dus staan we op, ontbijten en pakken in en zitten om kwart voor 9 al op de fiets. Het is warm en plakkerig en de lucht is veel onrustiger dan gisteren. We fietsen eerst een stuk door de binnenduinen, zien een vos en dan gaan we verder naar Noordwijk. We moeten voor de Ronde van Nederland een foto bij de vuurtoren maken en na een stuk of 10 foto's kopen we fris en fietsen weer verder. Het is zondagochtend, dus veel groepjes wielrenners in verschillende staten van uniformiteit en serieusiteit, maar ook opvallend veel toerfietsers met volle bepakking.
De eerste stop is op een picknickbank in de duinen met drinken en boterhammen en een oudere meneer die medelevend vraagt of het gaat. Het is trouwens sowieso leuk om te horen wat er allemaal besproken wordt: "Nou, politiek hoeven we het ook niet over te hebben..." "3000 euro is best veel op...". Je hoort allerlei flarden van gesprekken.
Verder gaat de tocht door de duinen. Het fietst heerlijk heuveltje op duintje af over meestentijds prima asfalt. In Meyendel begint het een beetje te druppen en wordt het opeens ook veel frisser. Door Den Haag gaat de route langs de dure huizen tot in Scheveningen, waar we bij de haven even de route kwijt zijn. Na een tocht door de volksbuurt Duindorp, waar de bewoners de straat integraal oranje aan het maken zijn, mogen we door een duinpark naar Kijkduin. In een cafeetje eten we een broodje en paait S. de papegaai. Weer buitengekomen drupt het, wat al snel overgaat in regen. Op de 1 of andere manier gaan Monster en ik niet samen: vorige keer ben ik hier bevroren, nu verzopen.
Langs een eindeloze verzameling kassen rijden we over een kaarsrechte weg naar Hoek van Holland. En ja: het regent, maar gek genoeg blijft het fietsen prima gaan, ook al staan de plassen in mijn Crocs. In Hoek van Holland eten we een paar boterhammen in een bushokje terwijl de regen gestaag naar beneden valt. Over een prachtig fietspad gaat het verder naar Maassluis en elk nadeel hep ze voordeel: in de regen neemt het aantal wielrenners drastisch af en hebben we de weg voor onszelf alleen.
In Maassluis wordt het droog, we buigen van de route af en staan 5 km later bij Hoeve Buitenlust. Daar belanden we midden tussen de boerengolfers en ander landlevenvertier, maar wij mogen gelukkig naar de camping. We zetten maar meteen de tent op voor het weer zich bedenkt en gaan dan lekker douchen. We tutten in de tent totdat een vriend ons op komt halen voor een goede maaltijd in Rotterdam. Om 11 uur zijn we terug op de camping, praten met z'n tweeën nog even na en vallen dan in slaap met het oorverdovende geruis van de wind in de struiken in onze oren.
Terug naar het begin
Als
we wakker worden is het droog en dat is een onverwachte bonus. We luisteren naar
allerlei vogeltjes die mobiele telefoons nadoen en 1 zelfs zo'n plastic
knijppiepbeestje. We pakken de spullen in en eten onze vla (ik kom er op het
laatste moment achter dat er een rups in zit). Om half 9 staan we bij de
receptie voor onze warme broodjes en na de croissants naar binnen te hebben
gewerkt vertrekken we om kwart voor 9. We rijden naar het prachtige Maasland.
Wat een leuk klein plaatsje! We zoeken de route op in Maassluis en stomen dan
met de wind in de rug langs de Nieuwe Waterweg. Via Vlaardingen rijden we naar
de Beneluxtunnel, waar de fietsbuis dicht is, dus we "mogen" door een
tunnelbuis. Dat betekent keihard naar beneden en zwoegen omhoog.
Aan de andere kant komen we in de ongelofelijke lelijke industrie terecht tot we een park in Hoogvliet binnenrijden en daarna langs de Oude Maas mogen. We lunchen bij wat speelwerktuigen en trappen daarna weer verder met de wind in de rug, langs de rivier en de grienden met zo af en toe een golfterrein; en met spechten, zwanen met jongen en ontzettend veel konijntjes. Het is overal prachtig groen en in tegenstelling tot gisteren heerlijk rustig.
In Zwijndrecht buigen we van de route af en uiteindelijk rollen we Dordrecht in, rechtstreeks naar La Venezia voor een groot bord spaghetti-ijs. Dan fietsen we naar camping Het Vissertje, zetten de tent op in het zonnetje en fietsen naar mijn moeder voor een douche, een was en een heerlijke maaltijd. Na het nieuws van 8 uur gaan we naar de tent. In eerste instantie is het nogal een herrie op de naastgelegen Loswal, met vooral een knettergestoord gillend meisje, maar het houdt eerder op dan gevreesd, dus om even tienen val ik met oordoppen in in slaap.
Terug naar het begin
's Morgens is het tegen de verwachtingen in droog, dus we besluiten om eerst de spullen in te pakken en dan naar mijn moeder te gaan voor het ontbijt. We beginnen weer de nodige routine op te bouwen, dus we staan al voor achten bij de AH voor de boodschapjes. Om kwart over 9 zijn we klaar om te vertrekken. Het is weer droog, maar we fietsen de Stadspolders nog niet uit of het regenpak mag aan. Gelukkig is het van korte duur en tegen alle verwachtingen in houdt het weer zich tot laat in de middag prima. De tocht door de Dordtsche Biesbosch is werkelijk oogverblindend mooi en volkomen stil: groen, riet, grienden, vogels, schapen en dat alles over grotendeels vrijliggende fietspaden.
Om 11 uur fietsen we over de Moerdijkbrug Brabant in. De brug zelf is 1 groot gedender van vrachtwagens, maar zodra je de brug af bent hoor je niets meer. We fietsen door droefgeestige plaatsen als Moerdijk en Zevenbergen, maar de Koekoeksdijk ertussen is wel weer mooi. Toch merk je hoe dichtbevolkt Nederland is: als er auto's mogen deel je de weg ook met auto's. Gelukkig zijn er ook ontzettend veel vrijliggende fietspaden.
Om kwart over 12 rijden we over de Lamgatse Brug en besluiten van het bankje maar meteen de lunchplek te maken, lekker in het zonnetje. Op weg naar Oudenbosch zien we de replica van de Sint Pieter steeds groter worden. Als dan ook nog 1 van mijn remkabels afbreekt hebben we alle tijd om de kerk te gaan bezichtigen terwijl mijn fiets bij de fietsenmaker onder het mes gaat. De kerk is een staaltje 19e eeuwse kitsch waarbij ze zich vooral uitgeleefd hebben bij het marmer schilderen.
Met remkabels en boodschappen fietsen we om 3 uur Oudenbosch weer uit op weg naar de camping. Daarvoor moeten we nog wel heel Roosendaal door en ook nog 2x schuilen voor de regen. Om half 5 zijn we op de werkelijk prachtige camping Ottenmeer op de grens met België. We zetten in de zon de tent op, wassen onszelf en mijn fietsspullen, tutten wat aan onder het genot van laagoverscherende zwaluwen en het gehinnik van een merrie met een 1 maand oud kalf. Rond half 7 gaan we pasta koken. Op het moment dat die af is begint het te hozen en kunnen we in de tent eten. Na het onweer wassen we af, want echt mooi weer wordt het niet meer. Om 10 uur vallen we in slaap, slechts vaag onderbroken door een paar stevige regenbuien 's nachts.
Terug naar het begin
Omdat
we een eenvoudig ontbijt hebben (sojavla met cruesli) zitten we toch in de
motregen om kwart over 9 op de fiets. Eerst maar eens Nispen in om te gaan
stemmen in het dorpshuis. We voelen ons bijzonder welkom, ze zijn helemaal
verbaasd dat we tijdens onze vakantie de moeite nemen om ons burgerrecht op te
eisen. Er ligt trouwens al een hele stapel stemkaarten en het is nog vroeg, een
goed teken. We fietsen in de miezer Nispen uit en even verderop België in. Het
is grappig dat het er net over de grens echt anders uitziet: andere huizenbouw,
bovengrondse elektriciteitskabels en uiteraard andere nummerborden. We fietsen
het bos weer in en maken bij de grenspaal van Horendonk een foto van het
wachthuisje voor de Ronde van Nederland en lezen het verhaal over de smokkelaar
Klaveren Vrouw.
Weer in Nederland rijden we vooral door bossen en wat velden tot we bij een hele oude herberg komen, waar de eerst wat stugge waardin al snel ontdooit. De herberg stamt al uit de 17e eeuw en is nu vooral fietserscafé. De warme appeltaart smaakt prima en we krijgen te horen dat de route er even verderop deels uitligt, dus dat we beter anders naar Rijsbergen kunnen fietsen. Dat is informatie waar je wat aan hebt... In Rijsbergen doen we boodschappen voor de lunch en rijden dan naar een wegkapelletje. Maria is ons goed gezind, want naast de kapel staat een bankje onder de bomen praktisch droog te zijn, dus een ideale plaats voor de lunch. Met uitzicht op van de aardbeienpluk terugfietsende Oost-Europese seizoensarbeiders eten we ons brood, drinken ons verse vruchtensap en als het tijd is om verder te gaan is het zelfs droog!
Even de snelweg over en dan stuiven we zo het Mastbos ten zuiden van Breda in. Er is op deze doordeweekse miezerige middag weinig volk op de been dus we kunnen ongestoord doorfietsen over onverharde paden. We komen langs een kruispunt met op 3 van de 4 hoeken vennetjes waarin de kikkers lustig kwaken. Via de ruiglanden van de Mark en de buitenwijken van Ulvenhout belanden we weer in de bossen: bijna alleen maar rechtuit, niet al te fraai bos (veel productiebos met kap) en zodra je stopt word je aangevallen door muggen ter grootte van B52 bommenwerpers.
In Alphen doen we boodschappen bij de Plus en gaan dan op weg naar landgoedcamping De Hoevens. Het is inmiddels weer begonnen te regenen en als we een blokhut kunnen huren als we hem weer schoon achterlaten hoeven we niet lang te twijfelen. En zo mogen we voor de komende nacht De Zwaluw de onze noemen. Lekker een bed en een bank en een tafel en een butagasfornuis en een toiletgebouw niet al te ver weg. En als klap op de vuurpijl een grasveld met koeien voor de deur.
We kneuteren de late middag en avond door terwijl het buiten afwisselend harder en minder hard regent. We koken op een echt fornuis, eten biefstuk met gebakken aardappeltjes en worteltjes/doperwtjes en zitten daarna heerlijk aan onze tafel te werken. Om half 11 gaan we naar bed, wel vergezeld van -tig muggen.
Terug naar het begin
Als
ik 's morgens van het toiletgebouw terugkom zit mijn fietsgenote de
koeienfluisteraar al aan het ontbijt. Het is ontzettend heiig maar wel droog en
dat is ook wat waard. Een blokhut uitruimen gaat sneller dan een tent dus om
half 9 zitten we al op de fiets: een camping om nog eens terug te komen. We
fietsen over een onverharde laan waarbij mijn voorspatbord massa's zand
opschept. Het is verbazingwekkend hoeveel auto's er nog over zo'n zandpad
hobbelen. We passeren een klooster met een kapel waar net gestofzuigd wordt en
stoppen bij de Rovertsche Leij voor een geocache. Het is een prachtig
rivierbeekje, maar de muggen maken het verblijf onmogelijk. Snel door naar
Hilvarenbeek met de uientoren, waar we warme kaneelbolussen kopen die we opeten
bij de Kapel van Maria, Troosteres der Bedrukten.
We gaan door naar Oirschot voor een terrasje, een plaspauze, brood en hele dure kaas. De tocht gaat vervolgens eindeloos langs het kaarsrechte Wilhelminakanaal langs Best en Son, onder wat snelwegen door. We lunchen met uitzicht op wat een heel bijzondere vogel lijkt, maar uiteindelijk gewoon een lullige reiger blijkt te zijn. Als we weer rijden is er opeens een enorme klap en sta ik binnen 2 meter stil. Er is iets tussen mijn voorband en spatbord gekomen dat mijn voorspatbord als een sardineblikje volledig opgevouwen en gescheurd heeft. Gelukkig geen persoonlijke ongelukken en met de inbussleutelset is het spatbord snel verwijderd. Het ziet er wat lullig uit, maar als het niet regent is er niets aan de hand en schep ik tenminste geen zand meer.
Verder gaat de tocht om Eindhoven heen: Gerwen, Nuenen en Mierlo waar we boodschappen doen. Om half 4 zijn we bij camping de Lier in Lierop.Het doet in de druppelregen grauw en muggenrijk aan, dus ondanks dat het benauwd en 25 graden is gaan de lange broek en de softshell aan, want we zijn al genoeg gebeten vandaag. Voor het avondeten haal ik nog een geocache op midden in het bos bij een onderduikershol. 's Avonds eten we vegetarisch met aardbeien na. Vanwege alle muggen duiken we al snel de tent in waar we al krabbend liggen te lezen tot het donker wordt.
Terug naar het begin
's Nachts regent het bij tijd en wijle flink, maar als we 's morgens opstaan is het droog, het waait en de zon schijnt zelfs. Tijdens het ontbijt hopst er een haas langs en door de gedraaide wind is de snelweg niet meer te horen. Om 5 over 9 zitten we op de fiets en 2 km verder weer op de LF13, die we vandaag volgen tot Venlo, waarna we zullen overstappen op de LF3. Maar eerst maar eens naar Asten voor de lunchboodschappen. Daarna trappen we de kilometers soepel weg. De straffe wind zit in het zuidwesten en dat betekent dat we regelmatig stukken hebben waarbij we met de handjes losjes op het stuur 25 km/uur rijden.
In Neerkant eten we appeltaart en dan duiken we echt de Peel in: een prachtig onverhard pad langs een turfvaart en langs het Helenaveen en daarna verder over asfalt door de landerijen. Net voor Maasbree zijgen we in het gras neer voor onze boterhammen en appelsap; het is toch wel veel prettiger fietsen als de zon schijnt en het niet al te benauwd is... Net na Maasbree komen we langs In 't Niet, de ezelboerderij waar we anderhalf jaar geleden met Norrie gewandeld hebben. Net voor Venlo komen we aan de Maas. Als we bij Venlo op een bankje wat zitten te drinken komt er een man op het bankje naast ons zitten. Na een kletspraatje krijgen we 2 goede tips mee: 1. aan deze kant van de Maas blijven en Venlo overslaan want dat is 1 grote bouwput; en 2. de ijssalon in Grubbenvorst is de beste van Nederland. Beide tips nemen we ter harte en na een werkelijk enorme ijscoupe trappen we de laatste 5 km van de dag weg naar Lottum.
Net voor het dorp zien we camping Rozenhorst. Hij zat niet in de planning, maar is wel handig, dus terwijl S. boodschappen doet bij de plaatselijke slecht gesorteerde buurtsuper zet ik de tent op in de straffe bries. Douchen, kleren wassen, koken, afwassen en voor je het weet is het alweer 8 uur. Het is niet heel warm meer, dus tijd om de tent in te gaan en het dagboek bij te werken...
Terug naar het begin
's Morgens om 5 uur worden we wakker van 2 koekoeken (waarvan 1 met ADHD), een fladderfazant, wat houtduiven, een eenzame pauw en een kikkerorkest. Wat is de natuur toch luidruchtig! Gelukkig vallen we weer in slaap om rond 7 uur wakker te worden in het zonnetje. Terwijl S. broodjes haalt breek ik de tent af en voer ook nog even de konijntjes, die een prachtige ren hebben, maar een extra klavertje gaat er altijd in. Na alle verplichte handelingen rijden we om kwart voor 9 van de camping.
Door het Limburgs land gaat het naar Well, waar we via de brug de Maas oversteken. Verder aan de andere kant van de Maas tot het veer naar Vierlingsbeek, oversteken met ondertussen een foto, door een gebied met kleine veldjes ( de Maasheggen) naar Afferden, weer met de pont over en dan blijven we aan de oostkant van de Maas. We vinden een heerlijke picknickbank om te lunchen en gaan dan verder naar Gennep. Net daarvoor is er een kersenstalletje met een ouder echtpaar dat het zich gemakkelijk heeft gemaakt met heerlijke tuinstoelen en mij blij maakt met heerlijke kersen. In Gennep gaan we dwars door de winkelstraat op zaterdagmiddag om er bij het oude stadhuis weer uitgespuugd te worden. Op de weg staat een onduidelijk routebordje dat we een U-bocht moeten maken, maar daar zien we het nut niet van in.
Aan het eind van de Mokerplas komen we bij een rijtje watersportterrassen, waar we appeltaart mogen alvorens onmiddellijk de stuwwal op te moeten. Dat is even stevig zwoegen, maar we laten ons niet kennen en ploeteren naast de Mookerheide ( die niet veel heide meer is) omhoog. En daarna beginnen we aan de hele lange en geleidelijke afdaling naar Nijmegen. We kijken nog wat bij een zweefvliegveld, maar daar is weinig activiteit en ploegen ons dan door zaterdags Nijmegen. We doen boodschappen bij een Spar (ze bestaan nog) en komen tegen half 5 bij onze vrienden in Nijmegen aan. Na een flinke opfrisbeurt gaan we ook naar de borrel op loopafstand en de hele goegemeente zit buiten aan lange tafels in een soort hippiestraatje, erg leuk. Om half 9 gaan we weer naar huis. Om 12 uur schuiven we het logeerbed in.
Terug naar het begin
De
kinderen zijn al vroeg op, maar wij blijven lekker liggen tot na achten, een
ongekende luxe. Na een heerlijk ontbijt met een eitje, broodjes en melk laden we
de spullen in en op en worden we even voor half 11 door de hele familie
uitgezwaaid. We fietsen door de prachtige Ooijpolder naar Millingen. Overal zijn
wielen met kroos, kikkers en/of vissers. Na een uur fietsen zijn we bij de pont,
die maar 1 keer per uur gaat, maar we hebben het goed uitgekiend, want na een
kwartiertje eierkoeken eten vertrekken we al.
Aan de overkant volgen we voornamelijk dijken: langs de Rijn, het Pannerdens Kanaal en tenslotte de IJssel. We houden weinig pauzes vandaag, maar als we het doen, doen we het goed: de eerste keer op een bankje met uitzicht op een waai (noord-Rijns voor wiel), de tweede keer op het terras van een ijssalon met heerlijk ijs.
In Doesburg rijden we dwars door het oude centrum, waar ik vol bewondering S. voor gek verklaar dat ze ooit de kerktoren afgetokkeld is. Op camping ’t Hofke in Olburgen is het drukker dan gedacht, maar onze "vaste" plaats 10 is nog vrij. We zetten de tent op in 7 minuten (geklokt door de buurman), ik lees mijn boek uit en daarna koken we notenrijst met kerriekip. Na de afwas duiken we al vrij snel de tent in want het koelt nogal af 's avonds.
Terug naar het begin
Vandaag
houden we een rustdag op onze favoriete camping. 's Morgens ontbijten we
heerlijk met warme broodjes bij de tent. Om 10 uur nemen we de pont naar Dieren
om de boodschappen te doen en komen afgeladen weer thuis. Terwijl ik de krant
lees rommelt S. wat in de tuin van de camping. Het is prachtig zonnig weer, maar
wel met een frisse bries, wat weer goed is voor de was die aan het rekje hangt
te wapperen.
Na de lunch gaan we met de buurvrouw bij de eigenaresse voetbal kijken. Nederland- Denemarken is geen echt verheffende wedstrijd, maar het is gezellig en hond Trusty eist alle aandacht op. Na het voetbal gaan we jeu de boulen, lezen en koken. S. ontdekt in het labyrint bij de camping een prachtige witte vlinder met zwarte stippen, die natuurlijk gefotografeerd moet worden. Als het rond half 9 te fris wordt duiken we de tent in.
Terug naar het begin
's Morgens gaat alles uitermate snel en om half 9 zitten we al op de fiets. Met een straf briesje tegen rijden we over hoge, open en bloot liggende IJsseldijk naar Bronckhorst. Onderweg worden we overspoeld met dieren: meer hazen dan we kunnen tellen, veel fazanten waaronder 2 vechtende hanen waar zich dan ook nog eens een kievit mee bemoeit en diverse roofvogels, vaak op de vlucht voor opdringerige kraaien.
Na de IJssel buigen we af en komen opeens in een heel ander landschap: velden, stukjes bos en soms zelfs wat omhoog en omlaag, typisch de Achterhoek. Bij een bakker kopen we brood, ham en drinken, dan hoeven we voor de lunch niet meer de route af. We eten een eerste krentenbol op een bankje bij een boerderij. Het is zonnig maar en staat een koude wind dus het is zaak om plekjes uit de wind te vinden.
In Barchem houden we koffiepauze op een terras dat geheel in Oranjestemming is: er ligt zelfs echt gras. Een stuk verder ploffen we aan de kant van de weg neer voor de boterhammen, gewoon lekker in het gras met uitzicht op een graanveld en oude boerenschuren. Een wit motje is verliefd op mijn oranje shirt en laat zich zelfs bij ons vertrek moeilijk wegsturen. De tocht gaat verder over kleine weggetjes met veel meer stukken onverhard dan we van tevoren bedacht hadden. Dat maakt het wel extra rustig en landelijk. Net voor Rietmolen moeten we opeens linksaf voor een ommetje over een prachtig pad met uitzicht op ruige velden met een paar koeien, een heerlijke plaats voor een drinkpauze op een picknickbank.
In Rietmolen komen we zowaar een Troefmarkt tegen, dat scheelt ons weer een ommetje naar Hardenberg. De Troefmarkt blijkt trouwens een Droefmarkt: wat een intens droef net-niet assortiment, ze hebben zelfs geen courgettes! Met wat moeite verzinnen we een maaltijd bij elkaar en gaan dan door naar Buurse. De eerste camping blijkt geen camping te hebben, maar even verderop is daar SVR-camping Veldscholte, waar ze nog wel een plekje voor ons hebben. Tent opzetten, onszelf en onze kleren wassen en dan koken, terwijl de was in een mum van tijd droog hangt te wapperen. We hebben de nodige bekijks en aanspraak als enige tent tussen de caravans, enige trekkers tussen de standplaatsen en enige 50 minners tussen de 65 plussers. Van de overburen krijgen we een rest rijst met babi pangang en zelf koken we een pittige Italiaanse saus met Turkse worst. 's Avonds wordt er fanatiek gebould, maar wij duiken al vroeg de tent in want het koelt fiks af en je moet zorgen dat je in de slaapzak gaat voor je het koud krijgt.
Terug naar het begin
We
zijn om 7 uur op en voor de meeste caravanbewoners ook maar de neus naar buiten
hebben gestoken zijn wij al vertrokken (half 9). Eerst maar eens naar de bakker
in Buurse, maar die gaat pas om 9 uur open, dus keren we onverrichterzake om. We
fietsen langs het Buurserzand en maken aan het eind ervan een ommetje voor een
foto bij de Bommelas, een houten "los hoes" boerderijtje met erom heen
prachtige jeneverbessen.
Op naar Boekelo. De LF4 route staat vandaag erg slecht aangegeven, dus we moeten regelmatig zoeken, maar gelukkig ook met goede gevolgen: een ree staat ons aan te staren, maar besluit dat we geen kwaad in de zin hebben en gaat door met grazen. In Boekelo haal ik lunchboodschappen bij een heel goed gesorteerde Coop en daarna moeten we weer zoeken naar de route.
Net voor Enschede begint er iets te piepen in mijn derailleur en komt er een extra opdracht bij voor vandaag: een fietsenmaker zoeken. Via de Grolsch-veste van FC Twente en de campus van de TUT rijden we Enschede weer uit. Dit keer wijst de GPS ons erop dat we te ver zitten. In Lonneker is een fietsenmaker, maar die werkt alleen in de avonduren, dus daar hebben we niks aan. Aan het eind van Lonneker staat een molen met een grasveldje dat erom vraagt om lunchplek te zijn, dus dat doen we dan maar.
Verder
langs 's heren wegen. Het landschap is prachtig vandaag en het weer (dat koud
begon vanochtend) ook. We rijden heel veel onverhard over kleine fietspaadjes
door het bos, af en toe geaccidenteerd terrein met kleine klimmetjes en
vervolgens een lekkere afdaling. In De Lutte vinden we een fietsenmaker die
gratis de piep uit mijn derailleur spuit en dan mogen we (na een pannenkoek op
een terras) naar het hoogtepunt van vandaag: de Dinkel en het Lutterzand. De
Dinkel volgt hier nog zijn oorspronkelijke loop met prachtige hoge beekkanten in
een gebied dat bijna Frans aandoet. Verder over schitterende smalle weggetjes,
via een oude houten boerderij en idem armenkerkje naar Denekamp, waar S. de Plus
induikt voor de boodschappen.
Nog een tiental kilometers en dan zijn we op de camping Erfgoed Bossem in Lattrop, de laatste camping voor de grens met Duitsland. Het is heerlijk weer, dus we zetten de tent op, wassen onszelf en de kleren en hangen deze in de zon: in een uurtje zijn ze droog, ook dankzij de centrifuge die ze hier hebben (en gisteren en eergisteren ook, perfect...). Dan is het tijd voor het dagboek en daarna pasta met pesto en sla erbij. Het is veel lekkerder weer dan gisteren omdat er minder wind is, dus na het eten en de afwas lopen we nog een rondje over de boerderij en kijken bij een 2 dagen oud roodbrandkalfje dat nog steeds door zijn hoefjes zakt. Het blijft best lekker weer dus uiteindelijk gaan we pas om kwart voor 10 naar bed. Het is heerlijk stil buiten, geen auto te horen alleen loeiende koeien.
Terug naar het begin
Om
7 uur op, om half 9 op de fiets voor een lange dag naar Emmen met een flink stuk
door Duitsland. En met wind tegen belooft het een lange en zware dag te worden.
Het weer zit wel mee: heerlijk zonnig en een graadje of 23. Eerst maar eens in
Lattrop naar de bakker, waar we het halve dorp voor ons hebben. En dan Duitsland
in, waar we opeens fietspaden aan de linkerkant van de weg op de stoep hebben,
da's wel even wennen... Maar het grootste deel rijden we over kleine
asfaltweggetjes en onverharde stukjes. Bij de Spolerberg gaan we van de fiets af
voor een reeks grafheuvels uit de Bronstijd boven op de heuvel, heel mooi.
Verder maar weer een paar keer de Vecht over. Dan naar het veen, waar we een vies oud (en blind, dus hoe hij wist dat we vrouwen waren is me onduidelijk) mannetje passeren. Snel door naar Nederland… In Schoonebeek zijgen we na 50 km neer op een terras voor kip met patat en sla. Daarna fietsen we weer door: om de beurt 5 km op kop. In Erm gaan we langs bij de ouders van S. schoonzus die in een prachtige monumentale boerderij wonen. Na een cola met krentewegge gaan we door naar S. broer in Emmen, waar we om half 6 na 83 km aankomen. Tijd voor douche, wassen, eten en weer bijkomen.
Terug naar het begin
Als
de rest van de familie opstaat doen wij dat ook en omdat we geen tenten hoeven
af te breken zitten we al om kwart over 8 op de fiets. Vanaf S. broer rijd je
eigenlijk bijna direct het bos in en voorlopig komen we daar niet meer uit, want
we steken dwars door Drente richting Groningen.
Tot aan de middag fietsen we niet al te hard door. Het is best wel druk in het bos: sta je van de route af bij een vennetje, komt er opeens een vrouw met 3 honden aanlopen. Bij een Coop kopen we wat te drinken en te eten dat we op een bij de winkel geparkeerde picknickbank nuttigen. We fietsen door allemaal dorpen met boerderijen met rieten daken en pal na Borger komen we bij het grootste hunebed van Nederland en daarna nog bij een serie kleine hunebedjes die ik nog ken uit de vakantie van 1975. Het is inmiddels begonnen met regenen en dat houdt tot Rolde aan. In Rolde vinden we een café voor een uitsmijter: buiten in het gras lunchen is niet echt een optie, want het is niet alleen regenachtig, maar ook een heel stuk frisser dan gisteren.
We twijfelen nog even of we slap zullen zijn en doorfietsen naar Assen en dan met de trein naar Groningen, maar we zijn bikkels dus we gaan door. En het wordt niet alleen droog, ook de route is prachtig: langs het Balloërveld, door het Noordlaarderbos en dan door de onverharde buitengewesten van Haren. We zien nog een paar honden die getraind worden in het schapendrijven. Na een paar blikjes fris slingeren we langs het Paterswoldse Meer en door het centrum van Groningen richting een vriendin in Vinkhuizen. Daar komen we behoorlijk verwaaid aan om kwart over 5 en met 85 km onder het zadel (dat is nu de meest gevoelige plaats). Na een gezellige avond vallen we op de futon op zolder als een blok in slaap.
Terug naar het begin
De combinatie verslechterend weer en hele slechte en koude voorspellingen voor de komende dagen doen ons besluiten om vanaf Groningen de trein terug te nemen. Tussen de in het oranje uitgedoste voetbalfans rijden we terug naar Schiphol en vanaf daar fietsen we in een half uurtje naar huis.
Terug naar het begin
Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit
adres)
Terug naar de homepage