AMSTERDAMSE OMMEGANG

STREEKPAD 9

VU Ziekenhuis - Halfweg

Vorig jaar het Pieterpad en het Maarten van Rossumpad uitgewandeld, dus tijd voor een nieuwe ster aan het firmament. Er is een wandeling van zo'n 160 km rond en door Amsterdam en dat lijkt me wel leuk.

Vandaag de eerste etappe. Vorige week met absoluut stralend weer gelopen, maar vandaag zit het weer minder mee. Met het openbaar vervoer naar de Amstelveense weg en dan kan de wandeling naar Halfweg beginnen. Eerst moet ik op zoek naar de route, want aan de rand van het Amsterdamse Bos zijn ze steeds meer droefgeestige kantoorgebouwen aan het neerzetten waardoor de weg soms weg is. Vervolgens loop ik langs de rand van de Nieuwe Meer door de Oeverlanden: het motregent een beetje, maar niets wat niet uit te houden is.

Na de hondenschool van Martin Gauss loop ik langs een flink aantal rommelige woonboten die ook dienst doen als autosloopbedrijven naar het dorp Sloten. De sluis over en dan langs de Middenakerveldsche Polder. Althans, een paar jaar geleden was dit nog polder, nu is het de zoveelste nieuwbouwwijk van Amsterdam. Wel mooie huizen trouwens, maar als je wandelt zie je toch liever polder.

Langs de noordkant van Osdorp op weg naar Geuzenveld. Ik heb 2 uur onafgebroken gelopen en ga dus op een bankje bij crematorium Westgaarde maar eens even zitten voor een paar boterhammen en een paar slokken drinken. Het is wat guur weer, dus na 10 minuten pauze ga ik al weer op weg. Langs de rand van de stad loop ik over een fiets/voetpad met in de sloot hele troepen smienten, een soort grijze eenden met een chocoladebruine kop met een lichtbruin voorhoofd.

Meteen buiten Geuzenveld loop je in één keer het platteland binnen: meer bomen, weilanden en ook nog een paar prachtige volkstuincomplexen. Van die laatste heb ik er trouwens heel wat gezien onderweg: geen Amsterdammer zonder volkstuin lijkt het wel. Halfweg ligt eigenlijk pal tegen Amsterdam aan. Om 10 voor half 3 kom ik bij de bushalte aan, waar 1 minuut later (hoe kien ik het zo uit) de bus naar Amsterdam vertrekt.

Terug naar het begin

Halfweg - Haarlem

Het is absoluut fantastisch weer voor begin februari, dus de nieuwe wandelschoenen aangetrokken en op pad. Eerst naar Halfweg en dan vanaf half 11 op weg. Vanuit Halfweg loop je al vrij snel de vrije natuur in. De eerste bomen staan op uitkomen en dat begin februari... Aan het eind van het recreatiegebied loop ik langs de eerste golfbaan van de dag richting Ruigoord, als opeens de weg weggespit blijkt te zijn en vervangen door een splinternieuwe asfaltsnelweg. Gelukkig ligt het tracé van de oude weg er nog wel, dus ploegend door de modder en langs de plassen ga ik toch maar over het oude traject. Na een flink talud op en aan de andere kant weer af ben ik in Ruigoord, de kunstenaarsenclave die stand houdt te midden van het opgespoten land waar ooit de Afrikahaven moet komen. Alles is inderdaad wat alternatievig met oude auto's, kleurige schilderingen, kunstwerkjes langs de weg en een "esotherisch therapeute" bij het verlaten van het dorp. Over een lange rechte weg loop ik richting golfbaan nummer 2: kak en kunstenaars pal naast elkaar. Aan het eind moet ik over een kronkelende dijk pal tegen de wind in en dan blijkt die wind toch behoorlijk koud te zijn. Ik zoek een beetje beschutting en eet dan 2 krentenbollen.

Al vrij snel vertrek ik weer richting Spaarnwoude, waar een prachtig kerkje staat. Ik loop er helemaal omheen, slechts gevolgd door een hond die met mij wil spelen en mij de hele tijd zijn steen aanbiedt om weg te gooien. Op de zuidmuur staat de afstand tussen de vingertoppen van de "reus van Spaarnwoude" uit de 13e eeuw aangegeven, 2 meter 69 is inderdaad een enorm eind. Ik loop verder naar Spaarndam, een prachtig gelegen dorp waar ik in de lokale cafetaria een blikje drink. Dan loop ik weer terug naar Spaarnwoude: het ommetje via Spaarndam was slechts bedoeld om voor de volgende etappe goed uit te komen. Vanaf Spaarnwoude loop ik eerst over de weg en daarna over een kerkenpad door het weiland naar Haarlemmerliede. Ik moet ongeveer 7 hekjes door, een beetje overdreven. Het laatste hekje wordt "bewaakt" door een uitermate vriendelijk paard dat mij het laatste stuk naar de weg vergezelt en de hele tijd geaaid en beklopt wil worden.

Haarlemmerliede ligt ook weer aan het water. Dit is het gebied waar vroeger het IJ en het Haarlemmermeer met elkaar in verbinding stonden, en het is nog steeds een waterig gebied met veel rietvelden. Ik loop weer richting een snelweg: echt stil wordt het nooit rond Amsterdam. Over een lange houten brug en over een kronkeldijk door de rietvelden beland ik tenslotte bij molen "De Veer", alleen blijkt die 2 jaar geleden afgebrand te zijn. Het zwartgeblakerde karkas is alles wat rest. Na nog een paar kilometer Haarlems industrieterrein sta ik om kwart over 3 in Haarlem, waar ik de trein naar huis neem. Al met al was het best een mooie etappe met prachtig zonnig weer.

Terug naar het begin

Spaarndam - Zaandijk

Als ik wakker word is het zonnig, dus boterhammen smeren, tas inpakken, ontbijten en op pad. Na een reis met veel vervoermiddelen sta ik 5 kwartier later in Spaarndam. Spaarndam is een leuk, oud plaatsje met in de weilanden rondom de uitgebreide vestingwerken van de stelling van Amsterdam. De eerste 3 kilometer gaan langs het Spaarne en door een weiland langs de vestingwerken. Vervolgens loop ik door een golfterrein dat in een recreatiegebied is aangelegd. Er is niemand, alleen een prachtige fazantenhaan. Vervolgens over een paadje langs het water naar de pont over het IJ. Het is prachtig weer, veel zon, weinig wolken; niet echt warm, maar dat is niet erg als je aan het lopen bent.

Aan de andere kant van het IJ valt het eerste stuk tegen: over een drassige en hobbelige dijk langs het water, maar aan de andere kant ligt een pas aangelegde tweebaans snelweg en een vuilstortplaats. Na een paar kilometer ben ik in Nauerna, waar ik in zo'n echt Hollands café (kleedjes op tafel, speelautomaten en een biljart) wat drink alvorens door te lopen naar Westzaan. Ik loop een paar kilometer over een loodrecht smal fietspad langs een vaart met aan de rechterkant een mooi natuurgebied bestaande uit veen en rietvelden. De eenden zijn al paartjes aan het vormen, die zijn door de warme winter de kluts ook helemaal kwijt.

Westzaan hoort echt bij de Zaanstreek: veel groengeverfde houten huizen, een imposante kerk en overal uitzicht op riet. Nog een stukje langs de snelweg en een stukje door Zaandijk en dan ben ik al bij het station. Onderweg kom ik nog een Koreaanse dame tegen die geen Engels spreekt, maar mij een boek met Koreaanse friemels en een foto van een molen onder de neus drukt. Ik begrijp hieruit dat ze naar de Zaanse Schans wil en wijs haar in rudimentair Engels ("you cross bridge, yes?") de weg.

Terug naar het begin

Abcoude - Stokkelaarsbrug

De laatste week van mijn vakantie, een avond redelijk weer, dus samen met M. loop ik de etappe Abcoude-Stokkelaarsbrug. We zetten de auto bij het station en lopen dan door Abcoude. Het eerste stuk is mooi, maar dan moeten we een behoorlijk eind door de buitenwijken en je kunt je afvragen of dat het waard was.

Buiten Abcoude lopen we onder de A4 door en belanden dan langs de oevers van de Winkel. In het weekend is het hier waarschijnlijk vergeven van de fietsers en toerende automobilisten, maar zo op een dinsdagavond kun je hier goed wandelen. Na een uurtje houden we even een sanitaire stop bij een jachthaven die ik nog ken van mijn zeilcursus en even later kijken we wat rond op een kleine camping. Het is ongelofelijk hoe landelijk het is net ten zuiden van Amsterdam. De Winkel is heerlijk rustig, de weilanden zijn weids en de rietvelden ruisen een beetje langs de kant. Er staan hier genoeg hele dure huizen om jaloers te worden.

Ondertussen wordt het achter ons steeds donkerder, dus we stappen flink door. Om half 10 zijn we bij de andere auto en net als we zitten begint het te regenen. Dat heet timing. Het was een lekkere zomeravondwandeling.

Terug naar het begin

Zaandijk - Zaandam

Het eerste weekend van het nieuwe jaar, de sneeuw is gesmolten en in het kader van de goede voornemens vertrek ik om tien uur en sta met het OV in drie kwartier op station Koog-Zaandijk, klaar voor de etappe naar Zaandam. Het eerste wat ik tegenkom is een naschoolse opvang met de naam “Hendrik Haan”. Even nadenken… “Hendrik Haan uit Koog aan de Zaan heeft de kraan open laten staan…”(Annie M.G. Schmidt), vandaar. Leuk gevonden. Via een lekker ruikende cacaofabriek en een brug over de Zaan beland ik op de Zaanse Schans. Daar was ik eind september al, maar nu is het wel even anders met de kou en de somberte. Op dit tijdstip van de dag zijn er bijna alleen maar Japanners.

Na de Schans kan ik beginnen aan de tocht over de dijk rondom de polder. De wind komt het grootste deel van de zijkant of van achteren, dus dat valt mee, want met tegenwind voel je toch wel dat het koud is. In de zomer zal het hier wel vergeven zijn van de auto’s en de fietsen, maar nu kom ik voornamelijk hardlopers tegen en een enkel gezin op de fiets. Ik pauzeer in het zonnetje met krentenbollen en aanmaaklimonade en loop dan weer verder naar het dorpje Zaanse Schans; het laatste stuk gaat over een drukke dijk met geen apart wandelpad en dat is niet echt een succes. Het is trouwens toch weer asfalt wat de klok slaat.

Ik drink een glaasje fris in een café (even warm worden) en loop dan door een weinig imponerende nieuwbouwwijk naar het Jagersveld, een natuurgebied rond een plas. Dan onder de snelweg en over de spoorbaan heen. Rechts razen de auto’s, links heb ik een prachtig uitzicht over de rietvelden richting Oostzaan. Via een tunneltje loop ik weer onder de snelweg door en beland dan in Zaandam, waar ik na bijna een half uur wachten (koud!) de bus naar het station neem.

Terug naar het begin

Amstelveen - VU Ziekenhuis

Ruim 3 jaar geleden dat ik de laatste etappe gelopen heb. Het is prachtig weer vandaag, dus stap ik op de fiets naar de Amstelveense Weg en neem daar bus 170 naar Amstelveen Sportlaan. De schoenen goed vast, de digitale camera aan de riem en lekker wandelen. Dat hebben meer mensen besloten, want het is na dagen slecht weer eindelijk zonnig. Bij Bovenkerk moet ik vlak na de enorme kerk met nog veel imposantere pastorie een onverhard pad op langs De Poel, een oude veenafgraving en nu een mooi meer (met alleen het lelijke stadhuis van Amstelveen dat het uitzicht bederft) met een ideaal rondje er omheen om je hond uit te laten. En dat doen dus veel mensen met hele enthousiaste honden.

Na De Poel loop je onder de A9 door zo het Amsterdamse Bos in. Er is een wandeltocht van AWV die de andere kant oploopt, dus ik kom constant fanatieke wandelaars tegen. Zelf doe ik het lekker rustig aan: het is mooi weer, zonnetje erbij, heerlijk… Na een pauze met boterhammen en water loop ik langs het openluchttheater: zo dichtbij en in al die jaren dat ik in Amsterdam woon ben ik er nog nooit geweest. Boerderij Meerzicht wel. De beste pannenkoeken van Nederland, maar het is er zo afschuwelijk druk dat ik het bij een plaspauze houd: ik ga geen half uur in de rij staan voor een flesje cola. Na een rondje om de polder bij Meerzicht drink ik met het zonnetje op mijn gezicht nog een blikje leeg zittend aan de rand van de Nieuwe Meer en loop dan langs het afschuwelijke tennispark op de voormalige Vietnamweide terug naar mijn fiets. Een lekker uitje door een prachtig stuk Amsterdam.

Terug naar het begin

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Terug naar de homepage