FLORIS V PAD - LAW 1-3

Muiden - Ankeveen

De combinatie van een schitterend weekeinde en het feit dat de etappes van het Pieterpad elke keer ver reizen zijn doen mij besluiten om een tweede lange afstandspad bij de kop te vatten. De keus valt op het Floris de Vijfde pad: wandelen door het groene hart van Holland.

Vandaag dus de eerste etappe. Ik was bang voor veel verkeer op zo'n mooie zondag (meer dan 20°C), maar al met al valt het erg mee. De route start in Muiden bij het Muiderslot, waar Floris V gevangen heeft gezeten. Een indrukwekkend kasteel dat nog steeds boven het mooie stadje uittorent. Ik begin om 10.20 te lopen: eerst over de vestingwallen, dan een grasdijk en vervolgens de zeedijk op. Allemaal onverhard pad, veel schapen, zeilboten op het IJsselmeer en in de verte Pampus en Flevoland. Even een klein stukje langs de weg, omdat er een stukje dijk privé-bezit is en dan weer verder over de dijk richting Muiderberg. De aalscholvers van het Naardermeer trekken in groepjes over op weg naar hun foerageringsplaatsen in het Markermeer. Onderweg eet ik een boterhammetje en word daarbij belaagd door lieveheersbeestjes, die blijkbaar allemaal tegelijk aan het uitkomen zijn: als je langs de grassprieten kijkt zie je er tientallen.

Muiderberg is apart: opeens een uitloper van de Gooise stuwwal met veel bomen temidden van het polderland. Even buiten Muiderberg geeft een tegel in het fietspad aan waar Floris V in 1296 vermoord is; je kunt het Muiderslot, waar hij vandaan kwam in de verte zien liggen. Ik loop langs een grote Joodse begraafplaats richting snelweg en spoorbaan. Na over de één en onder de ander door te zijn gegaan wacht de asfaltweg door de Keverdijksche Polder. Tot mijn verbazing is er weinig verkeer, (bijna) alleen fietsers: een meevallertje. In een weiland eet ik mijn overige boterhammetjes op.

Aan het eind van de polder gekomen loop ik langs een leuk sluisje en over de dijk van de Vecht (even wat drinken en een plaspauze bij een uitspanning) naar de Ankeveense Plassen. Dit stuk ken ik al van een tocht vorig jaar met mijn wandelclub, maar het blijft een prachtig gebied: water, veenland, riet, vogels. De laatste twee kilometers gaan over een klein paadje dat bestemd is voor fietsers en wandelaars, wat nogal krap bemeten is. In de verte wordt de kerktoren van Ankeveen gestaag groter. Rond drie uur bereik ik de bushalte en ga in het gras nog een half uurtje op de bus zitten wachten.

Terug naar het begin

Breukelen – Hollandsche Rading

's Morgens met de auto naar Breukelen en vervolgens te voet naar Hollandsche Rading. Het eerste stuk over het Amsterdam-Rijn Kanaal en door Breukelen ken ik al. Bij de Vecht moet ik even wachten omdat de brug net open gaat. De brugwachter verzamelt het bruggeld nog ouderwets met een klomp aan een hengel. Een klein stukje langs de Vecht en dan door de Proosdijbossen: een smal paadje door een langgerekt maar smal stuk bomen, een bos kun je het nauwelijks noemen.

Over een dijk kom ik bij het Fort Tienhoven, in de 19^e eeuw een steunpilaar van de Nieuwe Waterlinie. Het fort ligt midden in het water en is een paradijs voor vogels. Dat is ook rondom het fort goed te horen: een ware orgie van zingende vogels begroet me wanneer ik het pad rond het fort betreed.

Er volgt een minder interessant stuk langs een vrij drukke tweebaansweg, maar daarna volgen er rustiger wegen door de Bethune Polder naar Tienhoven. Tienhoven is een echt lintdorp met huizen die alleen over bruggetjes te bereiken zijn. Ik drink een beker warme chocolademelk in een echt dorpscafé.

Het volgende stuk van de wandeling gaat dwars door de Tienhovensche Plassen, een oude veenafgraving die nu bezit is van Natuurmonumenten. Een heel mooi, typisch Nederlands gebied met smalle stroken land en daartussen vaarten. Er staat een mooie wipmolen te draaien en verder staan er wat bijzonder aantrekkelijk uitziende huisjes. Het is weliswaar koud voor de tijd van het jaar (12°C) maar de zon komt regelmatig te voorschijn en ik zie voor het eerst dit jaar allemaal jonge vogels (eenden, ganzen, meerkoeten en zelfs kieviten).

Na de eendenkooi beland ik op de Graaf Floris V weg. In 1296 werd Graaf Floris hier (bij Egelshoek) gevangen genomen tijdens de valkenjacht. Het landschap verandert nu snel van karakter omdat het pad de rand van de Gooise stuwwal bereikt. Dit blijkt nog het beste uit de naam van het Landgoed Eindegooi. In Hollandsche Rading eet ik een welverdiend ijsje en ga dan met de trein via Utrecht terug naar Breukelen.

Terug naar het begin

Ankeveen – Loenen a/d Vecht

Het belooft vandaag heerlijk weer te worden dus ga ik met de auto naar Hilversum en vandaar met de bus naar Ankeveen. Het eerste uur is niet bepaald opwindend: lopen over twee lange rechte geasfalteerde wegen met veel fietsverkeer. Het enige hoogtepunt zijn twee koeien die vanwege de hitte tot hun uiers in het water staan: gekoelde melk. Net voorbij Kortenhoef ga ik over een klein bruggetje een "oppad" op, een oud kerkpad met recht van overpad. Ik loop eerst een stukje door een drassig weiland en ga dan aan de rand van de sloot (met gele bloemetjes) mijn mueslibollen met kaas en een peer op zitten eten. Er vliegt luid krijsend een reiger over, maar verder wordt de stilte slechts verbroken door wat kanoërs. Na de lunch loop ik het Oppad verder af. Een groot stuk gaat door een soort oerbos met veel bramen (lekker!), riet en elzen. Zo moet vroeger een groot deel van West-Nederland er uit hebben gezien. De grond bestaat hier uit "trilveen" en is heerlijk verend onder de voeten. Ik vermoed trouwens dat het pad na een periode van regen redelijk onbegaanbaar zal zijn. Het laatste stuk gaat weer door en langs weilanden, waarbij ik nog een kudde jonge koeien en schapen passeer, die heerlijk liggen te suffen.

Bij 's-Graveland steek ik de grote weg naar Hilversum over en loop dan al snel weer over een grasdijk: de Kromme Rade. Links liggen verveende stukken van de Loosdrechtse Plassen, rechts een verveend stuk van de Wijde Blik. Kano's en roeiboten verhuren is hier big business en levert uiterst vermakelijke scènes op, want de meeste mensen zijn met name met de roeiboten niet erg bedreven en de vaartjes zijn zo smal, dat je nauwelijks je roeispanen uit kan slaan. Ik houd weer een pauze, dit keer in de schaduw van een els, waarbij ik nog twee boterhammen wegwerk en een stuk in mijn boek lees.

Aan het eind van de Kromme Rade steek ik de weg over en loop verder over het fietspad dat tussen de Loosdrechtse Plassen en de Wijde Blik loopt. Het uitzicht over beide plassen is weids en overal zijn mensen aan het zwemmen. Het laatste stuk naar Loenen gaat langs de Vecht, waar het zwart ziet van de plezierbootjes. Om even over half 5 ben ik in Loenen, nog genoeg tijd voor een ijsje en een spaatje, waarna ik de bus terug neem naar Hilversum.

Terug naar het begin

Loenen a/d Vecht - Breukelen

Ik ben van plan vandaag een flink stuk te gaan lopen. 's Morgens met het openbaar vervoer naar Loenen en dan op naar Gerverskop. Vanaf Loenen loopt het pad over een paadje langs het water. Het is lekker weer, maar wel een beetje fris. Bij Nieuwersluis gaat het de asfaltweg op, maar zo vroeg in de morgen op zaterdag is er nog niet veel verkeer, alleen een begrafenisstoet en langs de kant veel vissers. Aan de overkant van de Vecht liggen prachtige buitens. Ik ga langs de rivier zitten en drink een blikje fris. Dan door naar Breukelen, dat ik door al het gewandel zo langzamerhand aardig ken. Het Amsterdam-Rijnkanaal over op weg naar het station. Dan voel ik een spatje, en nog één en nog één... Ik moet toch naar de w.c., dus even bij het Van der Valk motel afwachten wat het weer gaat doen. Het gaat steeds harder regenen en tot Gerverskop is er geen openbaar vervoer beschikbaar, dus ik besluit wijs te zijn en neem vanaf Breukelen NS de trein naar huis.

Terug naar het begin

Breukelen - Woerden

Net terug uit het Lake District en daar zo veel gewandeld dat ik vandaag af moet kicken. Ik rijd naar Breukelen en begin daar om kwart voor 11 aan de 18 km naar Woerden. Het pad is prachtig rustig. Eerst langs de Grote Heicop en de Bijleveld naar Kockengen. Dan, na een eet- en drinkpauze met uitzicht op kwakende kikkers verder richting Gerverskop over de Hollandse Kade. De paadjes langs de vaarten zijn smal en begroeid. Het landschap is weids en overal bloeien bloemen: fluitenkruid, boterbloemen, paardebloemen, klaver. In de lucht en op de weiden veel grutto's, op het pad wandelaars die de route als NS-wandeling in omgekeerde richting lopen. Na Gerverskop loop ik over een jaagpad langs de Oude Rijn naar Woerden. Onderweg drink ik nog een spaatje bij een Chinees restaurant, waar 2 Chinese kindertjes zich vermaken op een roeiboot. Vanuit Woerden neem ik de trein terug naar Breukelen.

Terug naar het begin

Woerden - Haastrecht

Al een paar dagen mooi, warm weer, dus 's morgens met de auto naar Haastrecht, met de bus naar Gouda en dan met de trein naar Woerden. Om half 11 pik ik de route weer op waar ik hem 3 weken geleden verliet. Ik loop door het uitgestorven centrum van Woerden. Er wordt hier nog massaal en langdurig gekerkt dus het enige begeleidend geluid zijn de gezangen uit de kerken die ik passeer. Na een niet bijster boeiende tocht door de binnenstad van Woerden beland ik op een dijkje dat, nadat ik onder de A12 door ben gegaan, overgaat in de Haardijk: een prachtige weg tussen grienden en velden door. Via de Schapenlaan (oude populieren langs een vaart) bereik ik de Lange Linschoten, een kronkelend riviertje dat ik volg tot Oudewater. Aan de overkant van het water loopt de "doorgaande weg" van Linschoten naar Oudewater, maar als er in de 1½ uur dat ik langs het water loop 5 auto's passeren, is het veel. Kortom: rustig, landelijk en lieflijk. Het weer zit niet helemaal mee: weinig zon en wat veel wind, maar de temperatuur is prima.

Na een uitgebreide lunchpauze aan de rand van het water loop ik om half 2 Oudewater binnen, een prachtig oud stadje. Ik kende het stadje al van een wandeling met mijn wandelclub, maar toen was het februari en vroor het: zo met een graad of 20 en terrasjes heeft het nog meer charme. Na een ijsje op het marktplein loop ik door voor de laatste kilometers over de Tiendweg naar Haastrecht.

De Tiendweg is schitterend: een lang, recht graspad door de polder. De valeriaan en bitterzoet bloeien evenals het koolzaad, de klaver en ander spul wat ik niet herken. Verder veel brandnetels, maar ondanks mijn korte broek gaat het redelijk. Ik loop tegen de stroom in: Gouda - Oudewater is een NS-wandeling, dus om de haverklap kom ik tegenliggers tegen. Halverwege de Tiendweg klim ik over een hek en ga in een weiland een blikje drinken en een half uurtje in mijn boek lezen. Daarna op naar Haastrecht: de lucht in het zuiden begint verdacht donker te worden en ik meen zelfs gerommel te horen, dus ik zet er flink de pas in. Na 18 km in iets minder dan 4 uur wandeltijd tik ik om bij vieren af en loop dan in gestrekte draf de laatste kilometer naar mijn auto. Ik kom nog langs een ooievaarsstation, maar veel tijd om te kijken gun ik me niet. Volgende keer beter. Ik haal droog de auto en tuf, in de regen, terug naar huis.

Terug naar het begin

Streefkerk – Alblasserdam

Koninginnedag moet je niet in Amsterdam doorbrengen, dus ’s morgens stappen we in de auto en rijden naar mijn ouderlijk huis in Alblasserdam. Daar eten we oranje tompoezen en worden dan naar de eerste de beste bushalte in Streefkerk gereden. Daar rijgen we de nieuwe schoenen aan en gaan dan om 11 uur op zoek naar het pad. Dit wordt een tocht door het landschap van mijn jeugd. Eindeloze vlakten, weilanden met koeien en even verderop de dijk met daarachter de rivier: de Alblasserwaard, één van de oudste en volgens veel mensen ook de mooiste polder van Nederland.

Door een uitgestorven dorp lopen we naar de Tiendweg, een verhard fietspad met aan beide kanten water. Alles staat prachtig te bloeien en we lopen ook nog langs een paar hele mooie molens. Dan moeten we opeens van de Tiendweg af, naar de dijk. In mijn (oude) routeboekje kon je nog gewoon de hele Tiendweg aflopen naar Nieuw-Lekkerland, nu lopen we langs de dijk die een aantal jaren geleden verzwaard is en daardoor ook niet meer echt interessant. Gelukkig is het nog rustig. We eten en drinken wat op een strandje aan de Lek, net over de dijk.

Bij Nieuw-Lekkerland aangekomen moeten we de dijk af, maar het begint ook te regenen en te onweren. We schuilen bij een werkhuisje met overhangend dak op een begraafplaats langs de dijk: we leggen een plank waarlangs men de touwen voert bij een begrafenis op een paar stenen en hebben zo een prachtige bank.

Als het weer droog is lopen we de dijk af, over het erf van een boerderij en zo terug naar de Tiendweg. Die loopt hier helemaal achter het dorp langs en wordt voornamelijk door buurtbewoners gebruikt om de honden uit te laten: het Floris de Schijterpad. Halverwege horen we het geluid van een koffiemolen, maar dan in de lucht: als onderdeel van de festiviteiten voor koninginnedag is er een demonstratie met modelvliegtuigjes, waar wij gratis van mee kunnen genieten.

Via de molens van de Lekkerlandse polder lopen we naar Kinderdijk. Daar begint het weer een beetje te spetten, dus drinken we koffie en eten broodjes bij een uitspanning alvorens via de beroemde molens naar het Kortland te lopen. Het laatste stuk lopen we over een grasdijk met veel hekjes met overstapjes. We zien ook nog heel veel ganzen met kuikens. Ze gaan allemaal te water als we eraan komen, steeds als setje van pa en moe met de jongen ertussen: meestal zo’n 4-8 kuikens, maar 1 ouderpaar heeft bijna 30 kuikens onder zijn hoede. Of het is een vruchtbaar stel of ze zijn een weeshuis voor ganzen begonnen. Om 4 uur zijn we in Alblasserdam.

Terug naar het begin

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Terug naar de homepage